พิมพ์

[suchin_tum]

 :smiley_confused1:จําเเนกได้ย่อย เพียง 2 แบบ........แบบที่1...พระอรหันต์ที่ไม่มี (ฌานสมาบัติ).....แบบนี้ไปด้วยกําลังของวิปัสสนา แบบนี้ มีสมาธิแค่ อุปจารสมาธิ ก็เพียงพอ แบบนี้ส่วนใหญ่จะแตกฉานธรรม มีน้อยที่ไม่แตกฉานธรรม เพราะวิปัสสนา นั้น ใช้กําลังแห่งปัญญา เป็นเครื่องแจ้ง และภาวนาโดยสติ เป็นเครื่องกําหนด รูป และ นาม.........แบบที่2...พระอรหันต์ที่มี (ฌานสมาบัติ)...แบบนี้ไปด้วยกําลังของ สมถะ และ วิปัสสนา (สองส่วน) แบบนี้ มีสมาธิ ถึง อัปปนาสมาธิ  แบบนี้ แล้วแต่ กรรมฐานที่ทําหรือปฏิบัติ มีความสามารถทางฤทธิ์ แตกต่างตามกรรมฐาน ที่ได้ปฏิบัติ....การทรงอารมณ์ โสดาปัตติผล ใช้เวลาเสวยอารมณ์ 2-3 วัน จึงรู้ว่าเป็นสมุจเฉทในระดับนี้....การทรงอารมณ์ สกิทาคามิผล ใช้เวลาเสวยอารมณ์ 7-8 วัน จึงรู้ว่าเป็นสมุจเฉทในระดับนี้....การทรงอารมณ์ อนาคามีผล ใช้เวลาเสวยอารมณ์ 20-22 วัน จึงรู้ว่าเป็นสมุจเฉทในระดับนี้...คัดมาลงเพื่อเพิ่ม เติมสัทธาธิกะ เพราะความมีอุบาย ในจิตนั้น แต่ละคนล้วน สร้างได้ต่างกัน แล้วแต่ความฉลาด ในสถานการณ์ ตรงหน้า ในขณะฝึกจริง......ที่มาของเนื้อหา........คําสอน-ตํารา(บูรพาจารย์)

[RATCHANEE]

ทรงปริยัติ เนื้อหา ดีจังคะ

 

[suchin_tum]

...... ...เหตุเภทภัยซัดซํ้า กระหนํ่าโถม....คลื่นทะเล ซัดชะโลม ชีวิตหาย....หลายสิบคน มีกรรม ถึงคราวตาย....บรรพชนเคยสร้างไว้ ในสงคราม....เรื่องกรรมนั้น มันตามทัน ให้เศร้าโศรก....สงครามโลก ญี่ปุ่่นบุก แผ่นดินใหญ่....ปัตจัตตัง เวทิตัพโพ เคลื่อนตัวไป....บรรพบุรุษ สร้างไว้ ลูกรับกรรม....เหตุคือกรรม ของความ ไม่มีศิล....บุก(นานกิง) ประเทศจีน ฆ่าหมดบ้าน....หญิงนานกิง ถูกข่มขืน หมดทั้งบาง....เป็นเมืองร้าง เมืองผีหลอก ชอกชํ้าใจ....เห็นความตาย โอดครํ่าครวญ แลสงสาร....พิไร รําพัน เสียงร้องให้ ทั้งหมู่ใหญ่....ความตายของเที่ยง มี(อนิจจัง) อยู่ทั่วไป....กฏไตรลักษณ์ ขนานไป กับเรื่อง"กรรม"