[บุกเมืองศรีเทพ การพัฒนาที่โตไม่ทันท่องเที่ยว.?]

.



บุกเมืองศรีเทพ การพัฒนาที่โตไม่ทันท่องเที่ยว.?

บุกสำรวจ 'เมืองศรีเทพ' มรดกโลกป้ายแดง กับปัญหาการพัฒนาที่ยังโตไม่ทันรับการท่องเที่ยว...

หลังจาก คณะกรรมการมรดกโลก หรือ ยูเนสโก ประกาศให้ 'เมืองโบราณศรีเทพ' และแหล่งต่อเนื่อง ขึ้นเป็นมรดกทางวัฒนธรรมแห่งที่ 4 และเป็นมรดกโลกแห่งที่ 7 ของไทย เมื่อวันที่ 19 กันยายน 2566 ที่ผ่านมา ทำให้สถานที่แห่งนี้ได้รับความสนใจจากคนไทยมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ทีมข่าวเฉพาะกิจไทยรัฐออนไลน์ จึงได้เดินทางไปสำรวจ "เมืองศรีเทพ" จังหวัดเพชรบูรณ์



ค่าเข้าชมเมืองศรีเทพ :

อุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ เปิดให้บริการทุกวัน ระหว่างเวลา 08.30-16.30 น. ไม่เว้นวันหยุดราชการและวันหยุดนักขัตฤกษ์ โดยมีอัตราค่าธรรมเนียมสำหรับเข้าชม ชาวไทย คนละ 20 บาท ชาวต่างประเทศ คนละ 100 บาท และยกเว้นค่าธรรมเนียมเข้าชมให้แก่พระภิกษุ สามเณร ในพระพุทธศาสนา หรือนักบวชในศาสนาอื่นๆ และหากนำยานพาหนะมาเอง จะต้องเสียค่าจอดรถยนต์ คันละ 50 บาท



เศรษฐกิจคึกคัก :

บริเวณทางเข้าอุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ มีโต๊ะขายของจากชาวบ้าน ที่พากันมาหารายได้ 'พี่ศักดา' ชาวบ้านที่มานั่งขายของตรงทางเข้า บอกกับเราว่า ช่วงหลังจากประกาศ คนมาเที่ยวเพิ่มขึ้น ทำให้ขายของได้ดีขึ้น รายได้เริ่มกระจายสู่ชุมชน

ทางด้าน 'ครูต๊ะ' หนึ่งในครูที่พานักเรียนมาออกบูธที่เขาคลังนอก เล่าให้ทีมข่าวฯ ฟังว่า "แต่ก่อนที่นี่จะเงียบมาก ตอนมาบรรจุใหม่ๆ ไม่มีอะไรเลย หลังจากประกาศขึ้นทะเบียนมรดกโลก ก็มีคนทยอยเดินทางมามากขึ้น ทางองค์การบริหารได้จัดทำถนน และดูแลความสะอาดเพิ่มมากขึ้น ตอนนี้เศรษฐกิจชุมชนดีขึ้น และชาวบ้านก็หันมาดูแลรักษาโบราณสถานมากขึ้น"



ปัญหาที่จอดรถ ห้องน้ำ และการจัดการพื้นที่ :

แน่นอนว่าพอมีคนมาท่องเที่ยวเยอะขึ้น ปริมาณรถและผู้คนก็จะมากขึ้นด้วยเช่นกัน ทำให้วันที่เราเดินทางไปศรีเทพ ดูเหมือนว่า พื้นที่จอดรถของอุทยานฯ จะไม่เพียงพอต่อการรองรับรถยนต์



นอกจากนั้นห้องน้ำของอุทยานฯ ที่อยู่หน้าทางเข้า ก็ยังมีน้อย และอาจจะไม่เพียงพอต่อจำนวนคนที่อาจเพิ่มขึ้นในอนาคตเช่นกัน แม้ว่าจะมีเจ้าหน้าที่คอยดูแลความสะอาดของห้องน้ำอยู่ตลอด แต่ น้ำที่ใช้ในการกดชักโครกมีสีออกไปทางน้ำตาล ซึ่งทีมข่าวฯ มองว่า นี่เป็นเรื่องที่ต้องแก้ไข



ส่วนเรื่องเศรษฐกิจที่ชาวบ้านเล่าให้เราฟังว่า 'ดีขึ้น' ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ต้องแสดงความยินดีด้วยอย่างยิ่ง และสิ่งที่ต้องชื่นชม คือ พ่อค้าแม่ขายทุกคนรักษาความสะอาดของบริเวณนั้นได้ดีทีเดียว แต่ อาจจะต้องมีการจัดระเบียบแผงขายของหน้าอุทยานฯ ให้เรียบร้อยมากขึ้น เพื่อป้องกันการกีดขวางการจราจร



หลังจากสังเกตพื้นที่ด้านหน้าอุทยานฯ เรียบร้อยแล้ว ทีมข่าวฯ ได้ไปขึ้นรถรางเพื่อเข้ามาในเขต อุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ ด้านในนั้นเต็มไปด้วยผู้คน ที่กำลังชื่นชมร่องรอยอารยธรรมโบราณเหล่านี้

ภายในพื้นที่อุทยานฯ จะมีโบราณสถานหลัก 3 แห่งติดๆ กัน ได้แก่ เขาคลังใน, ปรางค์สองพี่น้อง และ ปรางค์ศรีเทพ โบราณสถานที่สำคัญเหล่านั้น ตั้งอยู่ท่ามกลางพื้นที่สีเขียวและต้นไม้ ที่ดูเหมือนว่าจะได้รับการดูแลเป็นอย่างดีจากอุทยานฯ



ปัญหาเรื่องการป้องกันโบราณสถาน :

'กนกวรรณ' และ 'ลุงวินัย' สองคนพื้นที่ อ.ศรีเทพ บอกกับทีมข่าวฯ ว่า หลังขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก เมืองนี้ครึกครื้นกว่าเดิม และนักท่องเที่ยวมาเยอะขึ้น แต่ก็ยังมีเรื่องบางอย่างที่ทำให้ทั้งคู่เป็นกังวล...

กนกวรรณ กล่าวว่า เมื่อสักครู่ตอนที่เธอเดินตรงขอบโบราณสถาน ก่อนจะลงมาบนพื้น เธอเผลอเหยียบหินก้อนหนึ่ง แล้วเหมือนหินนั้นจะหลุดออกมา เธอจึงคิดว่าในอนาคตอาจจะต้องไม่ให้คนเดินบนนั้น เพื่อป้องกันความเสียหาย



ด้าน ลุงวินัย พูดถึงเรื่องการดูแลว่า เป็นเรื่องของผู้มีอำนาจ ที่จะทำอย่างไรต่อไปกับงานชิ้นนี้ ชาวบ้านไม่มีอำนาจในการดูแลได้ และยังไม่รู้ข้อกำหนดต่างๆ ด้านคนดูแลหรือพนักงานอาจจะยังน้อย จึงทำให้ยังดูแลไม่ทั่วถึง ถึงอย่างนั้นก็ อยากให้ดูแลโบราณสถานให้ดีอยู่เสมอ ไม่อยากให้สูญเสียก่อนแล้วค่อยจัดการ



เหตุการณ์หินหลุดนั้น ดูเป็นเรื่องที่น่ากังวล เพราะ 'พี่หนึ่ง' ที่กำลังยืนเฝ้าอุปกรณ์ของทีมงาน ที่มาถ่ายวิดีโอ ณ ศรีเทพ ก็ได้บอกเล่าเหตุการณ์ลักษณะคล้ายกนกวรรณว่า...

"เท่าที่พี่เห็นตั้งแต่เช้าที่มาถึง คนเดินขึ้นไปเหยียบย่ำกันเยอะมาก เราเห็นกับตาว่ามีคนหนึ่งเหยียบหินแล้วมันเคลื่อนจะหลุดออกมา แต่เขาก็ขยับกลับเข้าที่เดิมนะ

ทางที่ดีไม่ควรจะให้ขึ้นไปเดิน ที่นี่เหมือนยังไม่มีกฎบังคับเรื่องนี้ ยังไม่มีคนคอยดูถึงขนาดนั้น การที่เขาได้เดินดูด้านบนมันก็ดี แต่พี่ว่าอีกหน่อยพัง เพราะว่าคนเหยียบไปย่ำมา" เธอกล่าวกับเราด้วยความกังวล"



พี่หนึ่ง พูดเชิงเป็นข้อเสนอว่า ควรจะมีกฎกติกาการดูแลให้ชัดเจน คนเห็นว่าเป็นพื้นหิน คงคิดว่าเดินได้เลยขึ้นไป แต่ควรตั้งกฎป้องกันว่าให้ดูแค่ข้างนอกดีกว่า…

ส่วน 'ครูต๊ะ' ก็แสดงความห่วงใยต่อโบราณสถานผ่านทีมข่าวฯ ว่า "ไม่ค่อยโอเคที่คนขึ้นไปเดิน หรือไปเหยียบสักเท่าไร เพราะว่าของมันเก่า มันอาจจะพังตอนไหนก็ได้ อยากให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องช่วยกันดูแลอย่างจริงจัง และดูแลไปตลอด กลัวแค่จะดูแลกันไม่เต็มที่เท่านั้นแหละครับ ไม่อยากให้ฉาบฉวย"



ปัญหาเรื่องการรับมือนักท่องเที่ยว :

'คุณเปิ้ล' และ 'คุณอ๊อฟ' นักท่องเที่ยวชาวไทยจาก จ.สุราษฎร์ธานี เพิ่งลงเครื่องกลับจากประเทศอินเดีย และได้เดินทางมาที่ศรีเทพเป็นครั้งแรก

"พอได้มาจริงๆ ก็รู้สึกว่าพื้นที่กว้าง แต่ว่าแต่ละจุดเรายังไม่ค่อยเข้าใจถึงความสำคัญได้มากพอ" คุณอ๊อฟเอ่ย



"จริงๆ ควรจะมีเหมือนป้ายบอกแต่ละจุดว่าคืออะไร เพื่อให้รู้ถึงรายละเอียดที่เพียงพอ แล้วก็อยากให้มีไกด์อธิบายที่โปรมากพอ เหมือนถ้ามีนักท่องเที่ยวหรือต่างชาติเข้ามา การพูดคุยต้องละเอียดหรือสื่อสารกับต่างชาติได้" คุณเปิ้ลกล่าวเสริม

(ปกติแล้วหากได้ไปเที่ยวตามสถานที่ทางประวัติศาสตร์ต่างๆ ทางอุทยานฯ จะมีการเตรียมแผ่นพับ และคิวอาร์โค้ดไว้ให้ เผื่อนักท่องเที่ยวต้องการข้อมูลที่อาจจะตกหล่นจากไกด์ แต่สำหรับอุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ ทีมข่าวฯ ไม่พบการแจกแผ่นพับ มีเพียงคิวร์อาโค้ดของแผ่นพับให้แสกนอยู่หน้าทางเข้า - ทีมข่าวฯ)

คุณอ๊อฟ บอกว่า "ไม่อยากให้แตะต้อง หรือเหยียบโบราณสถานนะ เรามองว่ามันสำคัญทุกจุด น่าจะมีการกั้นที่เป็นสัดส่วน"



ความคิดเห็นของทั้งสอง สอดคล้องกับข้อมูลจาก 'คุณเบน' นักท่องเที่ยวจาก จ.สระบุรี เขากล่าวความรู้สึกชื่นชมต่อเมืองศรีเทพให้ทีมข่าวฯ ฟังว่า เป็นสถานที่ที่แปลกตาจากที่อื่น การปรับภูมิทัศน์ค่อนข้างดี

แต่ยังมี ข้อควรปรับปรุง คือ ความชัดเจนของป้ายบอกทาง หรือป้ายข้ามเข้า ห้ามขึ้น ที่ยังมีขนาดเล็กอยู่ และการให้ข้อมูลของไกด์กับนักท่องเที่ยว ที่เขาเองมองว่ายังไม่เพียงพอ และน่าจะมีข้อมูลที่ลึกว่านี้

นอกจากนั้น คุณเบนยังอยากให้มีการกั้นเขตที่ชัดเจนกว่านี้ เพื่อจะได้ไม่มีใครเหยียบ "ผมก็ไม่รู้ว่ายูเนสโกให้เหยียบไหม แต่จริงๆ มองว่าก็ไม่ควรนะ อุทยานฯ ก็น่าจะต้องดูแลมากกว่านี้ ตรงนั้นยังล้อมไม่ให้เข้าได้เลย ผมมองว่าบริเวณอื่นก็ทำได้ ถ้าเราจะจริงจังกับมัน ก็จัดการไปให้หมดเลย"



สำหรับ ความกังวลของนักท่องเที่ยว และชาวบ้าน อาจจะมีคนตั้งคำถามว่า "เร็วไปหรือไม่" แต่ทีมข่าวฯ กลับคิดว่าเป็นเรื่องที่ดี นี่แสดงถึงการตื่นรู้และตระหนักต่อมรดกโลกแห่งนี้ เพราะแม้ว่ายูเนสโกจะขึ้นทะเบียนมรดกโลกให้ศรีเทพได้ แต่หากเราดูแลกันไม่ดี เขาก็สามารถถอด 'ศรีเทพ' ออกจากรายชื่อมรดกโลกได้เช่นกัน โดยเริ่มต้นจาก "การขึ้นบัญชีรายชื่อในภาวะอันตราย"



อ้างอิงข้อมูลจาก The Operational Guidelines for the Implementation of the World Heritage Convention หรือแนวทางการดำเนินงานเพื่อการดำเนินการตามอนุสัญญามรดกโลก ที่จัดทำขึ้นโดย ยูเนสโก ในหัวข้อ IV.B The List of World Heritage in Danger กล่าวว่า

"ทรัพย์สินที่เป็นมรดกโลกตามกำหนดไว้ในมาตราที่ 1 และมาตราที่ 2 ของอนุสัญญา สามารถขึ้นบัญชีรายชื่อภาวะอันตรายได้ เมื่อพบว่าสภาพทรัพย์สินสอดคล้องกับเกณฑ์ข้อใดข้อหนึ่ง ใน 2 กรณีที่อธิบายไว้ด้านล่าง" โดยทีมข่าวฯ ขอยกเกณฑ์จากข้อ (a) ซึ่งถือเป็นกรณีที่สามารถเกิดขึ้นได้จากการกระทำของมนุษย์ มาให้ผู้อ่านได้รับทราบในเบื้องต้น



a) อันตรายที่อาจตรวจพบ - ทรัพย์สินต้องเผชิญกับอันตรายเฉพาะเจาะจง และพิสูจน์แล้วว่าอันตรายนั้นใกล้จะเกิดขึ้น ตัวอย่าง:

1) การเสื่อมสภาพอย่างรุนแรงของวัสดุ

2) การเสื่อมสภาพอย่างร้ายแรงของโครงสร้าง และ/หรือ ลักษณะการตกแต่ง

3) การเสื่อมสภาพอย่างร้ายแรงของการเชื่อมโยงทางสถาปัตยกรรม หรือการวางผังเมือง

4) การสูญเสียความถูกต้องทางประวัติศาสตร์อย่างมีนัยสำคัญ



ปัญหาด้านกำลังคนและการคมนาคม :

คำบอกเล่าจากหนึ่งในเจ้าหน้าที่ ของอุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ ทำให้ทีมข่าวฯ ทราบว่า หลังจากประกาศขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก ก็มีนักท่องเที่ยวเดินทางมาเพิ่มมากขึ้น ซึ่งสวนทางกับจำนวนเจ้าหน้าที่และวิทยากรนำชมที่มีเพียงน้อยนิด

สาเหตุที่เจ้าหน้าที่บางคนทำหน้าที่มัคคุเทศก์ แต่ให้ข้อมูลทางประวัติศาสตร์ได้ไม่เพียงพอ เพราะว่าเดิมนั้นไม่ได้ทำหน้าที่นี้โดยตรง แต่เนื่องจากคนขาด จึงต้องดึงฝ่ายอื่นเข้ามาช่วยแทน เจ้าหน้าที่ผู้เล่าสถานการณ์ที่พบอยู่ กล่าวเพิ่มกับทีมข่าวฯ ด้วยน้ำเสียงที่เป็นกังวลว่า "หากมีงบประมาณรอบใหม่เกิดขึ้น และเจ้าหน้าที่กลับไปทำงานเดิม แต่ยังไม่มีเจ้าหน้าที่ใหม่มาเพิ่ม ก็จะยิ่งทำไม่ทันเข้าไปอีก"



ที่ผ่านมา เจ้าหน้าที่ในอุทยานฯ เคยโดนนักท่องเที่ยว 'เหวี่ยง' ใส่มาแล้ว เพราะรถรางมีไม่พอ บวกกับช่วงฝนตกหนัก ทำให้ต้องใช้เวลารอรถนาน พนักงานขับรถรางก็ยังเต็มแบบฝืนๆ ส่วน ลานจอดรถก็ยังไม่พอต่อปริมาณผู้มาเยือน ทำให้เริ่มมีการจอดริมถนน คนโบกรถและยามรักษาการก็ยังไม่เพียงพอ สิ่งเหล่านี้จึงทำให้นักท่องเที่ยวมองว่าอุทยานฯ ยังจัดการได้ไม่ดี

แม้จะมีปัญหาเกิดขึ้นมากมายกับมรดกโลกน้องใหม่ป้ายแดง แต่เจ้าหน้าที่บอกกับเราว่า "ตอนนี้บางเรื่องยังไม่มีแผนออกมาอย่างชัดเจน แต่ก็มีการประชุมพูดคุยกันเป็นระยะ ซึ่งต้องรอการสรุปแนวทางต่อไป"



สะพานเดินผ่านโบราณสถานไม่พอ และพื้นดินเละเมื่อฝนตก :

ทีมข่าวฯ เล่าให้เจ้าหน้าที่ฟัง ถึงเหตุการณ์ "หินทางเดินของโบราณสถานจะหลุดออกมา" เจ้าหน้าที่ให้ความเห็นว่า "มันก็แย่เหมือนกัน เพราะเป็นโบราณสถาน แต่เราก็อาจจะต้องแก้ไขโดยการสร้างสะพานให้เขาเดินข้าม"

ไม่ใช่ว่าบริเวณโบราณสถานจะไม่มีสะพานเล็กๆ ให้นักท่องเที่ยวเดินข้าม เพียงแต่สะพานนั้น อาจจะตั้งห่างกันจนทำให้นักท่องเที่ยวไม่สะดวกที่จะเดินไป เห็นได้จากระหว่างที่ทีมข่าวฯ รอรถรางออกตัว…



เจ้าหน้าที่พยายามบอกนักท่องเที่ยวให้เดินลงทางบันไดที่จัดเตรียมไว้ให้ เพื่อป้องกันการสูญเสียที่อาจจะเกิดขึ้น แต่ด้วยความรีบและบันไดอยู่ห่างจากจุดที่ยืนอยู่ จึงทำให้นักท่องเที่ยวพยายามจะลงตรงอื่น

หากใครได้เดินทางไปอุทยานฯ ช่วงที่ฝนตก จะเห็นว่า 'พื้นถนนในอุทยานฯ ค่อนข้างเละ' สาเหตุมาจากเป็นพื้นดินปกติ ไม่ได้มีการเทปูนหรือทำถนนแต่อย่างใด แม้หลายคนจะมองว่าไม่ค่อยสวยงาม แต่เจ้าหน้าที่บอกกับเราว่า

"พื้นที่ถนนอยู่ใจกลางเมืองศรีเทพ ยังมีความสำคัญ และในอนาคตก็อาจจะมีการขุดค้นเพิ่มเติม หากทำถนนก็อาจจะเสียพื้นที่ตรงนั้นไป ตอนนี้หลายคนเลยอาจจะงงว่าทำไมมันเละแบบนั้น แต่ในอนาคตก็ต้องมีการปรับปรุงให้ดีขึ้น"



การเดินทางสาธารณะที่ยังไม่สะดวก :

วันและช่วงเวลาที่ทีมข่าวฯ ลงพื้นที่ เราไม่พบกับนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติแม้แต่คนเดียว เหตุการณ์นี้ทางเจ้าหน้าที่ให้ความเห็นว่า

"ไม่ค่อยมีชาวต่างชาติเดินทางมา อาจจะเพราะว่าไม่มีรถสาธารณะมาถึงตัวอุทยานฯ จะมีเพียงแต่รถโดยสารกรุงเทพฯ-ภูเรือ หรือกรุงเทพฯ-วิเชียรบุรี จะแวะจอดที่ตลาดบ้านกลาง ส่วนรถจากตลาดมาที่อุทยานฯ เห็นมีแต่จักรยานยนต์รับจ้าง ซึ่งราคาก็อาจจะแพงหน่อย ไม่มีรถตู้ หรือรถสองแถวผ่าน"



เจ้าหน้าที่บอกกับเราว่า อยากให้มีรถสาธารณะเพิ่ม เพราะคนก็เรียกร้องกันมาเยอะ ที่ผ่านมาคนเดินทางมาที่นี่น้อย จึงอาจจะไม่คุ้มต่อผู้ลงทุน แต่ตอนนี้คนเดินทางมาเยอะขึ้น คิดว่าทางจังหวัด อำเภอ หรือผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง ก็คงจะศึกษาและพัฒนากันต่อไป

ทีมข่าวฯ ได้ลองตรวจสอบราคาของยานพาหนะเพียงอย่างเดียว ที่มีให้บริการตามคำบอกเล่า พบว่าจากตลาดบ้านกลางสู่อุทยานฯ ระยะทางประมาณ 11 กิโลเมตร มีค่าบริการประมาณ 150 บาท ซึ่งราคาถูกหรือแพงนั้น คงขึ้นอยู่กับวิจารณญาณของผู้อ่าน...

อย่างไรก็ตาม แม้จะมีปัญหาเกิดขึ้นมากมายจากการคุยกับเจ้าที่หน้าที่ของอุทยานฯ แต่ทีมข่าวฯ เชื่อว่าตอนนี้ทุกคนและทุกฝ่ายกำลังทำงานหนัก เพื่อรองรับต่อการเปลี่ยนแปลง และกำลังหาแนวทางพัฒนา เพื่อปรับปรุงทุกอย่างให้ดีขึ้นต่อไป...



นายอำเภอเร่งดำเนินการรถรางและมัคคุเทศก์ :

ทีมข่าวฯ ต่อสายตรงหา 'นายวีระวัฒน์ วัฒนวงศ์พฤกษ์' นายอำเภอศรีเทพ และเล่าความกังวลใจเรื่องโบราณสถานจากนักท่องเที่ยวให้ฟัง นายอำเภอบอกว่า "ในส่วนนี้ เราจะประสานกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อการบูรณะ"


'นายวีระวัฒน์ วัฒนวงศ์พฤกษ์' นายอำเภอศรีเทพ

ปัญหารถรางและมัคคุเทศก์ ที่ได้พบภายในอุทยานฯ ทางอำเภอทราบเรื่อง และประสานงานทำเรื่องของบกับกรมศิลปากรเรียบร้อย แต่การแก้ปัญหาเบื้องต้นตอนนี้ อาจจะต้องยืมรถรางของอยุธยามาแก้ขัดไปก่อน

ตอนนี้ได้ทำการอบรมมัคคุเทศก์น้อย จำนวน 1,565 คน จากนักเรียน 9 โรงเรียน ซึ่งอาจจะต้องให้อุทยานฯ เปิดการอบรมเพิ่มเติม ให้โรงเรียนส่งนักเรียนที่พูดภาษาอังกฤษหรือภาษาจีนได้ เข้ามาเรียนรู้เรื่องราวแล้วไปปรับให้เข้ากับตัวเอง เพื่อรองรับนักท่องเที่ยวต่างชาติ ที่อาจจะเดินทางเข้ามาในอนาคต



สำหรับเรื่องการเดินทางสู่อุทยานฯ ตอนนี้ได้ปรับปรุง 2 เส้นทางที่เข้าอุทยานให้เดินทางสะดวกขึ้น ทั้งเรื่องไฟส่องสว่าง และไฟจราจร ในอนาคตอาจจะเพิ่มรถจากตลาดบ้านกลางไปอุทยานฯ เพราะบางคนไม่ได้มาด้วยรถยนต์ส่วนตัว และจะให้หน่วยต่างๆ ร่วมกันปรับปรุงพื้นที่ เพิ่มที่จอดรถ โดยต้องให้เจ้าหน้าที่รัฐ หรือท้องถิ่น เข้ามามีส่วนร่วมดูแลตรงนี้ด้วย



ทางด้านการรับมือการท่องเที่ยว นายวีระวัฒน์ เห็นว่า สิ่งสำคัญคือต้องสร้างเอกลักษณ์แต่ละส่วน เช่น ที่พักรูปแบบเดียวกัน ของที่ระลึก หรือลายผ้าประจำอำเภอ ซึ่งตอนนี้ได้รับความร่วมมือจากฝ่ายวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์ มหาวิทยาลัยนเรศวร และมหาวิทยาลัยอื่นๆ ร่วมสร้างสรรค์ออกแบบ ซึ่งได้เริ่มดำเนินการแล้ว



ท่านวีระวัฒน์ กล่าวทิ้งท้ายว่า "อยากให้ประตูด่านแรกของการท่องเที่ยวเพชรบูรณ์ให้นึกถึงศรีเทพ หรือจะเป็นปราการสุดท้ายหลังจากเที่ยวเพชรบูรณ์เสร็จก็ได้ เราพร้อมรองรับทุกคนอยู่แล้วครับ อยากให้มาร่วมเป็นส่วนหนึ่งของมรดกโลกด้วยกัน"

ผู้ว่าฯ วอนสนับสนุนงบประมาณ :

ด้าน 'นายกฤษณ์ คงเมือง' ผู้ว่าราชการจังหวัดเพชรบูรณ์ ระบุว่า ทางจังหวัดเคยของบประมาณในการทำพิพิธภัณฑ์ และศูนย์บริการนักท่องเที่ยวไป แต่ยังไม่ได้รับการสนับสนุนจากสำนักงบประมาณ "ถึงอย่างนั้นเราก็จะผลักดันของบประมาณต่อไป" ผู้ว่ากล่าวสั้น ๆ


'นายกฤษณ์ คงเมือง' ผู้ว่าราชการจังหวัดเพชรบูรณ์

ในส่วนของการพัฒนาพื้นที่ เพื่อรองรับการเติบโตที่จะเข้ามา เบื้องต้น ได้สั่งให้นายอำเภอ และรองผู้ว่าราชการจังหวัด รับผิดชอบดูแล พูดคุย และสอบถามความคิดเห็นจากชาวบ้าน เพื่อสรุปผล และประชุมในระดับจังหวัดต่อไป ส่วนตอนนี้ได้ให้โยธาธิการและผังเมืองจังหวัดเพชรบูรณ์ ดำเนินเขียนผังพัฒนาพื้นที่ท่องเที่ยวแล้ว

ส่วนความกังวลของประชาชน ที่มีต่อความสมบูรณ์ของโบราณสถาน ผู้ว่าฯ ให้ความเห็นว่า เป็นหน้าที่ของกรมศิลปากร ที่ทางจังหวัดเข้าไปยุ่งไม่ได้ อย่างไรก็ตาม ท่านผู้ว่าฯ ไม่ได้นิ่งนอนใจต่อความกังวลนี้ และกล่าวรับเรื่องว่า "ความเสียหายต่อโบราณสถานเป็นประเด็นที่น่าสนใจ ทางเราจะนำหารือกับกรมศิลปากรต่อไป แต่ในระยะยาวก็ต้องอยู่ที่การตัดสินใจของกรมศิลปากร ที่จะหาจุดลงตัวให้ได้"



จากความกังวลต่างๆ ที่นักท่องเที่ยวและคนพื้นที่มีต่อ 'ศรีเทพ' แสดงให้เห็นว่า การตระหนักห่วงใยต่อมรดกโลกเป็นสิ่งที่ควรกระทำ เพื่อรักษาและธำรงคุณค่าจากความพยายามของทุกคนทุกฝ่าย ให้ยังโดดเด่นเป็นสง่าสมชื่อ ศรีเทพ

ทีมข่าวฯ เชื่อว่า ความร่วมมือของหน่วยงานทุกฝ่าย และความพยายามของเจ้าหน้าที่ทุกคน จะทำให้ศรีเทพกลายเป็นที่รู้จักมากขึ้น และผู้คนต่างอยากมาท่องเที่ยว แม้ว่าจากเนื้อข่าว ศรีเทพ ยังมีหลายเรื่องที่รอการปรับปรุง

ถึงอย่างนั้น ก็ยังอยากชวนคนไทยให้ลองไปเยี่ยมเยือน ศรีเทพ เพื่อสร้างเศรษฐกิจและเงินหมุนเวียนให้ประเทศ และไปให้เห็นความยิ่งใหญ่ของมรดกโลกแห่งนี้กับตาของตัวเอง...

                              ทีมข่าวเฉพาะกิจไทยรัฐออนไลน์ รายงาน




Thank to : https://www.thairath.co.th/scoop/theissue/2727886
26 ก.ย. 2566 06:34 น. | สกู๊ปไทยรัฐ > THE ISSUE > ไทยรัฐออนไลน์
ภาพ : วัชรชัย คล้ายพงษ์ #ThairathPhoto

[ปริศนาตุ๊กตาหินจีน ‘สตรีถือพัดกับประคำ’ ใช่รูปเคารพ ‘เจ้าแม่กวนอิม’ รุ่นเก่าหรือไม่.?]

