พิมพ์

[raponsan]

ทำบุญแล้วรู้สึกเฉยๆ ไม่ปลาบปลื้ม เป็นเพราะเราไม่ติดกับความสุข หรือเพราะเราหลงกันแน่.?

ปรียาวรรณ นพสุวรรณชัย ปุจฉา : กราบเรียนพระอาจารย์ การที่เราตั้งใจตื่นแต่เช้าไปไหว้พระทำบุญ แต่สุดท้ายเราไม่รู้สึกปลาบปลื้มใจกับการทำบุญนั้นเป็นอันมาก ความเฉยๆ แบบนี้เป็นเพราะเราไม่ได้ยึดติดในสุข ไม่ได้ยึดติดในบุญที่เราทำ ไม่ได้มีกิเลสคาดหวังในสิ่งใดใดในอนาคต อันนี้เป็นความรู้สึกที่มันเกิดขึ้นเอง ถ้าเราเข้าใจถึงคำสอนของพระพุทธเจ้า เราเลยไม่คาดหวังในการขอร้องและการดลบันดาล เราเลยเฉยๆ หรือเป็นเพราะเรายังมีโมหะอยู่มาก เราเลยเฉยแบบโง่ๆ คะ

อีกคำถามค่ะ จริงๆ แล้วเราไม่ควรยึดติดกับความสุขใช่ไหมคะ ไม่ว่าจะสุขจากการทำบุญหรือสุขจากการนั่งสมาธิ หรือเราต้องสุขคะ อย่างไหนกันแน่ที่เป็นความรู้สึกที่ถูกต้องคะ

 

พระไพศาล วิสาโล วิสัชนา : ความรู้สึกเฉยๆ อาจเป็นเพราะได้ทำสิ่งนั้นเป็นอาจิณแล้วก็ได้ ความรู้สึกดีอาจจะเกิดขึ้นกับคุณ แต่คุณชินกับความรู้สึกแบบนั้นแล้ว เลยเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ที่จริงคุณลองนึกอีกแง่หนึ่งว่า หากคุณไม่ใส่บาตร แต่ไปทำอย่างอื่น เช่น ดูข่าว หรือเล่นเฟซบุ๊ก คุณอาจรู้สึกเครียดหรือขุ่นเคืองหม่นหมองก็ได้ ดังนั้นการที่คุณเลือกใส่บาตรแทนที่จะทำอย่างอื่น น่าจะเป็นผลดีแก่คุณมากกว่า

ความสุขนั้นแม้จะให้ความรู้สึกดี แต่ถ้ายึดติดมันเมื่อใด ก็เตรียมทุกข์ได้เลย เพราะความสุขของปุถุชนนั้นล้วนไม่เที่ยง ไม่นานก็ต้องเสื่อมหรือดับไป ถ้ายึดติดมัน พอมันแปรผันไป ก็จะผิดหวังเสียใจ ดังนั้นเมื่อความสุขเกิดขึ้น ก็อย่าปล่อยใจเพลินในความสุขจนลืมตัว ให้มีสติรู้ว่าสุขเกิดขึ้น พูดอีกอย่างคือ เห็นมัน แต่อย่าเพลินกับมัน ขณะเดียวกันก็อย่าผลักไสมัน พระพุทธองค์ตรัสว่า อย่าปฏิเสธความสุขที่ได้มาโดยชอบธรรม แต่ก็อย่าสยบมัวเมาในมัน ควรเป็นอิสระจากมัน

ขอบคุณภาพและบทความจาก
http://www.komchadluek.net/detail/20141129/196837.html

[Hero]

ผมเคยฟังในรายการ สถานี RDN ถ้าจำไม่ผิดเป็นเสียงพระอาจารย์ บรรยายเอง

 คือ 1.การทำทาน ด้วย ภาวะวิสัย ( เป็นนิสัย ) ไม่มีศรัทธา
      กรณีทำตาม พ่อแม่ ปู่ย่า ตายาย บรรพบุรุษ คือ เคยใส่บาตรหน้าบ้าน ก็ใส่ไปทุกวันไม่ขาด
     2.การทำทาน ด้วย ภาวะแห่งความสนุก สะใจ ไม่มีศรัทธา
      เ่ช่นการใส่บาตรแบบสนุกสนาน ของเด็ก ๆ ที่ไม่ได้มีศรัทธา แต่ใส่เพราะเห็นเขาใส่กัน บางคนชอบโยนลงไปในบาตรก็มี บางคนใส่แล้วขอคืนก็มี
     
     3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 ผมจำได้ เพียงสองข้อแรก ลูกศิษย์พระอาจารย์ ท่านไหนจำไหนจำได้ ก็มาเล่าต่อให้จบ จะขอบคุณมากนะครับ