พิมพ์

[raponsan]

.



๒๑. ปกิณณกวรรค หมวดเบ็ดเตล็ด

วรรคนี้ ทรงสอนหลักธรรมทั่วไป เช่น

๑. ในเรื่องบุรพกรรมของพระองค์ ทรงสอน ให้สละสุขเล็กน้อยเพื่อความสุขอันยิ่งใหญ่
๒. ในเรื่องกุมาริกากินไข่ไก่ ทรงสอนว่า ผู้หาความสุขจากความทุกข์ของผู้อื่น ไม่พ้นจากเวรไปได้

๓. ในเรื่องภิกษุโอรสของเจ้าวัชชี ผู้เห็นชาวเมืองจัดงานสมโภช คิดจะสึกไปครองเรือน ทรงสอนว่า
    - การบวชเป็นของยาก
    - ความยินดีในการบำเพ็ญธรรมก็เป็นของยาก
    - เรือนที่ครอบครองไม่ดี ก่อให้เกิดทุกข์
    - การอยู่ร่วมกับคนเสมอกันเป็นทุกข์
    - การเดินทางไกล (คือ วัฏฏะ) ก็เป็นทุกข์ เพราะฉะนั้น บุคคลจึงไม่ควรเดินทางไกล และไม่ควรให้ทุกข์ติดตามได้

๔. ในเรื่องจูฬสุภัททา ทรงเปรียบเทียบคนดีกับคนชั่วว่า
     "สัตบุรุษย่อมปรากฏเด่นชัด เหมือนขุนเขาหิมพานต์ ส่วนอสัตบุรุษย่อมไม่ปรากฏ เหมือนลูกศรที่ยิงไปในเวลากลางคืน"

๕. ในเรื่องพระเถระผู้อยู่รูปเดียว ทรงสอนว่า
    "ภิกษุพึงยินดี การนั่งผู้เดียว การนอนผู้เดียว(๑-) ไม่เกียจคร้าน เที่ยวไปตามลำพัง ฝึกฝนอยู่ผู้เดียว และยินดีการอยู่ป่า
__________________________
(๑-) คำว่า “นั่งผู้เดียว นอนผู้เดียว” มิใช่หมายถึง การอยู่ตามลำพัง แต่หมายถึง การอยู่อย่างไม่ละการมนสิกากัมมัฏฐาน เมื่อทำได้อย่างนี้ แม้จะอยู่ท่ามกลางหมู่ภิกษุพันรูป ก็ชื่อว่า นั่งผู้เดียว นอนผู้เดียว




ขอขอบคุณ :-
ภาพจาก : pinerest
บทความ : พุทธวิธีในการสอนตามแนวธรรมบท ,พระมหาสุเทพ อคฺคเมธี ,จากคัมภีร์พระไตรปิฎก ,โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย กรุงเทพมหานคร 2542 ,หน้า 165 - 196
website : http://oldweb.mcu.ac.th/mcutrai/menu2/Article/article_11-2.htm