หลายท่าน ถามพระอาจารย์ ทางข้อความส่วนตัวว่า ระหว่าง การไปภาคตะวันตก กับ ภาคเหนือ พระอาจารย์ ประทับใจในเขตไหน มากกว่า
คำตอบก็คือ ภาค เหนือ ประทับใจมากกว่า และประทับใจ พระธาตุดอยตุงมากที่สุด ทั้งการปฏิสันถาร ต้อนรับของพระภิกษุสามเณร ถึงแม้ว่าจะนอนในเมือง ทั้งพระภิกษุสามเณรที่นั่นแม้ให้การต้อนรับอย่างธรรมดา ยังประทับใจมากกว่า วัดวังวิเวการาม ถ้าให้คะแนนการปฏิสันถาร คือ ศูนย์ คะแนนเลย เทียบกันไม่ได้กับภาคเหนือ
คนภาคตะวันตก เขารัก และมีน้ำใจ แต่คนบ้านเดียวกัน ถ้าต่างที่ต่างถิ่นแล้ว ไม่ต่างอะไรกับภาคใต้ ค่อนข้างจะไร้น้ำใจ อย่างถ้าเห็นพระเดิน ภาคเหนือ นิมนต์เข้าไปรับน้ำดื่มฉัน เดินไม่ถึง 10 นาที แต่ภาคตะวันตกนี้ ไม่มีเลยเดินกันเป็นชั่วโมงตามบ้าน ร้อน ๆ ก็ร้อน
ที่ประทับใจ มีสองเหตุการณ์ คือ เหตการณ์ ที่เด็กคนหนึ่งนำน้ำเกลือแร่ มาให้ ( คิดว่าให้ไม่ใช่ถวาย ) เพราะว่าเขามายื่นใส่มือ และตัวเขาก็นั่งแกะของเขาดื่มกันข้าง ๆ เหมือนเพื่อน เด็กอายุประมาณ 17 -18 ปี
เหตุการณ์ที่สอง ก็คือ เด็กสาวชาวใต้ ร้านอาหารคนใต้ เมือง ทองผาภูมิ ถวายภัตตาหารเพล อายุยังน้อยไม่ถึง 20 เลย สองคน ตั้งใจถวายภัตร์
สำหรับนอกนั้นไม่ประทับใจ เลย มีก็เพียงเรื่องเดียว คือ การเดินข้ามสะพานรูปแรกหลังเปิดสะพานใช้เป็นทางการ นั่นแหละ นอกนั้นก็ขอบอกเลยว่า ถ้าจะให้ไปอีก คงไม่ไป
ที่สำคัญไม่ประทับใจ ในการปฏิสันถาร ของ พระภิกษุสามเณรที่นั่นเลย
เจริญธรรม / เจริญพร