พิมพ์

[raponsan]

ไม่ต้องกลัวหลง : ธรรมะยู-เทิร์น อิทธิโชโต

               ทุวิชาโน ปราภโว ผู้มีความรู้ในทางชั่ว เป็นผู้เสื่อม
               สุวิชาโน ภวํ โหติ ผู้มีความรู้ในทางที่ดี เป็นผู้เจริญ

กว่าจะรู้จักจิตเจ้าของ ก็ต้องหลงก่อน เหมือนไปที่ใดที่หนึ่งครั้งแรกก็ต้องหลงทาง เหมือนเราเกิดมาก็เพราะความไม่รู้ จึงเป็นทาสของอวิชชา ปุถุชนคนทั่วไปไม่รู้เลย แม้แต่พระผู้ปฏิบัติธรรมก็ยังไม่รู้ จนกว่าจะเข้าไปถึงตัวผู้รู้ เห็นตัวจิตจริงๆ จึงจะ อ๋อ รับใช้อวิชชามาตั้งนานนะ

แต่ตอนแรก เราไม่ต้องไปคิดถึงอวิชชามันหรอก คิดถึงไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร ที่เราจะต้องต่อสู้ก่อนเลยก็คือ ลูกน้องของอวิชชา คือ ความขี้เกียจ ขี้คร้าน ทิฐิ มานะ ความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ เป็นต้น

 

การเริ่มต้นของการต่อสู้คือ เจริญสติ ให้จิตมีกำลัง จนเป็นมหาสติ มีสมาธิ จึงจะมีปัญญา มีความเพียรในการต่อกรกับความเคยชินทั้งหลาย ถ้าเราไม่มีสติ สมาธิ ปัญญาพอ เราจะต้องรับใช้อวิชชาไปตลอดชีวิต แสดงว่ามันเก่งมาก ทำให้คนเชื่อหรือหลงได้ขนาดนั้น

ดังนั้น อย่าไปอ่อนแอกับเรื่องที่จะทำ ไม่ว่าจะเป็นการงาน หรือการขัดเกลากิเลส ทำเรื่องง่ายๆ ก่อน ขัดใจตนเองในสิ่งเล็กๆ ก่อน เช่นว่า ตั้งใจจะไม่กินอาหารเย็นอย่างนี้ ก็ทำดู ทำแล้ว จิตใจมันเบาขึ้นไหม ความอยากมันลดลงไหม อยากจะโทรศัทพ์คุยกับเพื่อน ลองพิจารณาใคร่ครวญดูว่า จำเป็นไหม ถ้าอยากคุยเฉยๆ ก็ดูความอยากไปก่อน อย่าไปตามใจกิเลส ลองไม่โทรศัพท์ แล้วเอาเงินหยอดกระปุกดู ปลายเดือน จะเห็นว่า มีเงินเก็บเป็นของขวัญให้ตนเองไม่น้อยเลย
 
 

ใครจะเข้าใจหรือไม่เข้าใจในสิ่งที่เราทำ ไม่ต้องสนใจ แต่ถ้าคนเขาเห็นสัมมาทิฐิ ในกุศล ในสิ่งที่เราทำ เขาก็อนุโมทนา แต่ที่สำคัญคือ เราจะเห็นความเปลี่ยนแปลงของตนเองทีละนิดทีละหน่อย จากที่เคยขี้ตกใจ เวลาได้ยินได้ฟังอะไรมาก็รีบเล่าต่อ จะเปลี่ยนเป็นคนที่รอบคอบมากขึ้น

การฝึกสติ ก็เหมือนการมีเครื่องมือในการทำความดี คนดี ทำดีได้ง่าย คนไม่ดี ทำความดียาก แต่ถ้าคนดี ทำดีมันง่ายที่จะทำดีอยู่แล้ว ถ้าเราบอกว่า การทำความดีมันยาก แสดงว่า เราอยู่ในประเภทไหนล่ะ แต่ทั้งนี้ ก็ขึ้นอยู่กับคน ถ้าเรากลัวในสิ่งที่ไม่ดี แสดงว่า เราอยู่ในกณฑ์ดีพอสมควร แต่ถ้าเราบอกว่า เราดี แล้วทำไม่ดี อันนี้เราก็ยังเป็นทาสรับใช้กิเลสให้มันอยู่กับเราต่อไป

 

ดังนั้น เราจะเห็นว่า ในสังคมก็มีทั้งคนดีจริงๆ และคนที่หลอกตัวเองว่าดี ก็ให้เห็นว่ามันก็เป็นเรื่องธรรมดา ที่สำคัญคือ เราดีพอแล้วหรือยังต่างหาก

      กลฺยาณํ วต โภ สกฺขิ อตฺตานํ อติมญฺญสิ ท่านเอ๋ย ! ท่านก็สามารถทำดีได้ ไยจึงมาดูหมิ่นตัวเองเสีย
      สุทฺธิ อสุทฺธิ ปจฺจตฺตํ เพราะความบริสุทธิ์และไม่บริสุทธิ์ เป็นของเฉพาะตัว

ขอบคุณภาพข่าวจาก
http://www.komchadluek.net/detail/20140422/183280.html

[PRAMOTE(aaaa)]

ขออนุโมทนาสาธุ