พิมพ์

[raponsan]

บาดหมางกับแม่เพราะไม่อยากมีลูก : ปุจฉา-วิสัชนากับพระไพศาล วิสาโล

ปุจฉา : ดิฉันอยู่เป็นโสด ไม่ค่อยสนใจเรื่องการแต่งงานและไม่คิดอยากมีลูก ไม่อยากมีภาระทั้งทางใจและทางกาย หลังจากไปปฏิบัติธรรมก็พยายามกลับมาปฏิบัติต่อได้หลายปีจนได้พบคู่ครอง แต่งงานมาได้ไม่ถึงปี ตอนนี้คุณแม่ของดิฉันเองมารบเร้าให้มีลูก ท่านกลัวว่าถ้าสามีภรรยาเลิกกันหรือมีคนใดคนนึงจากไปก่อนเวลาอันควรก็จะได้มีลูกอยู่เป็นเพื่อน แต่ดิฉันคิดว่ามันไม่แน่เสมอไปจึงให้เหตุผลตามนี้ แต่ท่านรับไม่ได้และผิดหวังมากที่ดิฉันไม่ยอมมีลูก และบอกว่านอนตายตาไม่หลับ
             
ทั้งๆ ที่ดิฉันกับสามีและครอบครัวสามีทราบตั้งแต่ตอนเริ่มคบกันว่าเราจะไม่มีลูก ซึ่งเขาก็เข้าใจและยอมรับ แต่ปัญหาคือคุณแม่ของดิฉันเอง ซึ่งเราสองคนมักมีทัศนคติที่ไม่ตรงกัน ทำให้เกิดความขัดแย้งบ่อยๆ เพราะท่านอยากให้ดิฉันทำตามความปรารถนาของท่าน



ตอนเด็ก ดิฉันก็ถูกตายายเลี้ยงดู โตมาก็ไปเรียนที่กทม. จนจบมหาวิทยาลัย ไม่ค่อยได้อยู่กับพ่อแม่ค่ะ แต่ท่านก็สอนให้รู้จักคิดและเลือกทำในสิ่งที่ดีเอง จนย้ายกลับมาอยู่กับท่านที่ต่างจังหวัดหลายปีก่อนนี้เพราะหวังจะดูแลท่านยามแก่ แต่ท่านก็กลายเป็นแนวบังคับไม่อยากให้ไปเรียนต่อที่ไหนเลย
     เวลาดิฉันได้ข่าวสารอะไรดีๆ มาบอกเรื่องสุขภาพ เรื่องธรรมะ ท่านก็มักชอบพูดขัดตลอด
     เวลาดิฉันพยายามอธิบาย ท่านก็ตำหนิว่าดิฉันคิดอะไรแปลกๆ หลายเรื่องจนดิฉันรู้สึกว่าสูญเสียความเชื่อมั่นและความเป็นตัวของตัวเอง

     แต่เรื่องการขอร้องให้มีลูกมันเป็นเรื่องใหญ่ และนำความทุกข์ใจมาให้มาก
     แล้วท่านก็จะเอาไปบ่นกับญาติสนิท ว่าดิฉันปฏิบัติธรรม ทำบุญ สวดมนต์
     แต่กลับทำให้แม่รู้สึกทุกข์ใจ ไม่สมหวัง

     คุณแม่ท่านเป็นคนเก่งและเข้มแข็งค่ะ ดิฉันชื่นชมท่านและอยากให้ท่านยอมรับความแตกต่าง
     ดิฉันควรเชื่อมั่นและทำตามความต้องการของตนเอง หรือควรทำตามท่านเพื่อไม่เป็นการขัดใจท่าน
     เพราะกลัวเหมือนกันค่ะว่า ถ้ามีลูกแล้วก็ต้องมาเจอปัญหาแบบเดียวกับกรณีดิฉันกับคุณแม่
     เข็ดแล้วค่ะ กลัวบาปที่ทำให้ท่านเคยผิดหวังเสียใจ ตอนนี้เครียดมาก อยากออกไปอยู่ตามลำพังค่ะ

