พิมพ์

[นิรตา ป้อมนาวิน]

คนคนหนึ่งทำเลวทำชั่วมามากมายเป็นเวลาเนิ่นนานหลอกลวงผู้หญิงให้เสียใจช้ำใจอย่างไม่ละอายและเกรงกลัวต่อบาปกรรมแม้แต่น้อยแต่ทำไมชีวิตเขาสมหวังในความรักได้ผู้หญิงทั้งสาปทั้งแช่งหลายสิบคนแต่เขาก็ยังมีความสุขในชีวิตคู่กฏแห่งกรรมไม่มีจริงใช่ไหมค่ะทำดีได้ดีมีที่ไหนทำชั่วได้ดีมีถมไปไม่เข้าใจแล้วคนดีๆจะมีกำลังใจทำดีหรือ

[นิรตา ป้อมนาวิน]

ถึงวันนี้เขาจะกลับตัวกลับใจเป็นคนดีแล้ว แล้วความเลวความชั่วในอดีตลบล้างด้วยการสำนึกผิดหรือ ไม่ต้องชดใช้หรือ ถึงวันนี้จะสมหวังในรักแล้วที่ไปหลอกลวงผู้อื่นให้เสียใจละ ผลของกรรมที่เขาจะได้รับคือสมหวังในรักใช่ไหมมีความสุขในชีวิตคู่ใช่ไหมเพราะกลับใจเป็นคนดีแล้วแล้วสิ่งเลวๆชั่วๆในอดีตหายไปไหน

[montra]

อย่าคิดว่า เวรกรรม ไม่มีจริง ตอนนี้ ผู้หญิง เหล่านั้นกำลังใช้เวรกรรม กับเขาอยู่ และต่อไป เมื่อกรรมสมบูรณ์ พร้อมแล้ว เวรกรรมก็จะตามเขาเอง

  ด้วยประสบการณ์ เกี่ยวกับเรื่องกฏแห่งกรรม นั้นผมผ่านมา 75 ปี ตามอายุ ทราบว่า ไม่เปลี่ยนแปลงแน่นอน ดังนั้นอย่าประมาท นะครับ ส่วนของกรรมส่วนนี้

  อย่าลืมว่า เราก็สร้างกรรมไว้เหมือนกัน แม้ในอดีต เราก็อาจจะลืมไปเพราะชาติใหม่ หรือ ชาติปัจจุบันก็อาจจะลืมได้ ดังนั้น

   ผลของกรรม ไม่ว่าดี หรือ ชั่ว มีแน่นอน แตกต่างตรงที่จะช้า หรือ เร็ว เท่านั้น

   เงื่อนไข ที่ช้า หรือ เร็ว มันมีกฏของมันอยู่ครับ

   ดังนั้น ถ้าเรารู้ว่าเขาไม่ดี ก็อย่าไปยุ่งกับเขา แต่ปัญหา เรามักชอบเข้าไปยุ่งและเป็นเหยื่อ เพราะ เราเองเข้าไปเสนอตัว สนองตัณหาทั้งสองฝ่าย

   ที่ข้างบ้านผม มีผู้ชายทำงานสาธารณสุข รูปร่างไม่หล่ออะไร แต่มีตำแหน่ง พอประมาณ มีผู้หญิง มาแข่งกันเป็นเมียน้อย 10 กว่าคน ผมก็เห็นมีตบตี กัน แย่งกัน ผู้หญิงแต่ละคนล้วนมีการศึกษาขั้น ป.ตรี ขึ้นไปทุกคน มีตำแหน่งหน้าที่การงาน ดี ทั้งนั้นเลย

   บ้่างก็ให้รถ ให้บ้าน ให้เงิน นะ

   กรรมของสัตว์โลก ก็เป็นอย่างนี้แหละ ตบมือข้างเดียวไม่ดัง หรอกครับ

   ดังนั้น อย่าคิดว่า เวรกรรม ไม่มีจริง มันจะตามเมื่อไหร่ ตอบยาก ผมเห็นมามากแล้ว ที่บอกว่า เวรกรรมตามไม่ทัน ติดจรวดก็มี นะครับ

   ทางที่ดี ถ้าคุณเห็นว่าเขาไม่ดี แล้ว ก็อย่าไปยุ่งกับเขาจะดีกว่า ครับ

   

[montra]

