ตอนเป็นเด็ก มักจะนั่งสมาธิอยู่เรื่อยๆ
และมันก็ เริ่มหายไปมากขึ้น  เมื่อโตขึ้นตามลำดับ
ส่วนใหญ่จะนั่งได้ถึงขึ้น จิตใจสงบสุข เท่านั้น  
และัก็มีอยู่ หลายฃครั้ง  ที่รู้สึกว่าตัวเองโตขึ้นและสูงขึ้นจนมีความรู้สึกว่าในห้องที่นั่งคับแคบ
แต่มีความรู้สึกว่ามีตัวเองอีกตนอยู่ในใจกลางซึ่งเบา และลอยอยู่กลางห้อง  
ตอนนั้นรู้สึกตกใจและก็ลืมตา ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีอาการอย่างนี้อีก เพราะกลัวว่าฝึกต่อไปจะบ้า
ที่สงสัย และกลัวที่จะฝึกสมาธิ  คือ   ได้ยินมาว่าหากทำสมาธิถึงจุดๆหนึ่ง (ซึ่งคือตรงไหนผมก็ไม่รู้)
มันจะเกิดภาพหลอน หรือเห็นภูตผีวิญญาณ  อาจทำให้เสียสติได้    
สาเหตุนี้เองทำให้ผมไม่กล้านั่งสมาธินานๆ  จึง หยุดอยู่ที่นั่งแล้วรู้สึกจิตใจสงบ   บอกตรงๆ  กลัวเป็นบ้าครับ
 (ถึงแม้จะรู้ว่าตัวเองยังห่างจุดนั้นไปอีกเยอะมาก)  
แต่ในเมื่อผมยังหา คำตอบชัดเจนให้ตัวเองไม่ได้ ตอนนี้ขอกลัวไว้ก่อนครับ  ยังมีีคนที่ต้องห่วงต้องดูแลเค้าอยู่  ไม่อยากเสียสติไปเสียก่อน
จึงอยากได้รับคำแนะนำจากผู้ภาวนาด้วยกันครับ.........
ขอ คำแนะนำด้วยครับ 