วิสัชนา : คุณแม่ของคุณเป็นคนเชื่อมั่นในตนเอง ทำให้ไม่ค่อยเปิดใจรับฟังใคร โดยเฉพาะคุณซึ่งเป็นลูก ขณะเดียวกันก็อยากให้คุณเชื่อฟังท่านและทำตามที่ท่านแนะนำ เพราะท่านเชื่อว่าท่านย่อมรู้ดีกว่าคุณ อาบน้ำร้อนมาก่อนคุณ นิสัยดังกล่าวคงไม่ได้ใช้กับคุณเท่านั้น หากคุณมีลูกท่านก็คงเอานิสัยนี้มาใช้กับลูกของคุณ หรือเอามาใช้ในการเลี้ยงดูลูกของคุณ ซึ่งคุณก็คงจะมองออกว่า ต่อไปก็จะต้องเกิดความขัดแย้งระหว่างคุณกับท่านในเรื่องการดูแลเด็กด้วย

หากคุณตั้งใจมั่นว่าจะไม่มีลูก เพราะตระหนักถึงปัญหาต่าง ๆ ที่จะตามมา ก็ควรหาทางทำให้ท่านยอมรับการตัดสินใจของคุณ การอธิบายด้วยเหตุผลช่วยได้ในระดับหนึ่ง แต่คงไม่มาก เพราะท่านไม่ฟังเหตุผลของคุณ แต่อย่างน้อยคุณก็ควรทำให้ท่านเห็นว่า คุณใส่ใจในคำแนะนำของท่าน และถึงแม้คุณตัดสินใจไม่ทำตามคำแนะนำของท่านในเรื่องนี้ แต่เรื่องอื่นคุณก็พร้อมจะทำตาม (หากไม่เหลือบ่ากว่าแรง) และที่สำคัญคุณก็ยังรักท่าน ใส่ใจท่านเสมอ

 

    อนึ่ง เมื่อตัดสินใจเช่นนี้แล้ว คุณก็ต้องทำใจยอมรับว่า อาจจะต้องเจอปฏิกิริยาบางอย่างจากท่าน
    คุณควรอดกลั้นต่อการกระทำดังกล่าวและไม่เอามาเป็นอารมณ์ รู้จักปล่อยวางบ้าง
    พยายามทำความเข้าใจตัวท่านและยอมรับท่านอย่างที่ท่านเป็น
    ถ้าทำใจเช่นนี้ได้ คุณจะเป็นทุกข์น้อยลงแม้ว่าท่านจะมึนตึงหรือขึ้งเครียดกับคุณก็ตาม
    การปฏิบัติธรรมที่คุณได้บำเพ็ญมาหลายปีจะสามารถช่วยคุณให้รับมือกับสภาพดังกล่าวได้

ที่มา www.komchadluek.net/detail/20130904/167348/บาดหมางกับแม่เพราะไม่อยากมีลูก.html#.UjEIC3_KXHt
ภาพจาก http://www.madchima.net/

[KIDSADA]

 

[ธุลีธวัช (chai173)]

ผมนั้น แม้เป็นชายแต่ไม่อยากแต่งงานกลัวทุกข์ ชื่อว่าความรักสุขนั้นมีน้อย รักชอบบ้างก็เก็บไว้ในใจ ปลงใจกับธรรมมาตลอด แต่หากย้อนคิดก็รู้สึกเสียใจที่ฮวงซุ้ยบรรพชนจะไม่มีลูกหลานรับช่วงกราบไหว้ดูแล ลึกลึกในใจก็อยากมีทายาทแต่ขยาดความรักความใคร่อิตถีโมรารับไม่ได้ คนจีนหากไร้ทายาทสืบสันดานกราบไหว้ฮวงซุ้ยถือว่าอกตัญญูทำอย่างไรได้ละครับผู้หญิงดีดีหายากครับในสมัยนี้ที่ศีลธรรมเสื่อมทรามลามกเสียอย่างนี้