ขอเสนออีกหนึ่งหนทางให้เลือกเดิน (อาจจะเป็นวิธีแก้ไขหลังจากมีเหตุเกิดขึ้นแล้ว)เมื่อต่างฝ่ายต่างเผชิญหน้ากันแล้ว ย่อมปะทะทั้งอารมณ์และความรู้สึก ทั้ง 2 ฝ่ายจะต้องเก็บไปคิดอย่างแน่นอนไม่มากก็น้อย และวันข้างหน้าอาจจะต้องมาพบเจอกันอีก มันย่อมมีม่านบาง ๆ ขวางกั้นเราไว้
เราตั้งใจระลึกนึกถึงพระพุทธเจ้าเป็นสรณะเป็นที่พึ่งอันยิ่งใหญ่ และนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอันเป็นต้นเหตุแห่งโทสะและความมาดหมางของทั้ง 2 ฝ่าย และกล่าวอย่างจริงใจว่าข้าพเจ้าขอยกถวายพระพุทธเจ้าเป็นอภัยทานมิขอยึดให้เป็นเวรต่อกันและกันอึกต่อไป (แล้วคุณจะรู้ว่าทุกเรื่องจะเบาขึ้นจากที่แย่ ๆ )
ข้าพเจ้าใช้วิธีทุกครั้งหลังจากได้ยึดพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งอันเป็นสรณะ
ลองเอาไปทำดูนะค่ะ