ปริศนาตุ๊กตาหินจีน ‘สตรีถือพัดกับประคำ’ ใช่รูปเคารพ ‘เจ้าแม่กวนอิม’ รุ่นเก่าหรือไม่.?

สืบเนื่องจากตอนที่แล้ว บนฐานเขียง (ฐานไพที) คือฐานขนาดใหญ่ชั้นล่างสุดของ “สุวรรณเจดีย์” (ปทุมวดีเจดีย์) ภายในกำแพงแก้ว ด้านทิศตะวันตกเฉียงเหนือของวัดพระธาตุหริภุญชัย ลำพูน

นอกจากจะมีกลุ่มของ “พระศิลาสามองค์” รุ่นเก่าสมัยหริภุญไชยที่ดูประหนึ่งว่ารับอิทธิพลจากศิลปะอินเดียสมัยคุปตะ และดิฉันลองตีความว่าอาจเป็น “พระอมิตาภะพุทธเจ้า” แล้ว (ด้วยเหตุที่นั่งขัดสมาธิเพชร และทำปางสมาธิ เหมือนกับกลุ่ม “พระอมิตาภะ” ด้านทิศตะวันตกของศาสนสถานบุโรพุทโธ)

ยังพบว่ามีประติมากรรมที่ทำจากหินขนาดเล็กอีกองค์หนึ่ง เป็นรูปสตรี ตั้งแทรกอยู่เป็นลำดับสองจากซ้ายมือ ระหว่างพระหินองค์ใหญ่ที่มุม (องค์ที่มีประภามณฑลด้านหลัง) กับพระหินองค์ย่อม ที่อยู่ถัดไปด้านขวา มองโดยรวมเผินๆ คล้ายว่าเป็นกลุ่มประติมากรรมหิน 4 ชิ้นที่กลมกลืนกัน (ใช้วัสดุหินเหมือนกัน) ทว่าอีกบางมุมกลับดูแปลกแยก ว่าเอาสิ่งที่ขัดแย้งนี้มารวมกันได้อย่างไร


สมัยก่อนจะเห็นประติมากรรมหินทั้งสี่องค์ในระยะไกล ซึ่งตั้งวางเรียงรายบนฐานเขียงปทุมวดีเจดีย์ แต่ปัจจุบันมีทั้งป้ายคำบรรยาย และผ้าห่มองค์พระธาตุพันรอบฐานเขียง แทบจะปิดกั้นการมองเห็นกลุ่มประติมากรรมหินรุ่นเก่าทั้งสี่ชิ้นนี้

พูดง่ายๆ ก็คือ ใครหนอ กล้าเอารูปปั้นผู้หญิงมาแทรกหว่างกลางพระพุทธรูป?

จากหลักฐานภาพถ่ายเก่า อย่างต่ำมีมาแล้วตั้งแต่ปี 2490 ในหนังสือ “พระรอด พระเครื่องสกุลลำพูน” ของ “ตรียัมปวาย” เกจิพระเครื่องชื่อดังรุ่นบุกเบิก ได้เดินทางมาเจาะลึกเรื่องราวเกี่ยวกับโบราณวัตถุ โบราณสถานในลำพูนทุกซอกทุกมุม ได้บันทึกไว้ว่า

ประติมากรรมหิน “สตรี” ที่ดูแปลกแยกนี้ ตั้งอยู่ในกลุ่มเดียวกันกับพระหินทั้งสามองค์ มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว โดยทั้งหมดย้ายมาจาก “วัดร้างดอนแก้ว” ฝั่งตะวันออกของแม่น้ำกวง (ปิงเก่า) ต.เวียงยอง อ.เมืองลำพูน พร้อมกัน

คำถามคือ ประติมากรรมสตรีขนาดเล็กชิ้นนี้คือรูปอะไร ไทยหรือเทศ เก่าหรือใหม่ มาได้อย่างไร ทำไมจึงถูกจัดวางอยู่ตรงนี้ ใครเป็นผู้นำมารวมไว้กับกลุ่มพระหินสามองค์ที่มีพุทธศิลป์แบบหริภุญไชย?


ประติมากรรมหินรูป “เจ้าแม่กวนอิม” ตามแนวคิดว่าเป็นพระโพธิสัตว์ที่คอยอุปัฏฐาก “พระอมิตาภะ”

สตรีถือพัดกับประคำ คือ “เจ้าแม่กวนกิม” รุ่นเก่า.?

ประติมากรรมสตรีขนาดเล็กชิ้นนี้ อันที่จริงก็มีสภาพไม่ต่างไปจากพระหินสามองค์เท่าใดนัก กล่าวคือถูกเมินเฉย มองข้ามจากสายตาผู้ผ่านทางเสมอ

นักท่องเที่ยวเมื่อมาเยือน “ปทุมวดีเจดีย์” มักแหงนมองให้ความสนใจเพียงรูปทรง Stepped Pyramid พลางตั้งคำถามว่า เกี่ยวข้องอะไรหรือไม่กับอีกองค์ที่ขนาดใหญ่กว่าในวัดจามเทวี ไม่มีใครเหลียวแลพระหินสามองค์ กับประติมากรรมสตรีจีนขนาดเล็กที่ตั้งเรียงราย 4 องค์นี้ (ด้วยเหตุที่มีการพอกปูนทับจนดูใหม่ ดังที่ได้กล่าวมาแล้วในฉบับก่อน)

หรือแม้นจักปรายตามาแลบ้าง ก็มักสรุปในใจว่า เออหนอ! ใครช่างเอาเศษหิน 4 ชิ้นนี้มาประดับที่ฐานเจดีย์ ดูตุ๊กตาหินจีนตัวเล็กนี้ ยิ่งไม่เข้าพวกเอาเสียเลยกับพระหินสามองค์ (ซึ่งคนส่วนใหญ่ก็ดูไม่ออก ว่าเป็นศิลปะที่เก่าถึงสมัยหริภุญไชย ซ้ำยังรับอิทธิพลในสายอินเดียคุปตะอีกด้วย)

ประติมากรรมสตรีชิ้นนี้ สำหรับคนที่พอจะมีความรู้ด้านโบราณคดีอยู่บ้าง ก็จะสรุปในใจว่า น่าจะเป็น “ตัวอับเฉาเรือ” หรือตุ๊กตาซีเมนต์ (เนื้อหิน) ที่ใช้ถ่วงเรือสำเภาจีน ในสมัยรัชกาลที่ 3 ที่ทรงทำการค้ากับจีน ขาไปเอาสินค้าพวกข้าว ดีบุก ไม้สักไปขาย ขากลับเรือเบาโหวง เพราะซื้อเครื่องถ้วย ผ้าไหมกลับมาถึงราชสำนักสยาม ก็แตกแหลกลาญหมด

ทำให้พ่อค้าจีนจึงนำตัวตุ๊กตาหิน (อันที่จริงหล่อด้วยซีเมนต์) ที่ราคาถูก บรรทุกลงสำเภามาด้วย เพื่อใช้ถ่วงเรือไม่ให้โคลงเคลง


บนฐานเขียงปทุมวดีเจดีย์ มีรูปปั้นตุ๊กตาหินจีนขนาดเล็ก อยู่ลำดับที่ 2 จากซ้าย คนทั่วไปมองข้าม บ้างนึกว่าเป็นเครื่องอับเฉาใช้ถ่วงเรือ

เมื่อถึงสยามเราก็เอาตุ๊กตาหินเหล่านี้มาประดับสวนตามวัด พบได้ทั่วไปที่วัดพระแก้ว วัดโพธิ์ วัดสุทัศน์ วัดอรุณ เป็นต้น

ตอนแรกดิฉันก็เคยคิดเช่นนั้น ทุกครั้งที่มองตุ๊กตาหินจีนชิ้นนี้ทีไร ใจนึกประหวัดไปถึง “เครื่องอับเฉาเรือ” หรือเครื่องถ่วงน้ำหนักสำเภาสมัยรัชกาลที่ 3 พลางเกิดคำถามว่า “เอ ใครหนอ นำตุ๊กตาสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นเหล่านี้จากรุงเทพฯ มาประดับให้วัดพระธาตุหริภุญชัย?”

เหตุที่เชื่อเช่นนี้ เพราะบริเวณทางขึ้นหอพระไตรปิฎกของวัด ยังพบ “ตุ๊กตาสิงโตจีน” อีก 1 คู่ ซึ่งก็มีลักษณะคล้ายกับสิงโตเครื่องอับเฉาเรือของกรุงรัตนโกสินทร์ด้วยเช่นกัน

ฤๅจะเป็นสมเด็จพระบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ นำมาในคราวตรวจราชการมณฑลพายัพ? หรือพระราชชายา เจ้าดารารัศมี นำมาคราวเสด็จนิวัติเชียงใหม่ชั่วคราวในปี 2464? หรือพลตรีเจ้าหลวงจักรคำขจรศักดิ์ นำมาคราวเคยลงไปเข้าเฝ้าฯ ในพิธีถวายน้ำพระพิพัฒน์สัตยา? หรือ…ใครเอ่ย เป็นผู้นำมา

ที่แน่ๆ ประติมากรรมจีนเหล่านี้ ต้องเป็นเครื่องอับเฉาเรืออย่างไม่มีข้อแม้

บุคคลผู้ทำให้ดิฉันเปลี่ยนมุมมองใหม่ ก็คือ “พี่แอ๊ว – ณัฏฐภัทร จันทวิช” อดีตผู้เชี่ยวชาญด้านโบราณคดี กรมศิลปากร (ผู้ล่วงลับ) ท่านเคยเป็นอดีตหัวหน้าพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ หริภุญไชย มักแวะมาเสวนาวิชาการกับดิฉันอยู่เสมอ

ปี 2546 พี่แอ๊วได้พานักโบราณคดี ผู้เชี่ยวชาญด้านเจดีย์ (หรือจะเรียกให้เฉพาะทางเลยก็ได้ว่า “นักเจติยวิทยา”) ชาวออสซี่ ชื่อ ดร.เอเดรียน สน็อตกร๊าด (Prof. Dr. Adrian Snotgrad) มาพบดิฉันที่ลำพูน เพื่ออยากแลกเปลี่ยนข้อมูลทางวิชาการเกี่ยวกับสถูปเจดีย์ต่างๆ รวมทั้งประเด็นที่พี่แอ๊วอยากนำเสนอ ดร.เอเดรียน ก็คือ “ตุ๊กตาหินจีน” ชิ้นที่ตั้งอยู่ท่ามกลางพระหินสมัยหริภุญไชยสามองค์ บนฐานเขียงปทุมวดีเจดีย์

@@@@@@@

“ดิฉันสงสัยจริงๆ ว่าใครเอาประติมากรรมชิ้นนี้มา เพราะเป็นรูปเจ้าแม่กวนอิมรุ่นเก่า ถูกต้องตามหลักประติมาณวิทยา ที่ระบุว่าเจ้าแม่กวนอิมสมัยราชวงศ์ถังนั้นจะถือสัญลักษณ์ 2 สิ่งคือ พัดกับประคำ ซึ่งต่อมาสัญลักษณ์ทั้งสองนี้ ค่อยๆ เลือนหายไป รูปเจ้าแม่กวนอิมยุคหลังๆ มักถือสัญลักษณ์สิ่งอื่น”

ดร.เอเดรียน ครุ่นคิดตามสิ่งที่คุณณัฏฐภัทรนำเสนอ จากนั้นเราทั้งสามก็เข้าไปขอข้อมูลจาก “ตุ๊ลุงเจ๋” หรือ พระเจติยาภิบาล อดีตเจ้าอาวาสวัดพระธาตุหริภุญชัย และเจ้าคณะจังหวัดลำพูน ที่กุฏิของท่านในคณะหลวง เพื่อสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ ประติมากรรมหินจีนดังกล่าว

ได้คำตอบว่า รูปปั้นหินทั้ง 4 ชิ้นนี้ (พระหินสาม + เจ้าแม่กวนอิม) ถูกโยกย้ายใส่ล้อเลื่อนมาพร้อมกันจากวัดร้างดอนแก้ว ไม่ใช่กรมพระยาดำรงหรือเจ้าหลวงจักรคำ ไปนำมาจากรุงเทพฯ แต่อย่างใดไม่ ทั้งหมดอยู่วัดดอนแก้วด้วยกันนานมากแล้ว

“ตอนบูรณะพระหินใหญ่สององค์ครั้งแรก (ปี 2478) ชาวบ้านที่อยู่แถววัดดอนแก้วก็บอกว่า หากจะย้ายพระพุทธรูปหินสององค์ใหญ่ไปไว้ที่อื่น อย่าเอาไปองค์เดียว ต้องยกไปเป็นเซ็ต เพราะท่านมาด้วยกัน 4 องค์ คือพระหินสามองค์กับเจ้าแม่กวนอิมอีกองค์ แต่ทีนี้ช่วงนั้น พระหินองค์เล็กยังไม่ได้ซ่อม (บูรณะตามมาในปี 2483) พระทั้งสี่องค์จึงต้องฝากไว้ที่วัดดอนแก้วก่อน กระทั่งเมื่อบูรณะพระหินครบสามองค์แล้ว เจ้าคุณวิมลญาณมุนี อดีตเจ้าคณะจังหวัดลำพูน ก็ให้ย้ายพระหินมาทั้งสามองค์ โดยปราชญ์ชาวบ้านแถวนั้นกำชับว่า หากจะย้ายไป ต้องเอาเจ้าแม่กวนอิมไปด้วย”

ประโยคของท่านเจ้าคุณเจ๋ มีความน่าสนใจ 2 ประเด็น

1. ตุ๊กตาหินจีนนี้ ในการรับรู้ของคนลำพูนรุ่นก่อนก็เรียกว่า “เจ้าแม่กวนอิม” กันมานานแล้วล่ะหรือ?

2. ประติมากรรมหินทั้งหมด (3+1) ไปไหนต้องไปด้วยกันเป็นเซ็ต อย่าให้พรากจากกัน เพราะของเดิมเขาอยู่กันเป็นกลุ่ม 4 องค์แบบนี้มานานแล้ว



ตอกย้ำนิกายสุขาวดีในหริภุญไชย.?

นั่นคือข้อมูลเก่าตั้งแต่ 20 ปีก่อน ที่ดิฉันรับทราบด้วยความงุนงง ทั้งจากคุณณัฏฐภัทร และจากท่านตุ๊ลุงเจ๋ จำได้ดีก้องหูไม่รู้ลืม ในคำพูดของพี่แอ๊วที่ว่า

“ฝากดูแลเจ้าแม่กวนอิมให้ดีด้วยนะน้องเพ็ญ ถือพัดกับประคำแบบนี้หายากมากๆ พี่แอ๊วเองก็ไม่ทราบว่าเจ้าแม่กวนอิมรุ่นเก่านี้สร้างเมื่อไหร่ มาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร ยิ่งองค์เล็กๆ อยู่ด้วย เกรงจะชำรุดสูญหาย น่าแปลกจริงๆ ที่ในดินแดนหริภุญไชย มีการทำรูปเจ้าแม่กวนอิม จัดวางคู่กับพระหินสามองค์ที่รับอิทธิพลศิลปะสมัยคุปตะ?”

ดิฉันก็ไม่รู้ว่าจะปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมดนี้ให้เป็นเนื้อเดียวกัน อย่างน้อยให้ตัวเองเข้าใจได้อย่างไรดี กระทั่งเพิ่งมานึกเอะใจกับลักษณะท่านั่ง “ขัดสมาธิเพชร” + “ปางสมาธิ” ของพระหินทั้งสามองค์ ว่าน่าจะมีกลิ่นอายแบบพุทธมหายานนิกายสุขาวดี

จึงลองตั้งข้อสมมุติฐานเบื้องต้นดูว่า หากพระทั้งสามองค์นี้ ผู้สร้างตั้งใจสื่อให้เป็น “พระอมิตาภะพุทธเจ้า” ได้หรือไม่

ความหมายของ “พระอมิตาภะ” คืออะไร คือพระธยานิพุทธเจ้าองค์หนึ่ง ตามความเชื่อของชาวพุทธมหายาน ที่เริ่มมีแนวคิดนี้จากนิกายวัชรยานในกลุ่มอินเดียเหนือสืบต่อลงไปถึงศรีวิชัย กับอีกสายขึ้นไปยังทิเบต จีน เรียกนิกายแยกย่อยนี้ว่า “นิกายสุขาวดี” เน้นการนับถือพระอมิตาภะพุทธเจ้าเหนือกว่าพระธยานิพุทธเจ้าองค์อื่นๆ

ในทางพุทธมหายาน นิยมทำพระอมิตาภะ นั่งสมาธิประดับบนมวยผมของ “พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร” แต่ในสายจีน ทิเบต กลุ่มนิกายสุขาวดีที่นับถือพระอมิตาภะอย่างเข้มข้น จักทำรูปเคารพของพระองค์แยกออกมาเดี่ยวๆ และทำพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรประกบคู่อีกองค์

@@@@@@@

บางยุคสมัย นิยมทำพระโพธสัตว์อวโลกิเตศวรเป็นรูปเจ้าแม่กวนอิม เช่น ศิลปะจีนสมัยราชวงศ์ถัง ซึ่งร่วมสมัยกับศิลปะอินเดียสมัยคุปตะตอนปลาย (ทวารวดีและหริภุญไชยตอนต้นด้วย) มีความเชื่อว่า พระโพธิสัตว์กวนอิม จักคอยอุปัฏฐาก พระอมิตาภะพุทธเจ้า

ดังนั้น เมื่อทำรูปพระอมิตาภะพุทธเจ้าเสร็จ มักมีรูปโพธิสัตว์กวนอิมในร่างสตรีไว้ด้วยอีกองค์ ให้คอยรับใช้ดูแล โดยกำหนดให้โพธิสัตว์กวนอิมถือพัดกับประคำ

“ถ้ารูปปั้นผู้หญิงองค์เล็กนี้ไม่ใช่เจ้าแม่กวนอิม ซึ่งเป็นพระโพธิสัตว์ ใครจะกล้าให้เอารูปผู้หญิงไปตั้งประกบท่ามกลางพระเจ้า (พระพุทธรูป) อันศักดิ์สิทธิ์เล่า คนล้านนาเขาจะฮ้องว่าขึด!” ถ้อยคำของตุ๊ลุงเจ๋ยังอยู่ในความทรงจำ

ดิฉันมิอาจการันตีได้เลยว่า รูปเจ้าแม่กวนอิมแกะสลักจากหินชิ้นนี้ สร้างเมื่อไหร่ เก่าถึงยุคไหน ที่แน่ๆ ประเด็นเรื่องตัวอับเฉาเรือจากรัตนโกสินทร์นี่ ตัดทิ้งไปได้เลย

เหตุที่ไม่เคยมีตัวอย่างให้ศึกษาเปรียบเทียบว่าเครื่องแต่งกายชนิดที่มีกระดุมกุ๊นเรียงเป็นสาบหน้าแบบนี้ ในงานศิลปะจีนนั้นนิยมทำกันยุคไหน จะเก่าถึงสมัยราชวงศ์อะไรได้บ้าง ถ้าเป็นเจ้าแม่กวนอิมจริง ท่านเข้ามาอยู่ในลำพูนได้อย่างไร ใครเอามาถวายให้กับวัดดอนแก้ว

สิ่งที่คาใจมากที่สุดคือประเด็น ทำไมจึงกล่าวกันว่า พระหินสามองค์กับเจ้าแม่กวนอิม ห้ามแยกออกจากกันเด็ดขาด ไปไหนต้องไปเป็นกลุ่ม ฤๅทฤษฎีที่ว่า พระหินกลุ่มนี้คือองค์แทนของพระอมิตาภะในนิกายสุขาวดี จักมีเค้าลางว่าน่าจะเป็นจริง เพราะมีรูปปั้นเจ้าแม่กวนอิมมาสนับสนุน? •

 


ขอขอบคุณ :-
ที่มา : มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 22 - 28 กันยายน 2566
คอลัมน์ : ปริศนาโบราณคดี
ผู้เขียน   : เพ็ญสุภา สุขคตะ
เผยแพร่ : วันอาทิตย์ที่ 24 กันยายน พ.ศ.2566
website : https://www.matichonweekly.com/column/article_713903

[อโยธยาเก่าแก่กว่าสุโขทัย]

.



อโยธยาเก่าแก่กว่าสุโขทัย

อโยธยาเก่าแก่กว่าสุโขทัย มีหลักฐานเริ่มแรกความเป็นมาของอโยธยาราว พ.ศ.1600-1700 พบวรรณกรรมไทยในอโยธยาราว พ.ศ.1778 แต่สุโขทัยมีพัฒนาการหลังจากนั้นราว 100 ปี

แต่ชนชั้นนำสมัยชาตินิยม “คลั่งเชื้อชาติไทย” ต้องการให้สุโขทัยเป็นราชธานีแห่งแรกของไทย นับแต่นั้นมาเมืองอโยธยาถูกบังคับสูญหายจากความทรงจำของไทย

กรุงสุโขทัยเป็นราชธานีแห่งแรกของไทย เพิ่งถูกสร้างขึ้นใหม่ในระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ เมื่อมากกว่า 100 ปีมาแล้ว จากนั้นถูกสถาปนาเป็นประวัติศาสตร์แห่งชาติของไทยเพื่อใช้ครอบงำสังคมไทย ผ่านสถานศึกษาทุกระดับ และผ่านสื่อสารพัดทั้งของราชการและของเอกชน ยังมีอิทธิพลสืบเนื่องจนทุกวันนี้

ประวัติศาสตร์เพิ่งสร้างใหม่เรื่องกรุงสุโขทัยเป็นราชธานีแห่งแรกของไทย เสมือนเรื่องเล่าศักดิ์สิทธิ์ที่ผู้ใดจะละเมิดมิได้ หมายถึงคิดต่างไม่ได้ หรือคัดค้านไม่ได้ว่าสุโขทัย “ไม่ใช่” แห่งแรก หากละเมิดหรือคิดต่างจะถูกใส่ร้ายป้ายสีว่าไม่รักชาติ ไม่รักสถาบัน เท่ากับต้องอยู่ยาก


สุโขทัยเป็นเมืองสมัยหลังอโยธยา แต่ถูกสร้างใหม่เป็น “แดนเนรมิต” สุโขทัยราชธานีแห่งแรกของไทย สนองการเมืองชาตินิยม “คลั่งเชื้อชาติไทย” (ภาพกลางเมืองสุโขทัย ที่ถูกทำเป็นแหล่งท่องเที่ยว)

หลังเหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516 การเมืองแบบประชาธิปไตย มีนักค้นคว้าและนักวิชาการทั้งไทยและสากลศึกษาค้นคว้าวิจัย พบว่ากรุงสุโขทัย “ไม่ใช่” ราชธานีแห่งแรกของไทย โดยสรุปดังนี้

(1.) ไม่พบหลักฐานวิชาการสนับสนุนว่ากรุงสุโขทัยเป็นราชธานีแห่งแรกของไทย

(2.) ที่ว่ากรุงสุโขทัยเป็นราชธานีแห่งแรกของไทย ถูกสร้างขึ้นลอยๆ เพื่อหวังผลโฆษณาชวนเชื่อทางการเมืองชาตินิยม “คลั่งเชื้อชาติ” เรื่องคนไทย เชื้อชาติไทย สายเลือดบริสุทธิ์

(3.) กรุงสุโขทัยราชธานีแห่งแรกของไทย ถูกสร้างทางการเมืองให้เป็น “รัฐในอุดมคติ” แต่วิชาการสากลไม่เชื่อถือ ในที่สุดกรุงสุโขทัยกลายเป็น “แดนเนรมิต” ที่ตลกขบขันของวงวิชาการสากล

กรุงสุโขทัยเป็นราชธานีแห่งแรกของไทย มีเหตุจากความเข้าใจคลาดเคลื่อนในหลักฐานวิชาการหลายอย่างเกี่ยวเนื่องกัน ความเข้าใจคลาดเคลื่อนเหล่านั้น ศรีศักร วัลลิโภดม นักปราชญ์สยามประเทศ (บรรณาธิการวารสารเมืองโบราณ และอดีตอาจารย์ประจำภาควิชามานุษยวิทยา คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร) ประมวลข้อมูลทั้งหมดเป็นบทความวิชาการเมื่อ 42 ปีที่แล้ว หรือ พ.ศ.2524 เรื่อง ข้อขัดแย้งเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ไทย (สำนักพิมพ์เมืองโบราณ พ.ศ.2524 หน้า 5-14)

(4.) หลักฐานวิชาการทางประวัติศาสตร์โบราณคดีและมานุษยวิทยา สนับสนุนหนักแน่นว่าอโยธยาเก่าแก่กว่าสุโขทัย ดังนั้น อโยธยาเป็นเมืองตั้งต้นคนไทย, ภาษา ไทย และประเทศไทย

(5.) ชนชั้นนำต้องการให้สุโขทัยเป็นราชธานีแห่งแรกของไทย ถ้ายอมรับอโยธยาเป็นเมืองมีอายุเก่าแก่กว่าก็เท่ากับสุโขทัยไม่เป็นราชธานีแห่งแรก ย่อมกระทบเรื่องสำคัญอื่นๆ ที่เพิ่งสร้าง ได้แก่ พ่อขุนรามคำแหงประดิษฐ์อักษรไทย ฯลฯ ดังนั้น เมืองอโยธยาต้องถูกด้อยค่าและถูกบังคับสูญหายจากความทรงจำ ทำให้สังคมไม่รู้จัก หรือรู้จักน้อยเกี่ยวกับเมืองอโยธยา ด้วยการไม่กล่าวถึงเมืองอโยธยาในประวัติศาสตร์แห่งชาติของไทย


อโยธยาเก่าแก่กว่าสุโขทัย พบหลักฐานในอโยธยาว่าเป็นเมืองตั้งต้นคนไทยและภาษาไทย แล้วไฉนจะทำลายเมืองอโยธยาด้วยรถไฟความเร็วสูง? แผนที่พระนครศรีอยุธยาปัจจุบัน แสดงพื้นที่ในเกาะเมืองและนอกเกาะเมือง ที่ตั้งเมืองโบราณทับซ้อนกัน 2 เมือง ได้แก่ (ขวา) อโยธยา (เมืองเก่า) เริ่มมีราว พ.ศ.1600 บริเวณที่จะสร้างรถไฟความเร็วสูง (ซ้าย) อยุธยา (เมืองใหม่) แรกมีราว พ.ศ.1893 (ปรับปรุงจากแผนที่ฯ ของกรมศิลปากร พ.ศ.2558)

สุโขทัยราชธานีแห่งแรก ไม่มีอีกแล้วในหนังสือกรมศิลปากร

“สุโขทัยราชธานีแห่งแรกของไทยไม่มีในเล่มนี้” พิเศษ เจียจันทร์พงษ์ ผู้ทรงคุณวุฒิของกรมศิลปากร บอกผู้ฟังเมื่อหลายปีมาแล้วในงาน “เปิดตัว” หนังสือสุโขทัยเมืองพระร่วง (กรมศิลปากร พิมพ์ครั้งที่สอง พ.ศ.2562) ณ ห้องประชุมอาคารดำรงราชานุภาพ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร เท่ากับจะให้หมายความว่า “สุโขทัยไม่ใช่ราชธานีแห่งแรกของไทย”

“สุโขทัยราชธานีแห่งแรกของไทย” ยังถูกตัดออกไปไม่มีให้เห็นในงานอื่นๆ ของกรมศิลปากร ดังนี้

1. “สุโขทัยราชธานีแห่งแรกของไทย” ไม่มีให้เห็นอีกแล้วในงานนิทรรศการพิเศษของกรมศิลปากร เนื่องในวันอนุรักษ์มรดกไทย พุทธศักราช 2562

2. “สุโขทัยราชธานีแห่งแรกของไทย” ไม่มีให้เห็นอีกแล้วในหนังสือเล่มล่าสุดของกรมศิลปากร ประกอบนิทรรศการพิเศษฯ เรื่อง “นครรัฐไทยบนแผ่นดินสุวรรณภูมิ” ณ พระที่นั่งอิศราวินิจฉัย พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร ระหว่างวันที่ 25 กรกฎาคม-25 ตุลาคม 2562

เมื่อหลายปีก่อน กรมศิลปากรพยายามหลีกเลี่ยงวลี “สุโขทัยราชธานีแห่งแรกของไทย” แต่ไปไม่สุด เพราะยังออกอาการเขื่องๆ อย่างคลุมเครือโดยใช้ข้อความว่า “สุโขทัยเป็นอาณาจักรแรกที่ถือว่าเป็นอาณาจักรของคนไทย” ในหนังสือประวัติศาสตร์ชาติไทย (กรมศิลปากร พิมพ์ครั้งแรก พ.ศ.2558 หน้า 76)

อาณาจักร เป็นคำแสดงความหมายพื้นที่อำนาจที่มีกว้างขวางเกินประมาณ เช่น อาณาจักรโรมัน เป็นต้น แต่สุโขทัยมีพื้นที่อำนาจแคบๆ ระดับรัฐหรือนครรัฐเท่านั้น (ยังห่างชั้นคำว่าอาณาจักร) แต่ประวัติศาสตร์ไทย มัก “เว่อร์” เรียกอาณาจักรทุกแห่ง นอกจากนั้นช่วงเวลาร่วมสมัยมีหลายรัฐที่ใช้ภาษาไทยเป็นภาษากลาง ได้แก่ รัฐหลวงพระบาง เป็นต้น

ตั้งแต่ พ.ศ.2562 กรมศิลปากรไม่เรียกอีกแล้วว่าสุโขทัยเป็น “อาณาจักรแรกๆ” แต่เรียก “รัฐสุโขทัย” (ในหนังสือ นครรัฐไทยบนแผ่นดินสุวรรณภูมิ กรมศิลปากร พิมพ์ครั้งแรก พ.ศ.2562 หน้า 39) เท่ากับกลับคืนอยู่ในร่องในรอยทางวิชาการสากล •

 


ขอขอบคุณ :-
ที่มา : มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 22 - 28 กันยายน 2566
คอลัมน์ : สุจิตต์ วงษ์เทศ
เผยแพร่ : วันอาทิตย์ที่ 24 กันยายน พ.ศ.2566
website : https://www.matichonweekly.com/column/article_713961

[สุโขทัย ‘ไม่ใช่’ ราชธานีแห่งแรก อโยธยา ต้นกำเนิดคนไทย, ภาษาไทย, ประเทศไทย]

.