ทำกรรมร่วมกัน ในอดีต กันมา ประการหนึ่ง จึง รัก และ ชอบ

บางครั้ง ก็มักจะมองข้ามคนดี ไป

ผมเห็นคนในที่ทำงาน เป็นคนดี มีธรรมะ ศึกษาหลักธรรม ชีิวิตไปเรื่อย ๆ แต่ไม่มีผู้หญิงคนไหน ไปชอบเขาเลย

อีกคนหนึ่ง เหล้ากิน บุหรีสูบ เล่นการพนัน เที่ยวกลางคืน เจ้าชู้ ผมเห็นผู้หญิงในที่ทำงานต่างนิยมชมชอบ ยกยอและยากเป็นเมียเขา กันเป็น สิบ ๆ คนเลย

สองคนที่ยกตัวอย่างมา ฐานะ พอกัน ความรู้พอกัน แตกต่างกันตรงศีลธรรม

ดังนั้น คู่เวร คู่กรรม คู่สนอง ตัณหา มันมีทุกยุค ทุกสมัย

ทางที่ดี ก็ตัดเวร ตัดกรรม ไม่ต้องข้องเกี่ยวกัน จะดีที่สุด

ไม่ว่าเราเกิดกี่ ชาติ มันก็เป็นอย่างนี้ แหละครับ

 

[montra]

ขอยกตัวอย่าง เรื่องจริง อีก คู่หนึ่ง

 คู่นี้ ผู้หญิงลืมตัว

  ผู้ชายอายุมากกว่า 10 ปี ตอนแต่งงาน ผมก็ไปงานนี้ ผู้ชาย 30 ผู้หญิง 20 ก็นับว่าไม่น่าเกลียด ชายหล่อ หญิงงาม แต่อยู่กินกันมา จนมีบุตร อายุ 12  รวมชีวิตสมรส 16 ปี ทั้งหมด ผู้หญิง ก็นอกใจ ไปแอบมีชู้ ส่วนผู้ชาย นิสัยดี เป็นคนมีศีล มีธรรม สุดท้ายฝ่ายชายเสียสละ ยกทรัพย์สมบัติ ให้หมด และอุปการะลูกเอง แล้วก็บวชเป็นพระ ปัจจุบันยังไม่ลาสิกขาบถ เลยครับ

   อันนี้ ยกตัวอย่าง หญิงชั่ว ปรารถนาลามาก คือเรื่องกาม นะครับ


 

[นิรตา ป้อมนาวิน]

 

[montra]

สุดท้าย ในฐานะ ศิษย์กรรมฐาน เว็บนี้


 อย่าคิดว่า กรรมดี ไม่มี จึงไม่ทำ
 อย่าคิดว่า กรรมชั่ว ไม่มี จึงทำชั่ว 
 คนเราไม่ได้ โชคดี เกิดมาเป็นมนุษย์ ทุกชาติ นะครับ

 เมื่อเราดี ก็อย่าไปไม่ดี เขาเรียกว่า มาดี แต่ ไปชั่ว  ภาษา พระเรียกว่า โชติ ตโม ปรายโน ต้นดี ปลายร้าย

 

[MICRONE]

  ตอบไวนะครับ เวลาสาว ๆ มาถาม

 

[นิรตา ป้อมนาวิน]

จารวีเหมือนกำลังจะตายน้ำตื้นบางครั้งรู้ทั้งรู้แต่ทำไม่ได้ ท้อแท้ หมดกำลังใจ ไร้ซึ่งที่ยึดเหนี่ยว

[saieaw]

ส่วนตัวคิดว่า เรารักเขา อยู่ พอเห็นว่า เขาไม่ได้หยุดรักเรา ดังที่ใจคิดว่าเขารักเราเท่านั้น

 เรื่องนี้ เป็นเรื่องอ่อนต่อโลก จริง ๆ คะ

( เราเองอายุ 28 ปี มีประสบการณ์ อยู่เหมือนกัน นะคะ )

แต่อย่างนี้ รู้ตัวตอนนี้ ยังไม่สาย ไปรู้ตัวตอนอยู่กินกันไปแล้ว อันนี้ทุกข์หนัก นะคะ
นับว่ายังมีโชค และ บุญอยู่ที่เราได้เห็น ก่อน รู้ก่อน และที่เหลือ ก็มาเยียวยาใจ

 สิ่งสำคัญ ต้องรู้ก่อนนะคะ ว่า เราไม่ใช่ของเรา เขาไม่ใช่ของเรา ใจเราที่กระสับกระส่าย จะได้วางก่อนคะ

