พิมพ์

[ธัมมะวังโส]

  จากเมล

ปุจฉา ในการใช้ท่วงท่า เช่น รำมวยจีน อย่างเช่น ไท้เก็ก จัดเป็นสมาธิได้หรือไม่คะ คือ ส่วนตัวมักจะไปรำมวยจีน กับเพื่อน ที่ ๆ สวนกันในตอนเช้า ตอนเย็นทุกวัน คะ ถ้าทำอย่างนี้เป้นสมาธิใช่หรือไม่ คะ และถ้าเป็นสมาธิ จะนำมาใช้ในการ รู้ธรรม วิปัสสนา ได้หรือไม่คะ

 

[ธุลีธวัช (chai173)]

http://www.youtube.com/watch?v=8Up2Mnq7JSM

[komol]

ดูเหมือนคำถามจะง่าย ๆ แต่ ก็ใช่ว่าจะตอบให้เข้าใจ กันได้ง่าย นะครับ

[นักเดินทาง]

ถ้าอย่างนั้น พระท่าน ก็ใช้ มวยจีน รำเป็น สมาธิ ก็ได้ใช่หรือไม่ครับ

 

[colo]

เราว่า รำมวยจีน อย่างไร ก็ต้องมีสมาธิ ไม่มากก็น้อย แต่ จะกล่าวว่ามีสมาธิ ระดับไหน ก็ต้องว่ากันอีกที กล่าวว่าการเคลื่อนไหวนั้น มีสมาธิแค่ ระดับ ปฐมฌาน เท่านั้น จริงเท็จอย่างไร ก็รอท่านผู้รู้มาช่วยกัน ธรรมวิจยะ นะครับ

 

[ธุลีธวัช (chai173)]

ไท่จี๋ วูซู สูอย่าเขลา

     มุนีโยคีแขก         ดัดตนแปลกมิฉงน
สงฆ์จีนลีลาค้น         พิสดารใช่ต่อยตี
     จิตกายไหวเป็นหนึ่ง   ปราณหยั่งถึงใคร่ครวญมี
รู้เห็นณานวิถี         ยากประจักษ์มวยประจาน.

                                                 ธรรมธวัช.!



http://thaimmaclub.com/wp-content/uploads/2011/04/%E0%B8%A1%E0%B8%A7%E0%B8%A2%E0%B9%84%E0%B8%97%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%81.jpg

[ธุลีธวัช (chai173)]

[แพนด้า]

ผมว่าปัญหา น่าจะอยู่ที่ว่า พัฒนาสมาิธิ เพื่อการ รู้ตามพระสุคต มากกว่าครับ

   เพราะ สมาธิ มีสองแบบ คือ มิจฉาสมาธิ  และ สัมมาสมาธิ
 
     ถ้าจัดการรำมวย นั้นเป็นการฝึกสมาธิ ก็ต้องดูว่าเป็น มิจฉา หรือ สัมมา ครับ

   

[wayu]

 

  แล้วท่าเรา รำไท้เก็ก แล้ว เราจะทำวิปัสสนา ไปด้วยทำอย่างไร ครับ มีใครพอจะทราบได้บ้างครับ

 

[samathi]

 

  ผมว่า ในโลก มีคนฝึกวิชาไท้เก็ก มากกว่า คนฝึกสมาธิ นะครับ แต่ ไม่ใช่ฝีก ไท้เก็ก แล้วจะได้เป็น พระอริยะ คงเป็นได้แค่ เซียน นะครับ เพราะไท้เก็กนั้น เป็นวิชาของเต๋า ครับ จะจัดว่าวิชาเต๋า เข้าถึงแก่นธรรมของพระพุทธศาสนา และ บรรลุถึงนิพพานนั้นไม่ได้ ครับ เพราะในวิถีเต๋านั้น บำเพ็ญเพียงเสริมสร้างจิตแบบโพธิสัตว์ แต่ที่แน่ ๆ ในยุค พุทธันดร นี้ย่อมไม่มี พระพุทธเจ้า หลายองค์แน่ ๆ ขัดกับหลักคำสอน ว่า พุทธันดรหนึ่งนั้นมีพระพุทธเจ้า องค์เดียว เท่านั้นครับ ดังนั้น เชื่อได้เลยครับว่า หลักการ ไท้เก็ก นั้นไม่มี อริยสัจจะ 4 อย่างแน่นอนครับ และ ไม่อริยะมรรค มีองค์ 8 ด้วยเช่นกัน

