แกร๊กๆ แกร๊กๆ...
เสียงเขย่ากระบอกไม้ไผ่ ที่ภายในบรรจุติ้วบอกตัวเลขดังแข่งกันไปทั่วศาลเจ้า ท่ามกลางกลิ่นธูปควันเทียนราวกับมหกรรมแข่งขันประชันเสียง บางคนนั่งตั้งจิตอธิษฐานอย่างแน่วแน่ โดยไม่สนใจเสียงที่ดังรบกวนจากรอบข้าง ขณะที่อีกหลายคนนั่งต่อคิวเพื่อที่จะรอเขย่าไม้ติ้วในกระบอกไม้ไผ่บ้าง... และเป็นช่วงเทศกาลสำคัญๆประจำปีอย่างวันขึ้นปีใหม่ หรือวันตรุษจีน จะมีผู้คนไปกราบไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์พร้อมทั้งเขย่ากระบอกไม้ไผ่กันอย่างหนา ตาเป็นพิเศษ ซึ่งพฤติกรรมเหล่านี้ไม่ได้มีให้เห็นกันแต่ในวัดศักดิ์สิทธิ์ของไทยเท่านั้น แม้แต่ในศาลเจ้าที่ศักดิ์สิทธิ์ของชาวจีนก็มีผู้คนเข้าไปเสี่ยงทายกันอย่าง เนืองแน่น เรียกการเสี่ยงทายทำนายชะตาชีวิตลักษณะนี้ว่า “การเสี่ยงเซียมซี”
การไหว้พระและการเสี่ยงเซียมซีใน ปัจจุบันนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นของคู่กันไปเพราะว่ามีวัดและสถานที่ ศักดิ์สิทธิ์ทุกแห่งจะต้องมีเซียมซีเอาไว้เสี่ยงทาย เชื่อ กันว่าทุกๆคนอย่างน้อยต้องเคยเสี่ยงมาแล้วเหมือนกัน การเสี่ยงเซียมซีเป็นโหราศาสตร์อันเก่าแก่แขนงหนึ่งซึ่งมีถิ่นกำเนิดมาจาก ประเทศจีนไม่น้อยกว่า 1 พันปีราวในสมัยราชวงศ์ซ้อง ส่วนการเผยแผ่ในประเทศไทยนั้นไม่มีปรากฏหลักฐานบันทึกไว้อย่างชัดเจนว่าเข้ามาสมัยใด มีการสันนิษฐานว่าน่าจะเข้ามาพร้อมๆกับกระถางธูปจีนในสมัยอยุธยา ส่วนจะมีการใช้เซียมซีเพื่อการเสี่ยงทายด้วยหรือไม่นั้นยังไม่เด่นชัดในสมัยรัตนโกสินทร์ได้ค้นพบหลักฐานแห่งแรกตรงกับสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (ร.5) ที่วัดกัลยาณมิตรวรมหาวิหาร

ไปอ่านต่อ ที่นี่นะครับ
http://online.eqplusmag.com/knowledge.php?id=68&pw=0