 

[Admax]

บุพพกรรมของท่านองคุลีมาล

    กรรมเก่าของท่านองคุลีมาลมาสนอง ก่อนที่ท่านองคุมีมาลจะมาเกิดเป็นคน ท่านได้เกิดเป็นควายป่าที่มีความเก่งกล้าสามารถมาก   มาสารถปราบสัตว์ป่าทุกประเภทให้แพ้ท่านได้ เมื่อปราบสัตว์ในป่าได้ก็เลยออกจากป่ามาปราบควายที่ชาวบ้านเลี้ยง

   ในที่สุดก็ปราบได้ราบคาบ ขวิดวัวควายช้างม้าของชาวบ้านตายบ้าง บาดเจ็บใช้งานไม่ได้บ้าง ชาวบ้านเขาก็โกรธ ต่อมาเข้าก็รวมตัวกันคิดฆ่าควายป่าตัวนี้ จึงทำคอกที่แข็งแรงมาก ทำทางเข้าแต่เข้าได้ไม่ถึงควายที่กักขังไว้ในคอก ทางที่เข้าคอกปากทางใหญ่ แต่พอใกล้จะถึงคอกก็เล็กคับตัวมา แล้วเขาก็เตรียมไม้ไว้เพื่อสอดเข้าไปกันออก เมื่อเสร็จแล้วจึงเอาควายเลี้ยงไว้ในคอกเพื่อเป็นนกต่อ ควรจะเรียกควายต่อมากกว่า

   เมื่อถึงเวลาควาบป่าองคุลีมาลก็ออกจากป่าเพื่อสังหารศรัตรู ความจริงไม่มีใครเป็นศรัตรูท่านเองเที่ยวเป็นศรัตรูกับคนอื่น เดินออกมาก็หาช้างม้าวัวควายไม่พบ เมื่อเดินเข้ามาถึงเขตคอก พวกควายในคอกก็กลัวแต่ไม่ยอมหนี เพราะไม่มีทางหนีออกจากคอกได้ ควายป่าก็เดินไปเดินมาก็เห็นควายพวกนั้นไม่หนี ก็มีความคิดว่าเจ้าพวกนี้ไม่รู้จักราชสีห์ควายเสียแล้ว จะต้องสั่งสอนให้รู้สำนึกว่าเราคือราชสีห์ควาย เดินวนไปวนมาหาทางเข้าไปปราบปรามก็ไม่มีทางเข้า

   พอมาถึงประตูที่เขาทำลวงไว้ ไม่ทันสังเกตก็พุ้งตัวโดยแรงเข้าประตู เมื่อถึงซ่องแคบตัวก็ติดกลับตัวออกก็ไม่ได้เพราะคับมาก ชาวบ้านเห็นเจ้าควายป่าเกเรติดช่องแคบก็รีบมา เอาไม้ใส่สกัดไม่ให้ออกมา ควายป่าก็หมดทางขยับตัว ต่อจากนั้นชาวบ้านที่ต้องเสียหายเพราะสัตว์เลี้ยงถูกทำร้ายใช้งานไม่ได้ เพราะเจ้าควายตัวนี้ รวมกันทั้งหมดพันคนเศษก็ร่วมมือกันตีเจ้าควายป่าจนตาย คนที่ลงมือตีจริง ๆ คงไม่กี่คนนัก แต่คนที่ร่วมกันคิดร่วมทุนกันจัดทำคอก และร่วมใจว่าเจ้าควายตัวนี้ เราต้องฆ่าให้ตาย ขืนปล่อยไว้สัตว์เลี้ยงเราจะตายหมด ความจริงเขาก็คิดในมุมเมตตาสัตว์เลี้ยงและให้ความเป็นธรรมถูกต้องแล้ว

    แต่กฏของกรรมท่านไม่เห็นด้วย ก่อนตายควายป่าตัวนั้นมันลืมตาดูคนที่รุมฆ่ามันและคิดว่า   “ ชาติหน้ากูขอฆ่ามึงบ้าง ชาตินี้กูคนเดียวมึงรุมกู ชาติหน้ากูคนเดียวจะฆ่าพวกมึงทั้งหมด”   เป็นการจองเวรกันชัด ๆ

