ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

ผู้เขียน หัวข้อ: ทำสมาธิแล้วตัวพอง ตัวเอียง  (อ่าน 2763 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

raponsan

  • มารยิ่งมี บารมียิ่งแก่กล้า
  • ผู้ดูแลบอร์ด
  • โยคาวจรผล
  • ********
  • ผลบุญ: +61/-0
  • ออนไลน์ ออนไลน์
  • กระทู้: 28452
  • Respect: +11
    • ดูรายละเอียด
ทำสมาธิแล้วตัวพอง ตัวเอียง
« เมื่อ: เมษายน 18, 2013, 10:13:08 am »
0


กลัวบาปที่ต้องกินไก่ที่ถูกเชือดสดๆ : ปุจฉา -วิสัชนากับพระไพศาล วิสาโล

ปอยปิง เอี่ยมภัย ปุจฉา :  กราบนมัสการพระอาจารย์ ดิฉันมีเรื่องไม่สบายใจคือ แม่ของเพื่อนซื้อไก่เป็นๆ มาเชือดเพื่อไหว้เจ้า ดิฉันจึงบอกว่าแม่ซื้อไก่ที่เขาทำสำเร็จรูปดีกว่าได้ไม่ต้องเชือดให้บาป แต่แม่ของเพื่อนก็ไม่ฟัง อ้างว่า ไก่เกิดมาเพื่อเป็นอาหารของคน ดิฉันได้ยินแล้วไม่อยากกินไก่นั้นเลย แต่แม่มักบังคับให้กินบอกว่ามันอร่อยมาก อาจจะต้องกินเพราะปฏิเสธและหลบเลี่ยงไม่ได้แลัวก็ไม่เต็มใจกิน แล้วเราจะมีส่วนบาปที่กินไก่ตัวนั้นไหมเจ้าค่ะ กราบขอบคุณพระอาจารย์ มาล่วงหน้าที่กรุณาแก้ข้อไม่สบายใจ

วิสัชนา :  คุณกินไก่นั้น โดยไม่ได้มีส่วนร่วมในการฆ่าไก่ (เช่น เป็นผู้สั่งหรือชี้ว่าเป็นไก่ตัวไหน) ย่อมไม่ถือว่าเกี่ยวข้องกับปาณาติบาต ยิ่งคุณไม่ยินดีในการกินไก่ด้วยแล้ว ยิ่งห่างไกลจากการผิดศีล บาปนั้นเป็นเรื่องของเจตนา เมื่อไม่มีเจตนา ก็ไม่ถือว่าบาปหรือผิดศีล



ทำสมาธิแล้วตัวพอง ตัวเอียง

ชรัญญา โพธิ์สุดตา ปุจฉา :  กราบนมัสการพระอาจารย์ค่ะ ดิฉันมีเรื่องรบกวนเรียนถามพระอาจารย์ คือว่าดิฉันฝึกสมาธิด้วยตัวเองที่บ้าน เพราะไม่สะดวกที่จะไปที่วัดหรือสถานที่ปฏิบัติธรรมต่างๆ เวลาที่นั่งไปได้ซักพักจะรู้สึกว่าตัวพองโตขึ้นเรื่อยๆ บางทีก็หายไป บางทีก็เวียนหัว ดิฉันก็จะพยายามตั้งสติจนอาการเหล่านั้นหายไป

แต่อาการที่แย่มากๆ จนไม่เคยแก้ได้คือ นั่งไปสักพักจะเริ่มรู้สึกตัวเอียง และเริ่มเอียงมากขึ้นๆ จนเหมือนหัวไปทาง ตัวไปทาง รู้สึกทรมานมากพอลองขยับตัวเพื่อนั่งใหม่ก็ปรากฏว่านั่งตัวตรงดีไม่ได้เอียง บางครั้งเวลาที่รู้สึกว่าตัวเอียงมากๆ จะลองลืมตาดูสภาพตอนนั้นก็ตั้งตัวตรงดี อาการนี้ดิฉันไม่เคยผ่านไปได้เลย ไม่ทราบว่าเป็นเพราะอะไร และจะแก้ยังไงคะ กราบนมัสการค่ะ

วิสัชนา : คุณคงทำสมาธิแบบเพ่งหรือบังคับจิตให้สงบ จึงเกิดอาการดังกล่าว ซึ่งเกิดจากการปรุงแต่งของจิต เวลาคุณพยายามบังคับจิตให้สงบ จิตจะดิ้นรนขัดขืนเนื่องจากธรรมชาติของจิตนั้นชอบท่องเที่ยว จะเรียกว่าจิต "พยศ" ก็ได้ จึงปรุงแต่งให้เกิดอาการดังกล่าว คุณควรผ่อนคลายจิตลงบ้าง ลดความอยากให้จิตสงบ และพยายามรับรู้อาการทุกอย่างที่เกิดกับใจ โดยไม่พยายามบังคับควบคุม อะไรเกิดขึ้นก็รู้เฉยๆ ไม่ผลักไสต่อต้านหรือยึดมันเอาไว้ คือ มีสติระลึกรู้ทั้งกายและใจ

   เชื่อว่าหากทำเช่นนี้ อาการดังกล่าวจะบรรเทาลง หรือถึงเกิดขึ้นก็ไม่นาน พูดอีกอย่างคือพยายามสร้างความรู้สึกตัวให้เกิดขึ้น ถ้ามีความรู้สึกตัวอย่างต่อเนื่อง ปัญหาดังกล่าวก็จะคลี่คลายไปเอง