สุโขทัย ‘ไม่ใช่’ ราชธานีแห่งแรก อโยธยา ต้นกำเนิดคนไทย, ภาษาไทย, ประเทศไทย

โครงการถไฟความเร็วสูง ต้องมีโครงสร้างฐานรากขนาดใหญ่ผ่าเมืองอโยธยา ซึ่งเท่ากับทำลายหายสูญความเป็นเมืองต้นกำเนิดกรุงศรีอยุธยา และเมืองต้นกำเนิดความเป็นไทย, ภาษาไทย และความเป็นประเทศไทย

แต่สังคมไทยถูกครอบงำด้วยประวัติศาสตร์ไทย “แห่งชาติ” ว่า “กรุงสุโขทัยเป็นราชธานีแห่งแรกของไทย” หมายถึงต้นกำเนิดความเป็นไทย, ภาษาไทย, อักษรไทย และต้นกำเนิดประเทศไทย

กรุงสุโขทัย “ไม่ใช่” ราชธานีแห่งแรกของไทย แต่ถูกสร้างให้เป็นราชธานีแห่งแรกของไทยเพื่อสนองการเมืองชาตินิยม “คลั่งเชื้อชาติไทย” เรื่องนี้ ศรีศักร วัลลิโภดม “นักปราชญ์ร่วมสมัย” (บรรณาธิการวารสารเมืองโบราณ และอดีตอาจารย์ประจำคณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร) มีคำอธิบาย 42 ปีที่แล้ว เมื่อ พ.ศ.2524 จะคัดตัดตอนเฉพาะที่สำคัญมาดังนี้

ประวัติศาสตร์ไทย สมัยก่อนการสร้างพระนครศรีอยุธยา ถ้ามองกันตามความก้าวหน้าของแนวคิด ทฤษฎี เทคนิค และวิธีค้นคว้าตามหลักวิจัยในวิชาสังคมศาสตร์แล้วเป็นเรื่องราวที่ล้าสมัย สร้างขึ้นจากหลักฐานที่มีไม่เพียงพอ แต่ว่าตีความหมายเกินเลยไปตามความลำเอียง และแนวการศึกษาที่แคบไม่เป็นวิทยาศาสตร์ของผู้ที่เรียกว่านักประวัติศาสตร์ในสมัยก่อน

เหตุที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะนักประวัติศาสตร์เหล่านั้นท่านเอาแนวความคิดในเรื่องเชื้อชาติเข้าไปปะปนกับเรื่องวัฒนธรรม

@@@@@@@

ปัจจุบันความเชื่อในเรื่องเชื้อชาตินั้น นักวิชาการ และนักวิทยาศาสตร์สมัยใหม่เห็นพ้องกันแล้วว่าเป็นความเชื่อที่เหลวไหล พิสูจน์อะไรไม่ได้ แต่มีผลทำให้เกิดความขัดแย้งกีดกันและฆ่าฟันกันในสังคมของมนุษย์ ดังเช่นพวกเยอรมันสมัยนาซีทารุณและฆ่าฟันพวกยิว เป็นต้น

เพราะฉะนั้น ผู้เขียนจึงใคร่เสนอว่าพวกเราซึ่งเป็นนักศึกษาที่ใฝ่หาข้อเท็จจริงควรจะหันมามองประวัติศาสตร์ไทยกันใหม่ และเริ่มทำการค้นคว้าวิจัยกันใหม่…หรือยัง?

การนำเชื้อชาติเข้ามาปะปนกับเรื่องวัฒนธรรมในประวัติศาสตร์ไทยนั้นพอจะแยกปัญหาออกมาเป็น 4 เรื่องใหญ่ๆ ด้วยกัน และแต่ละเรื่องก็มีความเกี่ยวเนื่องกันดังต่อไปนี้

(1.) เรื่องการอพยพของชนชาติไทยจากดินแดนประเทศจีนลงสู่ดินแดนที่เป็นประเทศไทยปัจจุบัน
(2.) เรื่องประชาชนที่อยู่ในดินแดนประเทศไทยก่อนที่ชนชาติไทยจะอพยพลงมา เป็นชนชาติมอญและเขมร
(3.) เรื่องการก่อตั้งกรุงสุโขทัยเป็นราชธานีแห่งแรกของชนชาติไทยในดินแดนประเทศไทยปัจจุบัน
(4.) เรื่องพระเจ้าอู่ทองหรือสมเด็จพระรามาธิบดีที่ 1 อพยพผู้คนหนีโรคระบาดจากเมืองอู่ทองมาสร้างพระนครศรีอยุธยา

ปัญหาทั้ง 4 เรื่องนี้ สองเรื่องแรกเป็นสาเหตุที่นำเอาความเชื่อในเรื่องเชื้อชาติเข้ามาปนกับวัฒนธรรม ส่วนสองเรื่องหลังเป็นผลที่สืบเนื่องมาจาก 2 เรื่องแรก

@@@@@@@

สุโขทัย “ไม่ใช่” ราชธานีแห่งแรก

เรื่องการตั้งกรุงสุโขทัยเป็นราชธานีแห่งแรกของชนชาติไทย ประวัติศาสตร์ตอนนี้มีอย่างย่อๆ ว่าชนชาติไทยอพยพเข้ามาในดินแดนประเทศไทยแล้วแต่ราวพุทธศตวรรษที่ 18 มาอยู่ภายใต้อำนาจการปกครองของพวกขอม ต่อมาเมื่อขอมเสื่อมอำนาจลงชาวไทยที่อยู่ทางตอนเหนือของลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาอันมีพ่อขุนผาเมืองเจ้าเมืองราด และพ่อขุนบางกลางหาวเจ้าเมืองบางยาง ได้ขับไล่ขุนนางขอมที่ปกครองเมืองสุโขทัยได้สำเร็จ แล้วตั้งตัวเป็นอิสระ มีพ่อขุนบางกลางหาวปกครองกรุงสุโขทัย ทรงพระนามว่าพ่อขุนศรีอินทราทิตย์ แต่นั้นมาอำนาจของสุโขทัยก็แผ่ไปทั่วดินแดนในประเทศไทย จึงถือกันว่ากรุงสุโขทัยเป็นราชธานีแห่งแรกของเมืองไทย

เรื่องราวประวัติศาสตร์ตอนนี้ นักประวัติศาสตร์ท่านสร้างขึ้นจากข้อมูล 2 อย่างด้วยกัน

   - อย่างแรก เป็นเรื่องสมมุติขึ้นตามความเชื่อในเรื่องเชื้อชาติ และทฤษฎีในเรื่อง ชัยชนะ คือเรื่องที่ว่าคนไทยอพยพเข้ามาในดินแดนประเทศไทย แต่ราวพุทธศตวรรษที่ 18 แล้วเข้ามาอยู่ภายใต้อำนาจขอม เรื่องดังกล่าวนี้ไม่มีอยู่ในหลักฐานทั้งทางด้านประวัติศาสตร์และโบราณคดีเลย

   - ข้อมูล อย่างที่สอง คือเรื่องเกี่ยวกับพ่อขุนผาเมือง พ่อขุนบางกลางหาว และการก่อตั้งกรุงสุโขทัยนั้นมีอยู่ในศิลาจารึกหลักที่ 2 ของกรุงสุโขทัย

@@@@@@@

แต่ในเรื่องราวที่มีอยู่ในศิลาจารึกนั้นไม่มีอะไรเพียงพอเลยที่จะระบุว่าพ่อขุนผาเมืองและพ่อขุนบางกลางหาวรบพุ่งชิงเมืองสุโขทัยจากขุนนางขอมที่กรุงกัมพูชาส่งมาปกครองดินแดนในประเทศไทย หรืออีกนัยหนึ่งจารึกไม่ได้กล่าวเลยว่าการรบพุ่งชิงเมืองสุโขทัย และการขึ้นครองราชย์ของพ่อขุนบางกลางหาวนั้นเป็นการที่คนไทยตั้งตัวเป็นอิสระจากพวกขอม นักประวัติศาสตร์ท่านมีความลำเอียงและเชื่อในเรื่องเชื้อชาติและทฤษฎีแห่งชัยชนะอยู่แล้ว พอพบอะไรในจารึกที่เกี่ยวกับขอมหน่อยก็เลยลากเอาไปเข้าเป็นเรื่องเป็นราวปะติดปะต่อกับสิ่งที่ตนคิดไว้ก่อนแล้ว เมื่อเป็นเช่นนี้จึงละเลยข้อมูลอื่นๆ ที่มีอยู่ในจารึกที่เห็นว่าไม่เกี่ยวข้องเสีย

อันที่จริงถ้านักประวัติศาสตร์ท่านไม่หลงในเรื่องเชื้อชาติและทฤษฎีแห่งชัยชนะแล้ว และพิจารณาข้อมูลในศิลาจารึกกรุงสุโขทัยหลักที่ 2 และหลักอื่นๆ ตลอดจนเอกสารในด้านตำนานและพงศาวดารให้ดีแล้วก็น่าจะพบเรื่องราวการรบพุ่งชิงเมืองสุโขทัยของพ่อขุนผาเมืองและพ่อขุนบางกลางหาวนั้น ตีความได้แต่เพียงว่าเป็นการรบพุ่งชิงบ้านเมืองกันเองในระหว่างบ้านเมืองในแคว้นสุโขทัยในดินแดนประเทศไทยเท่านั้น หาได้เกี่ยวข้องในเรื่องการที่กรุงกัมพูชามีอำนาจปกครองดินแดนในประเทศไทยไม่ การเกี่ยวข้องกับกรุงกัมพูชานั้นเป็นในด้านไมตรีและการแต่งงานระหว่างกษัตริย์ในดินแดนประเทศไทยกับกัมพูชาเท่านั้น


“แดนเนรมิต” สุโขทัยราชธานีแห่งแรกของไทย สนองการเมืองชาตินิยม “คลั่งเชื้อชาติไทย” (ภาพกลางเมืองสุโขทัย ที่ถูกทำเป็นแหล่งท่องเที่ยว)

อยุธยา มีต้นกำเนิดจากอโยธยา

เรื่องพระเจ้าอู่ทองหนีโรคระบาดมาสร้างพระนครศรีอยุธยา ประวัติศาสตร์ตอนนี้ ต่อเนื่องมาจากประวัติศาสตร์กรุงสุโขทัย พอสรุปได้โดยย่อว่าในตอนปลายพุทธศตวรรษที่ 19 ของชาวทางใต้กรุงสุโขทัยที่อยู่ในลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาอันมีพระเจ้าอู่ทองทรงครองอยู่ ณ เมืองอู่ทอง ได้รวบรวมผู้คนไว้มีกำลังกล้าแข็ง ตั้งตัวเป็นอิสระไม่ขึ้นกับกรุงสุโขทัย

ต่อมาเมื่อเมืองอู่ทองเกิดกันดารน้ำมีโรคระบาดผู้คนล้มตาย พระเจ้าอู่ทองต้องทรงอพยพผู้คนมาสร้างเมืองใหม่ในเขตเมืองอโยธยาร้าง ซึ่งเคยเป็นเมืองหน้าด่านของขอมอยู่ก่อน ทรงสร้างเมืองอยู่ 3 ปี ก็แล้วเสร็จใน พ.ศ.1893 ขนานนามราชธานีว่ากรุงเทพทวารวดีศรีอยุธยา

กรุงศรีอยุธยามีอำนาจแผ่ขยายอาณาเขตกว้างขวางในรัชกาลสมเด็จพระรามาธิบดีที่ 1 (พระเจ้าอู่ทอง) นั้น ปรากฏมีหัวเมืองขึ้นมากมายสามารถยกกองทัพไปปราบปรามอาณาจักรกัมพูชาไว้ได้ แม้ทางกรุงสุโขทัยเองสมเด็จพระมหาธรรมราชาลิไทยยังต้องทรงขอเป็นไมตรีด้วย

@@@@@@@

ผู้เขียนเห็นว่าเรื่องราวประวัติศาสตร์ไทยตอนนี้ ถ้าหากนักประวัติศาสตร์ท่านไม่ งมงายในเรื่องทฤษฎีแห่งชัยชนะจนเกินไปแล้ว และหันมาศึกษาแปลความกันตามหลักฐานที่ศิลาจารึก ตำนาน พงศาวดาร ตลอดจนลักษณะตำแหน่งที่ตั้งของโบราณสถานวัตถุและเมืองโบราณแล้ว ท่านก็น่าจะพบว่ากรุงศรีอยุธยานั้นเป็นแคว้นหนึ่งในลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยามานานแล้วก่อนการสร้างเมืองอยุธยาเสียอีก เป็นแคว้นที่มีวัฒนธรรมศิลปกรรมในทางพุทธศาสนาคติหินยานสืบเนื่องเรื่อยมาแต่สมัยทวารวดีและลพบุรี

ไม่มีหลักฐานอะไรที่บ่งเลยว่าพระเจ้าอู่ทองตลอดจนผู้คนของพระองค์ที่เป็นชาวอยุธยานั้น เป็นชาวไทยที่อพยพเข้ามาอยู่ในดินแดนขอมทางตอนใต้ของกรุงสุโขทัยแล้วขับไล่ขอมออกไป และต่อมาก็ประกาศเป็นอิสระไม่ขึ้นกับกรุงสุโขทัย

ถ้าหากเราเชื่อว่าแต่เดิมมีพวกมอญและขอมครอบครองดินแดนในลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยามาก่อนแล้ว พระเจ้าอู่ทองและประชาชนของท่านก็น่าจะเป็นลูกหลานของพวกมอญและขอมนั้น คงไม่ใช่คนไทยที่อพยพมาจากดินแดนในเมืองจีนอย่างแน่นอน

สรุปแล้ว สุโขทัย “ไม่ใช่” ราชธานีแห่งแรกของไทย จึงไม่เป็นแหล่งกำเนิดอะไรๆ ที่เป็นไทยๆ เพราะอโยธยาต่างหากที่เป็นต้นกำเนิดคนไทย, ภาษาไทย, ประเทศไทย ดังนั้น เมืองอโยธยามีความหมายสำคัญมากต่อความเป็นประเทศไทย •
 




ขอขอบคุณ :-
ที่มา : มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 15 - 21 กันยายน 2566
คอลัมน์ : สุจิตต์ วงษ์เทศ
เผยแพร่ : วันอาทิตย์ที่ 17 กันยายน พ.ศ.2566
website : https://www.matichonweekly.com/column/article_712280

[เตรียมจัด “นั่งสมาธิ” บันทึกสถิติโลก งานสมโภช 338 ปี วัดมหาธาตุฯ]

เตรียมจัด “นั่งสมาธิ” บันทึกสถิติโลก งานสมโภช 338 ปี วัดมหาธาตุฯ

วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์ เตรียมจัดงาน สมโภชพระอาราม ครบ 338 ปี วันที่ 27 ธ.ค.2566 – 2 ม.ค.2567

เมื่อวันที่ 25 ก.ย. ที่พระอุโบสถวัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์ มีการแถลงข่าวสมโภชพระอาราม ครบ 338 ปี วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์  โดยพระพรหมวชิราธิบดี เจ้าอาวาสวัดมหาธาตุฯ กล่าวว่า  ปี 2566นี้ วัดมหาธาตุฯ จะมีอายุครบ 338 ปี เพื่อเป็นการรำลึกถึงคุณูปการ คุณงามความดีที่บูรพมหากษัตริย์และบูรพาจารย์ผู้ได้สร้างวัดมหาธาตุฯให้เป็นแหล่งเรียนรู้ เป็นสถานที่ศึกษาเล่าเรียนของอนุชนคนรุ่นหลัง เป็นจุดเริ่มต้นของการสอนวิปัสสนากรรมฐานแนวสติปัฏฐาน 4

ดังนั้นคณะสงฆ์วัดมหาธาตุฯ และคณะศิษยานุศิษย์จึงจัดให้มีการสมโภชพระอารามขึ้น ในวันที่ 27 ธ.ค.2566 – 2 ม.ค.2567 ภายใต้ชื่อ “งานสมโภชพระอารามหลวงครบ 338 ปี เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว

นางพวงเพ็ชร ชุนละเอียด รัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี กล่าวว่า วัดมหาธาตุฯ เป็นพระอารามหลวงชั้นเอก โดยสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาท กรมพระราชวังบวรสถานมงคล พระอนุชาธิราชในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช สถาปนาพระอารามแห่งนี้ เมื่อปี พ.ศ.2326 เป็นสถานที่ทำสังคายนาพระไตรปิฎก มีการก่อตั้งวิทยาลัยสงฆ์แห่งคณะสงฆ์ไทยแห่งแรกขึ้น นับเป็นวัดแรกที่ใช้นาม “วิทยาลัย” ในประเทศไทย จากมหาธาตุวิทยาลัย สู่มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

การจัดงานดังกล่าวเพื่อเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว ในโอกาสเจริญพระชนมพรรษาครบ 72 พรรษา ใน ปี 2567 และเพื่อรำลึกถึงบูรพพระมหากษัตริย์ทุกพระองค์และเหล่าบูรพาจารย์ ที่ได้สร้างและทำนุบำรุงวัดมหาธาตุฯ ให้เจริญรุ่งเรืองสืบมาถึงปัจจุบัน ทั้งนี้ภายในงานจะมีการปฏิบัติธรรมเจริญจิตตภาวนา กิจกรรมสั่งสมเสบียงบุญ สวดมนต์ข้ามปี เจริญสมาธิพร้อมกันทั่วโลก หรือการนั่งสมาธิที่มีจำนวนคนเข้าร่วมมากที่สุดในโลกเพื่อบันทึกสถิติลงใน Guinness World Records ด้วย

@@@@@@@

นายเสริมศักดิ์ พงษ์พานิช รมว.วัฒนธรรม (วธ.) กล่าวว่า วธ.ร่วมสืบสานให้วัดมหาธาตุฯ เป็นจุดหมายแห่งการเรียนรู้เชิงวัฒนธรรมทั้งของชาวไทยและชาวต่างชาติ ภายในวัดมี 5 สิ่งศักดิ์สิทธิ์คู่วัด ได้แก่

- พระเจดีย์ศรีรัตนมหาธาตุ (พระเจดีย์ทอง)
- พระศรีสรรเพชญ์ พระประธานใหญ่ในพระอุโบสถ
- บวรราชานุสาวรีย์สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาท กรมพระราชวังบวรสถานมงคล พระราชอนุชาร่วมพระชนกชนนีกับพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก
- พระประธานศิลาแลง (หลวงพ่อหิน) พระประธานในอุโบสถวัดสลัก (ชื่อเดิมของวัดมหาธาตุ) ปัจจุบันประดิษฐานในพระวิหารหลวง
- และต้นพระศรีมหาโพธิ์ ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย รัชกาลที่ 2 ซึ่งพระสมณทูตไทยได้นำหน่อต้นพระศรีมหาโพธิ์ เมืองอนุราธปุระ มาปลูกไว้ที่วัดมหาธาตุฯ เมื่อปี 2361 ปัจจุบันมีอายุ 205 ปี     

นางฐนิวรรณ กุลมงคล กรรมการอำนวยการจัดงาน กล่าวว่า ภายในงานสมโภชพระอารามหลวงครบ 338 ปี เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว จะมีการจัดการแสดง ILLUMINATE LIGHTING SHOW โดยการใช้แสง สี และ MAPPING ใน Concept “การเดินทางด้วยแสงแห่งปัญญา : JOURNEYING THROUGH LIGHT OF WISDOM”

การแสดง  ILLUMINATE WITH THAI JAZZ CONCERT ดนตรีที่เชื่อมโยงความงามของวัฒนธรรมไทย ประวัติศาสตร์แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ความผูกพันและศรัทธาที่มีต่อพระพุทธศาสนากับสังคมไทยใน Concept “MINIMAL MUSIC” : ดนตรีเล่าเรื่อง โดยเป็นการจัดการแสดง คอนเสิร์ตผสมผสานกับ Mapping Laser Building ลงไปที่ตัวอาคารตามจังหวะเสียงดนตรี

นอกจากนี้ยังมีการเสวนาเรื่องงานของพระธรรมทูต , นิทรรศการทางการศึกษาของ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาฯ และการจัดแสดงนิทรรศการ 338 ปี วัดมหาธาตุฯ 




Thank to : https://www.dailynews.co.th/news/2751593/
25 กันยายน 2566 19:32 น. | การศึกษา-ไอที   

[วัดมหาธาตุฯ แถลงข่าวจัด งานสมโภชพระอารามหลวง 338 ปี]

วัดมหาธาตุฯ แถลงข่าวจัด งานสมโภชพระอารามหลวง 338 ปี
เตรียมพบงานบุญใหญ่ ส่งท้ายปี วัดมหาธาตุฯ แถลงข่าวจัด งานสมโภชพระอารามหลวง 338 ปี วางการแสดงสุดอลังการ รับนักท่องเที่ยว

วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์ ราชวรมหาวิหาร แถลงข่าวการจัดงานสมโภชพระอารามหลวง ครบ 338 ปี โดยมี พระพรหมวชิราธิบดี อธิบดีสงฆ์วัดมหาธาตุฯ เป็นประธานการแถลงข่าว พร้อมด้วยผู้แทนจากหลายๆหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ที่ร่วมกันจัดงานในปี 2566 นี้ เช่น ททท. กระทรวงศึกษาธิการ, กระทรวงวัฒนธรรม, สน.ชนะสงคราม, สำนักนายกฯ, กรมการศาสนา, กทม.



ไฮไลท์สำคัญสำหรับการจัดงานในปีนี้ ทางคณะผู้จัดงานเตรียมการแสดง แสง Illuminate lighting show ซึ่งจะเป็นการใช้ สี แสง มา Mapping ในคอนเซ็ป Journeying through light of wisdom หรือ การเดินทางด้วยแสงแห่งปัญญา

การแสดงดนตรีเชื่อมโยงวัฒนธรรมไทย ผ่านดนตรีแจ๊ส ในการแสดงชุด Illuminate with thai jazz concert หัวข้อดนตรีเล่าเรื่อง ในคอนเซ็ป Minimal Music เครื่องดนตรีน้อยแต่เห็นภาพและสร้างสรรค์ ซึ่งจะถ่ายทอดผ่านการ Mapping แสง สี ไปที่ตัวอาคาร เคลื่อนไหวตามจังหวะดนตรี



นอกจาก 2 การแสดงข้างต้น ยังมีการแสดงทางวัฒนธรรมอีกหลากหลาย, มีตลาดย้อนยุค, มีตลาดงานคร๊าฟ, การสวดมนต์ข้ามปีในวันขึ้นปีใหม่ ตอนนี้วางแผนเบื้องต้นไว้ว่า ในงานจะมีมัคคุเทศน์ หลายภาษาคอยให้ความรู้เกี่ยวกับวัดด้วย ซึ่งทั้งหมดนี้จะเกิดขึ้น ในระหว่างวันที่ 27 ธ.ค. 66 - 2 ม.ค. 67 รวม 7 วัน

งานนี้ ทางคณะผู้จัดการ หมายมั่นปั้นมือ ให้สามารถกระจายการรับรู้ถึงเอกลักษณ์ความเป็นไทย ให้นักท่องเที่ยว บอกเล่าวัฒนธรรมอันดีของไทย ในด้านของศาสนา, เป็นการส่งเสริมการท่องเที่ยว ที่เกี่ยวข้องกับศาสนา และเพิ่มมูลค่าของการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมไทย เปิดให้คนได้ทำความรู้จักกับวัดมหาธาตุฯแห่งนี้มากขึ้น

งานใหญ่ๆแบบนี้ พลาดไม่ได้นะครับ ปักหมุดรอได้เลย




Thank to : https://www.ejan.co/general-news/0c16o8ncys
พิพรรธ ไทยเล็ก (เล็ก อีจัน) | เผยแพร่เมื่อ : 25 ก.ย. 2023, 19:38 1 นาทีในการอ่าน

[ขับรถทางไกลแล้วดับเครื่องทันที เครื่องยนต์พังจริงหรือ.?]

.



ขับรถทางไกลแล้วดับเครื่องทันที เครื่องยนต์พังจริงหรือ.?

หลายคนมีความเชื่อว่าหากขับรถทางไกล หากจอดรถแล้วไม่ควรดับเครื่องยนต์ในทันที เพราะจะทำให้เครื่องยนต์เสียหายได้ แท้จริงแล้วเป็นเช่นนั้นหรือไม่?

ความเชื่อดังกล่าวถือเป็นที่ถกเถียงกันมาอย่างยาวนานจวบจนถึงปัจจุบัน ว่าหากขับรถระยะทางไกลๆ หรือใช้รอบเครื่องยนต์สูงเป็นระยะเวลานาน โดยเฉพาะเครื่องยนต์ดีเซลเทอร์โบที่พบได้ในรถกระบะทั่วไป ควรปล่อยให้เครื่องยนต์อยู่ในรอบเดินเบาประมาณ 2-3 นาทีก่อนดับเครื่องยนต์ มิเช่นนั้นแล้วจะทำให้เครื่องยนต์หรือแกนเทอร์โบเสียหายได้



ผลจากความเชื่อที่ว่านั้น ทำให้เจ้าของรถบางรายนำรถไปติดตั้งอุปกรณ์เสริมที่เรียกว่า Turbo Timer เพื่อยืดระยะให้เครื่องยนต์ทำงานต่อเนื่องจนถึงเวลาที่ตั้งไว้ จากนั้นเครื่องยนต์จะดับลงเองโดยอัตโนมัติแม้ว่าผู้ขับขี่จะไม่ได้อยู่ภายในรถแล้วก็ตาม

แต่ปัจจุบันยังไม่มีหลักฐานที่ชัดเจนว่าการดับเครื่องยนต์ทันทีหลังจากเดินทางไกล จะทำให้เครื่องยนต์หรือเทอร์โบได้รับความเสียหายจากความร้อนสะสมภายในระบบ เนื่องจากปัจจุบันวิศวกรต่างพัฒนาระบบระบายความร้อนมาเป็นอย่างดีอยู่แล้ว จึงเรียกได้ว่าเป็นความเชื่อสมัยเก่าที่เกิดขึ้นกับเครื่องยนต์เทอร์โบยุคแรกๆ ที่ระบบระบายความร้อนยังไม่ดีพอนั่นเอง

หากคู่มือรถยนต์แต่ละรุ่นไม่ได้ระบุข้อแนะนำว่าต้องติดเครื่องยนต์ทิ้งไว้ภายหลังจากเดินทางไกลแล้วล่ะก็ คงไม่มีความจำเป็นใดๆ ที่จะต้องเสียเวลานั่งรอ 2-3 นาทีจนกว่าจะได้ลงจากรถ หรือซื้อหา Turbo Timer มาติดตั้งให้เสียเงินฟรีๆ (แต่ได้ความสบายใจไปแทน)



นอกจากนี้ การติดเครื่องยนต์ทิ้งไว้ยังเป็นสาเหตุของมลพิษในอากาศ โดยเฉพาะพื้นที่ปิด เช่น ลานจอดรถของห้างสรรพสินค้า หรือภายในอาคารสำนักงาน จะเป็นการเพิ่มปริมาณของก๊าซคาร์บอนมอนอกไซด์ (CO), คาร์บอนไดออกไซด์ (CO2), ก๊าซกลุ่มไนโตรเจนออกไซด์ (NOx) และอื่นๆ ซึ่งล้วนแต่เป็นพิษต่อสิ่งมีชีวิตทั้งสิ้น

สิ่งสำคัญแท้จริงที่จะช่วยรักษาเครื่องยนต์ให้มีสภาพดีอยู่เสมอ คือ การนำรถเข้ารับการตรวจเช็คระยะตามที่ผู้ผลิตกำหนด เปลี่ยนถ่ายของเหลวและชิ้นส่วนต่างๆ ให้มีสภาพดีอยู่เสมอ หลีกเลี่ยงการใช้สารแปลกปลอม เช่น หัวเชื้อน้ำมันเครื่อง, หัวเชื้อน้ำมันเชื้อเพลิง ฯลฯ เพียงเท่านี้ก็จะช่วยให้ยืดอายุเครื่องยนต์อยู่ในสภาพดีไปอีกยาวนานแล้วล่ะครับ

 


Thank to : https://www.sanook.com/auto/79387/
S! Auto : สนับสนุนเนื้อหา | 07 ก.ย. 66 (10:38 น.)