   พวกคนที่รุมฆ่าควายตัวนั้น ในชาตินี้มาเกิดเป็นคนในเขตเมืองพาราณสีและในเมืองใกล้เคียงที่ท่านองคุลีมาลเถระไล่ฆ่าในชาตินี้ และ แม่ของท่านองคุลีมาลเองก็อยู่ในกลุ่มที่ฆ่าท่านในชาติก่อนด้วย ชาตินี้ท่านจึงมาเกิดในครรภ์ของคนที่จองจะฆ่าตั้งแต่ชาติก่อน

   เมื่อกรรมเก่าของท่านที่กล่าวมาแล้วเริ่มเข้าสนองใจ ก็เป็นเหตุบันดาลให้คณะศิษย์ที่มาเรียนร่วมกันทั้งหมดมีอารมณ์ริษยามากขึ้น ตอนนี้จะเห็นว่า  อกุศลกรรมที่ทำไว้เข้าสิงพวกเพื่อนก่อน   ทุกคนจึงไปยุยงครูว่า   “ อหิงสกะกุมารจะฆ่าท่านครู และจะยึดสำนักนี้เป็นอาจารย์เจ้าของสำนักเสียเองและเวลานี้กำลังรวบรวมพรรคพวกจะลงมือฆ่าท่านในไม่ช้านี้ ” 


** อ่านบุพชาติโดยย่อแล้วรู้ลึกอย่างไรบ้างครับ จะเห็นใช่ไหมเรื่องการอาฆาตจองเวรกัน ทำให้มาเจอกันอีก แล้วก็กระทำในเจตนาที่ได้ผูกเวรพยาบาทไว้ ก่อนพระองคุมาลบวชก็ได้ไปฆ่าล้างคนมากตั้ง 999 คนเหลือมารดาท่านเป็นคนสุดท้าย แม้เมื่อท่านองคุลีมาลเถระบวชแล้วก็ยังต้องรับกรรมสนอง ไม่ว่าจะไม่มีคนมส่บาตร มีควขว้างปาหิน ทุบตี อยู่อย่างทรมาน แม้บรรลุอรหันต์แล้วก็ยังคงถูกเป็นที่เกลียดและกลัวของผู้คน จนกว่ากรรมนั้นจะหมดจึงจะบรรลุได้ดังบทคัดย่อพระสูตรนี้

รับกรรมที่มาตามสนอง

ครั้งหนึ่งท่านได้เข้าไปบิณฑบาตในเมืองสาวัตถี ในครั้งนั้นก็ปรากฏว่า ก้อนดิน ท่อนไม้ ก้อนกรวดที่บุคคลแม้ขว้างไปในทิศทางอื่น ก็ปรากฏให้สิ่งเหล่านั้นมาตกต้องกายของท่านพระองคุลิมาล ท่านพระองคุลิมาลศีรษะแตก โลหิตไหล บาตรก็แตก ผ้าสังฆาฏิก็ฉีกขาด ท่านจึงเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ พระผู้มีพระภาคได้ทอดพระเนตรท่านพระองคุลิมาลเดินมาแต่ไกล ครั้นแล้วได้ตรัสกะท่านพระองคุลิมาลว่า เธอจงอดกลั้นไว้เถิด เธอได้เสวยผลกรรมซึ่งเป็นเหตุจะให้เธอนั้นหมกไหม้อยู่ในนรกตลอดชั่วกาลนานนั้น เพียงในปัจจุบันนี้เท่านั้น

ไม่มีใครหนีผลกรรมไปได้ กรรมคือการกระทำใดๆก็ตามแต่ทาง กาย วาจา และ ใจ อันจะมีผลสืบต่อมาแก่ตน
พระพุทธเจ้าตรัสเปรียบว่า ดั่งกรรมนั้นเป็นเกลือ เมื่อมีเกลือเพียงหยิบมือเล็กน้อยเทลงบ่อน้ำ บ่อน้ำนั้นจะเค็มไหม
ย่อมไม่เค็มใช่ไหมครับ แต่ก็ไม่ใช่ว่าในบ่อน้ำนั้นไม่มีเกลือผสมอยู่เลย จนเมื่อเราเทเกลือเป็นอันมากลงไปจนทั่วแม่น้ำนั้น โดยที่ไม่มีน้ำฝนนั้นเพิ่มเติมลงไปเลย น้ำนั้นย่อมแสดงรสเค็มของเกลือออกมา ยิ่งมีเกลือมากเท่าไหร่ก็ยิ่งเค็มมากเท่านั้นฉันใด บุญกับบาปก็เป็นฉะนี้ฉันนั้น

