พิมพ์

[raponsan]

'โรงเรียนต้นกล้าฯ ณ แดนพุทธภูมิ' : หัวใจไทย

ในการเดินทางไปกับคณะผู้เดินทางไปประกอบศาสนากิจนมัสการสังเวชนียสถาน 4 ตำบล รุ่นที่ 2 จำนวน 135 รูป/คน ประเทศอินเดีย-เนปาล เมื่อเร็วๆ นี้ ของกรมการศาสนา นอกจากจะได้รับความรู้เกี่ยวกับสถานที่ประสูติ ตรัสรู้ ปฐมเทศนา ปรินิพพาน แล้ว ยังได้พบกับเรื่องราวดีๆ ของ “โรงเรียนต้นกล้าพุทธศาสนาวันอาทิตย์” 

พระครูนิโครธบุญญากร (มหาน้อย) เจ้าอาวาสวัดไทยนิโครธาราม สหพันธ์สาธารณรัฐประชาธิปไตยเนปาล ในฐานะพระธรรมทูตสายอินเดีย-เนปาล บอกว่า งานเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระธรรมทูตสายอินเดีย-เนปาล โดยท่านเจ้าคุณพระเทพโพธิวิเทศ (วีรยุทธ์ วีรยุทฺโธ) หัวหน้าพระธรรมทูต สายประเทศอินเดีย-เนปาล นอกจากจะทำงานสร้างศาสนบุคคลที่เป็นคนไทยแล้ว ยังอยากปลูกฝังให้คนอินเดียหันกลับมาศรัทธาอย่างมั่นคงในพระพุทธศาสนาเหมือนสมัยพุทธกาล เป็นสิ่งที่ตรงเป้าหมายที่เราได้ตั้งไว้ ภายใต้โครงการฟื้นฟูพระพุทธศาสนาคืนสู่แผ่นดินพุทธภูมิ

 

    “ถ้าหากคนในแผ่นดินอินเดียยังไม่สามารถเข้าถึงธรรมพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ การที่เราจะมาฟื้นฟูนั้นก็ยาก ก็จึงได้ตั้งโรงเรียนต้นกล้าพุทธศาสนาวันอาทิตย์ขึ้นที่วัดไทยกุสินาราเฉลิมราชย์ รัฐอุตตรประเทศ สาธารณรัฐอินเดีย ให้ลูกหลานชาวอินเดียโดยไม่จำกัดว่าจะนับถือศาสนาอะไร ให้มาศึกษาวิชาพระพุทธศาสนา และคนอินเดียเขาก็เปิดใจกว้างคนทุกศาสนาไม่ว่าจะเป็นพราหมณ์ ฮินดู เชน ซิกข์ หรือแม้กระทั่งอิสลามในอินเดียก็มาศึกษาวิชาพระพุทธศาสนา
     นับเป็นโอกาสที่พระสงฆ์ไทยเราจะได้ฝึกฝนตัวเองรู้เรื่องภาษาฮินดี ภาษาท้องถิ่น เพื่อที่จะนำธรรมะที่เป็นภาคภาษาท้องถิ่นเข้าไปสู่จิตใจของเด็ก โดยเนื้อหาที่สอน ได้แก่ วิชาพระพุทธศาสนา วิชาวัฒนธรรมของชาวอินเดีย วิชาคณิตศาสตร์ และภาษาอังกฤษ”

      มหาน้อย กล่าวต่อไปว่า
      “เด็กเมื่อได้รับการปลูกฝังตั้งแต่เริ่มต้น โอกาสที่จะเป็นคนดี มีธรรมะ ไม่ว่าจะอยู่ในศาสนาใด นั่นคือเป้าหมายสูงสุดที่เราเปิดโรงเรียนต้นกล้าพุทธศาสนาวันอาทิตย์ ก็เปิดมานับเป็นปีที่ 15 แล้ว ผลตอบรับจากผู้คนในท้องถิ่นก็วัดไทยที่สามารถทำได้แล้ว ก็นับเป็นสิ่งที่ดีมากๆ จากที่คนอินเดียไม่เข้าใจว่าพระธรรมทูตเรามาแผ่นดินอินเดียนี้ จะมายึดครองแผ่นดินเขา พากันปฏิเสธ ออกมาประท้วงขับไล่เรากลับประเทศไทยทุกวัน
      แต่พอเรามาเปิดโรงเรียนนี้มีโอกาสได้สื่อสารความเข้าใจที่ถูกต้องว่าเราคนไทยมีพระพุทธศาสนา เป็นศาสนาที่เกิดในแผ่นดินนี้ เราประสงค์ที่จะทดแทนบุญคุณให้แผ่นดินนี้ จึงได้มาทำงานที่นี่ เมื่อเขาเข้าใจโดยมีผู้ใหญ่ในชุมชน บัณฑิต เป็นผู้ช่วยอธิบาย เดี๋ยวนี้ทำให้วัดไทยในอินเดียนั้น มีรั้วอย่างถาวรยิ่งกว่ากำแพงใหญ่ๆ นั่นคือ รั้วจากมิตรภาพคนท้องถิ่นนั้นเอง”

ขอบคุณภาพข่าวจาก
http://www.komchadluek.net/detail/20140327/181728.html#.UzV-3aI9S4k

[ธุลีธวัช (chai173)]

                                                 

[Akira]

ตอนนี้พระไทย เท่าที่ทราบก็ ทำงานแบบ พวก คริสต์ในเมืองไทย นั่นแหละคะ คือเขาหาผู้ด้อยโอกาส และให้โอกาสซึ่ง ผลการดำเนินงานอย่างนี้ย่อมได้พุทธศาสนนิกชน ที่เป็นชนชั้นล่างก่อน เหมือนตอนนี้ที่อินเดีย ตระกูลจัณฑาล ก็เปลี่ยนมานับถือพุทธศาสนา เพื่อเป็นการล้างวรรณะ ในประเทศอินเดีย ก่อนนั่นเอง แต่ที่แน่นอนการระดมทุนจากเมืองไทย ไปช่วยพุทธศาสนา ที่นั่นเป็นเงินมหาศาลที่ออกไป นะคะ ในขณะเดียวกัน คนอินเดียที่มีฐานะ ก็มองว่า คนไทยใจดีเพราะเหตุนี้ พวกเขาก็ไม่ต้องช่วยกันเอง เป็นการแบ่งภาระชนชาติเดียวกันไป บ้างส่วน

   ในแง่ มนุษยธรรม ก็ OK ชื่นชอบ ชื่นชม แต่เมืองไทยเราเอง เด็กด้อยโอกาสเหล่านี้ ก็ยังมีอีกมากมาย ที่รอพระคุณเจ้า มาช่วยอุปถัมภ์ คิดว่า มันเป็นกลไก ทางสังคม ที่พระต้องรองรับสังคม ซึ่งมองตามความเป็นจริง ไม่ใช่หน้าที่ของพระเลยนะคะ ที่มาทำเรื่องเหล่านี้ ในขณะที่ตนเองยังไม่ได้ สำเร็จธรรม แต่ประการใด