เริ่ม สนทนากันด้วย คำที่ผมได้ยินมาจากพระที่วัดบวรนิเวศ ทำให้ผมนึกขึ้นได้ว่า
อ้อแท้จริงอย่างนี้เอง
ทางเตียน คือทางที่เขาปรับดีแล้ว เราเดินกันสบาย ๆ แต่การเดินสบาย ๆ นั้นกับมองว่า ไปเมื่อไรก็ได้ จึงเหมือนคนนิ่งแช่ รอความหวังในชีวิต รอวาสนา รอพึ่งพา คนนั้นคนนี้ โทษนั้น โทษนี้ ขาดไปเสียซึ่งความเพียร สุดท้ายบั้นปลายชีวิต มาถึง ก็ไม่ทันทำอะไร ? เป็นเหยื่อแก่ ปลา เต่า
ส่วนทางรก นั้น คือทางที่เขาไม่ได้ปรับ ต้องถาก ต้องถาง ต้องปรับ ต้องแต่ง ต้องอาศัยความสามารถ ต้องอาศัยความขยัน มีความเพียรติดต่อ จึงจะเอาดี ได้
ดังนั้นถ้ามาพิจารณา ตามคำที่ผมยกไว้ แล้ว
ก็เหมือน ผมได้รับคำเตือน จากพระที่วัด ว่า
ทางเตียน แล้วก็ประมาท ไม่ทำความเพียร ไม่เห็นคุณค่า ในสิ่งที่มี
ทางรก ก็ทำเป็นขยัน ขันแข็ง ทั้งที่ทางดีก็มี ของดีมีคุณค่า ก็ต้องให้ความสำคัญ
ในยุคนี้ ผมว่าการเรียนพระพุทธศาสนา ค่อนข้างจะดีมาก ๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของสื่อ ของวัตถุ ตำราหนังสือ ผมว่าสมบูรณ์ แต่อัตตรา ของพระอริยะบุคคล กับระบุได้ยาก กว่าครั้งกรุงศรีอยุธยา อีก
----------------------------------------------------------------
เก็บตกมาตอนย่ำรุ่งนี้ ที่วัดบวรนิเวศ ครับ
ผู้เขียน
หัวข้อ: ทางเตียน วกลงไปนรก ทางรก วกขึ้นไปสวรรค์ (อ่าน 17530 ครั้ง)