« เมื่อ: ตุลาคม 30, 2013, 08:39:11 pm »
0
ความอดทนที่ 'สูงสุด'
ภิกษุทั้งหลาย... จิตใจที่ไม่หวั่นด้วยโลกธรรมคือนินทาสรรเสริญนั้น เป็นจิตที่ประเสริฐยิ่ง
ภิกษุทั้งหลาย... ในหมู่มนุษย์นี้ ผู้ใดฝึกตนให้เป็นคนอดทนต่อคำล่วงเกินของผู้อื่นได้ จัดว่าเป็นผู้ประเสริฐสุด ม้าอัศนัย ม้าสินทก พญาช้างตระกูลมหาราชที่ได้รับการฝึกดีแล้ว จัดเป็นสัตว์ที่ประเสริฐ แต่บุคคลที่ฝึกตนดีแล้ว ยังประเสริฐกว่าสัตว์เหล่านั้น
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย...
ผู้อดทนต่อคำล่วงเกินของผู้สูงกว่าก็เพราะความกลัว
อดทนต่อคำล่วงเกินของผู้เสมอกัน เพราะเห็นว่าพอสู้กันได้
แต่ผู้ใดอดทนต่อคำล่วงเกินของผู้ซึ่งด้อยกว่าตนได้ เราเรียกความอดทนนั้นว่า “สูงสุด”
ผู้มีความอดทน มีเมตตา ย่อมเป็นผู้มีลาภ มียศอยู่เป็นสุข เป็นที่รักของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
เปิดประตูแห่งความสุข ความสงบได้โดยง่าย สามารถปิดมูลเหตุแห่งการทะเลาะวิวาทเสียได้
คุณธรรมทั้งมวลมีศีลและสมาธิ เป็นต้น ย่อมเจริญงอกงามแก่ผู้มีความอดทนทั้งสิ้น...ขอบคุณภาพและข้อมูลจาก
http://portal.in.th/i-dhamma/pages/8355/