ที่บ้านมีคุณลุง ทำงานเป็นครูมาใกล้เกษียณแล้ว เป็นคนมีธรรมะมาก เพราะสอนวิชา จริยธรรม
คุณครูท่านนี้ เป็นบุคคลมุ่งทางธรรม ชีวิตเรียบง่าย สะดวก ชอบไปวัดนั่งกรรมฐาน วิปัสสนา
แต่คุณครูท่านนี้ มักจะโดนภรรยา ว่าอยู่เสมอว่าโง่ ที่อยู่กับธรรมะ ไม่แข่งขันเอาดีเหมือนเพื่อน ที่เป็น ผอ.โรงเรียน
ซึ่งฐานะ ของ ผอ. กับคุณครูจากที่หนูดูกันแล้ว ชาติกำเนิด ตระกูล ก็เสมอกัน เพียงต่างกันว่า
ผอ.เป็นคนชอบกินเหล้า สังสรรค์ และ มีหัวขี้โกง มาก ๆ คะ ( อันนี้ไม่แฉนะคะ )
แต่ที่หนูมองเห็นคือ คนทำดี ทำไมจึงยากไร ขนาดนั้น แถมไร้คนสรรเสริญ กับมองว่าเป็นคนโง่ซะอีก
ส่วนคนเลว ที่โกง และ มั่วอบายมุข ทำไมรวยเอา รวยเอา
ในเมื่อพระพุทธเจ้า ตรัสสอนว่า คนทำดี ต้องได้ดี คนทำชั่ว ต้องได้ชั่ว แล้วทำไมผลถึงเป็นตรงกันข้าม
มีอยู่คราวหนึ่ง หนูไปแอบไปเที่ยวงานปีใหม่ กับบ้านมาสองทุ่ม ซึ่งไปกับน้องชาย แต่กลับเข้ามาไล่เลี่ยกัน
คุณพ่อถามหนูว่า ไปไหน มา หนูตอบความจริงไป หนูโดนลงโทษ ถูกตี
ส่วนน้องชายตอบโกหก ว่าไปติววิชากับเพื่อน กับได้รับการยกย่อง
ซึ่งการที่หนูพูดความจริง โดนลงโทษ ส่วนคนพูดโกหก กับได้ัรับการยกย่อง และ โดนคนโกหกสมน้ำหน้าอีก
นี่หรือคะ ที่กล่าาวว่า ทำดี แล้ว ได้ดี ทำชั่ว แล้ว ได้ชั่ว