  แต่หากว่าจะจัดเป็นสมาธิ แล้ว  ก็เป็นสมาธิในระดับหนึ่ง ซึ่งน่าจะถึงสมาธิระดับ อุปจาระสมาธิ ได้

  เพราะขั้นอัปปนาจิต นั้นไม่มีการเคลื่อนไหว นะครับ

   

[raponsan]

http://www.youtube.com/watch?v=noFDS2wk51s

อัปโหลดเมื่อ 27 พ.ย. 2010 โดย visalochannel

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๐ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒ ทีฆนิกาย มหาวรรค

๙. มหาสติปัฏฐานสูตร (๒๒)

    [๒๗๕] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อีกข้อหนึ่ง
    ภิกษุเมื่อเดิน ก็รู้ชัดว่าเราเดิน เมื่อยืน ก็รู้ชัดว่าเรายืน
    เมื่อนั่ง ก็รู้ชัดว่าเรานั่ง เมื่อนอนก็รู้ชัดว่าเรานอน
    หรือ เธอตั้งกายไว้ด้วยอาการอย่างใดๆ ก็รู้ชัดอาการอย่างนั้นๆ

    ดังพรรณนามาฉะนี้
    ภิกษุย่อมพิจารณาเห็นกายในกายภายในบ้าง พิจารณาเห็นกายในกายภายนอกบ้าง
    พิจารณาเห็นกายในกายทั้งภายในทั้งภายนอกบ้าง พิจารณาเห็นธรรม คือ ความเกิดขึ้นในกายบ้าง
    พิจารณาเห็นธรรมคือความเสื่อมในกายบ้าง พิจารณาเห็นธรรมคือทั้งความเกิดขึ้นทั้งความเสื่อมในกายบ้าง ย่อมอยู่

    อีกอย่างหนึ่ง สติของเธอที่ตั้งมั่นอยู่ว่า กายมีอยู่ ก็เพียงสักว่าความรู้ เพียงสักว่าอาศัยระลึกเท่านั้น
    เธอเป็นผู้อันตัณหาและทิฐิไม่อาศัยอยู่แล้ว และไม่ถือมั่นอะไรๆ ในโลก
    ดูกรภิกษุทั้งหลายอย่างนี้แล ภิกษุชื่อว่าพิจารณาเห็นกายในกายอยู่ ฯ

    จบอิริยาปถบรรพ

อ้างอิง
เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๐  บรรทัดที่ ๖๒๕๗ - ๖๗๖๔.  หน้าที่  ๒๕๗ - ๒๗๗.
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=10&A=6257&Z=6764&pagebreak=0
ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=10&i=273

http://www.youtube.com/watch?v=2B5RfIzGa3Y

อัปโหลดเมื่อ 4 ก.ค. 2011 โดย siamglassa

ในอิริยาบถบรรพนั้น ผมเห็นว่า มีคีย์เวิร์ดอยู่สามประโยค คือ
     "เธอตั้งกายไว้ด้วยอาการอย่างใดๆ ก็รู้ชัดอาการอย่างนั้นๆ"
     "สติของเธอที่ตั้งมั่นอยู่ว่า กายมีอยู่ ก็เพียงสักว่าความรู้ เพียงสักว่าอาศัยระลึกเท่านั้น"
     "พิจารณาเห็นกายในกาย"

     ถ้าเราหากรำมวยจีนแล้ว "เห็นกายในกาย" นั่นหมายถึง เรากำลังเจริญสติปัฏฐานแล้ว
     ใครชอบรำมวยจีน ก็ลองทำดู ผมไม่ขออธิบายอะไรให้มากความ
     ความหมายของคำว่า "เธอตั้งกายไว้ด้วยอาการอย่างใดๆ ก็รู้ชัดอาการอย่างนั้นๆ"
     น่าจะอธิบายได้ระดับหนึ่งแล้ว
     

[komol]

 

"พิจารณาเห็นกายในกาย"

  ตรงนี้ น่าจะได้มีการขยายความ ให้เกิดความเข้าใจ เพิ่มขึ้นนะครับ เพราะการ "พิจารณาเห็นกายในกาย"  นั้นจะปรากฏด้วย สติ หรือ สมาธิ หรือ ทิฏฐิ หรือ เป็นผลจาก ยถาภูตญาณทัศนะ