น่าเสียดาย เรือ่งเล่าที่พระอาจารย์ เล่านั้นเป็นประโยชน์ และแสดงถึงการกระทำที่มีความพยายามสูงในการภาวนา ความสำเร็จของท่านไม่ได้ทำกันวันสองวัน หรือทำแบบขอไปที ขอไปวัน ๆ แต่ท่านเล่ารายละเอีดยการฝึกอย่างหนักเลย แม้แค่ขึ้นเขาทดสอบกับครูอาจารย์ 35 สัปดาห์ 7 เดือน นี้ ท่านขึ้นลง เขาวงพระจันทร์มากกว่า 80 เที่ยว เขียนพุทโธลงใส่สมุด ถึง 7 เล่ม ทดสอบสมาธิ อีกสองรีม A4 คุณสมบััติเหล่านี้ แสดงถึงความเพียร ท่านและท่านก็พยายามสื่อให้พวกเราเห็นว่า การปฏิบัติไปสู่มุ่งหมายปลายทาง คือ พระนิพพาน นั้น ทำเล่นไม่ได้ ทำน้อยก็ไม่ดี ระดับครูอาจารย์ ทำขนาดนี้ แล้วระดับพวกเราที่ ควรกระทำเอากี่เสี้ยงของท่าน ต้องคิดกันต่อนะครับ
ที่จริงผมอ่านมา แล้ว รู้สึกศรัทธา ท่าน เคารพ ท่าน แต่เป็นเพราะผม เคารพท่านอยู่แล้ว เลยไม่มีอคติ ผมลองเอาเรืองท่านส่งไปให้เพื่อน อ่าน เพื่อนผมก็คิดไปอีกแบบ อยากจะพิสูจนื บ้าง บอกว่า งมงายบ้าง ก็มี ผมจึงรู้ตามที่พระอาจารย์กล่าวไว้ว่า มันมีผลกระทบ คนในปัจจุบัน ดวงตาทางธรรมมีน้อยลง มีแต่อัตตามาก อันนี้จริง ๆ คนที่เชือเรืองพระนิพพาน จะมีสักกี่คน น่าคิดนะครับ
คนแก่คุยเป็นเพื่อน เท่านี้ นะครับ
ผู้เขียน
หัวข้อ: เล่า การฝึกกรรมฐาน ของ ธัมมะวังโส โดยย่อ (อ่าน 40349 ครั้ง)