เพื่อนผมคนหนึ่ง ตอนผมไปอยู่ที่สิงค์โปร์ เป็นเพื่อนรักกันมากคบเป็นเพื่อนกันมาประมาณ 10 กว่าปี
ตั้งแต่เรียน มัธยมจนจบ ปริญญาตรี
เพื่อนผมคนนี้ เป็น คริสต์ศาสนิกชน จะไปที่โบสถ์ทุกว้ันเสาร์ และวันอาทิตย์
คุณพ่อที่โบสถ์ ก็สนับสนุนจนกระทั่งเขาตัดสินใจเป็น บาทหลวง
ส่วนผมเป็นพุทธ นับถือพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง แต่เวลาเพื่อนชวนไปโบสถ์ ก็ไปแต่ไม่ร่วมกิืจกรรม กับเขาเพียง
แต่นั่งเล่น เดินเล่น เพื่อนผมคนนี้ก็พยายามเอาทั้งหนังสือ และ แผ่นซึดี เกี่ยวกับคริสต์มาให้ผม บางครั้ง
ก็เชิญผมไปนั่งดู วีดีทัศน์ ในห้องโสต ( ลงทุนพยายามทำให้ผมเ้ปลี่ยนศาสนาให้ได้ )
ในขณะเดียวกัน ก็มีการโต้ วาทะ ด้วยหลักธรรมกัน
แต่ก็จนแต้ม ด้วยวาทะผม เพราะหลักการของ พระพุทธศาสนาเป็น อิสระจากพระเจ้า เป็นหลักการ วิถีจิต
ด้วยความเป็นเพื่อน ก็ไม่มีปัญหาในด้านศาสนา เพราะศาสนาสอนให้เราเป็นคนดี
จนกระทั่งวันหนึ่ง ผมได้เห็น และ ได้ยิน ด้วยการไปแอบมองเพื่อนผม สอนนักเรียนในวันหนึ่ง
ซึ่งหลักการสอนทำให้จิตสงบนั้น กับเป็นการสอนแบบอานาปานสติ แบบของพุทธ แต่ไม่ใช้คำว่า พุทโธ
เพียงแต่ใช้ สติ ตามลม และผมก็ได้ยินการสอน ออกไปทางพุทธ แต่ไม่กล่าวนาม พระรัตนตรัย
เกริ่นเรื่องพอแค่นี้ นะครับ
คำถามเพื่อช่วยแสดงความคิดเห็นหน่อยครับ
1.คนต่างลัทธิ ศาสนา สามารถ สำเร็จเป็นพระอริยะบุคคลได้หรือไม่
2.การนำคำสอนของศาสนาอื่น เข้าไปประสานกับหลักศาสนาของตน ถือว่าเป็นการปฏิรูปศาสนาหรือไม่
3.ผมควรเตือน เพื่อนผมคนนี้ในเรื่อง หลักศาสนาหรือไม่
