พิมพ์

[juntra]

คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เราเป็นคนที่กลัวสัตว์ปีกทุกชนิดมาตั้งแต่เล็ก

คือเข้าใกล้ไม่ได้เลย อาการเหมือนคนที่กลัวสัตว์น่าเกลียดน่ากลัว

แต่ของเราหนักกว่าคือ กลัวแม้แต่เสียงนก ทั้งที่ยังไม่เห็นตัวด้วยซ้ำ

แล้วไม่รู้ว่าเพราะอะไร บ่อยครั้งเราจะรู้สึกเหมือนถูกตามล่า

คือส่วนใหญ่ทุกครั้งที่เห็นไม่ว่านกหรือไก่อะไร

เขาจะบินจะเดินเข้ามาใกล้เรามากๆ

มีครั้งนึงเขาเคยมาเกาะตรงเบาะเก้าอี้ จำเป็นต้องไล่เขาออกไป

ก็เลยเอาสมุดปัดๆ เขาก็บินขึ้นสูง แล้วก็บินลงมาตีที่หัวเรา น่ากลัวมากๆ

แล้วก็จะมีนกหลงเข้ามาในร้านค้าที่ทำงานอยู่ ทั้งๆที่ก็เป็นตึกติดถนน

ถามบ้านอื่นติดๆกันก็ไม่เคยมีเข้ามา บางทีก็เข้ามาในบ้าน

บินวนอยู่หน้าห้องนอน เดินเข้ามาดื้อๆตอนกำลังนั่งเล่นคอมก็มี

ทั้งหลายทั้งแหล่ที่เล่ามานี้ จำเพาะต้องเป็นเราที่มาเจอเองทุกทีด้วย

ทั้งๆที่บ้านและที่ทำงานก็มีคนอยู่เยอะ

มีอยู่ครั้งเคยนั่งสมาธิแล้วเห็นภาพเรากำลังย่างนกกระจอกอยู่ เลยเข้าใจว่า

ชาติที่แล้วคงทำกรรมไว้กับเขามาก ก็พยายามอุทิศส่วนบุญให้ทุกครั้งที่ทำบุญ

ทุกอย่างก็ไม่มีอะไรดีขึ้น จนมีอยู่วันหนึ่งจู่ๆก็นึกขึ้นมาว่า

ถ้าเราเลิกกินไก่กับไข่นกกระทา อาจจะดีขึ้นก็ได้ เพราะเราไม่ได้กินนกอยู่แล้ว

ส่วนไข่ไก่นี่ต้องขอ เพราะบางครั้งไม่สามารถเลือกกินได้มาก

ตั้งแต่นั้นเขาก็มากวนน้อยลงจนนึกว่าวิธีนี้คงเป็นวิธีที่ถูกแล้ว...จนวันนี้

เรากำลังนั่งทำงานอยู่ในร้านขายของ ใกล้เที่ยงก็ล้วงข้าวกล่องที่เตรียมมาด้วย

ออกมากิน เป็นข้าวกับไข่ดาวต้มขิง

ขณะกำลังจะกิน นกตัวหนึ่งโผล่มาจากไหนไม่รู้ บินเหมือนกำลังตกใจกลัวอะไร

บางอย่าง แล้วมาใกล้มาก เราก็ตกใจ เดินหนี เขาก็เดินตาม ปรบมือไล่ก็ไม่ไป

แล้วก็บินออกไป เราก็นึกว่าคงหลงเข้ามาเหมือนเคย ก็กำลังจะกินต่อ

เขาก็เข้ามาอีก คราวนี้มากัน4-5ตัวเลย เราก็วิ่งไปยืนห่างๆ

เขาก็แยกกันบินล้อมหน้าล้อมหลัง แล้วก็ไป เราก็บอกเขาว่าอย่าเข้ามาอีกเลย

พรุ่งนี้จะไปใส่บาตรให้ แล้วก็เดินไปเปิดเทปบทสวดเจ้าแม่กวนอิมฟัง

เพื่อให้ขวัญตัวเองกลับมา ฟังไปก็เริ่มสบาย กำลังเคลิ้ม เขาก็โผล่มาด้านหลัง

คราวนี้ตกใจจนร้องไห้ ทำอะไรไม่ถูก จะออกมาจากร้านก็ไม่ได้

เพราะคนที่ผลัดเวรเฝ้าด้วยยังไม่มา แถมรถของเราที่จอดไว้หน้าร้านก็ถูกพวก

เขาล้อมไว้หมดแล้ว แล้วก็ดันมีลูกค้าเข้าร้าน เราก็ต้องแข็งใจ

เช็ดน้ำตาแล้วก็เดินออกไปขายของ (ลูกค้าก็มองหน้างงๆ)