[ทำไมเราต้องรับประทานอาหาร 5 หมู่ให้ครบกันนะ]

ทำไมเราต้องรับประทานอาหาร 5 หมู่ให้ครบกันนะ

ในปัจจุบันเทรนการรักษาสุขภาพได้กลับมาเป็นที่นิยมปฏิบัติกันมากขึ้น หลังจากที่ได้เกิดวิกฤตโรคระบาด ทุกๆคนเริ่มหันมาสนใจพร้อมปรับเปลี่ยนพฤติกรรม เพื่อให้ร่างกายมีสุขภาพที่แข็งแรงอยู่เสมอ ดังคำที่บอกไว้ว่า “การไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ” วันนี้เรามาทำความเข้าใจเกี่ยวกับอาหาร 5 หมู่ที่ให้สารอาหารที่จำเป็นต่อร่างกาย เพื่อเป็นเป้าหมายของการมีสุขภาพดีกันเถอะ

อาหาร 5  หมู่ มีอะไรบ้าง

อาหาร 5 หมู่ เป็นสารอาหารที่เราทุกคนได้รับจากการบริโภคที่หลากหลายในแต่ละวัน เพื่อให้ได้รับสารอาหารที่จำเป็น รวมทั้งเพียงพอต่อร่างกายของเรา ทั้งยังทำให้ร่างกายทำงานได้อย่างเป็นปกติ ทั้งยังมีประสิทธิภาพดียิ่งขึ้น ซึ่งสารอาหารเหล่านี้จะประกอบไปด้วยโปรตีน คาร์โบไฮเดรต เกลือแร่/ แร่ธาตุ วิตามิน รวมทั้งไขมัน หากร่างกายขาดสารอาหารเหล่านี้จึงจะส่งผลให้ระบบการทำงานภายในร่างกายของคนเราเกิดความผิดปกติได้นั้นเอง

เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาเรามาทำความรู้จักกับอาหารทั้ง 5 หมู่นี้ รวมถึงรายละเอียดอัตราความต้องการสารอาหารที่จำเป็นของร่างกายกันเถอะ

@@@@@@@

สารอาหารของอาหาร 5 หมู่ ประกอบก้วยอาหารชนิดไหนกันบ้างนะ?

สารอาหารที่มีความจำเป็นต่อร่างกายดำรงชีวิต การเจริญเติบโตของคนเราด้วยการกิน ซึ่งสารอาหารเหล่านี้จะช่วยสร้าง พร้อมทั้งซ่อมแซมในสวนที่สึกหรอของร่างกาย ทั้งยังระบบย่อยอาหาร สารอาหารเหล่านี้สามารถแบ่งได้ ดังนี้

อาหาร 5 หมู่ ประเภท 1 : โปรตีน

ประกอบด้วย เนื้อสัตว์ต่างๆ นม ไข่ ถั่วเมล็ด ถั่วเหลือง

อาหาร 5 หมู่ ประเภท 2 : คาร์โบไฮเดรต

ประกอบด้วย อาหารจำพวกข้าว แป้ง ขนมปัง เผือกมัน น้ำตาล รวมทั้งธัญพืชชนิดอื่นๆที่ไม่ผ่านการขัดสี ข้าวบาร์เลย์ ข้าวโอ๊ต ข้าวกล้อง

อาหาร 5 หมู่ ประเภท 3 : เกลือแร่ และแร่ธาตุต่าง ๆ

ประกอบด้วยผักชนิดต่างๆ ดังเช่น ผักกาดขาว ผักบุ้ง ตำลึง แตงกวา ฟักเขียว ฟักทอง แครอท คะน้า

อาหาร 5 หมู่ ประเภท 4 : วิตามิน

ประกอบด้วยสารอาหารที่มาจากอาหารประเภทผลไม้ต่างๆ เช่นผลไม้ตระกูลเบอร์รี่ต่างๆ รวมถึงผลไม้ที่หาได้ตามท้องตลาด ได้แก่ ส้ม ลูกพีช องุ่น เสาวรส ส้มโอ มะละกอ กล้วย แอปเปิล มังคุด เป็นต้น

อาหาร 5 หมู่ ประเภท 5 : ไขมัน

ประกอบด้วยเนย ครีม ชีส น้ำมันมะพร้าว น้ำมันรำข้าว น้ำมันปาล์ม น้ำมันงา น้ำมันถั่วเหลือง น้ำมันมะกอก น้ำมันเมล็ดดอกทานตะวัน น้ำมันเมล็ดดอกคำฝอย

@@@@@@@

ในแต่ละวันควรรับประทานสารอาหาร 5 หมู่ให้ครบได้อย่างไรบ้าง

    • สารอาหารประเภทโปรตีน : ในวัยผู้ใหญ่ท่านควรได้รับโปรตีนต่อวัน ระหว่าง 46 – 63 กรัม / ในส่วนของหญิงตั้งครรภ์หรือให้นมบุตรควรรับประทานโปรตีนมากถึง 65  กรัมต่อวัน
    • สารอาหารประเภทคาร์โบไฮเดรต : ในวัยผู้ใหญ่ท่านควรได้รับคาร์โบไฮเดรตต่อวัน ระหว่าง 45 – 65 กรัม
    • สารอาหารประเภทเกลือแร่หรือแร่ธาตุต่างๆ : ในวัยผู้ใหญ่ท่านควรได้รับสารอาหารประเภทนี้ ระหว่าง 920 – 2,300 มิลลิกรัมต่อวัน
    • สารอาหารประเภทวิตามิน : ในวัยผู้ใหญ่ท่านควรได้รับสารอาหารประเภทนี้ ระหว่าง 60 มิลลิกรัมต่อวัน / ในส่วนของหญิงตั้งครรภ์ หรือให้นมบุตร ควรได้รับสารอาหารระหว่าง 70 – 96 มิลลิกรัมต่อวัน
    • สารอาหารประเภทไขมัน : ในวัยผู้ใหญ่ท่านควรได้รับสารอาหารประเภทนี้ ประมาณ 70 กรัมต่อวัน

หากท่านไม่รับประทานอาหาร 5 หมู่ให้ครบ จะส่งผลเสียอย่างไรต่อร่างกายบ้าง

เนื่องจากอาหาร 5 หมู่ที่ร่างกายต้องการ มีความจำเป็นต่อการใช้พลังงานจากสารอาหารเหล่านั้น หากเราขาดสารอาหารเป็นระยะเวลาหนึ่ง หรือรับประทานแต่อาหารที่เดิมซ้ำๆเป็นประจำก็อาจจะส่งผลต่อร่างกายของเราได้ อาการที่ส่งผลต่อร่างกายเมื่อเราขาดสารอาหารจะมีอะไรบ้าง เราไปดูกันเถอะ

กรณีที่ร่างกายเกิดการขาดสารอาหารในช่วงระยะเวลาหนึ่งจะส่งผลได้ดังนี้

    • น้ำหนักลดลงโดยไม่ทราบสาเหตุ ส่งผลให้ผมร่วง ตัวซีดง่าย ง่วงอ่อนเพลีย วิงเวียนศีรษะ บางรายอาจมีอาการอยากอาหารมากกว่าปกติ ระบบการขับถ่าย/การย่อยอาหารไม่ดีจนทำให้ท้องผูก บางวันส่งผลให้ไม่มีสมาธิในการเรียน หรือไม่มีสมาธิในการทำงานวอกแวกได้ง่ายมากยิ่งขึ้น ส่งผลกระทบต่อการหายใจ พร้อมทั้งไม่สามารถออกกำลังกายหนักได้ รู้สึกเสียว/ชาในบริเวณข้อต่อของร่างกาย ใจสั่นเป็นลมหมดสติ บางรายอาจจจะหดหู่ถึงกับเป็นรโรคซึมเศร้า สำหรับฝ่ายหญิงจะทำให้ประจำเดือนมาไม่ปกติ รวมทั้งผู้ป่วยในเด็กจะทำให้การเจริญเติบโตช้ากว่าปกติ ได้นั้นเอง



กรณีที่ร่างกายขาดสารอาหาร 5 หมู่เป็นระยะเวลานาน หรือบางท่านรับประทานอาหารแบบเดิมซ้ำเป็นประจำจะส่งผลได้ดังนี้

    • ร่างกายเกิดโรคขาดโปรตีน
    • โรคโลหิตจาง
    • โรคตาบอด
    • โรคเหน็บชา
    • โรคปากนกกระจอก
    • โรคนิ่วในกระเพาะปัสสาวะ
    • โรคคอพอก
    • โรคไขมันในเลือดสูง
    • โรคอ้วน
    • โรคหัวใจ

สารอาหาร 5 หมู่ที่เหมาะสมในแต่ละช่วงวัยที่ร่างกายต้องการ

การรับประทานอาหารก็เพื่อป้องกันไม่ให้ร่างกายขาดสารอาหาร วิธีที่ดีที่สุดที่จะช่วยป้องกันนั้น คือการที่ท่านรับประทานอาหาร 5 หมู่ให้ครบทุกประเภท ตามเกณฑ์อัตราความต้องการทางโภชนาการของร่างกายที่เหมาะสม โดยเน้นอาหารที่มีคุณภาพ ประโยชน์สูงสุดต่อร่างกาย ดังเช่น ผัก ผลไม้ ธัญพืชที่ไม่ขัดสีรวมทั้งการรับประทานอาหารจำพวกแป้งให้เหมาะสม เช่นข้าว ขนมปัง เป็นต้น และอาหารประเภทเนื้อสัตว์ เนื้อปลา ไข่ และนมได้อย่างลงตัว

เพื่อให้หลายท่านๆได้สามารถคำนวณการรับประทานอาหาร 5 หมู่ ให้ครบนั้น เรามาดูข้อมูลสารอาหารที่ร่างกายควรจะได้รับ เพื่อเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตให้สุขภาพแข็งแรงกันเถอะ

@@@@@@@

สำหรับวัยทารก อายุระหว่าง

    • แรกเกิดจนถึง 6 เดือน : การรับประทานนมแม่จึงเป็นอาหารที่ดีที่สุดสำหรับทารกในวัยนี้
    • 6 เดือนจนถึง 1 ปี: เริ่มให้อาหารบดละเอียดทีละชนิด เพื่อให้ทารกได้รู้จักการบดเคี้ยว รวมถึงคุณแม่จะได้สังเกตอาการแพ้อาหารชนิดต่างของบุตร

สำหรับวัยเด็ก จะสามารถแบ่งได้เป็น 2 ช่วงวัย

1. เด็กวัยก่อนเรียน อายุระหว่าง 1 ปีจนถึง 5 ปี

    • ควรจัดอาหารเป็นมื้อเล็กๆ ให้บุตรของท่านได้ฝึกการกินผัก โดยแบ่งขนาดของผักเป็นชิ้นเล็กๆแทรกในระหว่างอาหาร 5 หมู่หรืออาหารว่างที่มีประโยชน์  รวมถึงฝึกให้บุตรของท่านได้ฝึกหยิบจับอาหาร กล้าลอง กล้าเลอะ

2. เด็กวัยเรียน อายุระหว่าง 6 ปีจนถึง 12 ปี

    • ควรรับประทานอาหาร 5 หมู่ให้ครบทุกประเภท โดยให้ความสำคัญกับมื้อแรกของวัน / อาหารเช้า ซึ่งเด็กในวัยนี้มักจะเลือกอาหารที่สามารถเข้าถึงได้ง่ายทั้งใน และนอกโรงเรียน รวมถึงบริเวณใกล้เคียงกับที่พักอาศัย เพื่อให้เด็กได้รับรู้ความสำคัญของโภชนาการต่างๆ คุณพ่อคุณแม่ควรปลูกฝังการรับประทานอาหารที่เหมาะสมกับวัยได้ในช่วงระยะเวลานี้

สำหรับวัยรุ่น

    • เป็นวัยที่ต้องการอาหารที่ให้พลังงานสูง พร้อมทั้งให้คุณค่าทางอาหารที่ครบถ้วน ซึ่งวัยรุ่นมักจะให้ความสำคัญในการรักษารูปร่าง แต่ไม่ควรงดอาหารเพื่อลดน้ำหนักในการรักษาสัดส่วนที่ต้องการ ทางออกที่ดีที่สุดจึงเป็นการออกกำลังกายเป็นประจำสม่ำเสมอนั้นเอง

สำหรับวัยผู้ใหญ่

    • ควรเลือกรับประทานข้าว / แป้งที่ไม่ขัดสี ดังเช่น ข้าวกล้อง ขนมปังโฮลวีท รวมถึงธัญพืชต่างๆ  และอาหารที่สามารถให้โปรตีนพอประมาณ มีไขมันมีการปรุงแต่งอาหารแทรกเล็กน้อย  พร้อมทั้งควรควบคุมน้ำหนักให้เหมาะสมกับส่วนสูงของแต่ละบุคคล

สำหรับผู้สูงอายุ

     • ท่านควรรับประทานอาหารที่สามารถย่อยได้ง่าย ทั้งให้คุณค่าทางโภชนาการสูงคุณค่าทางอาหาร 5 หมู่ครบถ้วน ควรเลือกโปรตีนจากไข่ ปลา และเนื้อสัตว์ไขมันต่ำ พร้อมทั้งสามารถบำรุงกระดูกด้วยนม หรือผลิตภัณฑ์จากนม ปลาเล็กปลาน้อย เต้าหู้ รวมถึงผักใบเขียวเข้มเป็นประจำ

@@@@@@@

สรุป

การทานอาหาร 5 หมู่ให้ครบในแต่ละประเภทต่อวันนั้น จึงจะช่วยให้ร่างกายของท่านมีสุขภาพที่แข็งแรง มีการทำงานอย่างเป็นระบบ มีความปกติต่อการย่อยอาหาร ส่งผลให้ท่านมีภูมิคุ้มกันต่อเชื้อโรค ทั้งยังไม่ส่งผลให้ท่านเกิดโรคที่ไม่พึงประสงค์เช่นโรคอ้วน หรือไขมันในเลือดสูง จนต้องเข้ารับการรักษาให้ยางยาก แต่การที่จะรักษาสุขภาพให้แข็งแรงได้นั้น ท่านควรออกกำลังควบคู่กับการรับประทานอาหาร 5 หมู่ให้ครบด้วยนั้นเอง





Thank to : https://www.silpa-mag.com/news/article_116872
เผยแพร่ : วันศุกร์ที่ 8 กันยายน พ.ศ.2566

[กฎหมายเพื่อรักษาพระศาสนา]

ภาพในอดีต ผมบันทึกไว้ตั้งแต่ปี ๒๕๖๒ คือเมื่อ ๔ ปีมาแล้ว


กฎหมายเพื่อรักษาพระศาสนา

โปรดทราบก่อนว่า ภาพประกอบเรื่องนี้ไม่ใช่ภาพปัจจุบันนะครับ เป็นภาพในอดีต ผมบันทึกไว้ตั้งแต่ปี ๒๕๖๒ คือเมื่อ ๔ ปีมาแล้ว จนถึงวันนี้ จังหวัดบึงกาฬมี “พุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำจังหวัด” เรียบร้อยไปแล้ว หรือเป็นอย่างไรไปแล้ว ผมไม่ทราบ ใครรู้ข่าว เอามาบอกเล่าสู่กันฟังบ้างก็จะเป็นการดี เมื่อตอนที่มีภาพนี้ปรากฏในเฟซบุ๊ก ผมแสดงความคิดเห็นไปแล้วเล็กน้อย วันนี้ขออนุญาตนำมาขยายความ ดังต่อไปนี้

@@@@@@@

บึงกาฬโมเดล บึงกาฬประกาศให้พุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำจังหวัด

ขออนุโมทนาสาธุอย่างยิ่งกับจังหวัดบึงกาฬครับที่ประกาศออกมาอย่างนั้น ปัญหาที่ควรจะมีคำตอบที่ชัดเจนก็คือ-ถ้าเกิดมีคนหัวหมอร้องถามขึ้นมาว่า ประกาศแบบนี้มีกฎหมายรองรับหรือเปล่า.? เราจะตอบว่าอย่างไร.? อย่าให้กลายเป็นว่า-จังหวัดไหนอยากประกาศก็ประกาศไป แต่ไม่มีผลตามกฎหมาย

คนส่วนมากจะรู้สึก จะคิด หรือจะเข้าใจกันว่า ประเทศเราเป็นเมืองพุทธมาตลอดเวลาอยู่แล้ว อย่างกรณีเรียกร้องให้บัญญัติศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติ ก็มีคนบอกว่า ชาติของเรามีศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติอยู่แล้ว ไม่เห็นจำเป็นจะต้องไปบัญญัติอะไรอีก

ความคิดเห็นหรือทัศนะแบบนี้แหละครับ คือทางมาแห่งมหันตภัยของพระศาสนา เรื่องนี้พอจะเทียบเคียงให้เข้าใจได้ชัดๆ-เหมือนสามีภรรยา สมมุติว่า ภรรยาคนที่ ๑ ไม่ได้จดทะเบียนสมรสตามกฎหมาย สามีไปมีภรรยาคนที่ ๒ และจดทะเบียนสมรส

ภรรยาคนที่ ๑ จะมามัวนอนใจไม่ได้เลยว่ายังไงๆ ฉันก็เป็นภรรยาอยู่แล้ว ฉันเป็นภรรยามาก่อนเธอ ที่นอนใจไม่ได้ก็เพราะกฎหมายรับรองเฉพาะภรรยาที่จดทะเบียน จะเป็นภรรยามาก่อนหรือเป็นทีหลัง กฎหมายไม่รับทราบ กฎหมายรับทราบเฉพาะภรรยาที่จดทะเบียน ภรรยาที่จดทะเบียนมีสิทธิ์ ภรรยาที่ไม่ได้จดทะเบียนหมดสิทธิ์ นี่คือข้อเท็จจริง

กรณีศาสนาประจำจังหวัดหรือศาสนาประจำชาตินี่ก็ทำนองเดียวกัน เรานอนใจว่าเราเป็นพุทธอยู่แล้ว บ้านเมืองเราผู้คนนับถือศาสนาพุทธตั้งมากมาย แต่ถ้าวันหนึ่งมีกฎหมายออกมาว่า “ประเทศไทยมีศาสนา x (ซึ่งไม่ใช่พระพุทธศาสนา) เป็นศาสนาประจำชาติ”

ศาสนาพุทธก็จอดสนิท ทั้งๆ ที่มีผู้คนนับถืออยู่เต็มบ้านเต็มเมืองนั่นแหละ เพราะทุกอย่างต้องเป็นไปตามกฎหมาย เพราะเราอยู่ในระบบนิติรัฐ คือถือกฎหมายเป็นสำคัญเรื่องแบบนี้ก็คือที่เรารู้จักกันในคำว่า นิตินัย-พฤตินัย นั่นเองเวลานี้นิตินัยสำคัญที่สุด ระบบราชการทั้งหมดอยู่ภายใต้นิตินัย

@@@@@@@

สมมุติว่ามีกฎหมายหรือมีระเบียบกำหนดไว้ว่า “ผู้นับถือศาสนา x เดินทางไปแสวงบุญต่างประเทศ รัฐบาลไทยต้องสนับสนุนอย่างนี้ๆ ตั้งแต่ไปจนกลับ” ถ้ามีกฎหมายหรือมีระเบียบกำหนดไว้แบบนี้ หน่วยราชการไหนเกี่ยวข้องก็ต้องสนับสนุนทั้งหมด แม้แต่คนที่ไม่ได้นับถือศาสนา x ถ้ามีตำแหน่งฐานะเกี่ยวข้อง ก็ต้องสนับสนุน ไม่สนับสนุน ผิดกฎหมาย นี่คือผลที่เกิดตามมาจากการที่มีกฎหมายรองรับ

และตรงจุดนี้แหละที่คนส่วนมากยังไม่ได้ตระหนักสำนึกกัน คนส่วนมากยังมัวนอนใจว่าเราเป็นพุทธอยู่แล้ว พุทธเรามีมากกว่า จะต้องไปกลัวอะไร และคนส่วนมากที่ยังไม่ตระหนักสำนึกในเรื่องนี้ก็คือบรรดา “ชาววัด” ทั้งหลาย โดยเฉพาะชาววัดที่มีตำแหน่งเป็นพระสังฆาธิการตั้งแต่ระดับเจ้าอาวาสขึ้นไป จนกระทั่งถึงกรรมการมหาเถรสมาคมเป็นที่สุด

ขอถวายไว้เป็น “กิจของสงฆ์” อย่างสำคัญที่สุด คือ กิจการพระศาสนาไม่ว่าเล็กหรือใหญ่ หาทางทำให้มีกฎหมายรองรับไว้ก่อน เป็นเรื่องสำคัญที่สุด ชาวบ้านก็ต้องช่วยด้วย แต่เรื่องนี้ชาววัดต้องเป็นหลัก

ผมไม่ทราบว่าใน มจร และ มมร มีคณะหรือมีภาควิชานิติศาสตร์หรือเปล่า ถ้ายังไม่มี ก็สมควรเปิดให้มี ถ้ามีอยู่แล้วก็ยิ่งดี แต่ต้องวางเป้าหมายไว้ให้ชัดว่า เราจะเปิดสอนวิชานี้เพื่ออบรมบ่มเพาะให้ชาววัดมีวิสัยทัศน์ทางกฎหมายที่กว้างไกลและทันเกม เพื่อใช้กฎหมายรักษาพระศาสนาเป็นสำคัญ อย่าคิดเพียงแค่-จะได้มีวุฒิการศึกษาเพิ่มขึ้นอีกสาขาหนึ่ง เหมือนกับที่ชาวบ้านเขาเรียนกันอยู่แล้ว

ถ้าผู้บริหารการพระศาสนาไม่ตระหนักถึงประโยชน์ของพระศาสนาที่จะได้มาจากกฎหมาย เราก็ปล่อยโอกาสดีๆ ให้หลุดหายไปทุกวัน และถ้าผู้บริหารการพระศาสนาไม่ตระหนักถึงภัยที่จะมาจากกฎหมาย พระศาสนาก็ฉิบหายได้เร็วพลัน

                  พลเรือตรี ทองย้อย แสงสินชัย
                  ๑๖ กันยายน ๒๕๖๕ , ๑๗:๑๗




Thank to : https://dhamtara.com/?p=26831
Admin : suriyan bunthae , 1 พฤษภาคม 2023

[คณกโมคคัลลานสูตร ว่าด้วย ข้อศึกษาและข้อปฏิบัติโดยลำดับ]

คณกโมคคัลลานสูตร ว่าด้วย ข้อศึกษาและข้อปฏิบัติโดยลำดับ

เหตุการณ์ : พราหมณ์คณกะโมคคัลลานะถามพระพุทธเจ้าถึงการศึกษาและปฏิบัติโดยลำดับ เมื่อพระพุทธองค์ทรงแสดงธรรมจบ พราหมณ์คณกะโมคคัลลานะ ประกาศตนเป็นอุบาสกถึงพระรัตนไตรเป็นสรณะ

สำหรับผู้ที่ไม่รู้จะศึกษาและปฏิบัติอย่างไร พระพุทธองค์ได้ทรงแสดงการศึกษาและการปฏิบัติโดยลำดับไว้ในพระสูตรนี้ เหมาะกับผู้ที่ต้องการศึกษาและปฏิบัติตามลำดับด้วยตนเอง

@@@@@@@

การศึกษาโดยลำดับ การกระทำโดยลำดับ การปฏิบัติโดยลำดับ สำหรับภิกษุที่ยังเป็นเสขะ ยังไม่บรรลุพระอรหัตมรรค 

     ๑. เธอจงเป็นผู้มีศีล สำรวมด้วยปาติโมกขสังวร ถึงพร้อมด้วยอาจาระและโคจรอยู่ จงเป็นผู้เห็นภัยในโทษเพียงเล็กน้อย สมาทานศึกษาในสิกขาบททั้งหลายเถิด ฯ
     ๒. เธอจงเป็นผู้คุ้มครองทวารในอินทรีย์ทั้งหลาย อย่าถือเอาโดยนิมิต อย่าถือเอาโดยอนุพยัญชนะ จงปฏิบัติเพื่อสำรวมอินทรีย์  บุคคลผู้ไม่สำรวมอยู่พึงถูกอกุศลธรรมอันลามกคือ อภิชฌาและโทมนัสครอบงำได้
     ๓. เธอจงเป็นผู้รู้จักประมาณในโภชนะ
     ๔. เธอจงเป็นผู้ประกอบเนืองๆ ซึ่งความเป็นผู้ตื่นอยู่
     ๕. เธอจงเป็นผู้ประกอบด้วยสติสัมปชัญญะ
     ๖. เธอจงพอใจเสนาสนะอันสงัด นั่งคู้บัลลังก์ ตั้งกายตรง ดำรงสติมั่นเฉพาะหน้า ละอภิชฌาในโลกแล้ว มีใจปราศจากอภิชฌาอยู่ ย่อมชำระจิตให้บริสุทธิ์จากอภิชฌาได้ ละนิวรณ์ ๕ ได้
     ๗. เธอครั้นละนิวรณ์ ๕ ประการ จึงสงัดจากกาม สงัดจากอกุศลธรรม บรรลุรูปฌาณ ๔

ส่วนภิกษุพวกที่เป็นอรหันตขีณาสพ ธรรมเหล่านี้ย่อมเป็นไปเพื่อความอยู่สบายในปัจจุบัน และเพื่อสติสัมปชัญญะ

@@@@@@@

เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสแล้วอย่างนี้ พราหมณ์คณกะโมคคัลลานะได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า สาวกของพระองค์ เมื่อพระองค์ให้โอวาทสั่งสอนอยู่อย่างนี้ ย่อมยินดีนิพพาทุกรูปทีเดียว หรือว่าบางพวกก็ไม่ยินดี

พระผู้มีพระถาคตรัสว่า แม้นิพพานก็ยังดำรงอยู่ ทางให้ถึงนิพพานก็ยังดำรงอยู่ ผู้ชักชวนก็ยังดำรงอยู่ แต่สาวกของพระโคดมผู้เจริญเพียงส่วนน้อยยินดีนิพพาน บางพวกถึงโดยสวัสดี บางพวกก็ไม่ยินดี จำทางผิด กลับเดินไปเสียตรงกันข้าม ในเรื่องนี้จะทรงทำอย่างไรได้ ทรงเป็นแต่ผู้บอกหนทางให้






ขอขอบคุณ :-
อ้างอิง : คณกโมคคัลลานสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๔ ข้อที่ ๙๓-๑๐๔ หน้า ๖๒-๖๗
websit : https://uttayarndham.org/node/1321

[รับกระแส อุทยานศรีเทพมรดกโลก นทท.แห่เข้าชม มัคคุเทศก์-ห้องน้ำ ไม่พอให้บริการ]

รับกระแส อุทยานศรีเทพมรดกโลก นทท.แห่เข้าชม มัคคุเทศก์-ห้องน้ำ ไม่พอให้บริการ

ทุบสถิติ.! นทท.รับกระแสศรีเทพมรดกโลก แห่เข้าชมโบราณสถานแน่น มัคคุเทศก์-ห้องน้ำไม่พอให้บริการ

เพชรบูรณ์-นายสิทธิชัย พูดดี หัวหน้าอุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ กล่าวว่า จำนวนนักท่องเที่ยวเราเพิ่มขึ้นตั้งแต่ทางการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.) ได้เข้ามาจัดกิจกรรมโบราณสถานเขาคลังนอก ทำให้คนรู้จักเมืองศรีเทพเยอะขึ้นมาก จากนั้นปริมาณของนักท่องเที่ยวก็เพิ่มขึ้นมากกว่าเดิมอย่างมีนัยสำคัญ

ส่วนวันนี้นักท่องเที่ยวเข้าชมโบราณสถานภายในอุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพเยอะมาก คาดว่าวันนี้น่าจะทะลุ 3,000 คน โดยทุบสถิติที่ผ่านมา ซึ่งเมื่อวานนี้จำนวนนักท่องเที่ยว จำนวน 2,800 คน ประกอบกับในช่วงนี้อธิบดีกรมศิลปากร ประกาศงดเว้นค่าเข้าชม ทำให้นักท่องเที่ยวค่อนข้างเยอะ ขณะเดียวกันบริการรถราง หรือมัคคุเทศก์ที่เราเตรียมไว้มีไม่เพียงพอ

สาเหตุที่ทำให้นักท่องเที่ยวเข้ามาเที่ยวอุทยานในช่วงนี้อาจเพราะว่าความตื่นเต้นที่เมืองโบราณศรีเทพได้เป็นมรดกโลก จึงอยากเข้ามาสัมผัสครั้งหนึ่งในช่วงชีวิตนี้ โดยเฉพาะผู้คนอาจจะจดจำเมื่อคราวอยุธยาหรือสุโขทัยไม่ค่อยได้ เนื่องจากว่างเว้นบรรยากาศแบบนี้มาถึง 31 ปี กระทั่งล่าสุดเมืองศรีเทพได้รับการประกาศเป็นมรดกโลกทุกคนจึงอยากมาชื่นชมกัน และโอกาสนี้ก็เป็นไปได้ที่จะต่อไปจนถึงสิ้นปี เพียงแต่ตัวเลขนักท่องเที่ยวอาจจะไม่เท่ากับการเปิดเข้าชมฟรีในช่วงนี้

“แต่ยังไงเราก็ต้องดูในส่วนของการเข้าชมของนักท่องเที่ยวประจำวัน ประกอบอย่างใกล้ชิดว่าจะมีอะไรวางแผนการทำงาน ระยะสั้น ระยะกลาง ระยะยาว โดยในระยะกลางเราวางแผนจะซ่อมศูนย์ข้อมูล และเพิ่มปริมาณห้องน้ำ เพราะตอนนี้ไม่เพียงพอ ส่วนระยะสั้น หากนักท่องเที่ยวมีปริมาณมากจริงๆ อาจจะต้องประสานกับทางท้องถิ่นเพื่อให้สนับสนุนรถบริการห้องน้ำเพิ่มในบางวาระ ส่วน ณ วันนี้ยอมรับว่าปริมาณห้องน้ำมีไม่เพียงพอ ซึ่งนักท่องเที่ยวจำเป็นต้องเข้าคิวรอ อาจทำให้เกิดความไม่สะดวกขึ้น” นายสิทธิชัยกล่าว















Thank to : https://www.matichon.co.th/region/news_4195330
วันที่ 23 กันยายน 2566 - 17:20 น.

