พิมพ์

[PISSAMAI]

อรรถคาถา
....... เป็นสิ่งที่ครูบาอาจารย์ผู้แตกฉานได้ขยายความ โดยการรวบรวมเอาเนื้อหาต่างๆที่อยู่ในแต่ละส่วนมารวมกันและอธิบายขยายความ หลายคน ต่อต้าน....หากต่อต้านส่วนนี้....สิ่งที่ท่านควรทำคือ เมื่อจะแสดงธรรม ควรยก ข้อความที่ห้ามมีการแสดงความคิดเห็นจากท่านหรือบุคคลอื่นเด็ดขาดเพราะทำให้พระไตรปิฏกเพี้ยนไปได้....ดังนั้นอย่าเพิ่งไปปรามาสตีทิ้งในภูมิของครูบาอาจารย์รุ่นก่อนๆที่ท่านแจกฉานพูดอ่านบาลีได้เหมือนกับคนอินเดีย.....

.....คำพูดที่ครูบาอาจารย์พูดในชั้นหลังๆ ท่านได้อธิบายใช้คำพูดเพื่อให้เป็นที่เข้าใจง่าย....มิได้จะไปเปลี่ยนแปลงอย่างที่หลายคนเข้าใจ....อย่างเช่น อนิจจัง ท่านาก็แปลว่า ไม่เที่ยง ไม่พูด อนิจจัง เพราะคนจะไม่เข้าใจ....คนที่ชอบยกพระไตรปิฏกมาเป็นเรื่องดี แต่ก็ต้องยอมรับความจริงด้วยว่าที่ท่านรู้และเข้าใจได้เพราะใครเพราะอะไร....ไม่ควรดูหมิ่นธรรมผู้อื่นที่เขาแสดงมาโดย ยกย่องเพียงพระพุทธองค์หรือจริตในผู้ที่เหมือนกัน...การรักษาศาสนาได้ไม่ได้รักษาเฉพาะอักษร และให้รักษา...เนื้อหาที่แท้จริงเข้าไปด้วย....ใบประดู่ในป่ามีมากกว่าในกำพระหัตน์ ซึ่งพระองค์ก็ทรงตรัสบอกแล้ว ท่านตรัสแค่นั้นเพราะอายุและกาละในเวลานั้นๆ....ไม่ทำตนเป็นผู้เกลียดปลาไหลกินน้ำแกงเสียเอง......


........................................

อรรถกถา

....คือคัมภีร์ที่รวบรวมคำอธิบายความในพระไตรปิฎกของโบราณจารย์ที่ได้ไขความในพระไตรปิฎกไว้ เรียกว่า คัมภีร์อรรถกถา บ้าง ปกรณ์อรรถกถา บ้าง อรรถกถา จัดเป็นแหล่งความรู้ทางพระพุทธศาสนาที่มีความสำคัญรองลงมาจากพระไตรปิฎก และใช้เป็นหลักฐานอ้างอิงอย่างแพร่หลายในวงการศึกษาพระพุทธศาสนา

.....คัมภีร์อรรถกถา แต่งโดย พระอรรถกถาจารย์ ซึ่งมีเป็นจำนวนหลายท่านมาก และอรรถกถาจารย์ได้แต่งหนังสืออรรถกถาอธิบายไว้หมดครบทั้งหมด ซึ่งคัมภีร์อรรถกถาเป็นหนังสือที่แต่งอธิบายความหรือคำที่ยากในพระไตรปิฎกให้เข้าใจง่ายขึ้น โดยยกศัพท์ออกมาอธิบายเป็นศัพท์ๆ บ้าง ยกข้อความหรือประโยคยาวๆ มาขยายความให้ชัดเจนขึ้นบ้าง แสดงทัศนะและวินิจฉัยของผู้แต่งสอดแทรกเข้าไว้บ้าง  เป็นหนังสือที่มีอุปการะแก่ผู้ศึกษาพระไตรปิฎกรุ่นหลัง ๆ เป็นอย่างยิ่ง

......ลักษณะการอธิบายความในพระไตรปิฎกของอรรถกถานั้น ไม่ได้นำทุกเรื่องในพระไตรปิฎกมาอธิบาย แต่นำเฉพาะบางศัพท์ วลี ประโยค หรือบางเรื่องที่อรรถกถาจารย์เห็นว่าควรอธิบายเพิ่มเติมเท่านั้น ดังนั้นบางเรื่องในพระไตรปิฎกจึงไม่มีอรรถกถาขยายความ เพราะอรรถกถาจารย์เห็นว่าเนื้อหาในพระไตรปิฎกส่วนนั้นเข้าใจได้ง่ายนั่นเอง

.....http://th.wikipedia.org/wiki/อรรถกถา

[kanakorn]

ปัญหาคือ อรรถกถา คือความหมายบางทีรจนาจนความเดิมเพี้ยนไปก็มี เพิ่มเติมมากไปก็มี..คนที่อ่านก็ต้องมาพิจารณา กับพระสูตรนั้นๆว่าใช่สิ่งที่พระพุทธเจ้าเคยบัญญัติไว้หรือไม่ แต่คนส่วนมากเข้าใจว่าทั้งหมดในประไตรปิฎก คือสิ่งที่พระพุทธเจ้าสอนไว้ทั้งสิ้น จึงมีบางคนเอาทั้งสองอย่างมาปะปนกันแล้วบอกสอนกันมาเรื่อยๆ ดังนั้นถ้าอ่านอรรถกถา ก็ให้รู้ว่าเป็นข้อขยายความที่แต่งขึ้นใหม่ จากพระสูตรใดๆก็ต้องไปสืบค้นเอาอย่าเพิ่งปลงใจเชื่อ..ประโยชน์จะเกิดแก่ผู้ฟังคำสอนของศาสดาเองโดยชอบ