ชีวิตคู่ มิใช่เป็น ชีิวิต ของพระสาวก นะจ๊ะ การมีคู่ ที่มีการส้องเสพกามคุณ กันอยุ่นั้นถึงจะเป็นคู่ที่ถูกต้องไม่ล่วงประเวณี ผู้อื่น ก็ยังประกอบด้วยตัณหาเช่นเดิม
ชีวิตคู่ เป็นธรรมที่พ้นจากพระอริยะบุคคลขั้นที่ 3 คือ พระอนาคามี เป็นต้นไป เพราะวางจาก กามราคะ และ ปฏิฆะ ลงแล้ว
ผู้ภาวนาที่อาตมาเห็นมา ส่วนใหญ่ที่จะมั่นคงในธรรม มั่นคงในการภาวนาแล้ว เป็นพวกที่ไม่ใช้ชีวิตคู่ทั้งนั้น ส่วนที่ใช้ชีวิตคู่อยู่นั้น ยังไม่เห็นคู่ใด ปฏิบัติภาวนาได้เกินจากการภาวนาได้เลย
เมื่อฝึกภาวนาธรรม แล้วเสพกาม การภาวนาก็เสื่อม จิตเศร้าหมองเพราะยังประกอบด้วย ราคะ ความกำหนัดชอบใจ มีความยินดีในโลกธรรม ดังนั้นผู้ภาวนาจึงควรหลีกเลี่ยง เรื่องนี้เมื่อมาภาวนาส่วนใหญ่จะให้รักษา ศีล 8 เพื่อเว้นจากการส้องเสพกามคุณ มีเครื่องประดับ การเสพกาม การประทินของหอม เครื่องลูบไล้ อันสร้าง ราคะ ตัณหาลง
ดังนั้นท่านที่มาภาวนา รักษาศีล 8 อยู่จึงมีความก้าวหน้าในธรรม แต่ครั้นพอกลับบ้านไป ก็ต้องเสื่อมลง บางคนที่รู้ตัวก็พยายามรักษาศีล 8 แต่ ก็ขัดกับครอบครัว ขัดกับชีวิตคู่
ขอสรุปคำตอบ การภาวนา เพื่อ นิพพาน ไม่ใช่ วิถีธรรม ของการใช้ชีวิตคู่ นะจ๊ะ
แต่การใช้ชีวิตคู่ ก็สามารถปฏิบัติร่วมกันไปได้ มีพระโสดาบัน และ พระสกทาคามี นะจ๊ะ แต่ควรจะ ทิฏฐิ เสมอกัน ธรรม เสมอกัน การภาวนา ที่เสมอกัน ถึงจะมีชีวิตคู่ราบรื่นได้
เจริญธรรม
