พิมพ์

[fasai]

ไม่รู้จะใช้ได้หรือป่าวในกระทู้ ลองติดตามดูนะคะ

เห็นมี ฟอร์เวิร์ดเมล แล้ว ร่วมด้วยอีกคน คะ

ความยาว ประมาณ 30 วินาที คะ

[fasai]

อันที่สองความรัก

ทำไม ต้องสวมแหวน แต่งงานที่ นิ้วนาง ด้วย ?

ไม่ใช่แค่เพราะเราเรียกมันว่า ring finger แน่ๆ

มันต้องมี ความหมาย มากกว่านั้น

ทดลองพิสูจน์ความมหัศจรรย์ด้วยตัวเอง

ลอง แบมือ 2 ข้าง เข้าหากัน แล้ว งอ นิ้วกลางลง เอา หลังนิ้วกลาง ทั้ง 2 ข้าง

มาชนกัน ทีนี้นิ้วที่เหลือ ก็คือ โป้ง/ ชี้/นาง/ ก้อย ให้เอาปลายนิ้วมาชนกัน

ลอง ปล่อยนิ้วที่เอาปลายชนกัน ให้ออกจากกัน ทีละนิ้ว โดยที่ นิ้วกลางยังคงงอ

แตะกันอยู่

จะพบว่า นิ้วชี้ ก็ปล่อยจากกันได้ / นิ้วโป้งก็ปล่อยจากกันได้/ นิ้วก้อย ก็

ปล่อยจากกันได้ อย่างสบายๆ แต่นิ้ว นาง กลับ ปล่อย ออกจากกันไม่ได้

นั่นเป็นเพราะ

- นิ้วกลาง แทน ตัวเราเอง

- นิ้วโป้ง แทน พ่อแม่ ซึ่งวันหนึ่งท่านก็ต้องจากเราไป

- นิ้วชี้ แทน พี่น้อง ซึ่งเขาก็ต้องไปมีชีวิตของเขาเอง

- นิ้วก้อย แทน ลูก พอโตขึ้น ลูกก็ต้องไปมีชีวิตของตัวเอง / มีสังคม ,

ครอบครัว ของตัวเอง

- นิ้วนาง แทน "คู่ชีวิต" ทีนี้ก็เหลือแค่ " คู่ชีวิต" แล้วล่ะ ที่จะอยู่กับ

เราไปจนแก่ til death do us part

[ธุลีธวัช (chai173)]

ความรัก ทำไม ต้องสวมแหวน แต่งงานที่ นิ้วนาง ด้วย ?

มันต้องมี ความหมาย มากกว่านั้น

- นิ้วนาง แทน "คู่ชีวิต" ที่จะอยู่กับเราไปจนแก่

         ความรัก เป็น วิปากขันธ์.....มี นามรูป สังขาร สุขทุกข์ ซึ่งล้วนเลี่ยงได้ยาก ขอเพียงแต่ เมตตา เกื้อกูล หนุนนำ

ซึ่งกันและกันในกุศล ย่อมน้อมนำให้มาเจอะเจอกัน ปฏิพัตร์ สิเน่หา อาทร กัน หน่วงใจเป็นคู่บุญคู่วาสนาคู่บารมี

กันได้อย่างงดงาม "กุศล" เท่านั้นเป็นที่เกาะเกี่ยวแห่งสัตว์ผู้เวียนวนในวัฏฏะ แต่ "อย่า" ผิดศีลพรากความรักจาก

คนอื่นเพียงเพราะหลงในกามราคะ จะสั่งสมเป็นอนุสัยสันดานที่ต้องกลับมาตอบสนองกันซ้ำๆให้เจ็บช้ำไม่สิ้นเวร

ภัย จนกว่าจะอโหสิกรรมเลิกลากันไปในชาติใดชาติหนึ่ง มีพระสูตรหลายเรื่องราวกล่าวอ้างก็มากอยู่ว่างๆจะนำมา

ให้พิจารณากันครับ

      จากที่ร่ายยาวมาพอคร่าวๆนี้ ก็เพราะความรัก มีรัก มีร้าว มีร้าง มีลวง มีเลิก มีลา ก็ด้วยเหตุดังกล่าว ความรักนั้น

จะให้ศักดิ์สิทธิ์เที่ยงแท้แก่ใจ ต้องยึดถืออย่างมีกรอบ มีธรรม มีกุศล อย่างชาญฉลา่ด โดยมีหลักง่ายๆคือ สัจจะ

ซื่อสัตย์ อดทน ซึ่งผมก็ใช้อยู่มาจนทุกวันนี้ แม้ไม่สมหวัง ก็ขอทำความดี "เพื่อเธอ"

[ธรรมะ ปุจฉา]