[เชื่อผิดมาตลอด.! เกลียดใครอย่าไปกรวดน้ำให้ แต่ควรทำแบบนี้]

เชื่อผิดมาตลอด.! เกลียดใครอย่าไปกรวดน้ำให้ แต่ควรทำแบบนี้

ได้ยินกันจนชินหู เกลียดใครให้กรวดน้ำให้ ด้วยเชื่อว่าจะช่วยลดทุเลาความโกรธแค้นในใจของตนเองบ้าง หรือได้ผลบุญช่วยลดการกระทำร้าย ๆ ของเขาต่อตนเองบ้าง บางคนก็กรวดในทำนองสาปส่งระบายความอาฆาตแค้นในใจ เรื่องนี้มาทำความเข้าใจกันใหม่ โหรรัตนโกสินทร์บอกเลยว่า “เกลียดใครอย่าไปกรวดน้ำให้” เพราะเหตุนี้

“เกลียดใครอย่าไปกรวดน้ำ เค้าจะยิ่งทรงพลังยิ่งมีอิทธิฤทธิ์”

ปกติหลังทำบุญทำทาน จะมีบทสวดที่ตัดมาจากพระไตรปิฎก เรียกสั้นๆ “ยะถาให้ผี สัพพีให้คน”

บทยถา อุทิศส่วนกุศลให้วิญญาณผู้ล่วงลับ
บทสัพพี อวยพรให้ผู้ถวายทานปราศจากอันตราย

ดังนั้น ถ้าเกลียดใครอย่าไปกรวดน้ำ เค้าจะยิ่งเกลียดเราหนักขึ้น เหมือนไปล้อเล่นว่าเค้าตาย..

หลวงพ่อจรัญ สอนว่า “การให้อภัย เป็นทานชั้นยอดเหนือทานใดๆ” ไม่ใช่เป็นการให้โอกาสผู้อื่นเท่านั้น แต่เป็นการให้โอกาสตัวเราเอง หลุดพ้นจากความทุกข์ใจ ไม่ถูกไฟแห่งความโกรธเกลียดอาฆาตพยาบาทเผาไหม้..
บทแผ่เมตตา ช่วยให้จิตใจสงบสุข..

คนที่จะ “แบ่งของ”ให้ใคร อย่างน้อยต้องมีสิ่งนั้นอยู่บ้าง คือต้องมีความเมตตา ตั้งใจจะยุติความบาดหมางด้วยใจจริง

@@@@@@@

บทแผ่เมตตาให้ตัวเอง

อะหัง สุขิโต โหมิ
อะหัง นิททุกโข โหมิ
อะหัง อะเวโร โหมิ
อะหัง อัพยาปัชโฌ โหมิ
สุขี อัตตานัง ปะริหะรามิ

คำแปล

ขอให้ข้าพเจ้ามีความสุข
ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากความทุกข์
ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากเวร
ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากอุปสรรคอันตรายทั้งปวง
ขอให้ข้าพเจ้าจงมีความสุขกายสุขใจ รักษากายวาจาใจให้พ้นจากความทุกข์ภัยทั้งปวงเถิด

บทแผ่เมตตาทั่วไป

สัพเพ สัตตา
อะเวราโหนตุ
อัพ๎ยาปัชฌาโหนตุ
อะนีฆาโหนตุ
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ

คำแปล

สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย
จงมีความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากโรคภัยด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้นเถิด

 


Thank to : https://www.sanook.com/horoscope/262135/
โหรรัตนโกสินทร์ : สนับสนุนเนื้อหา | 22 ก.ย. 66 (15:20 น.)

[จาก ‘ศรีเทพ’ สู่ ‘อุทยานธรณี’]

จาก ‘ศรีเทพ’ สู่ ‘อุทยานธรณี’

นาทีนี้ไม่มีเรื่องใดจะน่ายินดีมากไปกว่า การได้รับการประกาศให้ “เมืองโบราณศรีเทพ” ขึ้นเป็นเมืองมรดกโลก โดยเป็นมรดกโลกลำดับที่ 7 ของไทย

นางสาวญาติกา แก้วบริสุทธิ์ ผู้อำนวยการสำนักงาน การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.) สำนักงานพิษณุโลก กล่าวว่า เมืองโบราณศรีเทพ นอกจากจะเป็นเมืองที่กว้างใหญ่ไพศาลมากแล้ว ยังเป็นพื้นที่ทางประวัติศาสตร์ที่มีความเป็นพิเศษยิ่งกว่าพื้นที่อื่น ๆ กล่าวคือ มีร่องรอยทางโบราณคดีหลายยุคหลายสมัยอยู่ในสถานที่เดียวกัน นั่นคือ

โครงกระดูกมนุษย์ปลายยุคก่อนประวัติศาสตร์ประมาณพุทธศตวรรษที่ 5-10 จนมาเป็นสมัยที่ก่อตั้งเป็นรัฐแรกเริ่ม ที่ปรากฏมีศิลาจารึกอักษรปัลลวะ และเทวรูปเคารพฮินดูรุ่นเก่าพุทธศตวรรษที่ 11-12 และมีโบราณสถานทางพุทธศาสนาสมัยทวารวดีประมาณพุทธศตวรรษที่ 12-16 จนกระทั่งมีโบราณสถานศาสนาฮินดูสมัยขอมประมาณพุทธศตวรรษที่ 16-18 แล้วจึงล่มสลายกลายเป็นเมืองร้างไป ซึ่งเมื่อนับระยะเวลาที่ปรากฏร่องรอยที่มีมนุษย์มาตั้งหลักแหล่งอาศัยอยู่บริเวณนี้ จะมีเวลาต่อเนื่องทางวัฒนธรรมกันมายาวนานนับ 1,000 ปี



เมืองโบราณศรีเทพ ที่ได้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกของ UNESCO นั้น มี 3 บริเวณด้วยกัน คือ บริเวณภายในเมือง ที่มีคูน้ำคันดินล้อมรอบ ทั้งเมืองในและเมืองนอก ซึ่งจะมีโบราณสถานที่สำคัญคือ เขาคลังใน ปรางค์ศรีเทพ ปรางค์สองพี่น้อง และหลุมฝังศพมนุษย์ยุคก่อนประวัติศาสตร์ ฯลฯ บริเวณเขาคลังนอก มหาสถูปทวารวดี รูปแบบมณฑลจักรวาล และเจดีย์บริวาร ที่อยู่นอกเมือง และเขาถมอรัตน์ ที่มีผนังถ้ำด้านบน แกะสลักเป็นพระพุทธรูปและพระโพธิสัตว์ สมัยทวารวดี



คุณค่าโดดเด่นอันเป็นสากลของเมืองโบราณศรีเทพนั้น นอกจากจะมีโบราณวัตถุและโบราณสถานที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์เป็นอย่างยิ่งแล้ว ยังเป็นการแสดงถึงภูมิปัญญาความชาญฉลาดของคนสมัยโบราณ ในการบริหารจัดการน้ำที่นำมาใช้ในตัวเมือง และการที่เลือกเอาบริเวณเมืองโบราณศรีเทพ ที่มีคุณลักษณะของพื้นที่ที่เหมาะสมเป็นพิเศษและเป็นศูนย์กลางการติดต่อกันของชุมชนโบราณระหว่างฝั่งตะวันออกและฝั่งตะวันตก ให้เป็นที่ตั้งหลักแหล่งต่อเนื่องกันมาช้านาน

จนปรากฏหลักฐานทางโบราณคดีว่า มีอารยธรรมหลายยุคหลายสมัยซ้อนทับต่อเนื่องกันมาในสถานที่เดียวกัน และด้วยเหตุนี้เอง จึงเกิดการพัฒนาฝีมือช่างในศิลปะด้านต่าง ๆ เป็นของตัวเองที่เรียกกันว่า “สกุลช่างศรีเทพ” จึงสมควรและเหมาะสมเป็นอย่างยิ่งที่จะอนุรักษ์เมืองโบราณศรีเทพให้เป็นมรดกโลก



นอกจากเมืองโบราณศรีเทพแล้ว เพชรบูรณ์ยังมีมหัศจรรย์ธรรมชาติทางธรณีวิทยาอย่าง “อุทยานธรณีเพชรบูรณ์” ด้วย เพราะความที่ตั้งอยู่ในแนวเคลื่อนตัวเข้าหากันของอนุทวีป คือ อินโดไชน่า ทางตะวันออก และ ชาน-ไทย ทางตะวันตก จึงเกิดสิ่งมหัศจรรย์ธรรมชาติทางธรณีวิทยาที่หลากหลายขึ้นมามากมาย โดยกระจายไปทั่วพื้นที่บนแผ่นดินเพชรบูรณ์ทั้งหมด 22 จุด

อาทิ ถ้ำใหญ่น้ำหนาว ถ้ำบันทึกโลก บ้านห้วยลาด ผารอยตีนสัตว์ดึกดำบรรพ์อาร์โคซอร์ บ้านนาพอสอง แคนยอนน้ำหนาว มหัศจรรย์เปลือกโลก หลังวัดโคกมน เลยดั้น ลานหินมหัศจรรย์ บ้านห้วยกะโปะ ผาแดง แหล่งรอยเลื่อน ขอบเปลือกโลก บนเขาริมทางหลวง 12 จุดชมวิวถ้ำผาหงส์ ชมร่องรอยการเคลื่อนตัวเข้าหากันของ 2 เปลือกโลก เขตอุทยานแห่งชาติน้ำหนาว สะพานห้วยตอง สะพานเชื่อมแผ่นดิน บนทางหลวง 12

ฟอสซิลปลาน้ำจืด บ้านหนองปลา และบ้านท่าพล น้ำตกธารทิพย์ ชั้นหินจากทะเลเป็นภูเขา โนนหัวโล้น หล่มสัก ประติมากรรมธรรมชาติ ภูเขาหินปูนปะการัง บ้านเขาเพิ่มพัฒนา ถ้ำผาโค้ง ผาเจ็ดสี บ้านโนนตูม หอยตะเกียง 280 ล้านปี บ้านวังปลา และบ้านซับชมภู ฟิวซูลินิด คตข้าวสาร วัดถ้ำเทพบันดาล บ้านลำจังหัน และสำนักสงฆ์เต็มสิบ น้ำตกเสาหินอัคนี น้ำตกซับพลู บ้านซับเจริญ สุสานหอยน้ำจืด 15 ล้านปี บ้านน้ำเดือด บ่อน้ำเดือดบ่อน้ำผุด บ้านน้ำเดือด ท้องทะเลดึกดำบรรพ์ บ้านยางจ่า และบ้านซับชมภู ท่อนไม้กลายเป็นหิน บ้านท่าพล หินคลอน ไข่พญานาค วัดโนนน้ำทิพย์ ไดโนเสาร์น้ำหนาว และพิพิธภัณฑ์ธรณีเพชรบูรณ์



ไปตระเวนไม่ครบสามารถเข้ามาชมที่ พิพิธภัณฑ์ธรณีเพชรบูรณ์ ตั้งอยู่ในอุทยานวิทยาศาสตร์หนองนารี ซึ่งแหล่งเรียนรู้ที่จัดแสดงองค์ความรู้ทางวิทยาศาสตร์สาขาต่าง ๆ ในทุก ๆ ด้าน โดยเป็นส่วนที่มีการสะสม จัดเก็บและจัดแสดง วัตถุที่มีความสำคัญทางธรณีวิทยาและธรรมชาติวิทยา ที่มีการค้นพบในพื้นที่เพชรบูรณ์ เช่น ซากฟอสซิล ซากดึกดำบรรพ์ หินและวัตถุทางธรณีวิทยา ฯลฯ

และหากไปเพชรบูรณ์ช่วงเดือนตุลาคมนี้ ชวนแวะไปร่วมงาน “ประเพณีอุ้มพระดำน้ำ ประจำปี 2566” ณ พุทธอุทยานเพชรบุระ วัดไตรภูมิ และวัดโบสถ์ชนะมาร อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์ 10-19 ตุลาคม 2566





หนึ่งเดียวในประเทศไทยที่มีตำนานเล่าขานมากว่า 400 ปี เมื่อชาวบ้านกลุ่มหนึ่งที่ออกหาปลาในแม่น้ำป่าสักได้พบเหตุอัศจรรย์ขึ้น คือ กระแสน้ำในบริเวณวังมะขามแฟบ มีพรายน้ำผุดขึ้นมาทีละน้อยจนแลดูคล้ายน้ำเดือด จากนั้นกลายเป็นวังวนดันเอาองค์พระพุทธรูปองค์หนึ่งลอยขึ้นมาเหนือน้ำ ทำให้ชาวประมงต้องลงไปอัญเชิญพระพุทธรูปขึ้นมาประดิษฐานไว้ที่วัดไตรภูมิ ในปีถัดมาตรงกับวันแรม 15 ค่ำเดือน 10 ซึ่งเป็นวันประเพณีสารทไทย

พระพุทธรูปองค์ดังกล่าวได้หายไป ชาวบ้านต่างพากันตามหา สุดท้ายไปพบพระพุทธรูปกำลังดำผุดดำว่ายอยู่กลางแม่น้ำป่าสักบริเวณที่พบ จึงได้ร่วมกันอัญเชิญขึ้นมาประดิษฐานที่วัดไตรภูมิอีกครั้งหนึ่ง พร้อมร่วมกันถวายนามว่า “พระพุทธมหาธรรมราชา”

หลังจากนั้นต่อมาในวันสารทไทย หรือวันแรม 15 ค่ำเดือน 10 เจ้าเมืองเพชรบูรณ์จะทำพิธีอัญเชิญพระพุทธมหาธรรมราชาลงประกอบพิธีดำน้ำเป็นประจำทุกปี โดยเชื่อว่าจะทำให้ฝนฟ้าตกต้องตามฤดูกาล ประชาชนมีความสุข บ้านเมืองปราศจากโรคระบาดคุกคาม.




Thank to : https://www.dailynews.co.th/news/2742651/
23 กันยายน 2566 ,12:00 น. | อาหาร-ท่องเที่ยว, ไลฟ์สไตล์   

[สติ โลกสฺมิ ชาคโร (บาลีวันละคำ 3,984)]

.



สติ โลกสฺมิ ชาคโร (บาลีวันละคำ 3,984)


เรียนบาลีจากคำผิด

"สติ โลกสฺมิ ชาคโร"  คำบาลีที่ยกขึ้นตั้งข้างต้นเป็น “คาถา” 1 บาท หรือ 1 วรรค คำว่า “คาถา” หมายถึงบทร้อยกรองในภาษาบาลี อย่างที่พูดในภาษาไทยว่า กาพย์กลอนโคลงฉันท์

“คาถา” นั้น ในบาลีนิยมเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า “ฉันท์” แต่อาจแยกความหมายได้ดังนี้ :-

    - เมื่อหมายถึงบทร้อยกรองทั่วไปในภาษาบาลี เรียกว่า“คาถา”
    - เมื่อหมายถึงชนิดหรือประเภทของบทร้อยกรองนั้นๆ (ชนิดหรือประเภทของคาถา) เรียกว่า “ฉันท์”

“ฉันท์” นั้นมีมากมายหลายชนิด แต่ละชนิดมีชื่อเรียกแตกต่างกันออกไป ฉันท์ทุกชนิดมีข้อกำหนดที่เป็นมาตรฐานกลางเหมือนกัน คือ 4 บาท เป็น 1 บท (ในภาษาไทย คำว่า “บาท” เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า “วรรค”)

ความแตกต่างของฉันท์แต่ละชนิดกำหนดด้วย (1) จำนวนพยางค์ใน 1 บาท และ (2) ลำดับคำที่เป็นครุหรือลหุในแต่ละบาท คือในแต่ละบาท คำที่เท่าไรต้องเป็นครุ คำที่เท่าไรต้องเป็นลหุ ข้อกำหนดว่าด้วยคำ ครุ-ลหุ นี้ เรียกว่า “คณะฉันท์” รู้ไว้คร่าวๆ เท่านี้ก่อน ผู้สนใจพึงศึกษารายละเอียดต่อไป

คำบาลีที่ยกขึ้นตั้งข้างต้นเป็นคาถาชนิดที่มีชื่อว่า “ปัฐยาวัตฉันท์” ฉันท์ชนิดนี้มีกำหนดว่า 1 บาทมี 8 พยางค์ (โปรดนับพยางค์ในคำบาลีข้างต้นนั้นดู)

ข้อความที่เป็นคาถาหรือฉันท์นั้น ถ้าอ่านในเล่มคัมภีร์จะรู้ได้ง่าย เพราะคัมภีร์ที่พิมพ์เป็นเล่มนิยมแบ่งวรรค แบ่งบรรทัด ให้เห็นได้ชัดเจนว่าข้อความนั้นเป็นคาถา แต่ถ้ายกเฉพาะบาทคาถามาเขียนเป็นต่างหาก ผู้ที่ไม่ได้เรียนบาลีหรือนักเรียนบาลีที่ยังเรียนไม่ถึงวิชาแต่งฉันท์ ก็อาจจะไม่รู้ว่า คำบาลีที่เห็นนั้นเป็นคาถาหรือว่าเป็นคำธรรมดา

“สติ โลกสฺมิ ชาคโร” เป็นคาถาปัฐยาวัตฉันท์ 1 บาทหรือ 1 วรรค เขียนแบบคำอ่านเป็น “สะติ โลกัส๎มิ ชาคะโร”

@@@@@@@

ศึกษาศัพท์

(๑) “สติ” อ่านว่า สะ-ติ รากศัพท์มาจาก สรฺ (ธาตุ = คิด, ระลึก; เบียดเบียน) + ติ ปัจจัย, ลบ รฺ ที่สุดธาตุ (สรฺ > ส) : สรฺ + ติ = สรติ > สติ แปลตามศัพท์ว่า
            (1) “กิริยาที่ระลึกได้”
            (2) “ธรรมชาติเป็นเหตุให้ระลึกได้”
            (3) “ผู้เบียดเบียนความประมาท”

“สติ” (อิตถีลิงค์) หมายถึง ความระลึกได้, การจำได้, สติ; ความตั้งใจ, การมีใจตื่นอยู่, ความตระหนัก, ความระมัดระวัง, ความเข้าใจ, การครองสติ, มโนธรรม, ความมีสติถึงตนเอง (memory, recognition, consciousness, intentness of mind, wakefulness of mind, mindfulness, alertness, lucidity of mind, self-possession, conscience, self-consciousness)

ในภาษาไทย พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554 บอกไว้ว่า...
“สติ : (คำนาม) ความรู้สึก, ความรู้สึกตัว, เช่น ได้สติ ฟื้นคืนสติ สิ้นสติ, ความรู้สึกผิดชอบ เช่น มีสติ ไร้สติ, ความระลึกได้ เช่น ตั้งสติ กำหนดสติ. (ป.; ส. สฺมฺฤติ).”

(๒) “โลกสฺมิ” อ่านว่า โล-กัด-สมิ , สฺ ออกเสียงครึ่งเสียง ถ้าอ่านแยกพยางค์เด็ดขาดเพื่อนับจำนวนพยางค์ ก็อ่านว่า โล-กัด-มิ เป็น 3 พยางค์ แต่เวลาอ่านจริง –มิ มีเสียง สะ นำหน้าครึ่งเสียง คือไม่ใช่ สะ-มิ แต่เป็น สฺมิ คล้ายกับจะออกเสียงว่า สิม แต่ปลายเสียงเป็น -มิ

    “โลกสฺมิ” รูปคำเดิมเป็น “โลก” อ่านว่า โล-กะ รากศัพท์มาจาก 
     (1) ลุชฺ (ธาตุ = พินาศ) + ณ ปัจจัย, ลบ ณ, แปลง ช เป็น ก แผลง อุ เป็น โอ : ลุชฺ > ลุก > โลก + ณ = โลกณ > โลก แปลตามศัพท์ว่า “สิ่งที่จะพินาศไป”
     (2) ลุจฺ (ธาตุ = ย่อยยับ, พินาศ) + อ (อะ) ปัจจัย แปลง จ เป็น ก แผลง อุ เป็น โอ : ลุจฺ > ลุก > โลก + อ = โลก แปลตามศัพท์ว่า “สิ่งที่จะย่อยยับไป”
     (3) โลกฺ (ธาตุ = เห็น, ปรากฏ; ตั้งอยู่) + อ (อะ) ปัจจัย : โลก + อ = โลก แปลตามศัพท์ว่า (1) “ร่างอันเขาเห็นอยู่” (2) “ร่างเป็นที่ตั้งอยู่แห่งบุญบาปและผลแห่งบุญบาปนั้น”

“โลก” (ปุงลิงค์) มีความหมายดังนี้
(1) ดินแดน แผ่นดิน วัตถุธาตุ หรือดาวเคราะห์ดวงหนึ่ง คือโลกที่เรามองเห็นและอาศัยอยู่นี้ รวมทั้งดาวดวงอื่น
(2) สิ่งมีชีวิต เช่น คน สัตว์ เช่นในคำว่า สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
(3) สังคม หมู่ชน ชุมชน เช่นในคำว่า โลกติเตียน เมตตาธรรมค้ำจุนโลก
(4) ชีวิต อันประกอบด้วยร่างกาย จิตใจ และพฤติกรรม ของแต่ละคน ที่สำนวนเก่าเรียกว่า “โลกคือกายยาววา หนาคืบ กว้างศอก”
(5) วิสัยหรือธรรมดาของโลก เช่น เกิด แก่ เจ็บ ตาย พบ พราก ได้ เสีย อิ่ม อด สรรเสริญ นินทา สุข ทุกข์
(6) ค่านิยม ความคิดจิตใจ ความประพฤติแบบหนึ่ง ที่ตรงกันข้ามกับ “ธรรม” เช่น – ดื่ม กิน เที่ยว เสพสุข เป็น “โลก” สงบ สำรวม ควบคุมขัดเกลาตนเอง เป็น “ธรรม”

ในภาษาไทย พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554 บอกไว้ว่า...
“โลก, โลก– : (คำนาม) แผ่นดิน, โดยปริยายหมายถึงหมู่มนุษย์ เช่น ให้โลกนิยม; ส่วนหนึ่งแห่งสกลจักรวาล เช่น มนุษยโลก เทวโลก พรหมโลก โลกพระอังคาร; (คำที่ใช้ในภูมิศาสตร์) ดาวเคราะห์ดวงหนึ่ง มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ ๕ ในระบบสุริยะ เป็นที่อยู่อาศัยของมนุษย์และสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย ลักษณะอย่างรูปทรงกลม มีเส้นผ่าศูนย์กลางที่ศูนย์สูตรยาว ๑๒,๗๕๕ กิโลเมตร ศูนย์กลางที่ขั้วโลกยาว ๑๒,๗๑๑ กิโลเมตร มีเนื้อที่บนผิวโลก ๕๑๐,๙๐๓,๔๐๐ ตารางกิโลเมตร. (ป., ส.).”

บาลี “โลก” (โล-กะ) แจกด้วยวิภัตตินามที่เจ็ด (สัตตมีวิภัตติ) เอกวจนะ ปุงลิงค์ เปลี่ยนรูปเป็น “โลกสฺมิ” แปลว่า “ในโลก”

โปรดเปรียบเทียบ
“โลก” (โล-กะ) แปลว่า “โลก”
“โลกสฺมิ” แปลว่า “ในโลก”

(๓) “ชาคโร” อ่านว่า ชา-คะ-โร รูปคำเดิมเป็น “ชาคร” อ่านว่า ชา-คะ-ระ รากศัพท์มาจาก “ชาครฺ” (ธาตุ = สิ้นความหลับ) + อ (อะ) ปัจจัย : ชาครฺ + อ = ชาคร แปลตามศัพท์ว่า “อาการที่ตื่นตัว” หมายถึง ตื่น, เฝ้าสังเกต, คอยเอาใจใส่, ระวังระไว, ตั้งตาคอยดู (waking, watchful, careful, vigilant)

“ชาคร” แจกด้วยวิภัตตินามที่หนึ่ง (ปฐมาวิภัตติ) เอกวจนะ ปุงลิงค์ เปลี่ยนรูปเป็น “ชาคโร”

หมายเหตุ : “ชาคร” มักใช้เป็นคุณศัพท์ (วิเสสนะ) แต่ใช้เป็นคำนามก็มี “ชาคร” ที่ใช้เป็นคำนามเป็นทั้งปุงลิงค์และนปุงสกลิงค์



ขยายความ

“สติ โลกสฺมิ ชาคโร” (สะติ โลกัส๎มิ ชาคะโร) แปลว่า “สติเป็นธรรมเครื่องตื่นอยู่ในโลก”

ข้อความเต็มของคาถาบทนี้อยู่ในปัชโชตสูตรในพระไตรปิฎก ขอนำข้อความเต็มๆ มาแสดงไว้ในที่นี้เป็นการศึกษาเพื่อเจริญปัญญา ดังนี้

(เทวดาทูลถามว่า)
กึสุ โลกสฺมิ ปชฺโชโต - อะไรหนอเป็นแสงสว่างในโลก
กึสุ โลกสฺมิ ชาคโร - อะไรหนอเป็นธรรมเครื่องตื่นอยู่ในโลก
กึสุ กมฺเม สชีวานํ - อะไรหนอเป็นสหายในการงานของผู้เป็นอยู่ด้วยการงาน
กึสุ จสฺส อิริยาปโถ - อะไรหนอเป็นเครื่องสืบต่อชีวิตของเขา
กึสุ อลสํ อนลสญฺจ มาตา ปุตฺตํว โปสติ - อะไรหนอย่อมเลี้ยงบุคคลผู้เกียจคร้านบ้าง ไม่เกียจคร้านบ้าง ดุจมารดาเลี้ยงดูบุตร
กึสุ ภูตา อุปชีวนฺติ เย ปาณา ปฐวึ สิตาติฯ - เหล่าสัตว์มีชีวิตที่อาศัยแผ่นดิน อาศัยอะไรหนอเลี้ยงชีวิต

(พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสตอบว่า)
ปญฺญา โลกสฺมิ ปชฺโชโต - ปัญญาเป็นแสงสว่างในโลก
สติ โลกสฺมิ ชาคโร - สติเป็นธรรมเครื่องตื่นอยู่ในโลก
คาโว กมฺเม สชีวานํ - ฝูงโคเป็นสหายในการงานของผู้เป็นอยู่ด้วยการงาน
สีตสฺส อิริยาปโถ - ไถเป็นเครื่องต่อชีวิตของเขา
วุฏฺฐิ อลสํ อนลสญฺจ มาตา ปุตฺตํว โปสติ - ฝนย่อมเลี้ยงบุคคลผู้เกียจคร้านบ้าง ไม่เกียจคร้านบ้าง เหมือนมารดาเลี้ยงบุตร
วุฏฺฐึ ภูตา อุปชีวนฺติ เย ปาณา ปฐวึ สิตาติฯ - เหล่าสัตว์มีชีวิตที่อาศัยแผ่นดิน อาศัยฝนเลี้ยงชีวิต
________________________________________
ที่มา : ปัชโชตสูตร สังยุตนิกาย สคาถวรรค พระไตรปิฎกเล่ม 15 ข้อ 217, 218

@@@@@@@

แถม

เมื่ออ่านมาถึงตรงนี้ โปรดดูภาพประกอบเพื่อตรวจสอบความรู้ความเข้าใจ ภาพประกอบเป็นภาพปกหนังสือที่พิมพ์เผยแพร่ไปแล้ว โปรดดูข้อความบรรทัดบนสุดที่ปรากฏบนปกเปรียบเทียบกับข้อความที่นำมาจากพระไตรปิฎก และที่อธิบายมา ท่านสามารถบอกได้หรือไม่ว่าข้อความบนปกหนังสือผิดพลาดคลาดเคลื่อนตรงไหน เรื่องนี้ไม่ใช่การจับผิด แต่เป็นการถือโอกาสเรียนบาลีจากคำผิด

สิ่งที่กำลังปรากฏอยู่ในปัจจุบันนี้ก็คือ ถ้อยคำภาษาหรือข้อธรรม เมื่อมีการพูดผิด เขียนผิด นำมาแสดงผิด ก็มักไม่มีใครสนใจหรือติดใจที่จะชี้แจงแก้ไข มักอ้างว่าเป็นแค่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ แต่เหตุผลสำคัญคือเพราะเกรงกลัวคำประณามที่จะตามมาว่า “ดีแต่เที่ยวตำหนิคนอื่น” หรือ “ดีแต่เที่ยวจับผิดชาวบ้าน”

