พิมพ์

[raponsan]

.



๒๔. ตัณหาวรรค หมวดตัณหา

ในวรรคนี้ ทรงสอนให้รู้จักตัณหา (ความทะยานอยาก) ๓ ประการ คือ
   (๑) กามตัณหา ความทะยานอยากในกาม
   (๒) ภวตัณหา ความอยากเป็น
   (๓) วิภวตัณหา ความไม่อยากเป็น

ตัณหา ๓ ประการนี้ เกิดขึ้นแก่คนที่ประมาท เหมือนเถาย่านทรายเจริญอยู่ในป่า และเกิดแก่ผู้ที่กำหนัดยินดีด้วยราคะ ดังที่ตรัสไว้ในเรื่องพระนางเขมาเถรีว่า

    “สัตว์ทั้งหลายผู้กำหนัดยินดีด้วยราคะ ย่อมตกไปสู่กระแสตัณหา เหมือนแมงมุมติดใยที่ตนถักไว้เอง”

ผลจากการถูกตัณหาครอบงำ ผู้ที่ตกอยู่ใต้อำนาจของตัณหา มีลักษณะ คือ
   1. เร่ร่อนไปมา เหมือนวานรที่ต้องการผลไม้เที่ยวเร่ร่อนไปมาในป่า
   2. เกิดความเศร้าโศก เข้าถึงชาติชราร่ำไป เกิดความทุกข์
   3. เมื่อถูกตัณหาครอบงำ ย่อมสะดุ้ง ดิ้นรน เหมือนกระต่ายติดบ่วง

@@@@@@@

วิธีกำจัดตัณหา คือ มีปัญญา เจริญฌาน

ผลดีจากการกำจัดตัณหาได้ คือ

   1. ทำให้ความโศกสิ้นไป เหมือนหยาดน้ำกลิ้งตกไปจากใบบัว
   2. ละทุกข์ทั้งปวงได้
   3 ไม่ต้องเกิดอีกต่อไป

   4. ทำให้สิ้นตัณหา
      ซึ่งเป็นการชนะทุกข์ทั้งปวง ดังที่ตรัสไว้ว่า

      สพฺพทานํ ธมฺมทานํ ชินาติ
      สพฺพํ รสํ ธมฺมรโส ชินาติ
      สพฺพํ รตึ ธมฺมรตี ชินาติ
      ตณฺหกฺขโย สพฺพทุกฺขํ ชินาติ

      การให้ธรรม ชนะการให้ทั้งปวง
      รสแห่งธรรม ชนะรสทั้งปวง
      ความยินดีในธรรม ชนะความยินดีทั้งปวง
      ความสิ้นตัณหา ชนะทุกข์ทั้งปวง

   5. ทานที่ให้แก่คนที่ปราศจากราคะ โทสะ โมหะ และตัณหา มีผลมากกว่าทานที่ให้แก่คนที่มีกิเลสเหล่านั้น





ขอขอบคุณ :-
ภาพจาก : pinerest
บทความ : พุทธวิธีในการสอนตามแนวธรรมบท ,พระมหาสุเทพ อคฺคเมธี ,จากคัมภีร์พระไตรปิฎก ,โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย กรุงเทพมหานคร 2542 ,หน้า 165 - 196
website : http://oldweb.mcu.ac.th/mcutrai/menu2/Article/article_11-2.htm