พิมพ์

[ธัมมะวังโส]

จะเข้าถึงธรรม ควรทำอย่างไร โปรดแนะนำด้วยครับ ?



การเข้าถึงธรรมะ มีธรรมะ ทรงธรรมะ เห็นธรรมะ บรรลุธรรมะ

จะเข้าถึงธรรมะ ควรทำดังนี้

 1. ตถาคตโพธิสัทธา เชื่อมั่นต่อการตรัสรู้ของ พระพุทธเจ้า ว่าเป็นจริง มีจริง ทำได้จริง
    ความเชื่อมั่น ก็คือความสัทธา

 2. ทำความเข้าใจ ในอริยสัจจะ 4 ประการ เพื่อให้คำตอบกับการมีชีวิต ที่เวียนว่ายตายเกิด

 3. ศึกษา อริยมรรคมีองค์ 8 ทางสายกลาง อันเป็นข้อปฏิบัติให้ช่ำชอง ชำนาญ

 4. ภาวนา ตามทางสายกลาย หรือ อริยะมรรคมีองค์ 8  ( มีศีล มีสมาธิ มีปัญญา )

มีแค่นี้นะจ๊ะ สำหรับวิธีการเข้าถึง จะกี่สำนัก ก็มีเท่านี้นะจ๊ะ


เจริญธรรม
 

[VongoleX]

ผมว่า .."เข้าใจตัวเอง ก็น่าจะพอ นะครับ"

 

[ธัมมะวังโส]

การรู้จัก ตนเอง เป็นเรื่องดี

 เพราะจะให้ใครรู้จักตนเอง ได้ มากกว่าตนเองไ้ด้ ในหมู่ปุถุชน นั้นมีน้อยมาก ๆ นะจ๊ะ

ดังนั้น เริ่มแรกจากการมีศีล ก่อน คือ ต้องบังคับตนเอง ให้อยู่ในกรอบก่อน

     จากนั้นให้ภาวนาสมาธิ เพื่อจัดระเบียบของตนเอง

           และให้ใช้ ปัญญา เพื่อ กระทำ และ ใคร่ครวญ ตนเอง ให้ได้มาก ๆ นะจ๊ะ


 เจริญธรรม

  ตนแล เป็นที่พึ่งแห่ง ตน

  จงเตือน ตน ด้วย ตนเอง

  จงพิจารณา ตนเอง

  จงละความทิฏฐิ ว่าเรา ๆ เสียเถิด ถอนอัตตานุทิฏฐิ ออกเสียได้ จักเป็นสุข


 

[ส้ม]

ในอรรถกถาของเนตติปกรณ์ กล่าวว่า

วิปัสสนาที่มีสมถะนำหน้า เหมาะแก่ อุคฆฏิตัญญู

(พวกที่มีสติปัญญาฉลาดเฉลียว เป็นสัมมาทิฏฐิ เมื่อได้ฟังธรรมก็สามารถรู้ และเข้าใจในเวลาอันรวดเร็ว เปรียบเสมือนดอกบัวที่อยู่พ้นน้ำ เมื่อต้องแสงอาทิตย์ก็เบ่งบานทันที)


สมถะและวิปัสสนาที่ประกอบร่วมกัน เหมาะแก่ วิปจิตัญญู

(พวก ที่มีสติปัญญาปานกลาง เป็นสัมมาทิฏฐิ เมื่อได้ฟังธรรมแล้วพิจารณาตามและได้รับการอบรมฝึกฝนเพิ่มเติม จะสามารถรู้และเข้าใจได้ในเวลาอันไม่ช้า เปรียบเสมือนดอกบัวที่อยู่ปริ่มน้ำซึ่งจะบานในวันถัดไป)

สมถะที่มีวิปัสสนานำหน้า เหมาะแก่ เนยยะ

(พวก ที่มีสติปัญญาน้อย แต่เป็นสัมมาทิฏฐิ เมื่อได้ฟังธรรมแล้วพิจารณาตามและได้รับการอบรมฝึกฝนเพิ่มอยู่เสมอ มีความขยันหมั่นเพียรไม่ย่อท้อ มีสติมั่นประกอบด้วยศรัทธา ปสาทะ ในที่สุดก็สามารถรู้และเข้าใจได้ในวันหนึ่งข้างหน้า เปรียบเสมือนดอกบัวที่อยู่ใต้น้ำ ซึ่งจะค่อยๆ โผล่ขึ้นเบ่งบานได้ในวันหนึ่ง)

[ธุลีธวัช (chai173)]

ในอรรถกถาของเนตติปกรณ์ กล่าวว่า

สมถะที่มีวิปัสสนานำหน้า เหมาะแก่ เนยยะ

(พวก ที่มีสติปัญญาน้อย แต่เป็นสัมมาทิฏฐิ เมื่อได้ฟังธรรมแล้วพิจารณาตามและได้รับการอบรมฝึกฝนเพิ่มอยู่เสมอ มีความขยันหมั่นเพียรไม่ย่อท้อ มีสติมั่นประกอบด้วยศรัทธา ปสาทะ ในที่สุดก็สามารถรู้และเข้าใจได้ในวันหนึ่งข้างหน้า เปรียบเสมือนดอกบัวที่อยู่ใต้น้ำ ซึ่งจะค่อยๆ โผล่ขึ้นเบ่งบานได้ในวันหนึ่ง)

          ยุคนี้เป็นยุคของเวไนยชน (เนยยะ) ซึ่งเป็นยุคสังคมอุดมปัญญา นิสัยผู้คนเป็นจำพวกวัตถุบริโภคนิยม

สามารถขัดเกลาหนักไปในวิปัสสนาปัญญานำ ตามด้วยสมถะเพียงอุปจาระภาวนาก็เพียงพอ เป็นอริยะบุคคล

ประเภท "วิปัสสก" สูงสุดเพียง อนาคามีบุคคล