คณ Nirvanar55 นี่ คติ กับ พระสนธยา ยังไม่ค่อยเปลี่ยนนะครับ
หัวข้อนี้ไปเปิดประเด็นใหม่ เลยดีไหม ครับ เพราะดูการวิจารณ์ จะไม่เกี่ยวข้องกับหัวข้อ เริ่มต้น เลยนะครับ
แต่อย่างไร ถ้าไม่เปิด ก็ขอสักนิดนะครับ
พระสนธยา ผมเคยเจอท่านอยู่ครั้งหนึ่ง ที่วัด อันที่จริง ถ้ามองผิวเผิน ก็คือ พระอ้วน ๆ รูปหนึ่ง ตอนที่ผมเจอก็อย่างนั้น ท่านเดินทำงานไปมาในวัด ผมนั่งมองอยู่นาน มาก กว่าจะตัดสินใจเข้าไปคุยกับท่าน แต่ก็ไม่ได้แนะนำตัวว่ามาหาท่าน ทำเป็นเหมือนคุยกับพระทั่วไป
ท่านเหมือนดักใจ ทายใจได้ ก็ทำเป็นเหมือนไม่สนใจผมด้วย กวาดพื้นไปคุยไป ผมก็เดินช่วยเข็นถังไป ภาพรวมพระสนธยา ท่านเป็นพระที่ไม่ถือตัว เข้าถึงได้ง่าย คุยได้ง่าย ผมเห็นพระหลายรูป ยังยืนแซวท่าน หัวเราะกันอย่างสนุกด้วย ท่านก็เดินทำงานยิ้มไปคุยไป บ้าง แต่อัธยาศัย ร่าเริง คุยสนุก เรือ่งธรรมะ วันนั้นผมก็รู้สึกผิดหวัง นะครับ เพราะว่า ท่านไม่ได้สนทนา เรื่องธรรมะ เพียงแต่ถามว่าโยมเป็นคนแถวนี้หรือ มาทำอะไร ประมาณนี้ ผมก็คุยไปเรื่อยเปื่อย เหมือนกัน
ภาพรวมส่วนตัว ผมดูว่า ท่านเป็นคนร่าเริง คุยสนุก ไม่ถือตัว ดังนั้นบรรดาศิษย์ จึงไม่มียำเกรง ท่าน แต่ความเคารพอาจจะมีอยู่ แต่ไม่ได้ยำเกรง ในความเป็นครูอาจารย์ จนศิษย์บางท่านอาจจะดูแคลนท่านในใจก็เป็นได้ เพราะการท่ี่ท่านไม่ถือตัว เข้าถึงง่าย ลูกศิษย์ใกล้ ๆ จึงไม่ค่อยใส่ใจ ในการอยู่กับท่าน
แต่มีเรื่องหนึ่ง ที่ผมได้ทดสอบในวันนั้น คือ ตอนที่ผมเจอท่าน แล้วผมป่วยเป็นหวัด แต่พอได้เดินทำงานกับท่านไป สักประมาณ ชม. ก่อนกลับท่านพูดว่า โยมคงหายป่วยแล้ว อาตมาให้ครึ่งกำลังโยม พอแล้วนะ ผมฟังตอนนั้นก็ไม่ค่อยเข้าใจ แต่ มันรู้สึกร่างกาย มันมีชีวิตชีวา เหมือนได้รับพลังอะไรบางอย่าง มาชดเชย วันนั้นผมกลับไปทำงาน นอนไม่หลับ ไม่ง่วง เลยครับ ไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อน
อันนี้เล่าไว้จากประสบการณ์ นะครับ ใครจะเห็นด้วยอย่างไร ไม่เห็นด้วยอย่างไร ก็แล้วแต่นะครับ
แต่ถ้าจะใช้วาจาเสียดสี กับพระสนธยา อย่างท่าน nirvanar55 อย่างนี้บ่อย ๆ ผมเองคนหนึ่งไม่ขอร่วมวงด้วยนะครับ
แม้ผมยังไม่ได้เป็นศิษย์ แต่ ก็เชื่อมั่นต่อการทำงานของพระสนธยา อยู่นะครับ
ถึงแม้ครั้งนี้ ศิษย์ท่านจะนิ่งเฉย อ่านแล้ว เหมือนลมผ่านไป อย่างที่ผมเห็นมา นั่นก็เพราะคาดว่า ศิษย์ท่านคงไม่ได้ใส่ใจในตัวท่าน อย่างที่ท่านได้กล่าวไว้ ในช่วงเมื่อวานนี้
อนุโทมทนา สาธุ ที่ทนอ่านมาจนจบ ครับ