สังคมเรามาถึงขั้นที่แยกไม่ออกบอกไม่เป็นแล้วว่า อย่างไรคือจับผิด อย่างไรคือชี้โทษ เพราะฉะนั้น ความวิปริตทั้งทางโลกและทางพระศาสนาก็นับวันจะแพร่หลายขยายตัวออกไปทุกทีๆ และสักวันหนึ่งก็จะถึงขั้นที่แยกไม่ออกบอกไม่เป็นว่า อะไรถูกอะไรผิด อะไรชั่วอะไรดี อะไรควรเว้นอะไรควรทำ เห็นสิ่งควรทำเป็นสิ่งควรเว้น และเห็นสิ่งควรเว้นเป็นสิ่งควรทำ และเมื่อถึงวันนั้น มนุษย์ก็จะอยู่ร่วมกันแบบ-ไม่ต่างไปจากสัตว์

ดูก่อนภราดา.! เห็นการชี้โทษเป็นการจับผิด คือให้สิทธิ์คนสร้างความวิปริตได้อย่างเสรี




Thank to : https://dhamtara.com/?p=27187
บาลีวันละคำ (3,984) | admin : suriyan bunthae | 24 สิงหาคม 2023

[ซินโครตรอนถอดสูตร’ทำอิฐ’เมืองโบราณศรีเทพ พบล้ำลึก ยากเลียนแบบ-หาสิ่งทดแทน]

ซินโครตรอนถอดสูตร’ทำอิฐ’เมืองโบราณศรีเทพ พบล้ำลึก ยากเลียนแบบ-หาสิ่งทดแทน

ซินโครตรอนร่วมอนุรักษ์มรดกโลก “เมืองโบราณศรีเทพ” ถอดสูตรอิฐยุคก่อนประวัติศาสตร์

นับเป็นอีกความภาคภูมิใจสำหรับชาวไทยเมื่อ “เมืองโบราณศรีเทพ” ใน จ.เพชรบูรณ์ ได้รับการประกาศขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรมแห่งใหม่ ซึ่งก่อนมีการประกาศข่าวดีนี้ นักวิทยาศาสตร์ของสถาบันวิจัยแสงซินโครตรอน (องค์การมหาชน) กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัย และนวัตกรรม (อว.) ได้ร่วมศึกษาก้อนอิฐโบราณเพื่อผลิตอิฐสูตรโบราณสำหรับการบูรณะโบราณสถาน

นครราชสีมา – วันที่ 21 กันยายน ดร.วุฒิไกร บุษยาพร นักวิทยาศาสตร์ระบบลำเลียงแสง สถาบันวิจัยแสงซินโครตรอน กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัย และนวัตกรรม(อว.) กล่าวว่า

    “เมืองโบราณศรีเทพมีจุดเด่นที่มีความคาบเกี่ยวระหว่างยุคก่อนประวัติศาสตร์และยุคประวัติศาสตร์ ซึ่งเมื่อประมาณเดือน มี.ค.66 คณะนักวิทยาศาสตร์ของสถาบันฯ พร้อมด้วยนักวิจัยจาก มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ, สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง, มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา, มหาวิทยาลัยศิลปากร และหัวหน้าอุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ กรมศิลปากร ได้ลงพื้นที่สำรวจแหล่งขุดสำรวจเมืองโบราณศรีเทพ จ.เพชรบูรณ์ และได้พบปัญหาในบูรณะโบราณสถานที่เพิ่งขึ้นทะเบียนมรดกโลกนี้”





“อิฐโบราณศรีเทพเหมือนอิฐโบราณทั่วไป คือเป็นอิฐดินเผาผสมแกลบ แต่ในการบูรณะเราใช้อิฐยุคปัจจุบันไปใช้ ซึ่งพบว่า ก่อปัญหาต่อโบราณสถาน เนื่องจากมีการใช้ปูนซีเมนต์เป็นยาแนว และปูนซีเมนต์นี้ไปขวางเส้นทางการระบายความร้อนและความชื้น จึงเก็บความชื้นไว้ทำให้วัตถุที่นำไปซ่อมแซมเกิดการผุกร่อน ไม่เพียงเท่านั้นยังส่งผลให้อิฐของเก่าในโบราณสถานเสียหายไปด้วย ขณะที่อิฐโบราณจะใช้ยาแนวที่มีส่วนผสมของปูนหมักและดินสอพอง ซึ่งมีสมบัติในการส่งผ่านความร้อนและความชื้นได้ดี แต่เรายังไม่พบสูตรการผลิตอิฐโบราณและยาแนวโบราณของเมืองโบราณศรีเทพ” ดร.วุฒิไกร ระบุ

ทั้งนี้ ดร.วุฒิไกร และทีมวิจัยวางแผนในการใช้แสงซินโครตรอนวิเคราะห์อิฐโบราณ และจะเริ่มศึกษาอิฐของเจดีย์รายที่อยู่ถัดจาก “เขาคลังนอก” โบราณสถานขนาดใหญ่ของเมืองโบราณศรีเทพ ซึ่งเจดีย์ดังกล่าวมีขนาดใหญ่ที่สุดในบรรดาเจดีย์รายที่รอบๆ และอยู่ในมีทิศที่ชี้ตรงไปเขาถมอรัตน์ โดยจะถอดสูตรอิฐโบราณเพื่อผลิตขึ้นใหม่ให้ใกล้เคียงของเดิมมากที่สุด และมีสมบัติในการส่งผ่านความร้อนและความชื้นที่ใกล้เคียงของเดิมหรือดีกว่าเดิม ตั้งเป้าใช้ดินเหนียวด่านเกวียนของ จ.นครราชสีมา สำหรับผลิตอิฐสูตรโบราณ เพื่อสร้างผลิตภัณฑ์ใหม่ให้แก่ชุมชนด่านเกวียนด้วย








Thank to : https://www.matichon.co.th/local/quality-life/news_4190936
วันที่ 21 กันยายน 2566 - 10:42 น.   

[“คลังกลางพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ” เปิดภาพพร้อมข้อความบน “จารึกเมืองศรีเทพ”]

.

“คลังกลางพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ” เปิดภาพพร้อมข้อความบน “จารึกเมืองศรีเทพ”

“คลังกลางพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ” เผยแพร่ภาพพร้อมข้อความบน “จารึกเมืองศรีเทพ”

เพจเฟซบุ๊ก คลังกลางพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ ได้เผยแพร่ภาพที่หาชมได้ยาก และข้อมูลใน “จารึกเมืองศรีเทพ” โดยระบุว่า ในโอกาสที่ “เมืองโบราณศรีเทพ” ได้รับการประกาศจาก UNESCO ให้เป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรมแห่งที่ 4 โดยมีชื่ออย่างเป็นทางการว่า The Ancient Town of Si Thep and its Associated Dvaravati Monuments : เมืองโบราณศรีเทพ และโบราณสถานในสมัยทวารวดีที่เกี่ยวข้อง

จึงขอนำเสนอโบราณวัตถุในคลังกลางพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ คือ “จารึกเมืองศรีเทพ” ตามประวัติระบุว่า สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ทรงพบที่เมืองโบราณศรีเทพ เมื่อ พ.ศ. 2449 ตรงกับ ร.ศ. 125 เมืองศรีเทพปัจจุบันอยู่ในพื้นที่จังหวัดเพชรบูรณ์ จารึกนี้ส่งมาเก็บรักษาที่คลังกลางพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ เมื่อวันที่ 24 ก.ย. 2550 

มีลักษณะเป็นเสากลมรูปคล้ายตะปูหัวเห็ดหรือคล้ายดอกบัวตูม ทำจากหินทรายเนื้อละเอียด จารึกอักษรปัลลวะ ภาษาสันสกฤต จำนวน 1 ด้าน มี 6 บรรทัด มีคำว่า “ขีลัง” ซึ่งแปลว่า “หลัก” โดยปรากฏในหนังสือเรื่อง เที่ยวที่ต่างๆ ภาค 3 เล่าเรื่องเที่ยวมณฑลเพชรบูรณ์ พระนิพนธ์ในสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ หน้า 20 ความว่า

     @@@@@@@

     “ …ศิลาจารึกพบที่เมืองศรีเทพครั้งนี้แปลกมาก สัณฐานคล้ายตะปูหัวเห็ด ข้างปลายที่เสี้ยมแหลมเป็นแต่ถากโคลน สำหรับฝังดินขัดเกลี้ยง แต่ที่หัวเห็ดจารึกอักษรไว้ที่นั้นเป็นอักษรคฤนถ์ชั้นก่อนหนังสือขอม แต่ตรงที่จารึกแตกชำรุดเสียมาก ได้เอาศิลานี้มาที่กรุงเทพ (หอวชิรญาณ) ให้อ่าน ดูเป็นภาษาสันสกฤตมีคำว่า ขีลัง ซึ่งแปลว่าหลัก จึงเข้าใจว่าศิลาแท่งนี้คือ หลักเมืองศรีเทพแบบโบราณ เขาทำเป็นรูปตะปูตอกไว้ลงในแผ่นดิน ประสงค์ว่าให้มั่นคง…” 

และต่อมานายชะเอม แก้วคล้าย มีการอ่านชำระใหม่ เป็นคำว่า “ขิลํ” จากถ้อยความว่า “เวตฺตย ขิลํ สโจทฺยม” แปลว่า เขาเป็นผู้รู้ความรุ่งเรืองทั้งสิ้น

เนื่องจากเนื้อหินด้านหนึ่งของจารึกแตกหาย ข้อความจารึกแต่ละบรรทัดจึงเหลืออยู่เฉพาะช่วงกลาง เนื้อหาที่เหลือโดยสรุป กล่าวถึงการสรรเสริญบุคคลว่า เป็นผู้เปี่ยมด้วยความรู้และยังเป็นผู้มีธรรม ซึ่งอาจเป็นพระราชาหรือเชื้อพระวงศ์ที่ปกครองเมืองศรีเทพ ในช่วงต้นพุทธศตวรรษที่ 11




ขอบคุณที่มา : https://www.dailynews.co.th/news/2738829/
21 กันยายน 2566 ,14:01 น. |การศึกษา-ไอที   

[“ตำนานหลวงพ่อพระใส – เมรุลอย – อุ้มพระดำน้ำ” ขึ้นบัญชีมรดกภูมิปัญญาวัฒนธรรมปี 65]

“ตำนานหลวงพ่อพระใส – เมรุลอย – อุ้มพระดำน้ำ” ขึ้นบัญชีมรดกภูมิปัญญาวัฒนธรรมปี 65

กรมส่งเสริมวัฒนธรรม (สวธ.) จัดงาน มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม พร้อมทั้งการประกาศขึ้นบัญชีมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม ประจำปี 2565 จำนวน 14 รายการ

เมื่อวันที่ 21 ก.ย.ที่กรมส่งเสริมวัฒนธรรม (สวธ.) มีการจัดงาน มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม ในช่วงเช้ามีพิธีเปิดการประชุมวิชาการทางวัฒนธรรม “วิจัยวัฒนธรรม ครั้งที่ 13” และกิจกรรมการบรรยาย การเสวนาทางวิชาการมรดกภูมิปัญญาที่เตรียมนำเสนอยูเนสโกให้ขึ้นทะเบียน โดยนายโกวิท ผกามาศ อธิบดี สวธ. กล่าวว่า

การประชุมครั้งนี้เพื่อนำเสนอสาระความรู้ทางวัฒนธรรมในประเด็นที่เป็นประโยชน์ต่อสังคม พร้อมเผยแพร่สาระงานวิจัยทางวัฒนธรรมที่ได้รับทุนสนับสนุนจากสวธ. เป็นเวทีในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เพื่อให้สามารถนำความรู้ที่ได้ไปประยุกต์ใช้ประโยชน์ได้อย่างเป็นรูปธรรม ซึ่งมีทั้งการบรรยายพิเศษ เรื่อง “ทิศทางวัฒนธรรมภายใต้ การเปลี่ยนแปลงในสังคมโลกยุคใหม่”

โดยรศ.ศานติ ภักดีคำ รองเลขาธิการราชบัณฑิตยสภา การเสวนา “งานวิจัยภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมเพื่อการใช้ประโยชน์” 2 เรื่อง คือ “หนังใหญ่และการขอขึ้นทะเบียนต่อยูเนสโก” โดย ผศ.เทียมสูรย์ สิริศรีศักดิ์ คณะสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา ม.ธรรมศาสตร์ และเรื่อง “การสืบทอดละครชาตรี ชุมชนนางเลิ้ง” โดย ผศ.สิทธิชัย สุขธรรมสถิต คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก วิทยาเขตจักรพงษภูวนารถ

จากนั้นเป็นการเสวนาพิเศษ “มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมที่เตรียมขอขึ้นทะเบียนยูเนสโก ในปีพ.ศ. 2567” จำนวน 3 เรื่อง ได้แก่ “ชุดไทยพระราชนิยม” โดย ผศ.อนุชา ทีรคานนท์ จาก ม.ธรรมศาสตร์ เรื่อง “ประเพณีลอยกระทง” โดย รศ.ฤทธิรงค์ จิวากานนท์ จากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และ “มวยไทย” โดย ดร.ประไพร จันทะบัณฑิต จากมรภ.หมู่บ้านจอมบึง



จากนั้นช่วงบ่าย นายเสริมศักดิ์ พงษ์พานิช รมว.วัฒนธรรม (วธ.) เป็นประธานพิธียกย่องเชิดชูบุคคล องค์กร หน่วยงานผู้ทำคุณประโยชน์ต่อมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของชาติ พร้อมทั้งการประกาศขึ้นบัญชีมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม ประจำปี 2565 จำนวน 14 รายการ คือ

บ่อเกลือ, ตำนานนางผมหอม, ตำนานหลวงพ่อพระใส, แห่นกบุหรงซีงอ, ประเพณีอุ้มพระดำน้ำ, นาเกลือ, น้ำผักสะทอน, ผ้าไหมหางกระรอกโคราช, ผ้าซิ่นตีนแดงบุรีรัมย์, ผ้าโฮลสุรินทร์, เมรุลอย, การเส็งกลองกิ่ง, การเล่นโหวด และเรือบก การมอบโล่รางวัล “1 จังหวัด 1 เมนู เชิดชูอาหารถิ่น”

ภายใต้โครงการส่งเสริมและพัฒนายกระดับอาหารถิ่น สู่มรดกทางวัฒนธรรมและอัตลักษณ์ความเป็นไทย (Thailand Best Local Food) และการมอบโล่รางวัลโครงการคัดเลือกโรงเรียนดนตรีไทย 100 เปอร์เซ็นต์ ระดับดีเด่น ประจำปีงบประมาณ พ.ศ.2566 จำนวน 11 โรงเรียน



นายเสริมศักดิ์ กล่าวว่า รัฐบาล และวธ. ให้ความสำคัญกับมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า มรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ เพราะเป็นสิ่งที่แสดงถึงเกียรติและความภูมิใจของคนในท้องถิ่น และคนในชาติ ทำให้เกิดความรัก หวงแหน และเห็นคุณค่าในวัฒนธรรมไทยที่ถูกถ่ายทอดสืบต่อกันมา ทั้งก่อให้เกิดความรู้สึก ความสามัคคี เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของคนในชาติ เพราะวัฒนธรรมนับเป็นฐานรากของชุมชน สังคม และประเทศ ที่แสดงถึงการดำเนินวิถีชีวิตของคนในสังคม ประเทศไทยมีเสน่ห์มรดกทางวัฒนธรรมที่เข้มแข็งจากวิถีชีวิต จึงทำให้คนไทยแตกต่างจากชาติอื่นในโลก เช่น การมีน้ำใจ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่

ตลอดจนจากมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม เช่น เรื่องของศิลปวัฒนธรรม อัตลักษณ์ ความเป็นไทย อาหารไทย ดังนั้นเศรษฐกิจที่ตั้งอยู่บนรากฐานของวัฒนธรรมที่เข้มแข็ง และวิถีชีวิตของครอบครัว และชุมชน จะเติบโตอย่างแข็งแรงได้โดยนำทุนทางวัฒนธรรมมาสร้างคุณค่าทางสังคม ต่อยอดให้เกิดมูลค่า ทางเศรษฐกิจ ทำวัฒนธรรมไทยเป็นซอฟต์พาวเวอร์ ผลักดันให้เกิดค่านิยม ที่มีอิทธิพลกับความคิดของสังคมและประชาชนในประเทศ และต่างประเทศ ภายใต้นโยบายของรัฐบาลที่ให้ความสำคัญกับการส่งเสริมให้ครอบครัวเป็นส่วนสำคัญในการผลักดันซอฟต์พาวเวอร์ด้วย



“รัฐบาลมองให้วธ.เป็นกระทรวงด้านเศรษฐกิจ เพื่อช่วยแก้ปัญหาความยากจนให้กับประชาชน ผลิตแบงค์ให้ประชาชน และในเร็วๆนี้วธ.จะได้รับมอบหมายงานใหญ่จากรัฐบาล เพราะถือเป็นอีกหนึ่งกระทรวงที่จะสามารถช่วยแก้ปัญหาความยากจนให้ประชาชนได้” นายเสริมศักดิ์ กล่าว





Thank to : https://www.dailynews.co.th/news/2740729/
21 กันยายน 2566 ,22:16 น. \ การศึกษา-ไอที   

[ศรีเทพ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ มรดกโลก ไร้จารึก รุ่งเรืองสู่เมืองร้าง]

.



ศรีเทพ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ มรดกโลก ไร้จารึก รุ่งเรืองสู่เมืองร้าง

คุยสนุกกับนักโบราณคดี แกะรอย เมืองศรีเทพ มรดกโลก ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ รุ่งเรือง สู่เมืองร้าง ที่ไร้จารึกถึงที่มาที่ไป...

ตอนนี้ชื่อ “อุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ” กำลังเป็นที่พูดถึง เนื่องจาก คณะกรรมการมรดกโลก หรือ ยูเนสโก ได้ประกาศให้เป็น “มรดกโลกทางวัฒนธรรม” ซึ่งถือเป็นแห่งที่ 4 ของไทย ต่อจากเมืองประวัติศาสตร์สุโขทัย นครประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา และแหล่งโบราณคดีบ้านเชียง และเป็นมรดกโลก แหล่งที่ 7 ของสยามประเทศ

ประวัติพอสังเขปของเมืองศรีเทพ จากข้อมูลของกรมศิลปากร ระบุไว้ว่า ถือเป็นเมืองโบราณ ใน ต.ศรีเทพ อ.ศรีเทพ จ.เพชรบูรณ์ จัดอยู่ในเขตที่สูง ถูกเชื่อมโยงเป็นแหล่งแลกเปลี่ยนสินค้า วัฒนธรรมระหว่างพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มีความสำคัญตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ รวมไปถึงวัฒนธรรมเขมรโบราณ (พุทธศตวรรษที่ 8-18) โดยมีพื้นที่ โดยรวมประมาณ 1.87 ตารางกิโลเมตร หรือราว 1,300 ไร่ มีโบราณสถานกระจายตัวอยู่ในพื้นที่ 48 แห่ง อาทิ เขาคลังใน ปรางค์ศรีเทพ และปรางค์สองพี่น้อง

ผศ.ดร.กังวล คัชชิมา อาจารย์ประจำภาควิชาภาษาตะวันออก คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร และผู้เชี่ยวชาญด้านปรัชญา พุทธศาสนา ภาษาศาสตร์ (เขมร) เลกเชอร์ถึง “เมืองศรีเทพ” นั้น มาก่อนประวัติศาสตร์ ซึ่งเดิมที ที่ตรงนี้ก็มีคนอาศัยอยู่ก่อนประมาณ 1,700-1,800 ปีก่อน แต่ปัญหาของเมืองศรีเทพนั้น ไม่ค่อยมีการเขียนจารึกไว้ เท่าที่ดูซากโบราณสถาน โบราณวัตถุ ก็เชื่อว่าผู้คนที่อาศัยมีอารยธรรม และเทคโนโลยีอยู่พอสมควร เช่น การขนหินจากที่อื่นที่ไม่ใช่ประเทศไทย การสร้างเครื่องประดับต่างๆ ฯลฯ

สิ่งที่น่าสนใจ คือ “ที่ตั้ง” ของเมืองศรีเทพ นั้น แตกต่างจากเมืองอื่นๆ ซึ่งปกติแล้ว เมืองที่มีความเจริญจะตั้งอยู่ใกล้แม่น้ำ หรือไม่ไกลทะเล แต่เมืองศรีเทพ กลับอยู่ลึกเข้าไปในแผ่นดิน แล้วเหตุใดถึงเจริญรุ่งเรืองได้ และในช่วงสมัยเดียวกัน ก็เป็นเมืองที่เจริญรุ่งเรืองที่สุดด้วย เมื่อประมาณพันปีที่ผ่านมา



อัตลักษณ์ของศรีเทพ และความแปลก ไร้จารึกถึงที่มาที่ไป

อัตลักษณ์ของเมืองศรีเทพ คือ องค์สุริยเทพ องค์ใหญ่ (แตกต่างจากเขมรที่เล็กกว่า) มีหลายองค์ ซึ่งที่น่าแปลก คือ ที่ผ่านมาไม่เคยค้นเจอในแถบบ้านเราเลย ที่สำคัญคือ อารยธรรมที่ปรากฏมีลักษณะแบบ “เอเชียกลาง” สิ่งที่เห็นได้ คือชุดที่ใส่ โดยมีอารยธรรมโบราณ และมีการผสมผสาน

ผศ.ดร.กังวล กล่าวว่า ด้วยที่ว่า เมืองศรีเทพ มีศาสนาและอารยธรรมที่หลากหลาย แต่ก็มีหลายอย่างที่เด่นชัด เช่น พระศิวะ พระวิษณุ องค์ใหญ่ ซึ่งคาดว่าอาจจะเป็นศาสนาหลัก ณ ตอนนั้น แต่...ก็พบว่า มีศาสนาพุทธ ผสมผสานอยู่ด้วย เช่น การพบธรรมจักรขนาดใหญ่ ที่ตั้งอยู่ในพื้นที่ปราสาทคลังใน นอกจากนี้ ยังมี “จารึก” ที่เป็นหัวข้อหลักธรรมต่างๆ

“ที่แปลกที่สุด ที่มีปรากฏเฉพาะในเมืองศรีเทพ คือ พระพิมพ์ดินเผา ชุดหนึ่ง ที่มีชื่อของ 'หลวงจีน' รูปหนึ่งสลักไว้ด้านหลังองค์พระ ที่สร้างขึ้น หลังจากทางเข้ามาในเมืองศรีเทพ ซึ่งคาดว่า น่าจะสร้างช่วงพุทธศตวรรษที่ 13-14 หรือประมาณ 1,200 กว่าปีก่อน นี่คือ 'ความชัดเจน' ที่เห็นได้ว่า มีคนต่างชาติเดินทางเข้ามาในเมืองศรีเทพ ซึ่งนอกจากจะมีอารยธรรมทางอินเดียมาแล้ว ยังมีคนจีนเข้ามาด้วย นี่คือ หลักฐานสำคัญที่ไม่เคยปรากฏที่อื่น...”

การมีหลวงจีน ปรากฏในเมืองศรีเทพฯ สำคัญอย่างไร...อาจารย์กังวล อธิบายว่า ที่ผ่านมา เราอาจจะทราบว่ามี “พระถังซัมจั๋ง” ไปทางอินเดีย หลวงจีนอี้จิง หลวงจีนฟาเหียน เดินทางไปทะเล ไปอินโดฯ ก่อนไปอินเดีย

แต่ทำไมหลวงจีนองค์นี้ ต้องตะเกียกตะกาย เดินทางมาที่ศรีเทพ แปลว่า ที่ตรงนี้ต้องเป็นแหล่งศักดิ์สิทธิ์ หรือมีความสำคัญมากในภูมิภาค หรือเปล่า และจากการสำรวจเขาคลังนอก มีการระบุว่า มีความคล้ายกับ “นาลันทา” ซึ่งเป็นวิทยาลัยสงฆ์แห่งแรกในอินเดียเลย หรือนี่อาจจะเป็นเหตุผลคล้ายกับของพระถังซัมจั๋ง ก็เดินทางไปอินเดีย นี่เป็นข้อสันนิษฐาน...



ศรีเทพ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ที่ไม่มีจารึกถึงสถานที่

แปลว่า “ศรีเทพ” ก็ไม่ใช่เมืองแห่งการค้าขาย และก็ไม่แน่ใจว่าเป็นเมืองศักดิ์สิทธิ์ สำคัญในทางพุทธศาสนาหรือไม่ กับประเด็นนี้ อาจารย์กังวล บอกว่า สาเหตุที่ เมืองศรีเทพ ไม่มีความชัดเจนทางใดทางหนึ่ง เพราะไม่มี “จารึก” บ่งบอก

ที่ตั้งของเมือง รูปลักษณ์ สิ่งแวดล้อม ส่วนประกอบต่างๆ อย่างเขาถมอรัตน์ ก็อาจจะหมายถึง “ดินแดนศักดิ์สิทธิ์” นี่แหละ เพียงแต่ว่า สิ่งที่ขาดคือ “จารึก” ที่เขียนบอกอย่างชัดเจน...มันไม่พบ ด้วยเหตุนี้ จึงทำได้แค่ “ตีความ” และเมื่อไหร่ที่พบ “จารึก” ที่บ่งบอกชัดเจนถึงจะบอกได้

แบบนี้ถือว่า “แปลก” หรือไม่ เพราะอย่างโบราณสถานเก่าแก่ในเขมร ก็มีการเขียนจารึกบอกมากมาย ใครสร้าง สร้างทำไม มีวัตถุประสงค์อย่างไร แต่นี่กลับไม่มี อาจารย์กังวล บอกว่า พื้นที่ภาคกลางของเรา มีความแตกต่างจากพื้นที่อื่นๆ เช่น ในพม่า โบราณ ก็ยังเขียนถึงอดีต บอกเล่าเรื่องราว ประวัติศาสตร์เป็นอย่างไร ใครครองราชย์ สร้างขึ้นมาเพื่ออะไร หรือแม้แต่ในเขมร หรือเวียดนามก็เขียนบอกชัดเจน

แต่...ภาคกลาง อย่าง “นครปฐม” พบธรรมจักร เป็นสิบ เป็นร้อย หรือแม้แต่ในอู่ทอง เป็นเมืองใหญ่ ชัดเจน หรือ “ศรีเทพ” เองก็เป็นเมืองใหญ่ชัดเจน แต่ก็กลับไม่เขียนจารึกเกี่ยวกับในพื้นที่

การไม่พบ แปลว่าไม่มี หรือว่าหายไป อาจารย์คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร สันนิษฐานว่าอาจจะเคยมี แล้วยังไม่พบ หรือ มันอาจจะหายไป ทั้งที่จารึกที่พบมีจำนวนมากมาย แต่ส่วนมากกลับจารึก แต่หัวข้อหลักธรรม เท่านั้น

“ศาสนาพุทธส่วนใหญ่ มักไม่ค่อยพูดถึงตัวเอง เพราะกลัวศาสนาจะสูญหาย เพราะเคยมีคำทำนายว่า อีก 2,500 ปี ศาสนาพุทธจะเริ่มเลือน หรือ 3,000 ปี ศาสนาจะหายไป ฉะนั้น สิ่งที่จารึก จึงมักเขียน เรื่องธรรมมะ โดยเฉพาะในเจดีย์ หรือสถูป เพื่อให้รู้ว่าในแผ่นดินนี้เคยมีพุทธศาสนาตั้งอยู่ โดยที่ไม่ได้คิดถึงตัวเอง”



แบบแปลน เมืองศรีเทพ กับแรงศรัทธา 

การออกแบบพื้นที่ต่างๆ ทั้งเมืองศรีเทพ เขาถมอรัตน์ หรือเขาคลังนอก มีความหมายอย่างไรในการออกแบบ อาจารย์กังวล อธิบายว่า ปกติแล้ว ใน 1 เมือง จะต้องมีศาสนสถานกลางเมือง หรือประจำเมือง ส่วนสิ่งศักดิ์สิทธิ์อีก 1 ที่ที่เป็นหลัก ก็คือ เขาถมอรัตน์ หรือในเขมร ก็มี “เขาพนมบาเค็ง” กลางเมือง

การมีสิ่งเหล่านี้ หมายถึง “มุดหมาย” ของคนโบราณ ที่แสดงให้เห็นแต่ไกล เพราะเวลาเดินทางในสมัยก่อน มันไม่มีอะไรบ่งบอก ฉะนั้น การสร้างก็อาจจะมองไปที่จุดที่สูงที่สุด เพื่อให้เห็นชัดเจนที่สุด

“พอสร้างเมือง ก็ต้องสร้างสิ่งที่เป็นประจำเมือง เช่น เทวลัย ที่สามารถมองเห็นได้ ซึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ อาจจะไม่ได้อยู่ด้วยกันก็ได้ ทุกอย่างจึงต้องมีความสัมพันธ์กัน ดังนั้น สำหรับ ศรีเทพ เขาถมอรัตน์ ถือเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ พอจะสร้างเมือง จึงออกแบบ “เขาคลังนอก” เพื่อให้เป็นศูนย์กลางของเมือง โดยให้มีการเกี่ยวพันกันกับของเก่า และเขาถมอรัตน์เอง ภูมิศาสตร์อาจไม่เหมาะกับการสร้างเมือง เพราะอยู่ไกลน้ำ



