พิมพ์

[raponsan]

ชีวิตนางฟ้า (Life of angel) : บาตรเดียวท่องโลก โดย พระพิทยา ฐานิสฺสโร

      เมื่อพนักงานต้อนรับได้ประกาศว่า เราได้นำผู้โดยสารถึงสนามบินคยา (Gaya) ประเทศอินเดียเป็นที่เรียบร้อย โปรดนั่งอยู่กับที่จนกว่าสัญญาณไฟสายรัดเข็มจะดับ หรือเครื่องบินจอดสนิทเพื่อความปลอดภัยของท่าน ขอให้ท่านผู้โดยสารตรวจสอบสัมภาระและของมีค่าของท่านที่ตู้เก็บสัมภาระด้านบนเหนือศีรษะของท่าน
      หากท่านมีข้อสงสัยหรือต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเที่ยวบิน โปรดสอบถามพนักงานภาคพื้นดิน กัปตันและพนักงานต้อนรับทุกคน ขอขอบพระคุณที่ท่านไว้วางใจใช้บริการของเราและหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะมีโอกาสรับใช้ท่านในครั้งต่อไป ขอขอบพระคุณและสวัสดีค่ะ
     
     การบริการบนเครื่องบิน ทุกคนจะได้รับการดูแลต้อนรับเหมือนกันในห้องโดยสารเดียวกัน โดยไม่เลือก แต่เราจะเห็นว่าได้รับต่างกัน ขึ้นอยู่กับความต้องการของผู้โดยสาร ถ้าพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินไม่อดทน หรือไม่มีความสุขกับการให้บริการ ในแต่ละเที่ยวบินที่อยู่บนฟ้า ผู้นั้นเหมือนกำลังตกอยู่ในนรกที่ร้อนรุ่มกว่าจะถึงที่หมาย และยิ่งเที่ยวบินไหนที่มีผู้โดยสารที่ความต้องการมาก และขอความช่วยเหลืออยู่บ่อยครั้ง บางทีไม่สุภาพเอาเสียเลย เราคงไม่สามารถเลือกผู้โดยสาร

     แต่เราสามารถเลือกที่จะทำหน้าที่อย่างมีความสุข เพราะเป็นผู้รับใช้เปี่ยมด้วยหัวใจที่เบิกบาน ไม่มีผู้โดยสารก็ไม่มีเราได้ทำหน้าที่ แม้เขาจะรวยเย่อหยิ่ง หรือจนแต่มีโอกาส ไม่สุภาพ มีกลิ่นตัว จู้จี้จุกจิก ฯลฯ แต่การบริการด้วยรอยยิ้ม ความจริงใจ สุภาพอ่อนโยน ความอดทน อ่อนน้อมถ่อมตน จะเปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งงดงามที่ได้เรียนรู้อยู่ตรงนั้นร่วมกัน
     
     ถ้าหัวใจของเราทุกคนมีความสุขที่ได้เป็นผู้รับใช้ คงไม่ต้องเลือกว่าเราจะอยู่ที่ไหนกับใคร เพราะทุกที่ ทุกคนที่สัมผัส อยู่ร่วมด้วยกับเราจะมีความสุข และต้อนรับเราเสมอ เพราะเรายินดีและต้อนรับเขาด้วยความเบิกบาน อบอุ่น จริงใจ จากคนไม่รู้จักกลายเป็นเพื่อน จากเพื่อนกลายเป็นเพื่อนสนิท จากเพื่อนสนิทกลายเป็นญาติ แม้แต่จากศัตรูก็จะกลายเป็นมิตร เราห่วงใย ใส่ใจ ในทุกมิติของชีวิต และไม่บังคับว่าต้องทำ เพียงแค่ขอความกรุณา เมตตาจากสถานที่ บุคคลที่เราอยู่ด้วยไม่ใช่เพื่อตัวเรา แต่เพื่อเขาเหล่านั้นจะได้มีชีวิตที่ดี ปลอดภัย สงบสุข
     
     ที่สำคัญเรารับใช้ด้วยความสุข แต่ในเมื่อเขาเลือกจะไม่ทำ เราก็ต้องวางใจ สงบสุข แต่เราก็พยายามช่วยเหลืออย่างดี เต็มที่สุด เพราะชีวิตที่ดีและความสุขของเขา คือ ความสุขและชีวิตที่ดีของเราเช่นเดียวกัน
               
     การรับใช้ด้วยหัวใจแห่งความเบิกบาน สงบสุข คงไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก็เป็นไปได้ โดยเริ่มจากตัวเราที่เห็นสถานที่ บุคคลอยู่ข้างหน้า คือ สิ่งล้ำค่าของชีวิต ที่เราจะดูแลรักษา ช่วยเหลืออย่างเต็มหัวใจ เต็มกำลัง โดยไม่มีเงื่อนไข หรือ คำถามว่า ทำไม? แต่เห็นตามความเป็นจริงว่า ทุกสิ่งที่ประสบกับเรา ไม่มีคำว่า บังเอิญ สิ่งที่ดี หรือไม่ดี ขึ้นอยู่มีมุมมอง การรับรู้ของเรา เพราะเมื่อมองอย่างลึกซึ้ง สถานที่ บุคคลเหล่านั้น มีบุญคุณกับเราเป็นที่สุด เกื้อกูลให้เราดำรงอยู่ เรียนรู้ ปล่อยวาง
               
                   ขอบคุณหัวใจผู้รับใช้ ที่ทำให้โลกนี้งดงาม               
                    เบิกบาน สงบสุข เพราะรับใช้ด้วยหัวใจ               
                   ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้รับใช้อย่างเบิกบาน

ขอบคุณข้อมูลและภาพจาก
http://www.komchadluek.net/detail/20120131/121705/ชีวิตนางฟ้า(Lifeofangel).html