ขณะกำลังขายของก็ยังมีบินมาโฉบผ่านหน้าอีกสองตัว

กว่าจะมีคนมาเปลี่ยนเวร เล่นเอาแทบจะกลัวจนบ้าตาย

เลยตั้งใจจะเข้าถามว่า มีใครเป็นเหมือนเราบ้างมั้ยคะ

แล้วถ้าเป็นแบบนี้จะมีวิธีแก้ยังไงบ้าง ทรมานมากๆค่ะกับการกลัวอะไร

ที่ไม่ว่าไปที่ไหนก็ต้องพบต้องเจอทุกที่ ถ้ามีใครทราบวิธีบรรเทาให้ดีขึ้น

ก็ช่วยแนะนำด้วยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ ขอโทษด้วยนะคะที่เล่าเรื่องยาวมาก

คืออยากจะให้เห็นภาพชัดๆว่า มันไ่ม่ใช่เรื่องปกติธรรมดาแล้วน่ะค่ะ

ที่มาจากคำถามของสหายธรรม

[หมวยจ้า]

เรื่องยาวนะคร้า...

  แต่คิดว่า ทางออก น่าจะเป็นการฝึกกรรมฐาน อย่างจริง จัง คร้า เพราะกรรมฐานจะทำให้เราข้ามความกลัว
ในเรื่อง และ สิ่งที่ไม่ควรกลัวไปได้ คร้า..

  เหมือนอย่าง หมวยจ้า กลัวผี คร้า... แต่ตั้งแต่ฝึกกรรมฐาน มาเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยกลัวผีแล้วคร้า ...

  กลัวแต่ คนร้ายคร้า... เวลาเดินในที่มืด ๆ เปลี่ยว ๆ หรือ ไปวัดงานศพ เห็นศพคนตาย เมื่อก่อนจะกลัวมาก ๆ คร้า เดี๋ยวนี้เพื่อนชวนไปนอนเป็นเพื่อนในงานศพ ก็ไปคร้า...ไม่กลัวเหมือนเมื่อก่อนคร้า..

  คำตอบน่าจะอยู่ ที่การปฏิบัติกรรมฐาน อย่างจริงจัง นะคร้า...

 

[รักหนอ]

เห็นด้วยกับคุณหมวยจ้า คะเพราะว่า ถ้าจะแก้เรื่องกรรมแล้ว น่าจะมีแต่ กรรมฐาน ที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสแสดงไว้
ดีแล้ว ชอบแล้ว นี่แหละคะเป็นที่พึ่งในการแก้กรรมได้ แนะนำคะถ้าอยู่กรุงเทพอยู่แล้ว ก็ไปขึ้นกรรมฐานทีวัด
ราชสิทธาราม ไปในวันที่ 29 - 30 ม.ค.54 นี้เลยก็ได้คะ จะได้เรียนกรรมฐานแก้กรรม และ ปรึกษาหลวงพ่อ
พระครูไปในตัว ด้วยคะอาจจะได้คุยกับสมาชิกธรรม ที่มีประสพการณ์ด้วยคะ

 

[ประสิทธิ์]

ลองอธิฐานกินเจถวายเจ้าแม่กวนอิม
อธิฐานกินเจวันพระ วันเกิด หรือ 3 วัน 5 วัน 7 วัน แล้วแต่สะดวก

สวดมนต์ แล้วแผ่เมตตาให้ตัวเองและผู้อื่น สัตว์อื่นที่เราล่วงเกินมา
ตั้งแต่อดีตชาติและปัจจุบัน

เบื้องต้นลองทำดูครับ

แล้วอุทิศส่วนบุญ ส่วนกุศล ที่ได้ทำ ใช้คำว่า เจ้ากรรมนายเวร เลยก็ได้ครับ
เคยแนะนำ และมีเืพื่อนที่ได้รับคำแนะนำอย่างนี้ก็หายกลัวครับ เพื่อนคนนั้นของผมเป็นโรคกลัวปลาครับ
เห็นปลาไม่ได้ จับสั่นเลยครับ เขาจะบอกว่าจำภาพในอดีตได้

อีกเรื่องก็คือพระอาจารย์ครับ กับเรื่องปลวกครับ ต้องให้พระอาจารย์เล่าเองครับ

 

[บุญสม]

