วัตถุมงคล จำเป็นสำหรับ ชาวพุทธหรือไม่ ?
จำเป็นของเรา อาจจะไม่จำเป็นของเขา จำเป็นของเขา อาจจะไม่จำเป็นของเรา
ถ้าเอาเงื่อนไข คนอื่นวัดตัวเรา ปัญหาที่ถามก็สร้างความขัดแย้งกันไปเรื่อย ๆ อย่างไม่มีที่สิ้นสุด
ถึงแม้ผู้รู้ต่าง ๆ จะแสดงความคิดเห็น ก็มีทั้งชอบและไม่ชอบ แตกต่างกันด้วยเหตุ และ ผล
ดังนั้นย้อนถามกลับไปว่า
คุณมีความจำเป็น ต้องมี ต้องบูชา ต้องนับถือ วัตถุมงคล หรือไม่ ?
ถ้าตอบว่าไม่
ที่ภาคเหนือ มีคุณยายคนหนึ่ง เป็นโรคเรื้อนตั้งแต่สาว ๆ จนอายุ 70 ปี เธอคิดจะฆ่าตัวตายก็หลายครั้ง
แต่ทุกครั้ง ที่เธอไปนั่งมองพระพุทธรูปในบ้าน เธอก็มีกำลังใจจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยตัวคนเดียว มาตลอด 60 ปี
ที่ไม่ได้สนทนาอยู่กับใคร จนกระทั่งมือเธอเริ่มหดหาย กระดูกหน้ายุบ เท้าและมือถูกโรคเรื้อนกินจนเป็นคน
พิการอย่างผิดรูปเดิม ความทุกข์ที่ทับถมโยมยายท่านนี้ ไม่เกินคำบรรยาย แต่สรณะที่พึ่งของคุณยายก็คือ
วัตถุมงคล และ พระธรรมที่ค่อย ขยับประจุเข้าไปในใจคุณยาย อย่างต่อเนื่อง
นี่เป็นเคสหนึ่ง ที่พระพุทธรูปวัตถุมงคล มีความสำคัญต่อจิตใจของผู้นับถือ
แต่ถ้าตอบว่าใช่
สิ่งสักการะเหล่านี้ อาจเป็นเหตุให้เราไม่ถึงธรรม ก็ได้เพราะเราเอาใจเกาะเกี่ยวพึ่งพาแต่วัตถุมงคลต่าง ๆ เหล่านี้ จนลืมไปว่า การภาวนานั้น ต้องพึ่งพาตนเองเท่านั้น ไม่ใช่ให้คนนั้นไปภาวนาแล้วเราจะเป็นผู้บรรลุ
โจทย์นี้ถึงจะตอบอย่างไร ก็ใช่ว่าจะถูกใจ คนทุกระดับ เพราะชาวพุทธนั้น มีอยู่หลายระดับ
เจริญธรรม
ผู้เขียน
หัวข้อ: วัตถุมงคล จำเป็นสำหรับ ชาวพุทธหรือไม่ ? (อ่าน 4074 ครั้ง)