บุญกับบาปไม่มีสิ่งใดสลายมันไปได้ เพียงแต่ทำสิ่งใดเยอะกว่า ก็ย่อมแสดงผลของสิ่งนั้นก่อน แต่ไม่ใช่ไม่มีเลย
ในกาลก่อนเขาอาจจะสะสมมามากพอ หรือ แม้ปัจจุบันเขาก็อาจจะมีการดำเนินไปในกุศลกรรมนั้นๆ เมื่อบุญมีมากกว่าบาป บุญก็จะแสดงก่อน จนเมื่ออกุศลกรรมมากกว่าบุญกุศล อกุศลกรรมจึงจะแสดงมา หรือ หากเขามีกุศลผลบุญมาแต่ปางก่อนนั้น เมื่อเขาไม่ได้สร้างบุญเพิ่มไม่นานผลแห่งอกุศลกรรมนั้นย่อมแสดงผลมา

จบเรื่องบุญ บาป และ การผูกเวรพยาบาท

- เมื่ออ่านพระสูตรคัดย่อข้างต้นแล้ว ย่อมเห็นว่านี่น่ะเป็นการผูกเวรผลมันสืบต่อมามันไม่ดี พระพุทธเจ้าจึงตรัสสอนให้ ไม่ผูกเวรใคร ไม่พยาบาทเบียดเบียนใคร

- เรามีกรรมเป็นแดนเกิด มีกรรมเป็นผู้ติดตามอาศัย เราจะทำกรรมใดไว้เป็นบุญหรือเป็นบาป เราย่อมเป็นทายาท คือจะต้องได้รับผลของกรรมนั้นสืบไป

- ด้วยเหตุที่คุณพบเจอนี้ๆ จะเห็นว่าไม่ว่าเราจะไปติดใจสิ่งไรๆจากเขา ย่อมนำแต่ความทุกข์มาให้ ไม่ว่าจะความไม่สมหวังปารถนา ความประสบกับสิ่งอันไม่เป็นที่รักที่พอใจ จนถึงความพรัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักที่พอใจเป็นที่สุด นี่เป็นสิ่งที่คุณพบเจออยู่ทุกวันใช่ไหมครับ เมื่อเราต้องพบเจอมันอยู่ทุกวัน เราก็ต้องยอมรับมันให้ได้ ต้องละความติดข้องใจเสพย์อารมณ์ใดๆ เมื่อยอมรับมันได้ ละความติดข้องใจได้ด้วยรู้ว่าติดใจไปก็ทำอะไรไม่ได้ ติดใจไปก็เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ ติดใจไปก็มีแต่ทุกข์ แล้วตัณหาอุปาทานไรๆของเราก็จะละวางลงไป

- พึงละความติดใจไรจากสิ่งที่เขาทำ พึงเห็นว่า ไม่มีสิ่งไรๆในโลกที่เป็นเรา เป็นของเรา เราไม่อาจจะไปบังคับสิ่งไรๆในโลกนี้ได้แม้แต่เราเองจะห้ามไม่ให้โกรธไม่ให้เสียใจยังไม่ได้ นั่นเพนาะทุกสิ่งทุกอย่างไม่มีตัวตนอันที่เราจะไปบังคับให้เป็นไปดั่งใจได้ ทุกสิ่งทุกข์อย่างไม่มีความเที่ยงแท้แน่นอน มีความเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไปเป็นธรรมดา ไม่ว่าสภาพความรู้สึกนึกคิด ร่างกาย แม้ความสุขกายใจที่คุณได้รับก็เกิดขึ้น ตั้งอยู่ สุดท้ายก็สุญสลายไป เมื่อสุขดับไป ความทุกข์กายใจก็เข้ามา

- สิ่งใดที่ไม่เที่ยง ไม่มีตัวตน ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา เมื่อเอาความสุขสำเร็จไรๆของตนเข้าไปผูกขึ้นไว้กับสิ่งเหล่านี้ ก็ย่อมต้องมีแต่ทุกข์เท่านั้น [/size]

ขอให้เจริญในธรรมและเข้าถึงความมีใจวางไว้กลางๆ ปล่อยวาง นิ่งว่าง วางเฉย
ไม่หยิบจับเอาอารมณ์ ความรู้สึก ความรู้เสวยอารมณ์ใดๆมาเป็นที่ตั้งแห่งจิตได้ในเร็ววันนะครับ

