ผมอ่านติดตามเรื่อง คุณ มาลี แล้ว รู้สึก สงสาร ครับ เป็นเพราะกรรมอะไร คือ เราไม่ค่อยได้ให้เวลากับลูกใช่หรือไม่ครับ อาจจะเลี้ยงลูกมาด้วยตนเอง จนกระทั่งวันนี้ความทุกข์นี้ ก็สะสมเป็นเหมือนสิ่งที่บีบคั้นจิตใจ ให้มองไม่เห็นทางออก นอกเสียจากก็หนีจากกันไป คนละทางไม่ต้องเจอกัน
ผมยังมีความเชื่อว่า บุคคลที่เข้าไปบวช เพราะเหตุอย่างนี้ คือ หนีปัญหา เข้าไปอยู่อีกโลก ยังไม่ประสพความสำเร็จในการขจัดความทุกข์ ที่เกิดจากจิต ได้สักกี่คนเลยครับ จากประสบการณ์ที่ได้ปฏิบัติ ในสายพระป่า ซึ่งส่วนใหญ่ที่พบมีปฏิปทาในการภาวนาอย่างจริงจังมาก บางคนผมยังแปลกใจ เป็นถึงคุณหมอ เก่ง ๆ มีความรู้ แต่เพราะความทุกข์ใจที่เกิดขึ้นส่วนหนึ่ง ก็เลยปลีกจากโลก มาอยู่ส่วนตัว
ทุกวันนี้ ท่านเหล่านี้ ก็กำลังทำความเพียร อยู่ แต่ทุกท่านมักจะพูดให้ผมได้ฟังว่า
ถ้าเป็นไปได้ จะยังไม่เข้ามาบวช เพราะไม่บวชนั้น ช่วยพระพุทธศาสนา ในด้านการเผยแผ่ได้มากกว่าตอนเป็นนักบวช แต่ท่านก็ไม่คิดจะกลับไปเช่นเดียวกัน
วันนี้คุณมาลี จะหนีจากโลก เพื่อมาสู่โลกแห่งธรรม โดยความเป็นจริง ผมต้องขออนุโมทนาด้วยครับ ไม่อยากจะแนะนำที่ดูเหมือนผมจะเป็นมารผู้ขัดขวาง ผู้ที่กำลังจะบำเพ็ญเนกขัมมะบารมี เลยครับ ดังนั้นตรงนี้ผมก็เห็นด้วยถ้าคุณคิดว่า หนทางของคุณนั้นต้องมาอย่างนี้แล้วจริง ๆ ก็สนับสนุนด้วยครับ
แต่ถ้ายังคิดว่าไม่พร้อม คำแนะนำของสหธรรมมิก ให้คุณทดสอบลองเข้าไปปฏิบัติและพูดคุย กับกัลยาณมิตรตามสถานที่ปฏิบัติธรรมต่าง ๆ คุณอาจจะมองเห็นแก่นสารได้หลายทาง
สิ่งที่ผมเห็นด้วยกับ คุณ VongoleX ก็คือ การออกบวชในยุคปัจจุบันนั้นไม่ได้สิ้นปัญหา จริง ๆ ดังนั้นเราจะเห็นจากสถิิติ ผู้บวชในปัจจุบัน น้อยลงมากแล้วครับ จากระดับมีหลายแสน ปัจจุบัน พระสงฆ์ ทั่วประเทศไทยมีเหลืออยู่ไม่ถึง แสนเลยครับ ดังนั้นไม่ต้องพูด ถึงแม่ชี สามเณร เลยครับ
แต่อย่างไรก็ขออนุโมทนา ไว้ด้วยนะครับ
ผู้เขียน
หัวข้อ: ถ้าจะไปบวช เป็นแม่ชี หามุมสงบในชีวิต เพื่อตัดขาดโลกภายนอก (อ่าน 10805 ครั้ง)