รุ่งเรือง สู่เมืองร้าง

ทราบว่า “ศรีเทพ” เจริญรุ่งเรืองถึง 700 ปี แล้วเพราะอะไร ถึงร้างได้ นักโบราณคดีชื่อดัง อธิบายว่า ทุกเมืองที่ร้างไป ย่อมมีสาเหตุ บางเมืองถูกพัฒนาจนถึงสูงสุด จนไม่สามารถพัฒนาได้แล้ว ก็เป็นได้ เช่น มีคนมากเกินไป

หรือ...การต้องเผชิญหน้ากับโรคระบาด และเมื่อมีคนเจ็บตายมาก ก็อาจต้องย้ายเมือง

หรือ...อาจเกิดศึกสงคราม และการกวาดต้อนผู้คน แต่โดยปกติแล้ว เวลาเกิดสงคราม ก็มักจะทำลายเมืองไปด้วย เพื่อไม่ให้คนกลับมาอยู่

แต่กับศรีเทพ มีความเจริญเป็นอย่างมาก ทั้งที่อยู่ในสมัยทวารวดี แต่พอพุทธศตวรรษที่ 16-18 ก็เริ่มมีศิลปะแบบเขมรเข้ามา จากนั้นหลังพุทธศตวรรษ ที่ 18 อาณาจักรฝั่งเขมรเสื่อมอำนาจลง ทำให้ปกครองอาณาจักรต่างๆ ที่เคยอยู่ในอาณัติไม่ได้ ดังนั้น จึงมีการตั้งตัวเองเป็นใหญ่ และวิธีการสร้างบ้านแปงเมือง คือ การ “กวาดต้อน” ผู้คน และจากข้อสังเกต คือ ช่วงเวลานั้น เมืองสุโขทัย หรืออยุธยา ที่กำลังเริ่มใหญ่ อาจจะกวาดต้อนผู้คนจากศรีเทพ เข้ามารวมก็เป็นได้ จึงทำให้เมืองเก่าที่เคยอยู่บริเวณนั้น ร้างลาผู้คน

นี่คือข้อสันนิษฐานที่มีความเป็นไปได้มากที่สุด เพราะจากการศึกษา เรื่อง พระเจ้าชัยวรมันที่ 7 หลังสวรรคต เมืองก็ถูกทิ้งร้างเช่นเดียวกัน



พบอักขระโบราณ เชื่อมโยงอักษรไทย

อาจารย์กังวล เน้นย้ำว่า อารยธรรมที่หลงเหลือ จากเมืองศรีเทพ คือ ความรุ่งเรืองในอดีต โดยเฉพาะกลุ่มเทวรูปต่างๆ มีขนาดใหญ่มาก สิ่งเหล่านี้ สามารถสะท้อนเห็นถึงความเจริญ การสร้างเทวรูป โบราณสถานใหญ่โต จำเป็นต้องใช้แรงงาน และเทคโนโลยี รวมถึงช่างผู้เชี่ยวชาญด้วย ระบบเหล่านี้มันต้องสอดคล้องและยิ่งใหญ่มาก

“ส่วนตัวผมสอนเกี่ยวกับ 'ศิลาจารึก' และจากดูอักขระ ที่ถูกเขียนไว้ที่ ศรีเทพ คือ ต้นแบบตัวอักษรในลำดับแรกๆ ที่ใช้เขียน และจารึกที่เขียน จะมีเกี่ยวกับศาสนาพราหมณ์ ฮินดู พุทธ”

เมื่อถามว่า เพราะอะไร จึงคิดมองว่าอาจจะเป็นจุดเริ่มต้นแรกๆ ของอักษรไทย อาจารย์กังวล บอกว่า อักษรที่เขียนนั้น มันเก่าแทบจะที่สุด ในตัวหนังสือทั้งหมดที่พบในประเทศ โดยเรารับตัวหนังสือเหล่านี้มาจากอินเดีย ตัวอักษรเหล่านี้คล้ายกับอักษรโบราณของอินเดีย ซึ่งกว่า 1,500 ปี ช่วงเขมรรุ่งเรือง ก็ประมาณ 1,400 ปี



วิเคราะห์ “ศรีเทพ”  เป็นมรดกโลก แนะเที่ยวอย่างรู้คุณค่า

อาจารย์กังวล กล่าวสรุปว่า ถึงศรีเทพ ได้รับการยกย่องเป็นมรดกโลกว่า พื้นที่นี้เห็นถึงวิวัฒนาการอย่างชัดเจน เป็นเมืองที่เริ่มเติบโตในพื้นที่ และรับอารยธรรมภายนอกมาพัฒนาเมือง และที่สำคัญ คือ ยังได้เห็นร่องรอย ความรุ่งเรือง มาถึงปัจจุบัน ให้เราได้ศึกษาค้นคว้า

เมื่อถามว่า โบราณวัตถุหายไปมากน้อยขนาดไหน ผู้เชี่ยวชาญทางโบราณคดี ยอมรับว่ามาก หายไปกว่า 80% โดยเฉพาะ “แผ่นทอง” และสิ่งของมีค่า หลายอย่างที่ไม่ถูกเปิดเผย จึงไม่รู้ว่าหายไปเมื่อไหร่ และที่เปิดเผย บางครั้งก็ไปอยู่ในพิพิธภัณฑ์ต่างชาติ โดยเฉพาะสิ่งของที่ไม่เปิดเผย มีเยอะมาก

“สิ่งที่เหลืออยู่ก็เห็นถึงความยิ่งใหญ่แล้ว ฉะนั้น จึงคาดการณ์ว่า ของเดิมที่มีอยู่ น่าจะมีเยอะมาก ซึ่งเราเองมีกฎหมาย แต่ถ้าอะไรหายไปก่อนกฎหมายจะมี ก็ยากจะได้คืน สำคัญคือ ต้องพิสูจน์ให้ได้ว่ามันอยู่ในพื้นที่ตรงนี้ก่อน...แม้แต่พระที่อยู่บนเขาถมอรัตน์ ที่ใหญ่และหนักมาก ยังมีคนตัดเศียรเอาลงมา กระทั่งมีการกดดันเอานำกลับมามอบคืนให้ ซึ่งปัจจุบันเศียรอยู่ในพิพิธภัณฑ์พระนคร”

สิ่งที่บรรพชนได้สร้างไว้ อย่างเขาคลังนอก เขาคลังใน เขาไม่ได้ทำไว้เพื่อการท่องเที่ยว แต่เพื่อให้เป็นจิตวิญญาณ สืบทอดศาสนา ทุกอย่างถูกสร้างด้วยแรงกาย และความศรัทธา แม้ปัจจุบันจะเหลือแค่ซาก แต่หากเราจะไปเที่ยว ก็ควรคิดถึงจิตใจของผู้สร้างด้วย หากเรารู้เจตนารมณ์ เราก็จะเคารพต่อสถานที่ที่เราจะไปเที่ยว ซึ่งเชื่อว่ากำลังฮือฮา และอยากไปเที่ยว...

                           ทีมข่าวเฉพาะกิจไทยรัฐออนไลน์ รายงาน




Thank to : https://www.thairath.co.th/scoop/interview/2726815
21 ก.ย. 2566 06:14 น. | สกู๊ปไทยรัฐ > Interview > ไทยรัฐออนไลน์

[เมืองศรีเทพ อุทยานก่อนประวัติศาสตร์ กับ 2 เหตุผล ยกเป็นมรดกโลก]

.



เมืองศรีเทพ อุทยานก่อนประวัติศาสตร์ กับ 2 เหตุผล ยกเป็นมรดกโลก

'เมืองศรีเทพ' มรดกโลกทางวัฒนธรรมแห่งที่ 4 ของไทย ประวัติการค้นพบ ความสำคัญของสถานที่ และข้อเสนอแนะถึงหน่วยงานภาครัฐ...

สิ้นเสียงการรับรองจากที่ประชุมคณะกรรมการมรดกโลก สมัยสามัญครั้งที่ 45 ณ กรุงริยาด ราชอาณาจักรซาอุดีอาระเบีย ก็มีเสียงโห่ร้องแสดงความยินดีเกิดขึ้นที่ประเทศไทย เนื่องจาก 'อุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ' ถูกประกาศขึ้นทะเบียนมรดกทางวัฒนธรรมแห่งที่ 4 ของไทย หลังจากเว้นว่างไปถึง 31 ปี นับจากการประกาศขึ้นทะเบียนมรดกโลก แหล่งโบราณคดีบ้านเชียง จ.อุดรธานี เมื่อ พ.ศ.2535


ภาพ ศรันย์ พงษ์สวัสดิ์ #ThairathPhoto

อุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ ตั้งอยู่ที่ ต.ศรีเทพ อ.ศรีเทพ จ.เพชรบูรณ์ โดยเมืองศรีเทพนี้ตั้งอยู่ในบริเวณเขตที่สูงภาคกลาง ในอดีตเป็นจุดเชื่อมโยงเครือข่ายของการแลกเปลี่ยนสินค้าและวัฒนธรรม ระหว่างพื้นที่ภาคกลาง และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มีความสำคัญมาตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ตอนปลาย ต่อเนื่องจนถึงวัฒนธรรมเขมรโบราณ (พุทธศตวรรษที่ 8-18)

เมืองศรีเทพมีอัตลักษณ์ของตนเอง ตั้งแต่ลักษณะการวางผังเมือง โดยเป็นเมืองแฝด หรือเมืองขยาย คือ เมืองในและเมืองนอก พบหลักฐานงานศิลปกรรมใน 'สกุลช่างศรีเทพ' มีลักษณะโดดเด่นเฉพาะตัว จนได้รับการยกย่องจากนักวิชาการเรื่องเทคนิคช่าง



อุทยานฯ แห่งนี้มีพื้นที่กว่า 2,889 ไร่ มีลักษณะเป็นเมืองซ้อนเมืองขนาดใหญ่ และมีคูเมือง นอกจากนั้นยังมีสระน้ำโบราณมากกว่า 70 แห่ง สิ่งเหล่านี้ล้วนสะท้อนให้เห็นความรุ่งเรืองของเมืองที่เคยมีมา

ทีมข่าวเฉพาะกิจไทยรัฐออนไลน์ จะพาทุกคนไปทำความรู้จักเรื่องราวและความสำคัญของ 'อุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ' เพื่อร่วมฉลองการขึ้นทะเบียนมรดกโลกของประเทศไทย ในรอบ 31 ปี และข้อความที่ฝากถึงหน่วยงานภาครัฐ เพื่อการพัฒนาพื้นที่ศรีเทพ ผ่านการพูดคุยกับ 'คุณธนัชญา เทียนดี' นักโบราณคดีปฏิบัติการ อุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ



แรกเริ่มขุดค้น :

จากคำบอกเล่าของ คุณธนัชญา ทำให้เราทราบว่า "การค้นหาโบราณสถานแห่งนี้เริ่มต้นประมาณปี พ.ศ.2447 สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ ตามหาเมืองโบราณศรีเทพ ซึ่งชื่อ เมืองศรีเทพ ปรากฏอยู่ในเอกสารโบราณ จากการศึกษาข้อมูลของท่าน ทำให้ท่านสันนิษฐานว่า เมืองโบราณดังกล่าวน่าจะอยู่แถบลุ่มน้ำป่าสัก-ลพบุรี แต่ก็ยังไม่ชัดเจนว่าอยู่ตรงไหน ครั้งได้เดินทางเยือนมณฑลเพชรบูรณ์ จึงถือโอกาสตามหาเมืองนี้ไปด้วย

เมื่อกรมพระยาดำรงราชานุภาพเดินทางมาถึงบริเวณมณฑลเพชรบูรณ์ ก็ได้ไปที่ เมืองวิเชียรบุรี (อ.วิเชียรบุรี จ.เพชรบูรณ์ ในปัจจุบัน) เจ้าเมืองวิเชียรบุรีได้บอกต่อพระยาดำรงราชานุภาพว่า เดิมแล้วชื่อเมืองวิเชียรบุรี คือ เมืองท่าโรง กับ เมืองศรีเทพ

กรมพระยาดำรงทราบดังนั้นจึงได้ตามชาวบ้านไปยังเขตเมืองศรีเทพปัจจุบัน แต่ขณะนั้นยังไม่ได้เรียกเมืองศรีเทพ โดยขึ้นเรือที่ท่านาตะกรุด และได้เดินเท้าต่อ กระทั่งถึงเขตเมืองโบราณตามคำบอกเล่าของชาวบ้าน จึงเริ่มมีการสำรวจขึ้นตั้งแต่ตอนนั้น และท่านได้เรียกเมืองโบราณนี้ว่า 'เมืองศรีเทพ'

กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ได้เขียนเรื่องเมืองศรีเทพในเอกสารต่างๆ นั่นจึงเหมือนกับการเปิดตัวครั้งแรกอย่างเป็นทางการ ต่อมามีนักวิชาการ เช่น หม่อมเจ้าสุภัทรดิศ ดิศกุล ก็มาสำรวจที่เมืองศรีเทพเป็นประจำ"



"แต่ชื่อที่แท้จริงของเมืองแห่งนี้ (เมืองศรีเทพ ที่ขึ้นมรดกโลก) เรายังไม่ทราบแน่ชัด แล้วเมืองนี้เป็นเมืองเดียวกันกับที่ปรากฏในเอกสารที่กรมพระยาดำรงราชานุภาพอ่านเจอหรือไม่ เรื่องนี้ก็ยังไม่มีหลักฐานยืนยัน แต่พวกเราก็เรียกเมืองนี้ว่า ‘เมืองศรีเทพ’ ไปก่อน ถ้าลองไปค้นเอกสารเก่าในหอสมุดแห่งชาติ ก็จะมีปรากฏชื่อเมืองศรีเทพ เมืองท่าโรง แต่ยังไม่มีหลักฐานปรากฏแน่ชัดถึงความเชื่อมโยงระหว่างเมืองโบราณแห่งนี้ (อุทยานศรีเทพ) กับชื่อเมืองศรีเทพในเอกสาร"

"ปี พ.ศ.2478 กรมศิลปากร ได้ขึ้นทะเบียนโบราณสถานเมืองศรีเทพ ปีนี้เป็นการขึ้นทะเบียนเพียงชื่อ แต่ยังไม่ได้กำหนดขอบเขตของโบราณสถาน ต่อมาในปี พ.ศ.2506 ได้ขึ้นทะเบียนอีกครั้ง โดยมีการระบุและขยายขอบเขตของโบราณสถาน เป็นการขึ้นทะเบียนทั้ง เขาคลังนอก, ปรางค์ฤาษี รวมถึงเมืองศรีเทพ

ระหว่างปี พ.ศ.2506-2527 มีการขุดค้นพื้นที่อยู่ตลอด รวมถึงระหว่างนั้นมีการขุดค้นในเมือง และเนินโบราณสถาน กระทั่งปี พ.ศ.2527 เมืองโบราณศรีเทพได้มีโครงการจัดตั้งอุทยานประวัติศาสตร์เกิดขึ้น ตั้งแต่นั้นก็มีการขุดค้น และขุดแต่งมาโดยตลอด

อย่างเขาคลังนอกที่ในอดีตมีสภาพคล้ายเนินเขา ผู้สำรวจค่อนข้างมั่นใจอยู่แล้วว่าเป็นโบราณสถาน และมีการขึ้นทะเบียนโบราณสถานอย่างเป็นทางการเมื่อปี พ.ศ.2506 แต่เพิ่งได้งบประมาณขุดค้นเมื่อปี พ.ศ.2551"



ความสำคัญของเมืองศรีเทพ ต่อประวัติศาสตร์ :

คุณธนัชญา เล่าให้ทีมข่าวฯ ฟังว่า เมืองศรีเทพ เป็นจุดเริ่มต้นของยุคประวัติศาสตร์ในพื้นที่ประเทศไทย โดยอยู่ในยุคแรกเริ่มที่ชุมชนพื้นที่ประเทศไทยในอดีต ได้เปลี่ยนจากชุมชนหมู่บ้านไปเป็นชุมชนเมือง ซึ่งเป็นช่วงที่การค้าเริ่มรุ่งเรือง มีการรับเอาศาสนาจากอินเดียเข้ามา และเป็นเมืองที่มีการนับถือศาสนาที่หลากหลาย มีความสมบูรณ์ครบถ้วนมากกว่าเมืองอื่นๆ ในยุคเดียวกัน คือ ยุคทวารวดี

ทวารวดี ขอใช้นิยามที่ใช้ในปัจจุบัน มันเป็นการเรียกชื่อวัฒนธรรมหรือเมือง ที่มีหลักฐานคล้ายกันในแถบภาคกลางของประเทศไทย เช่น เมืองคูบัว จ.ราชบุรี, เมืองอู่ทอง จ.สุพรรณบุรี, เมืองนครปฐมโบราณ, เมืองจันเสน จ.นครสวรรค์, เมืองขีดขิน จ.สระบุรี, เมืองซับจำปา จ.ลพบุรี เป็นต้น

ทีมข่าวฯ ถามกลับว่า หากนำความสมบูรณ์ของโบราณสถาน หรือวัตถุโบราณต่างๆ ไปเทียบกับเมืองโบราณที่กล่าวมา เมืองศรีเทพ มีความสมบูรณ์มากกว่าเมืองอื่นใช่หรือไม่ คุณธนัชญา ให้คำตอบว่า

"ใช่ค่ะ โดยเฉพาะเรื่องลักษณะผังเมือง คือ เมืองศรีเทพ แทบจะเป็นเมืองเดียวที่ไม่ถูกรุกล้ำจากสิ่งก่อสร้างสมัยใหม่ ถ้าเมืองอื่นๆ ก็มีการถูกผู้คนเข้ามาใช้พื้นที่สร้างบ้านเพื่ออยู่อาศัย หรือมีการตัดถนนขึ้น ส่วนเมืองศรีเทพยังคงลักษณะดั้งเดิมเอาไว้ได้เป็นอย่างดี ความครบถ้วนสมบูรณ์นี้ก็เป็นส่วนหนึ่งที่เรานำไปยื่นขอขั้นทะเบียนมรดกโลกด้วย"



การขึ้นสู่มรดกโลกทางวัฒนธรรมแห่งที่ 4 ของเมืองไทย :

อุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ เป็นแหล่งมรดกทางวัฒนธรรมแห่งที่ 4 ที่ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกต่อจาก เมืองประวัติศาสตร์สุโขทัย และเมืองบริวาร, เมืองประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา และเมืองบริวาร และแหล่งโบราณคดีบ้านเชียง จ.อุดรธานี

สำหรับ เมืองโบราณศรีเทพ และแหล่งต่อเนื่อง มีจำนวน 3 แห่ง ที่ได้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก ได้แก่ เมืองโบราณศรีเทพ โบราณสถานเขาคลังนอก และโบราณสถานถ้ำเขาถมอรัตน์ ภายใต้เกณฑ์คุณค่าโดดเด่นอันเป็นสากล เพราะยังคงความครบถ้วนสมบูรณ์ และเป็นของแท้ดั้งเดิมไว้ได้อย่างสมบูรณ์ ซึ่งเสนอตามเกณฑ์การขึ้นทะเบียนแหล่งมรดกโลก ประกอบด้วย

เกณฑ์ข้อที่ 2 แสดงถึงความสำคัญของการแลกเปลี่ยนคุณค่าของมนุษย์ในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง หรือพื้นที่ในวัฒนธรรมใดๆ ของโลก ผ่านการพัมนาด้านสถาปัตยกรรม หรือทางเทคโนโลยีอนุสรณ์ศิลป์ การวางแผนผังเมือง หรือการออกแบบภูมิทัศน์

เกณฑ์ข้อที่ 3 เป็นพยานหลักฐานที่ยอดเยี่ยม หรือหาที่เสมอเหมือนไม่ได้ของประเพณีวัฒนธรรม หรือวัฒนธรรมที่ยังคงอยู่ หรือสูญหายไปแล้ว

"อุทยานศรีเทพ ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก เพราะผ่านเกณฑ์ของยูเยสโก 2 ข้อ ถ้าพูดให้เข้าใจง่าย อย่างแรก คือ มีความครบถ้วนสมบูรณ์ เป็นเมืองทวารวดีที่ยังไม่ถูกรุกล้ำจากสิ่งก่อสร้างปัจจุบัน ข้อต่อมา คือ เป็นตัวแทนของการรับวัฒนธรรมอินเดียเข้ามา และมีการส่งต่อ หรือเปลี่ยนผ่านวัฒนธรรมสมัยทวารวดีสู่สมัยอยุธยา" คุณธนัชญา กล่าวกับเรา



ข้อเสนอแนะต่อภาครัฐ :

การได้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกถือว่าเป็นเรื่องที่น่ายินดีอย่างยิ่ง แต่การรักษาสถานะ และการดูแลพื้นที่มรดกโลกหลังจากนี้จะเป็นโจทย์ต่อไปที่ผู้เกี่ยวข้องต้องร่วมมือช่วยกัน โดยเฉพาะภาครัฐที่ต้องเข้ามามีส่วนร่วมในการดูแลและสนับสนุน โดยคุณธนัชญามีข้อเสนอแนะถึงรัฐบาลไทย 3 เรื่องหลักด้วยกัน

"1. อยากให้มี การเพิ่มอัตรากำลังคนและเจ้าหน้าที่ เนื่องจากตอนนี้มีนักโบราณคดีที่เป็นข้าราชการเพียง 2 คน คือ หัวหน้า และพี่ (คุณธนัชญา) อาจจะมีนักโบราณคดี หรือเจ้าหน้าที่ส่วนอื่นเข้ามาเพิ่มเติม เพราะตอนนี้งานโบราณคดีที่เมืองศรีเทพนั้นเยอะมาก แต่จำนวนคนทำงานไม่เพียงพอ

2. อยากให้ เพิ่มอาคารสิ่งก่อสร้าง ที่จะเป็นออฟฟิศทางโบราณคดี เพราะของเยอะ จึงต้องมีคลังเก็บของ และมีพื้นที่สำหรับทำงาน เนื่องจากงานมีเพิ่มมากขึ้น

3. การทวงคืนโบราณวัตถุ ที่กระจัดกระจายอยู่ต่างประเทศ และในประเทศไทยเอง ซึ่งในข้อนี้ก็นำไปสู่การที่ อ.ศรีเทพ ควรมีพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติที่จะเป็นพื้นที่เก็บโบราณวัตถุจากเมืองศรีเทพ ตอนนี้ยังไม่มี ซึ่งตามกฎหมายแล้วโบราณวัตถุต้องอยู่ในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ

ทำให้ตอนนี้โบราณวัตุของเมืองศรีเทพกระจัดกระจายอยู่ตามพิพิธภัณฑ์ต่างๆ รวมถึงที่ต่างประเทศ ซึ่งอันนี้อาจจะทวงคืนยากหน่อย แต่ก็อยากให้ได้กลับมา เพราะคนพื้นที่ก็อยากให้โบราณวัตถุกลับประเทศไทย"



โบราณวัตถุพลัดถิ่น :

หากอิงคำพูดจากข้อเสนอแนะที่ 3 แสดงว่ามีของโบราณที่ไม่ได้อยู่ในพื้นที่ด้วย "ใช่ค่ะ มีโบราณวัตถุหลายชิ้นที่ไปอยู่ต่างประเทศ แต่ไม่ทราบจำนวน ทั้งอยู่ที่ต่างประเทศ และอยู่ในไทย แต่ในประเทศไทยจะเป็นสมบัติส่วนตัวของเอกชน" คุณธนัชญา กล่าวกับทีมข่าวฯ

ทีมข่าวฯ ถามกลับว่า จะแน่ใจได้อย่างไรว่าหลักฐานเหล่านั้นที่เราต้องการคืน เป็นโบราณวัตถุของเมืองศรีเทพ คุณธนัชญา ตอบว่า

"อันนี้ก็ตอบยากเหมือนกัน เพราะมันถูกขุดค้นโดยนักลักลอบไปแล้ว เหลือแค่คำบอกเล่าที่ผู้ขายบอกกันว่าชิ้นนั้นๆ มาจากเมืองศรีเทพ แต่บางชิ้นมีข้อความแปะในพิพิธภัณฑ์ที่เมืองนอกว่าชิ้นไหนมาจากเมืองศรีเทพ ดังนั้นนี่จึงเป็นข้อมูลที่เราพอจะรู้ อีกข้อคือ บางชิ้นพอจะทราบได้จากรูปร่าง ลวดลาย ว่าเป็นของช่างสกุลศรีเทพ

แต่ความยากคือ โบราณวัตถุที่ถูกขุดหลุดออกจากบริบท และแหล่งที่อยู่เดิม เราอาจจะไม่ทราบว่าชิ้นนั้นมาจากตรงไหน โบราณวัตถุจึงเหมือนสูญเสียคุณค่าทางวิชาการไปพอสมควร อย่างไรก็ตามที่อยากได้คืน เพราะของเหล่านั้นก็ยังมีคุณค่าต่อจิตใจ และเมืองโบราณศรีเทพ



การได้กลับมานั้นยังไงก็มีประโยชน์ ยกตัวอย่าง เทวรูปที่อยู่ต่างประเทศ ที่ผ่านมาเราศึกษาได้เพียงจากรูปถ่าย ทำให้เราไม่รู้ลักษณะโดยรอบทั้งหมด เช่น ด้านหลัง เราก็ดูไม่ได้ เพราะมันมาแค่รูปถ่ายด้านเดียว เราจึงอยากเห็นของจริงว่าเป็นอย่างไร เพราะของอยู่ต่างประเทศ ครั้นจะตามไปดูก็ไม่สะดวกอีก

เราอยากได้กลับมาศึกษา แต่ก็เข้าใจว่ายากมาก เพราะเป็นเรื่องของรัฐบาลระหว่างประเทศ เราเพียงพูดแทนชาวศรีเทพที่เขาอยากให้ของกลับมาอยู่บ้านเขา แต่ก็ต้องเข้าใจต่อว่าหากได้กลับมาตอนนี้ก็ยังไม่มีพิพิธภัณฑ์รองรับ

โบราณวัตถุที่เมืองศรีเทพมันล้ำค่ามากๆ อยากให้ทุกคนตระหนักถึงคุณค่าต่อของโบราณ หากโบราณวัตถุชิ้นหนึ่งถูกแยกออกจากบริบทที่เคยอยู่ คุณค่าทางวิชาการมันเสียไป อยากให้ทุกคนตระหนักถึงเรื่องนี้ งานวิชาไม่ใช่แค่มีของ หรือโบราณวัตถุสวยๆ แล้วมันจะดี"

ทีมข่าวฯ ถามปิดท้ายว่า แล้วการที่โบราณวัตถุสูญหายแบบนี้ ส่งผลกระทบต่อสถานะการเป็นมรดกโลกหรือไม่ ได้คำตอบว่า "ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการเป็นมรดกโลก เพราะตอนที่มีการประกาศเป็นมรดกโลก ทางยูเนสโก และกรรมการ ก็ไม่ได้มีการพูดถึงเรื่องนี้ หรือท้วงเรื่องนี้ขึ้นมา"



แม้ตอนนี้ อุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ จะได้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกแล้ว แต่การบำรุงรักษา พัฒนา รวมถึงการขุดค้นยังต้องดำเนินต่อไป ไม่แน่ว่าในอนาคตพื้นที่แห่งนี้อาจจะเจอหลักฐานสำคัญอื่นๆ ที่ช่วยต่อยอดเชื่อมโยงเรื่องราวเมืองศรีเทพได้มากขึ้น จนอาจทำให้เราได้รู้ประวัติศาสตร์ที่แท้จริงก็เป็นได้...

                               ทีมข่าวเฉพาะกิจไทยรัฐออนไลน์ รายงาน




Thank to : https://www.thairath.co.th/scoop/theissue/2726763
20 ก.ย. 2566 18:15 น. | สกู๊ปไทยรัฐ > THE ISSUE > ไทยรัฐออนไลน์

[วัดไตรสามัคคี ดินแดนพญานาคแห่งศรีสะเกษ วัดสวยที่ควรค่าแก่การไปชม]

วัดไตรสามัคคี ดินแดนพญานาคแห่งศรีสะเกษ วัดสวยที่ควรค่าแก่การไปชม

ศรีสะเกษ ใครว่าไม่มีที่เที่ยว วันนี้ Sanook Travel จะพาทุกคนไปทำความรู้จักกับวัดไตรสามัคคี วัดสวยแห่งศรีสะเกษ ที่รับสมญานามว่าเป็นดินแดนพญานาคแห่งศรีสะเกษ





สถานที่แห่งนี้เป็นที่ตั้งของเกาะนาค เมืองบาดาล ที่รวบรวมเอารูปปั้นองค์พญานาคเอาไว้มากมายหลายองค์ หากมองในด้านพุทธศิลป์ที่นี่จะดูงดงามวิจิตรตระการตา ราวกับอยู่ในเมืองบาดาล



อีกทั้งยังขึ้นชื่อในเรื่องของความศักดิ์สิทธิ์หลายๆ คนไปขอพรแล้วก็มักจะสมหวังกันเสมอ ถือเป็นอีกหนึ่งพิกัดสายมูที่ต้องไม่พลาดสำหรับคนชอบเรื่องสายมู



ใครมีแพลนไปเที่ยวศรีสะเกษ ลองแวะไปเช็กอิน ไปไหว้พระทำบุญ ให้เป็นสิริมงคลแก่ชีวิตกันได้ที่วัดไตรสามัคคีแห่งนี้ครับ รับรองสวยงามประทับใจแน่นอน

ข้อมูลเพิ่มเติม

ที่ตั้ง : อ.โพธิ์ศรีสุวรรณ จ.ศรีสะเกษ
พิกัด : maps.app.goo.gl/bDdVCvsSBbybQ36NA?g_st=ic
เวลาเปิด - ปิด : 6.00 - 18.00 น.
ติดต่อ : 093 462 7547



ขอขอบคุณ :-
ภาพ : Tassanee Sangkrai
Peeranut P. : ผู้เขียน | 19 ก.ย. 66 (14:10 น.)
website : https://www.sanook.com/travel/1441999/

[พ่อปู่พญาศรีเพชรคีรี มหามุนี ศรีสุทโธนาคราช วัดถ้ำแจง พญานาคใหญ่ที่สุดของไทย!]

