พิมพ์

[raponsan]

จิตสงบพบสุขตลอดปี : บาตรเดียวท่องโลก โดยพระพิทยา ฐานิสฺสโร

             
              ต้องเวียนเกิด เวียนตาย ตามบุญบาป
              เมื่อไหร่ทราบ ธรรมแท้ ไม่แปรผัน
              ไม่ต้องเกิด ไม่ต้องตาย สบายครัน
              มีเท่านั้น ใครหาพบ จบกันเอย           

      บทกลอนของท่านอาจารย์พุทธทาสที่เขียนบนฝาผนังศาลาธรรมวัดชินวงศ์ อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา ขณะที่พักอยู่วัดแห่งนี้ ได้พบกับชายวัย ๔๐ ปีเศษ ที่ขาแขนด้านขวาใช้งานได้ไม่เป็นปรกติ เนื่องจากเป็นอัมพฤกษ์มื่อ ๘ ปีที่แล้ว มาขออาศัยอยู่กับวัดได้เกือบเดือน

      ก่อนหน้านั้นชายคนนี้เคยทำงานเป็นนายช่างผู้รับเหมางานไฟฟ้าให้แก่บริษัท โรงแรมใหญ่หลายแห่ง ทุกอย่างในชีวิตเป็นไปด้วยดี วันหนึ่งขณะไปตรวจงานก็สลบไปเฉยๆ ต้องพักรักษาตัวห้องไอซียูอยู่ ๒๕ วัน และเป็นอัมพฤกษ์ในที่สุด ภรรยาที่เคยรักและอยู่กินมาด้วยกันหลายปีก็ไปมีสามีใหม่

      หลังจากที่เขาเป็นเช่นนี้ได้หนึ่งปี ช่วงที่เขาต้องลงมาพักรักษาตัวทางใต้ในช่วงปีแรก ทุกครั้งที่ภรรยาส่งเงินมาให้เขาจะรีบขึ้นไปหาภรรยาทันทีด้วยความหวง ความกลัวจะถูกทอดทิ้ง จนกระทั่งครั้งสุดท้ายที่ไปพบภรรยาอยู่กับชายอื่น เขามิได้ว่าอะไรภรรยาและชายผู้นั้น แต่ใจเขาแสนจะเจ็บปวดในร่างกายที่ไม่สมประกอบ           

      ชีวิตพลิกผันอย่างรวดเร็ว แต่ก็ทำให้เขาคิดอะไรได้หลายๆ อย่าง แม้วันนี้เขาจะยังคงต้องหาที่รักษาตัวตามมีตามเกิด เขาจำเป็นต้องสู้ชีวิตต่อไป จนกว่าจะหมดลมหายใจ หลายครั้งที่เขาคิดน้อยเนื้อต่ำใจกับโชคชะตาชีวิต แต่เขาก็รู้ว่ามีอีกหลายชีวิตที่เลวร้ายกว่าเขา และมีอีกไม่น้อยที่พบกับหนทางสว่างหลังประสบปัญหาชีวิตที่สาหัสสากันเช่นเขา ถึงกับบวชและปฏิบัติดีตลอดชีวิต ปลงกับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างผู้มีชัย           

      สิ่งที่เกิดขึ้นสอนให้เรารู้จักความไม่ประมาท ดำเนินชีวิตอย่างระมัดระวังไม่หลง เพลิดเพลินกับเหยื่อล่อแห่งโลก ละการกระทำที่ไม่ดีต่างๆ อดทนเพื่อแปรเปลี่ยน ความผิดพลาดคือการเรียนรู้ และเริ่มต้นใหม่กับตัวเอง กระทำในสิ่งที่ดี ดำเนินชีวิตความเป็นอยู่ให้เรียบง่าย พอใจมีความสุขกับสิ่งที่ดำรงอยู่ รู้จักการให้แบ่งปัน
      ปฏิบัติเพื่อเข้าถึงความเข้าใจหลักแห่งความจริงว่า
      ทุกสิ่งไม่ใช่ตัวเรา ของเรา พยายามปลดห่วง สิ่งร้อยรัดวังวนชีวิต
      ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สิน คู่ครอง ลูกหลาน ให้ความสัมพันธ์เหล่านั้นเป็นไปในทางเกื้อกูลสู่อิสรภาพแก่กันและกัน           
    เมื่อเรารู้เท่าทันกับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างแท้จริง วางได้ในสิ่งปรากฏ
    ความสงบแห่งจิตที่ถือว่าเป็นสุดยอดแห่งความสุข จะดำรงอยู่ตรงนั้นกับเรา           
    เกิดอยู่ เพราะความอยาก ไร้การเกิด ความตายไม่ปรากฏ

ขอบคุณบทความและภาพจาก
www.komchadluek.net/detail/20130105/148717/จิตสงบพบสุขตลอดปี.html#.UOevMqzjrRc