เป็นเหตุ ปัจจัย เฉพาะบุคคลครับ เรื่องอย่างนี้เข้าใจยากนะครับ
บุญบารมีที่สั่งสมมา เต็มเปี่ยม แล้ว ก็อาจจะเข้าถึงธรรมตามแบบของตนเองนะครับ
ดู พระอรหันต์สังกิจจะ สิครับ แม่ตาย ท่านอยู่ในครรภ์ ถูกนำไปเผาไฟพร้อมศพ แต่บุญบารมีของท่านก็ยังไม่ตายนะครับ ในที่สุดก็ได้บวชเป็นสามเณรบรรลุเป็นพระอรหันต์ 7 ขวบด้วย กรรมฐาน กายคตาสติ ( จำมาจากพระอาจารย์อีกทีนะครับ )
ดู พระจูฬปันถก สิครับ ท่านท่องจำอะไรก็ไม่ได้ แต่ได้พุทธบารมี สอนกรรมฐานให้ก่อนจะลาสิกขา ก็บรรลุเป็นพระอรหันต์ ด้วยการภาวนาว่า ระโช หรณัง ผ้าขี้ริ้วสีขาว สำเร็จเป็นพระอรหันต์ ปฏสัมภิทา ( จำมาจากพระอาจารย์อีกทีนะครับ )
และอีกหลาย ๆ ท่าน ที่บำเพ็ญบารมีมาเต็มรอบแล้ว ......
ดังนั้นการ ที่จะสละ อะไรเพื่อการบรรลุธรรม ก็อยู่ที่การบำเพ็ญมาแต่อดีต ด้วยครับ ภูมิธรรมวิสัยที่ติดตัวมาแต่กำเหนิด นั้นสำคัญมาก ๆ นะครับ