     สายด่วนให้คำปรึกษาทางจิตใจผู้ป่วยระยะสุดท้าย
     "เตรียมตัวก่อนสู่วาระสุดท้ายของชีวิต จะทำอย่างไรดี"
     ปรึกษาได้ที่ โทร. ๐-๘๖๐๐๒-๒๓๐๒


ขอบคุณภาพข่าวจาก
www.komchadluek.net/detail/20130418/156371/กลัวบาปที่ต้องกินไก่ที่ถูกเชือดสดๆ.html#.UW9gEUp6W85
https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/
บันทึกการเข้า
ปัญจะมาเร ชิเนนาโถ ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง จตุสัจจัง ปะกาเสติ มหาวีรัง นะมามิหัง ปัญจะมาเร ปลายิงสุ

ธุลีธวัช (chai173)

  • ปัญญา นัตถิ อฌายโต “ปัญญาไม่มีแก่ผู้ไม่พินิจ”
  • ศิษย์ตรง
  • โยคาวจรผล
  • *****
  • ผลบุญ: +35/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 2905
  • Respect: +2
    • ดูรายละเอียด
    • เว็บไซต์
Re: ทำสมาธิแล้วตัวพอง ตัวเอียง
« ตอบกลับ #1 เมื่อ: เมษายน 19, 2013, 07:50:59 pm »
0

ทำสมาธิแล้วตัวพอง ตัวเอียง

ชรัญญา โพธิ์สุดตา ปุจฉา :  กราบนมัสการพระอาจารย์ค่ะ ดิฉันมีเรื่องรบกวนเรียนถามพระอาจารย์ คือว่าดิฉันฝึกสมาธิด้วยตัวเองที่บ้าน เพราะไม่สะดวกที่จะไปที่วัดหรือสถานที่ปฏิบัติธรรมต่างๆ เวลาที่นั่งไปได้ซักพักจะรู้สึกว่าตัวพองโตขึ้นเรื่อยๆ บางทีก็หายไป บางทีก็เวียนหัว ดิฉันก็จะพยายามตั้งสติจนอาการเหล่านั้นหายไป

แต่อาการที่แย่มากๆ จนไม่เคยแก้ได้คือ นั่งไปสักพักจะเริ่มรู้สึกตัวเอียง และเริ่มเอียงมากขึ้นๆ จนเหมือนหัวไปทาง ตัวไปทาง รู้สึกทรมานมากพอลองขยับตัวเพื่อนั่งใหม่ก็ปรากฏว่านั่งตัวตรงดีไม่ได้เอียง บางครั้งเวลาที่รู้สึกว่าตัวเอียงมากๆ จะลองลืมตาดูสภาพตอนนั้นก็ตั้งตัวตรงดี อาการนี้ดิฉันไม่เคยผ่านไปได้เลย ไม่ทราบว่าเป็นเพราะอะไร และจะแก้ยังไงคะ กราบนมัสการค่ะ

วิสัชนา : คุณคงทำสมาธิแบบเพ่งหรือบังคับจิตให้สงบ จึงเกิดอาการดังกล่าว ซึ่งเกิดจากการปรุงแต่งของจิต เวลาคุณพยายามบังคับจิตให้สงบ จิตจะดิ้นรนขัดขืนเนื่องจากธรรมชาติของจิตนั้นชอบท่องเที่ยว จะเรียกว่าจิต "พยศ" ก็ได้ จึงปรุงแต่งให้เกิดอาการดังกล่าว คุณควรผ่อนคลายจิตลงบ้าง ลดความอยากให้จิตสงบ และพยายามรับรู้อาการทุกอย่างที่เกิดกับใจ โดยไม่พยายามบังคับควบคุม อะไรเกิดขึ้นก็รู้เฉยๆ ไม่ผลักไสต่อต้านหรือยึดมันเอาไว้ คือ มีสติระลึกรู้ทั้งกายและใจ

เชื่อว่าหากทำเช่นนี้ อาการดังกล่าวจะบรรเทาลง หรือถึงเกิดขึ้นก็ไม่นาน พูดอีกอย่างคือพยายามสร้างความรู้สึกตัวให้เกิดขึ้น ถ้ามีความรู้สึกตัวอย่างต่อเนื่อง ปัญหาดังกล่าวก็จะคลี่คลายไปเอง


การฝึกทำสมาธิภาวนาด้วยตัวเองที่บ้าน กระทั่งมีความรู้สึกเสมือนว่า ตัวเราใหญ่/พอง/เอียง ศีรษะไปทาง ตัวไปทาง อย่างนี้ถือว่าดี เพราะคืออาการของจิตเริ่มเข้าสู่สมาธิ แรกแรกอาจทำให้เจ้าตัวตกใจ ผมแนะให้ควรปล่อยให้เป็นไปเรื่อยๆ เป็นทุกครั้งยิ่งดี แล้วอาการอย่างนี้จะหายไปเอง เปลี่ยนเป็นความรู้สึกเบา สบาย มีความสุข อาการเยื่องอย่างนี้ไม่คงที่จะเปลี่ยนไปเมื่ิอสมาธินิ่งได้ ทรงตัวได้ จากการปฏิบัติสมาธิอย่างสม่ำเสมอต่อเนื่องทุกวันไม่ต้องมากหรือนั่งนาน ขอให้ทุกๆวัน แล้วคำตอบจะมีแก่ตัวไม่ต้องกลัว ครับ!
บันทึกการเข้า
ศรัทธา, ศีล, พาหุสัจจะ, วิริยารัมภะ, ปัญญา