ตอนเป็นเด็ก มักจะนั่งสมาธิอยู่เรื่อยๆ
และมันก็ เริ่มหายไปมากขึ้น เมื่อโตขึ้นตามลำดับ
ส่วนใหญ่จะนั่งได้ถึงขึ้น จิตใจสงบสุข เท่านั้น
และัก็มีอยู่ หลายฃครั้ง ที่รู้สึกว่าตัวเองโตขึ้นและสูงขึ้นจนมีความรู้สึกว่าในห้องที่นั่งคับแคบ
แต่มีความรู้สึกว่ามีตัวเองอีกตนอยู่ในใจกลางซึ่งเบา และลอยอยู่กลางห้อง
ตอนนั้นรู้สึกตกใจและก็ลืมตา ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีอาการอย่างนี้อีก เพราะกลัวว่าฝึกต่อไปจะบ้า
ที่สงสัย และกลัวที่จะฝึกสมาธิ คือ ได้ยินมาว่าหากทำสมาธิถึงจุดๆหนึ่ง (ซึ่งคือตรงไหนผมก็ไม่รู้)
มันจะเกิดภาพหลอน หรือเห็นภูตผีวิญญาณ อาจทำให้เสียสติได้
สาเหตุนี้เองทำให้ผมไม่กล้านั่งสมาธินานๆ จึง หยุดอยู่ที่นั่งแล้วรู้สึกจิตใจสงบ บอกตรงๆ กลัวเป็นบ้าครับ
(ถึงแม้จะรู้ว่าตัวเองยังห่างจุดนั้นไปอีกเยอะมาก)
แต่ในเมื่อผมยังหา คำตอบชัดเจนให้ตัวเองไม่ได้ ตอนนี้ขอกลัวไว้ก่อนครับ ยังมีีคนที่ต้องห่วงต้องดูแลเค้าอยู่ ไม่อยากเสียสติไปเสียก่อน
จึงอยากได้รับคำแนะนำจากผู้ภาวนาด้วยกันครับ.........
ขอ คำแนะนำด้วยครับ
