หนูหมวย ต้องท่องบทนี้ เพิ่มอีก
กัมมสะโกมหิ เรามีกรรมเป็นของ ๆ ตน
กัมมะทายาโท เรามีกรรมเป็นผู้นำมามอบให้
กัมมะปฏิสะระโณ เรามีกรรมเป็นทีพึ่งอาศัย
ส่วนใครจะเลือกกรรมใด ๆ นั้น ก็เป็นเรื่อง ส่วนบุคคล
เพราะวิถีแห่ง ธรรมเป็นของบุคคลที่เจริญ ที่ไม่ติด ใน กาม กิน เกรียติ
แต่ถ้ายังอ้างเรื่อง กิน กาม เกรียติ แล้ว ก็ต้องลงเอยอย่างที่เขาเืลือกกัน
ปัญหาที่จริง ๆ นั้นที่ทำให้คนอื่น ๆ เดือดร้อนนั้น ก็อยู่ สองคนขาดความยับยั้ง ในเรื่องกิเลส ตัณหา
ชิงสุกก่อนห่าม ปัญหาจริง ๆ มันเริ่มที่ตรงนี้ ส่วนปัญหาเรื่องของการมีบุตรนั้น เป็นปัญหาที่หลัง
ถึงแม้ว่า จะนำเด็กออกแล้ว คุณแม่(ที่ไร้น้ำใจ) ก็ไม่ใช่ว่า จะเยียวยาหัวใจได้ ด้วย กิน กาม เกรียติ
ในที่สุดก็ต้องกลับมาเยียวยา ด้วยธรรมะ ว่า นี่ไม่ใช่แฟนเรา นี่เราทำกรรมไว้กับลูกเรา
จากประสพการณ์ของลุง มีผู้หญิงมาให้ดูดวง ร้อยละ 45% มักจะถามว่า หนูจะทำบุญให้กับลูกที่หนูทำแท้ง
อย่างไรดีคะ ( ประมาณนี้ ) เหตุเพราะว่าในชีวิตนี้ เธอจะไม่สามารถลืมไปได้เลยว่า เธอเคยฆ่า เด็ก คือลูกของ
เธอคนหนึ่ง แม้จะผ่านไปกี่ปีก็ตาม บาปอันนี้ ก็จะติดกับเธอไปตลอดจนตาย...เพราะในเรื่องนี้ นั้นต้องกลับไป
มองที่ครอบครัว ของเพื่อนเราด้วย ว่ามีความลำบากในการเลี้ยงดูหรือป่าว จะัสามารถอบรมให้เด็กเป็นคนดีได้
หรือป่าว เพราะส่วนใหญ่เด็กที่เกิดมาไม่มีพ่อ ที่ยอมรับก็มักจะก่อเรื่องในสังคม อีกปัญหามันมีมาตามเป็นลูกโซ่
ที่ดีก็มี แต่มีน้อยส่วนใหญ่เป็นเพราะแม่เจ็บแค้นพ่อ ก็ลงระบายกับลูก เลยเกิดเป็นปมนิสัยพิเศษ
เรื่องนี้มีเหตุปัจจัยอยู่มาก
จึงตอบกันยากมาก ๆ ในเรื่องทั้งหลาย เหล่านี้จะตอบให้ถูกใจคนนั้น เป็นเรื่องที่ลำบาก
เหมือนที่เพื่อนหนู พูดก็ถูกเพราะว่า เราไม่ได้เป็นคนท้อง จะแก้ได้อย่างไร มันเป็นปัญหาของคนที่ท้อง
จะต้องตัดสินใจกัน ว่าจะทำอย่างไร ?
ส่วนเรื่องที่หนูเล่านี้ มีคุณค่ามาก ๆ เพราะเป็นทั้งคำเตือน แก่คนที่กำลังหลงทางด้วย ถ้ามีผู้มีปัญญา
ช่วยกันวิจารณ์ เรื่องนี้กันมาก ๆ ทางออกที่งดงามย่อมจะมีได้ สำคัญอย่าซ้ำเติมผู้ที่กำลังเป็น เท่านั้นก็พอ