ต้องแผ่เมตตาบ่อยๆครับ กรวดน้ำ วันละหลายๆครั้ง ขออโหสิกรรม ถ้าเอาไวๆ ต้องนั่งสมาธิ ทุกวัน แค่ 5 นาทีก็ได้ เอาที่ เราพอทำได้ แล้วก็ กรวดน้ำไป  ฝากแม่พระธรณีเป็นพยานบุญ เพราะ ถ้าเราจิตไม่ได้ตั้งมั่น เพราะ เพิ่งเคยฝึก เวลาอธิฐาน มันจะไม่ถึงดี จิต สื่อ ไม่ถึง กับ ผู้ที่เราต้องการ ให้รับบุญ  ก็ ต้องใช้ การกรวดน้ำ

วิธี อื่นๆ ที่ทำกัน ก็ ถวายสังฆทาน บ่อยๆ  คือ ไม่ใช่ทำแค่ ให้เรื่องมันจบ ส่วนใหญ่คนเราจะ นิยมทำบุญแค่ ให้ เรื่องไม่ดีมันหายไป แบบ ในหนัง happy ending กันแค่นั้น พอ เรื่องมันหาย ก็ หยุด หยุด ทำดี หยุด สร้างกรรมดี แล้วก็  ทำกันตามใจ ฉัน เหมือนเดิม

กรรมมันมีหลายภพ ตัวนี้ หมด  ตัวใหม่จะเข้ามาแทน ถ้าตอนนี้กำลังบุญส่งอยู่ กรรมแทรกมาไม่ได้ ก็จะ ยังดีๆ อยู่  พอช่วงไหน บุญ หมดกำลัง  กรรมก็จะแทรกเข้ามา ทำร้ายทันที

ถ้าสิ่งที่ดีที่สุด ที่ เราเริ่มเองได้เลย ไม่ต้องรอไปวัด ก็ คือ  ศีล  กับ ภาวนา
ทาน ก็  ทำตาม ฐานะ ความสะดวก  แต่ควรทำ สังฆทาน เพราะ อานิสงฆ์แรง
เพราะ ทำบุญ กับ พระพุทธเจ้า 100 ครั้ง ยังไม่เท่ากับ ทำกับ คณะสงฆ์ เพียงครั้งเดียว   ใส่บาตรพระ 4 รูป ขึ้นไป ก็เป็น สังฆทาน

[นัยนา]

ต้องปฏิบัติกรรมฐานครับ ต้องมีสติ

ดิฉันเองก็มีสิ่งที่กลัว... แต่ความกลัวนั้น เมื่อมีสติจะพบอะไรหลายๆอย่าง
เช่น... จิตที่ฟุ้งซ่านไปมากกว่าความจริง

มันอยู่ของมันนิ่งๆจะไปกลัวมันทำไม

เดี๋ยวมันจะวิ่งมาทำร้ายเรา โอย.. มันไม่ว่างขนาดนั้นหรอก
มันไม่ได้บ้าหรือวิกลจริตอยู่ๆจะวิ่งมาให้คนกระทืบ

เจ้ากรรมนายเวรนะอยู่ในใจเราเสมอ หรือเรียกอีกอย่างก็คือจิตใจเรานั่นแหละ
ทางที่จะควบคุมได้คือ สติ เอาสติมาก่อนปัญญาเห็นความจริงปุ๊บ
มันก็เฉยๆ มันต้องมีสติ จะได้หยุดฟุ้งซ่าน จะได้หยุดสิ่งต่างๆ หยุดอยู่แค่ปัจจุบัน
ดิฉันเองก็เคยกลัวไปหาใครๆ  ปรึกษาครูอาจารย์ ครูอาจารย์บอกให้ไปหาสิ่งที่กลัว จะได้หายกลัว
พอทำอะไรมีสติแล้ว จบคะ และจบทุกอย่าง

จะมีบ้างนิสัยเก่าที่มันยังหวาดๆอยู่ แต่ไม่ใช่กลัวอย่างไร้สติแน่นอน
เช่นเกิดเป็นแมวมา 500 ชาติ ชาตินี้เจอหมาก็ต้องรู้สึกกลัวๆ อยู่บ้าง
แต่พอมีสติมาปุ๊บมันก็จบเหมือนกัน

ที่คุณเล่ามาทั้งหมดเป็นเพราะไม่มีสติทั้งนั้น ขาดสติ
ทั้งกลัวทั้งเคลิ้ม ขาดสติ
ไปปฏิบัติธรรม นั่งกรรมฐาน สัก 7 วัน ก็น่าจะหายคะ

ฝึกสัก 7 วัน หายแน่ ๆ

 

[whuchi]

มีประโยชน์ จริง ๆ ครับ อ่านแล้วได้ความรู้จัดการในเรื่องใกล้เคียงกันนะครับ

ขอบคุณทุกท่านที่ร่วมถ่ายทอดความคิดเห็นอันเป็นประโยชน์ให้นะครับ