พิมพ์

[raponsan]

การตั้งใจทำงานเต็มที่ จนอายุ ๕๐ ปี แล้วจึงค่อยปฏิบัติธรรม จะควรหรือไม่.?

ปุจฉา-วิสัชนา กับ พระไพศาล วิสาโล

ปุจฉา : สอบถามพระอาจารย์หน่อยครับ ในเมื่อเราไม่ทราบชีวิตในอนาคตว่าจะอยู่ไปได้นานเท่าเรา เราควรจัดการกับชีวิตอย่างไร ระหว่างมุ่งมั่นทำงานหาเงินให้เต็มที่ไปเลยในวัยก่อนอายุ ๕๐ ปี หรือว่าจัดสรรเวลาทำงาน สร้างความสุขในการดำเนินชีวิตและการปฏิบัติธรรม

วิสัชนา : แม้อนาคตเป็นสิ่งไม่แน่นอน แต่เราก็ควรมีการวางแผนชีวิตทั้งระยะสั้นและระยะยาว โดยมีความสมดุลระหว่างงานภายนอกกับงานภายใน หรือระหว่าง งาน สุขภาพ(กายและใจ) และความสัมพันธ์กับผู้อื่น (เช่น พ่อแม่ คนรัก) ไม่ควรละเลยอย่างใดอย่างหนึ่ง เพราะมีความสำคัญต่อชีวิตของเราทั้งสิ้น

อย่างไรก็ตามสัดส่วนของแต่ละอย่างจะมากน้อยเพียงใด ขึ้นอยู่กับวัย สถานะ และเหตุปัจจัยเฉพาะตัว คุณควรพิจารณาเอง

การตั้งใจทำงานเต็มที่จนอายุ ๕๐ ปี แล้วค่อยคิดถึงการปฏิบัติธรรมและครอบครัวนั้น เป็นความประมาทอย่างหนึ่ง  เพราะคุณไม่มีทางรู้เลยว่าคุณจะมีอายุจนถึง ๕๐ หรือไม่ และหากอยู่ถึงตอนนั้น ก็ไม่แน่ว่าคุณจะมีเวลา กำลังวังชาหรือโอกาสปฏิบัติธรรมหรือไม่

ขณะเดียวกันคนในครอบครัวของคุณจะอยู่ให้คุณดูแลหรือไม่ ก็ไม่มีทางรู้ได้
ดังนั้นคุณจึงควรใส่ใจกับการปฏิบัติธรรมและดูแลคนในครอบครัวเสียแต่เดี๋ยวนี้ แม้ยังต้องทำงานอยู่ก็ตาม

ที่มา http://www.komchadluek.net/detail/20151125/217458.html