สาธุ สาธุ สาธุ

[นิรตา ป้อมนาวิน]

 

[นิรตา ป้อมนาวิน]

ถ้าวันนี้เขาหยุดทำชั่วแล้วเติมแต่น้ำเข้าไปแล้วอย่างนี้เกลือที่มีในบ่อก็จะไม่แสดงผลใช่ไหมค่ะเพราะเขาเติมน้ำเข้าไปล้างความเค็ม

[sompong]

ถ้าวันนี้เขาหยุดทำชั่วแล้วเติมแต่น้ำเข้าไปแล้วอย่างนี้เกลือที่มีในบ่อก็จะไม่แสดงผลใช่ไหมค่ะเพราะเขาเติมน้ำเข้าไปล้างความเค็ม

  กรรม หลาย ๆ อย่าง ที่ทำลงไปแล้ว ฝ่ายไม่ดี ไม่ใช่ สร้าง กุศล แล้ว จะแก้ไขได้ครับ ต่อให้กลับเนื้อ กลับตัว กลับใจ กรรมชั่ว นั้นก็ยังส่งผล ให้ได้รับกรรม อยู่ดี

 เรื่องของ กรรม จัดเป็น อจิณไตย ในพุทธศาสนา เพราะเป็นเรื่อง ที่ไม่มีสูตร สรุป ให้ได้ว่า จะได้ผลอย่างไร แบบไหน จะรับกรรมอย่างไร เวลาใด

   กรรมที่เป็นกรรมหนัก ไม่สามารถ แก้ไขวิบากได้

   คือ 1 อนันตริยกรรม 6
           ฆ่าพ่อ ฆ่าแม่ ฆ่าพระอรหันต์ ทำโลหิตพระพุทธเจ้าให้ห้อเลือด ยังสงฆ์ให้แยกแตกจากกัน เปลี่ยนศาสนาพุทธเป็นศาสนาอื่น

       2.ครุกรรม ที่ทำเป็นสันดานนิสัย เปลี่ยนไม่ได้ แก้ไม่ได้

       3.อาสันนกรรม กรรม จวนเจียนใกล้ตาย เปลี่ยนไม่ได้

       เท่าที่ทราบ ก็พอมีเท่านี้ นะครับ ที่เปลี่ยนไม่ได้ กรรม ไม่ใช่ บ่อเกลือ บ่อน้ำ เป็นภาวะทางจิตวิญญาณ ไม่ใช่วัตถุ ดังนั้นเปรียบวัตถุใด ๆ ก็ไม่ใกล้เคียง

     ความสำคัญ อยู่ที่คุณคิด อยากจะให้เขาดีกับคุณ แล้ว ก็จะอภัียให้เขา ใช่ไหม ? เพราะอาลัยอาวรณ์ จึงให้ทำให้ใจเป็นทุกข์

     อย่าเสียเวลาต่อรัก กับคนที่ไม่รักเราเลย เสียเวลา เปล่า ๆ
     

[นิรตา ป้อมนาวิน]

ขอบคุณกัลยาณมิตรทั้งหลายที่มาแนะนำแลปลอบใจและชี้ทางสว่าง

[ธุลีธวัช (chai173)]

บุปผารัญจวน เจ็บแปลบในใจ ใคร่ชวนน้อง จองเวร

                                                           
          อิตถีผ้าเปลื้อง      ราคะขุ่นเคือง      สันดานกมล            
ข้องไห้ใจตรม      ร้าวข่มกายทน      เป็นหญิงทุรชน      บ่ปลงอบาย

          บุปผานารี      ฉาวคาวราคี      พร่องพลาดได้อาย
รักนวลสงวนใจ      เลือกใคร่ได้ชาย      เหย้าเรือนชราปลาย   วาสนาอบรม

          เป็นหญิงแคล้วยาก      รักคล้ายชายฝาก      สุขเสพมิสม
ด้วยแค้นเคืองจอง      ชายปองเขื่องข่ม      บุญเวรจึงจม      คาวคราวยลเจอ

          ฝากน้องบอกหญิง      ร้าวร้างชังทิ้ง      ชายยากบำเรอ
ใคร่คลายใจปลง      เขลาหลงหยิ่งเย่อ      กำหนัดคลายเธอ      ภพชาติได้กลาย

                                                                                                          ธรรมธวัช.!