« ตอบกลับ #1 เมื่อ: เมษายน 19, 2013, 07:50:59 pm »
0
ทำสมาธิแล้วตัวพอง ตัวเอียง
ชรัญญา โพธิ์สุดตา ปุจฉา : กราบนมัสการพระอาจารย์ค่ะ ดิฉันมีเรื่องรบกวนเรียนถามพระอาจารย์ คือว่าดิฉันฝึกสมาธิด้วยตัวเองที่บ้าน เพราะไม่สะดวกที่จะไปที่วัดหรือสถานที่ปฏิบัติธรรมต่างๆ เวลาที่นั่งไปได้ซักพักจะรู้สึกว่าตัวพองโตขึ้นเรื่อยๆ บางทีก็หายไป บางทีก็เวียนหัว ดิฉันก็จะพยายามตั้งสติจนอาการเหล่านั้นหายไป
แต่อาการที่แย่มากๆ จนไม่เคยแก้ได้คือ นั่งไปสักพักจะเริ่มรู้สึกตัวเอียง และเริ่มเอียงมากขึ้นๆ จนเหมือนหัวไปทาง ตัวไปทาง รู้สึกทรมานมากพอลองขยับตัวเพื่อนั่งใหม่ก็ปรากฏว่านั่งตัวตรงดีไม่ได้เอียง บางครั้งเวลาที่รู้สึกว่าตัวเอียงมากๆ จะลองลืมตาดูสภาพตอนนั้นก็ตั้งตัวตรงดี อาการนี้ดิฉันไม่เคยผ่านไปได้เลย ไม่ทราบว่าเป็นเพราะอะไร และจะแก้ยังไงคะ กราบนมัสการค่ะ
วิสัชนา : คุณคงทำสมาธิแบบเพ่งหรือบังคับจิตให้สงบ จึงเกิดอาการดังกล่าว ซึ่งเกิดจากการปรุงแต่งของจิต เวลาคุณพยายามบังคับจิตให้สงบ จิตจะดิ้นรนขัดขืนเนื่องจากธรรมชาติของจิตนั้นชอบท่องเที่ยว จะเรียกว่าจิต "พยศ" ก็ได้ จึงปรุงแต่งให้เกิดอาการดังกล่าว คุณควรผ่อนคลายจิตลงบ้าง ลดความอยากให้จิตสงบ และพยายามรับรู้อาการทุกอย่างที่เกิดกับใจ โดยไม่พยายามบังคับควบคุม อะไรเกิดขึ้นก็รู้เฉยๆ ไม่ผลักไสต่อต้านหรือยึดมันเอาไว้ คือ มีสติระลึกรู้ทั้งกายและใจ
เชื่อว่าหากทำเช่นนี้ อาการดังกล่าวจะบรรเทาลง หรือถึงเกิดขึ้นก็ไม่นาน พูดอีกอย่างคือพยายามสร้างความรู้สึกตัวให้เกิดขึ้น ถ้ามีความรู้สึกตัวอย่างต่อเนื่อง ปัญหาดังกล่าวก็จะคลี่คลายไปเอง
การฝึกทำสมาธิภาวนาด้วยตัวเองที่บ้าน กระทั่งมีความรู้สึกเสมือนว่า ตัวเราใหญ่/พอง/เอียง ศีรษะไปทาง ตัวไปทาง อย่างนี้ถือว่าดี เพราะคืออาการของจิตเริ่มเข้าสู่สมาธิ แรกแรกอาจทำให้เจ้าตัวตกใจ ผมแนะให้ควรปล่อยให้เป็นไปเรื่อยๆ เป็นทุกครั้งยิ่งดี แล้วอาการอย่างนี้จะหายไปเอง เปลี่ยนเป็นความรู้สึกเบา สบาย มีความสุข อาการเยื่องอย่างนี้ไม่คงที่จะเปลี่ยนไปเมื่ิอสมาธินิ่งได้ ทรงตัวได้ จากการปฏิบัติสมาธิอย่างสม่ำเสมอต่อเนื่องทุกวันไม่ต้องมากหรือนั่งนาน ขอให้ทุกๆวัน แล้วคำตอบจะมีแก่ตัวไม่ต้องกลัว ครับ!