พ่อปู่พญาศรีเพชรคีรี มหามุนี ศรีสุทโธนาคราช วัดถ้ำแจง พญานาคใหญ่ที่สุดของไทย!

องค์พญานาค ถือเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ชาวไทยส่วนใหญ่ให้ความเคารพนับถือ และอยู่คู่กับพระพุทธศาสนาในเมืองไทยมาอย่างยาวนาน ดั่งที่เราเห็นได้ตามวัดวาอารามต่างๆ มักจะมีรูปปั้นองค์พญานาคอยู่ด้วยเสมอ แต่รู้หรือไม่ว่าองค์พญานาคที่มีขนาดใหญ่ที่สุดของเมืองไทยนั้น ตั้งอยู่ที่จังหวัดเพชรบุรี ใกล้ๆ กรุงเทพฯ แค่นี้เอง วันนี้ Sanook Travel จะพาทุกคนไปทำความรู้จักกันครับ





องค์พญานาคนี้มีชื่อว่า พ่อปู่พญาศรีเพชรคีรี มหามุนี ศรีสุทโธนาคราช ประดิษฐานอยู่ที่วัดถ้ำแจง ต.เขาใหญ่ อ.ชะอำ จ.เพชรบุรี เป็นองค์พญานาคที่มีขนาดใหญ่โตและมีสีสันสวยงาม กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวแลนด์มาร์คแห่งใหม่ของเพชรบุรีในตอนนี้





พ่อปู่พญาศรีเพชรคีรี มหามุนี ศรีสุทโธนาคราช มีความสูงถึง 31 เมตร ยาว227 เมตร เส้นผ่าศูนย์กลาง 2 เมตร ซึ่งถือว่าเป็นรูปปั้นองค์พญานาคที่ใหญ่ที่สุดของเมืองไทยในตอนนี้เลยทีเดียว



ผู้ที่มีจิตศรัทธาในองค์พญานาคจะเดินทางไปกราบไหว้สักการะที่วัดถ้ำแจงกันเป็นจำนวนมากในแต่ละวัน ถือเป็นพิกัดสายมูแห่งใหม่ที่หลายๆ คนบอกว่าขอพรอะไรก็มักจะประสบผลสำเร็จเสมอ ทำมาค้าขายดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด



หากใครมีโอกาสไปเที่ยวจังหวัดเพชรบุรี ลองแวะไปสักการะ พ่อปู่พญาศรีเพชรคีรี มหามุนี ศรีสุทโธนาคราช กันครับ เพื่อเป็นสิริมงคลในการเดินทาง และไม่แน่อาจจะได้โชคได้ลาภกลับมากันด้วย

ข้อมูลเพิ่มเติม

ที่ตั้ง : วัดถ้ำแจง ต.เขาใหญ่ อ.ชะอำ จ.เพชรบุรี
พิกัด : https://goo.gl/maps/kNKqisgJJoRd4M1J6
ติดต่อ : 065 443 5965
Facebook : วัดถ้ำแจง จ.เพชรบุรี




ขอขอบคุณ
ภาพ : วัดถ้ำแจง จ.เพชรบุรี
Peeranut P. : ผู้เขียน | 20 ก.ย. 66 (14:00 น.)
website : https://www.sanook.com/travel/1442007/

[ฤกษ์จุดธูปขอขมากรรม 23 กันยายน 2566 ฤกษ์ดีถอนคำสาบาน คำสาปแช่ง]

ฤกษ์จุดธูปขอขมากรรม 23 กันยายน 2566 ฤกษ์ดีถอนคำสาบาน คำสาปแช่ง

วันที่ 23 กันยายน 2566 อาจารย์สุทธิธรรม พากเพียร ผู้เชี่ยวชาญวิชาโหราศาสตร์ไทย และโหราศาสตร์สากล และเจ้าของเพจ ดูดวงโหราศาสตร์ไทยระบบรังสีดาว ได้คำนวณฤกษ์เอาไว้ว่าเป็นวันดีในการจุดธูปขอขมากรรม ถอนคำสาบาน ถอนคำสาปแช่ง ต่อเจ้ากรรมนายเวร เจ้าเกณฑ์ดวงชะตา แก้ไขดวงด้วยตนเอง โดยวันที่ 23 กันยายน 2566 เป็นวันศารทวิษุวัต หรือภาษาไทยเรียกว่า วันราตรีเสมอภาค ซึ่งเป็นวันที่มีเวลา กลางวันกับกลางคืนเท่ากัน จึงเป็นช่วงเวลาที่ ห้วงมิติแต่ละภพเชื่อมต่อถึงกัน โลกมนุษย์ โลกวิญญาณ โลกบาดาล

เป็นความเชื่อส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณ

ฤกษ์จุดธูปขอขมากรรม

    • วันที่ 23 กันยายน 2566
    • เวลา 06.09 น. - 18.09 น.

@@@@@@@

การทำพิธี

    • จุดธูป 18 ดอก
    • หันหน้าไปทางทิศตะวันออก กลางแจ้ง หรือในร่มก็ได้ ถ้าอยู่ในร่มหันหน้าไปหาพระ หรือทิศใดก็ได้ตามสะดวก (อย่าลืมคำนึงถึงความปลอดภัยในสถานที่ที่ใช้จุดธูป)
    • กล่าวนะโมฯ 3 จบ
    • และกล่าว
      อิมัง มิฉา อธิษฐานัง ปันจุทัดธาราปิ
      ทุติยัมปิ อิมัง มิจฉา อธิษฐานัง ปันจุทัดธาราปิ
      ตะติยัมปิ อิมัง มิจฉา อธิษฐานัง ปันจุทัดธาราปิ

ข้าพเจ้า (ชื่อ-นามสกุล) ขอถอดถอนคำอธิษฐาน ขอถอดถอนคำสาบาน ขอถอดถอนคำสาบคำแช่ง ขอถอดถอนคำบนบานศาลกล่าว ขอถอดถอนคำสัญญาที่ข้าพเจ้าได้ตั้งขึ้น พร้อมแล้วด้วยกิเลส ด้วยตัณหา ด้วยอุปทาน ด้วยโทสะ ด้วยโมหะ ด้วยมานะ ด้วยมิจฉาทิฐิ ที่ข้าพเจ้าได้อธิษฐานไว้ สาปแช่งไว้ บนบานศาลกล่าวไว้ สาบานไว้ สัญญาไว้ ในอดีตชาติก็ดี ปัจจุบันชาติก็ดี

ข้าพเจ้า น้อมขออำนาจพระบารมีขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระรัตนตรัยและเทพพรหมทั้ง 16 ชั้นฟ้า 15 ชั้นดิน แม่พระธรณี ได้โปรดเป็นทิพย์พยานในการที่ข้าพเจ้า ขอถอดถอนคำอธิษฐานเหล่านั้น ถอนคำแช่ง คำสาบาน คำบนบานศาลกล่าว คำสัญญา ร้อยหน พันหน ณ กาล บัดนี้เทอญ

นะถอน โมถอน พุทธถอน ธาถอน ยะถอน
นะคลอน โมคลอน พุทคลอน ธาคลอน ยะคลอน
ถอนด้วย นะโมพุทธายะ นะมามิหัง

ข้าพเจ้า (เอ่ยชื่อ นามสกุล ปัจจุบันของท่าน) ขอขมากรรม ในสิ่งที่ได้ล่วงเกินไป ทั้งกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม ต่อท่านทั้งหลาย ไม่ว่าจะรู้ก็ดี ไม่รู้ก็ดี ระลึกได้ หรือ ไม่ได้ก็ดี ขอท่านผู้มีฤทธิ์ มีอำนาจ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ และเจ้ากรรมนายเวร เจ้าบุญนายคุณ เจ้ากรรมนายเวร เจ้าเกณฑ์ดวงชะตาของข้าพเจ้าทั้งหลาย

โปรดอโหสิกรรมให้กับข้าพเจ้าด้วยเถิด อย่าได้โกรธเคือง อย่าได้จองเวรต่อข้าพเจ้าอีกต่อไป และโปรดถอดถอนคำสาปแช่งที่ให้แก่ข้าพเจ้า หรือคำสาปใด ๆ อันเกิดจากข้าพเจ้าได้เป็นผู้กระทำ หรือถูกกระทำจากท่านทั้งหลายก็ดี ขอจงดับหมดสิ้นไป

ด้วยอนุภาพ พระบารมีแห่งพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ และด้วยบารมีแห่งองค์มหาโพธิสัตว์เจ้า และองค์มหาเทพ โปรดเมตตาและประทานพรแก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด และช่วยเปิดทาง และแสงสว่างทั้งทางโลกและทางธรรม และให้การดำรงชีวิตของข้าพเจ้า จงมีแต่ความเจริญรุ่งเรืองยิ่ง ๆ ขึ้นไป

ขอให้ข้าพเจ้าจงมีโชค มีลาภ มีเงินมีทอง เหลือกินเหลือใช้เหลือเก็บเป็นเศรษฐีมหาเศรษฐีด้วยเถิด และขอให้ข้าพเจ้าได้พบแต่คนดีมีคุณธรรมอยู่ในศีล ในธรรม เข้ามาช่วยเหลือข้าพเจ้าด้วยเถิด สาธุ สาธุ สาธุ

ปะโตเมตัง ปะระชีวินัง สุขะโตจุติ จิตตะ เมตตะ นิพพานัง สุขะโตจุติ (กล่าว 3 จบ)

    • เมื่ออธิษฐานในสิ่งที่ท่านปรารถนาแล้ว ให้ปักธูปลงในกระถาง หรือภาชนะที่เตรียมไว้หรือ ดินบริเวณนั้น

@@@@@@@

ทั้งนี้ ในวันดังกล่าว เวลา 06.30 น. อาจารย์สุทธิธรรม พากเพียร จะนำทุกกท่านขอขมากรรมไปพร้อมกันที่เฟซบุ๊ก Sutthitham Phakphian และเพจ ดูดวงโหราศาสตร์ไทยระบบรังสีดาว หากใครดูไลฟ์ไม่ทันก็ให้รอฟังที่บันทึกแล้วกล่าวตาม ได้ตามสะดวกจนถึงก่อนพระอาทิตย์ ตกดิน คือเวลา 18.09 น.




ขอขอบคุณ :-
ข้อมูล : Sutthitham Phakphian, ดูดวงโหราศาสตร์ไทยระบบรังสีดาว
website : https://www.sanook.com/horoscope/262043/
S! Horoscope : สนับสนุนเนื้อหา | 20 ก.ย. 66 (10:38 น.)

[เจาะลึก “เมืองโบราณศรีเทพ” มรดกโลกแหล่งที่ 7 ของไทย ตัวแทนวัฒนธรรมสมัย “ทวารวดี”]

เจาะลึก “เมืองโบราณศรีเทพ” มรดกโลกแหล่งที่ 7 ของไทย ตัวแทนวัฒนธรรมสมัย “ทวารวดี”

เจาะลึกรายละเอียดเมืองโบราณศรีเทพ จ.เพชรบูรณ์ มรดกโลกแหล่งที่ 7 ของประเทศไทย ตัวแทนของเมืองโบราณในวัฒนธรรมทวารวดี “เขาคลังนอก” โบราณสถานศิลปะทวารวดีที่ใหญ่และสมบูรณ์ที่สุดในประเทศไทย และ “ถ้ำเขาถมอรัตน์” ภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งเดียวที่พบในประเทศไทยและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

ตามที่ที่ประชุมคณะกรรมการมรดกโลก สมัยสามัญครั้งที่ 45 ที่กรุงริยาด ราชอาณาจักรซาอุดีอาระเบีย มีมติในการรับรองเมืองโบราณศรีเทพ จ.เพชรบูรณ์ เป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรม ขององค์การเพื่อการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ หรือ ยูเนสโก โดยนับเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรมแหล่งที่ 4 ของไทย ต่อจาก นครประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา เมืองประวัติศาสตร์สุโขทัย และเมืองบริวาร แหล่งโบราณคดีบ้านเชียง จ.อุดรธานี และหากรวมแหล่งมรดกโลกทางธรรมชาติเข้าไปด้วย คือ เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่-ห้วยขาแข้ง ผืนป่าดงพญาเย็น-เขาใหญ่ และกลุ่มป่าแก่งกระจาน เมืองโบราณศรีเทพ จะนับเป็นมรดกโลกแหล่งที่ 7 ของไทย โดยเมืองโบราณศรีเทพได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก 3 แหล่ง คือ เมืองโบราณศรีเทพ โบราณสถานเขาคลังนอก และโบราณสถานถ้ำเขาถมอรัตน์ นั้น


ปรางค์ศรีเทพ


ประติมากรรมปูนปั้นรูปคนแคระ ลายพันธุ์พฤกษา และลายเรขาคณิต เอกลักษณ์โดดเด่นของโบราณสถานเขาคลังใน

เมืองโบราณศรีเทพ เป็นตัวแทนของเมืองโบราณในวัฒนธรรมทวารวดี จากหลักฐานทางโบราณคดีที่ค้นพบการตั้งถิ่นฐานที่อยู่อาศัยของคนตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์ จนพัฒนาตนเองด้วยการติดต่อกับสังคมภายนอก และรับวัฒนธรรมทางศาสนาจากอินเดียในราวพุทธศตวรรษที่ 7-11 และเรียนรู้การขุดคูน้ำคันดิน ทำเป็นคูเมือง กำแพงเมือง และพัฒนาอย่างต่อเนื่อง พบหลักฐานสำคัญของการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างชุมชนดั้งเดิมในวัฒนธรรมทวารวดีกับวัฒนธรรมอินเดียตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 10 การรับศาสนาพราหมณ์และพุทธทั้งแบบเถรวาทและมหายาน ตั้งแต่ราวพุทธศตวรรษที่ 11-12 คือ การเข้ามามีอิทธิพลอย่างถาวรของพุทธศาสนาทั้งแบบเถรวาท มหายาน และศาสนาพราหมณ์ พบหลักฐาน เช่น รูปเคารพ พระพุทธรูป พระนารายณ์ และศาสนสถาน อันเป็นจุดเริ่มต้นของวัฒนธรรมทวารวดีที่ยังคงความครบถ้วนสมบูรณ์

โดยเฉพาะผังเมืองโบราณมีความแตกต่างไปจากผังเมืองในวัฒนธรรมทวารวดีเมืองอื่นๆ ที่พบในประเทศไทย และในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีอัตลักษณ์ของตนเองตั้งแต่ลักษณะการวางผังเมืองที่มีลักษณะเป็นเมืองแฝดหรือเมืองขยาย คือ “เมืองใน” และ “เมืองนอก” พบหลักฐานงานศิลปกรรมใน “สกุลช่างศรีเทพ” ที่มีลักษณะโดดเด่นเฉพาะตัว ได้รับการยกย่องจากนักวิชาการเรื่องเทคนิคงานช่างเมืองศรีเทพ ที่กล้าสร้างประติมากรรมลอยตัวอย่างแท้จริง โดยไม่มีแผ่นโค้งด้านหลังรองรับ นิยมการยืนท่าตริภังค์ อันแสดงให้เห็นเสมือนการเคลื่อนไหว ซึ่งต่างจากประติมากรรมในแหล่งอื่นๆ ในระยะเวลาเดียวกัน มีอายุอยู่ราวพุทธศตวรรษที่ 12-14


โบราณสถานเขาคลังใน


ปรางค์สองพี่น้อง

เมืองโบราณศรีเทพ ยังคงปรากฏหลักฐานความเป็นเมือง คือ มีคูเมือง กำแพง ประตูเมือง ที่มีความครบถ้วนสมบูรณ์ พบโบราณสถานมากกว่า 112 แห่ง ที่สร้างเนื่องในพระพุทธศาสนาทั้งแบบเถรวาท มหายาน และศาสนาพราหมณ์ ปัจจุบันมีโบราณสถานที่ได้รับการขุดแต่งบูรณะแล้วเสร็จ จำนวน 45 แห่ง ที่สำคัญเช่น โบราณสถานเขาคลังใน ปรางค์ศรีเทพ และปรางค์สองพี่น้อง และยังมีโบราณสถานอีกกว่า 60 แห่ง ที่รอดำเนินการ


โบราณสถานเขาคลังนอก

โบราณสถานเขาคลังนอก ได้รับอิทธิพลทั้งรูปแบบและแนวความคิดในเรื่องของมณฑลจักรวาลหรือศูนย์กลางจักรวาลของพุทธศาสนามหายานจากศิลปะอินเดียภาคใต้ และศิลปะชวาภาคกลาง จากประเทศอินโดนีเซีย และพัฒนามาเป็นรูปแบบเฉพาะของตนเอง มีอายุราวพุทธศตวรรษที่ 13-14 เป็นโบราณสถานขนาดใหญ่ที่มีความครบถ้วนสมบูรณ์ในรูปแบบของศิลปะทวารวดีที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย และแสดงแนวความคิดเรื่องมณฑลจักรวาล ตามคติความเชื่อของท้องถิ่นที่แตกต่างไปจากมณฑลจักรวาลที่พบทั้งในอินเดีย อินโดนีเซีย กัมพูชา และเมียนมา


ภายในโบราณสถานถ้ำเขาถมอรัตน์

โบราณสถานถ้ำเขาถมอรัตน์ อยู่ห่างจากเมืองโบราณศรีเทพไปทางทิศตะวันตกราว 15 กิโลเมตร ในแนวแกนเดียวกันกับโบราณสถานเขาคลังนอก ส่วนที่เป็นแกนกลางถ้ำเป็นผนังที่สลักภาพประติมากรรมนูนต่ำรูปพระพุทธรูปและพระโพธิสัตว์ จำนวนประมาณ 7 องค์ ทั้งหมดจัดอยู่ในศิลปะทวารวดีราวพุทธศตวรรษที่ 13-14 นับเป็นตัวอย่างของศาสนสถานประเภทถ้ำที่แสดงให้เห็นถึงคติความเชื่อของพุทธศาสนามหายาน และภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งเดียวที่พบในประเทศไทยและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ 


ประติมากรรมสกุลช่างศรีเทพ


ประติมากรรมสกุลช่างศรีเทพ

ทั้งนี้ กระทรวงวัฒนธรรม โดยกรมศิลปากร ได้ประกาศยกเว้นค่าธรรมเนียมเข้าชมอุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ จ.เพชรบูรณ์ ระหว่างวันที่ 20-24 ก.ย. นอกจากนี้ยังจัดแสดงนิทรรศการ เรื่อง ศรีเทพกับมรดกโลก ณ พระที่นั่งอิศราวินิจฉัย พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร ตั้งแต่วันที่ 20 ก.ย. 2566-14 ม.ค. 2567 เพื่อเผยแพร่เรื่องราว คุณค่า และความสำคัญของเมืองโบราณศรีเทพ ให้ประชาชนคนไทยทุกคน ตลอดจนนักท่องเที่ยวต่างชาติได้ร่วมเฉลิมฉลองการประกาศขึ้นทะเบียนเมืองโบราณศรีเทพเป็นมรดกโลกในครั้งนี้ด้วย





ขอบคุณ : https://www.dailynews.co.th/news/2734790/
20 กันยายน 2566  ,13:46 น. | การศึกษา-ไอที   

 

เรื่องแนะนำ :-

เมืองศรีเทพ ‘บรรพชน’ ประเทศไทย โดย สุจิตต์ วงษ์เทศ
http://www.madchima.org/forum/index.php?topic=33438.new#new

 

เรื่องแนะนำ :-

พระถังซำจั๋ง รู้จัก ‘ทวารวดี’ ในเอกสารจีนแพร่หลายสู่สากล | สุจิตต์ วงษ์เทศ
http://www.madchima.org/forum/index.php?topic=32425.0

[กรมศิลป์ รับ ยูเนสโกห่วงรถไฟกระทบอยุธยา อยู่ในขั้นตอนศึกษา ยังไม่ถูกถอดมรดกโลก]

.



กรมศิลป์ รับ ยูเนสโกห่วงรถไฟกระทบอยุธยา อยู่ในขั้นตอนศึกษา ยังไม่ถูกถอดมรดกโลก

เมื่อวันที่ 19 กันยายน เวลา ณ พระที่นั่งอิศราวินิจฉัย พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติพระนคร เขตพระนคร กรุงเทพฯ ในงานแถลงข่าวเมืองโบราณศรีเทพ ถูกประกาศขึ้นทะเบียนมรดกโลกทางวัฒนธรรม โดยองค์กรยูเนสโก จากการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกครั้งที่ 45 ที่กรุงริยาด ราชอาณาจักรซาอุดิอาระเบีย

ในตอนหนึ่ง นายพนมบุตร จันทรโชติ อธิบดีกรมศิลปากร ให้สัมภาษณ์ต่อสื่อประเด็นการสร้างรถไฟความเร็วสูงผ่านเมืองอยุธยา ว่า เรื่องนี้อยู่ในระหว่างการศึกษาผลกระทบ ซึ่งองค์การยูเนสโกก็แสดงความเป็นห่วง

“รถไฟความเร็วสูงจะส่งผลกระทบต่อโบราณสถาน หรือ การเป็นมรดกโลกหรือเปล่า ซึ่งทางการรถไฟแห่งประเทศไทยและรัฐบาลที่แล้ว ก็ให้มีการศึกษาผลกระทบ ว่าเมื่อหากรถไฟผ่านแล้ว จะกระทบต่อการเป็นมรดกโลก หรือ ทำให้โบราณสถานเสียหายหรือไม่

พูดง่ายๆตอนนี้อยู่ในระหว่างขั้นตอนการศึกษาผลกระทบ ต่อแหล่งมรดกโลก ซึ่งทราบว่าการรถไฟฯให้ทางมหาวิทยาลัยศิลปากร เป็นผู้ทำการศึกษาในเรื่องนี้ ผลการศึกษายังไม่ออกมา เพราะฉะนั้นกระบวนการขั้นตอน ยังไม่ออกมาถึงกรมศิลปากร แต่อย่างไรก็ตามหากผลการศึกษาออกมาว่า มีผลกระทบมันก็ต้องมีการแก้ไข เช่น การเบี่ยงเส้นทาง เลี่ยงเส้นทาง หรือ การทำอุโมงค์รอด ซึ่งตอนนี้ยังตอบไม่ได้” นายพนมบุตรชี้

@@@@@@@

นายพนมบุตร กล่าวอีกว่า ตอนนี้ตอบได้เพียงว่าเรื่องนี้อยู่ได้รับการดูแล และอยู่ในขั้นตอนการศึกษาผลกระทบ หากมีผลกระทบเกิดขึ้นก็จะแก้ไข ไม่ให้เกิดขึ้นมาได้

“ยืนยัน พ่อ แม่ พี่ น้องชาวอยุธยาสบายใจได้ กรมศิลปากรและกระทรวงวัฒนธรรม (วธ.) ไม่ได้เพิกเฉย หรือ ไม่ได้ละทิ้งในเรื่องนี้ และผมเชื่อว่าการรถไฟก็มีแนวโน้มในทาวที่ดี ที่จะไตร่ตรองและรอผลการศึกษาที่คาดว่าใกล้จะแล้วเสร็จ” นายพนมบุตรเผย

เมื่อถามว่าการที่องค์การยูเนสโกส่งโนติสถึง 3 ครั้ง เป็นการส่งสัญญาณเตือนเราหรือไม่

นายพนมบุตร กล่าวว่า ตนคิดว่าไม่ เพราะความสำเร็จต่างๆ มันมาพร้อมกับภาระหน้าที่ ทุกประเทศที่มีมรดกโลกก็จะต้องปฏิบัติไปตามเกณฑ์ หรือ ทำให้มันเป็นไปตามเกณฑ์ ซึ่งเวลาเขารู้สึกว่ามีอะไรที่ไม่เป็นไปตามเกณฑ์เขาก็จะแสดงความเป็นห่วง

“แต่ไม่ใช่ว่าเขาจะถอดถอนเราออกจากบัญชีเลย มันก็มีการปรับแก้ อย่างอยุธยาก็ไม่ได้มีแค่เรื่องรถไฟความเร็วสูงอย่างเดียว มันก็มีเรื่องบริหารจัดหารพื้นที่ต่างๆ ซึ่งกรมศิลปากรก็ปฏิบัติตามคำแนะนำ เพราะว่ามันเป็นคำพันธสัญญาระหว่างกัน ขอยืนยันว่าอยุธยายังอยู่ในสถานะที่ปลอดภัย และสถานะของการเป็นมรดกโลกยังคงอยู่อย่างเต็มเปี่ยม ไม่มีปัญหา” นายพนมบุตรเผย




Thank to : https://www.matichon.co.th/education/religious-cultural/news_4188756
วันที่ 19 กันยายน 2566 - 22:02 น.   

[เมืองศรีเทพ ‘บรรพชน’ ประเทศไทย โดย สุจิตต์ วงษ์เทศ]

ชาวเมือง “ทวารวดี” ศรีเทพ “ไม่ไทย” แต่เป็นบรรพชนคนไทยกลุ่มหนึ่ง [ภาพเมืองศรีเทพ อ. ศรีเทพ จ. เพชรบูรณ์ (จาก Facebook เพจ อุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ)]


เมืองศรีเทพ ‘บรรพชน’ ประเทศไทย โดย สุจิตต์ วงษ์เทศ

ชาวเมือง “ทวารวดี” ศรีเทพ “ไม่ไทย” หลายพันปีมาแล้ว แต่เป็นบรรพชนคนไทยสายหนึ่งในบรรดาหลายสาย เมืองศรีเทพ, เมืองละโว้, เมืองอโยธยา, เมืองอยุธยา สืบความเชื่ออวตารของพระนารายณ์จนถึงประเทศไทยปัจจุบัน สรุปได้ดังนี้

(1.) ศรีเทพ คือ ทวารวดี เป็นงานวิจัยของ ดร. พิริยะ ไกรฤกษ์ (อดีตอาจารย์ประจำมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์) สอดคล้องกับตำแหน่ง “โถโลโปตี” ในเอกสารจีนของพระถังซัมจั๋ง (นครปฐม ไม่ใช่ทวารวดี-โถโลโปตี) เมืองศรีเทพ (ลุ่มน้ำป่าสัก อ. ศรีเทพ จ. เพชรบูรณ์) พบประติมากรรมพระกฤษณะ เจ้าเมืองทวารวดี ตามคัมภีร์จากอินเดีย ทวารวดีเป็นชื่อศักดิ์สิทธิ์ของเมืองในคัมภีร์จากอินเดียที่อุษาคเนย์ยกย่อง ดังนั้นจึงมีเมืองทวารวดีในกัมพูชาตามที่ท่านยอร์ช เซเดส์ บอกไว้

(2.) ละโว้ คือ ทวารวดี เป็นงานวิจัยของ มานิต วัลลิโภดม (นักปราชญ์กรมศิลปากร) เมืองละโว้ (ลุ่มน้ำลพบุรี-ป่าสัก จ. ลพบุรี ลุ่มน้ำเดียวกับเมืองศรีเทพ) พบจารึกกล่าวถึง “วาสุเทพ” ซึ่งเป็นนามเกี่ยวข้องอย่างสำคัญกับพระกฤษณะ ปูนปั้นรูปพระกฤษณะยังทำสืบเนื่องที่พระปรางค์วัดพระศรีมหาธาตุ ลพบุรี

(3.) อโยธยา-อยุธยา สืบจากละโว้ แต่นามเมืองบอกที่มาต่างกัน เมืองอโยธยา-อยุธยา ชุมทางแม่น้ำ 3 สาย คือ เจ้าพระยา, ลพบุรี, และป่าสัก , อโยธยา นามเต็มว่า “อโยธยาศรีรามเทพ” หมายถึงเมืองแห่งชัยนะของพระราม (โดยไม่เอ่ยนามพระกฤษณะ) อวตารของพระนารายณ์ อยุธยา นามเต็มว่า “กรุงเทพทวารวดีศรีอยุธยา” เอ่ยนามทวารวดีของพระกฤษณะ และอยุธยาของพระราม ทั้ง 2 องค์เป็นอวตารของพระนารายณ์

@@@@@@@

ประภัสสร์ ชูวิเชียร (อาจารย์หัวหน้าภาควิชาประวัติศาสตร์ศิลปะ คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร) ยืนยันว่า “ศรีเทพคือบรรพชนของคนอยุธยา” โดยพิจารณาจากพระปรางค์เมืองศรีเทพเป็นต้นแบบให้ปรางค์ละโว้และปรางค์อยุธยา อยู่ในเพจอยุธยาวันละเรื่อง จะคัดมาเป็นพยานพร้อมรูปประกอบที่ อ. ประภัสสร์ เขียนบรรยายเพิ่มให้เพื่อความเข้าใจสะดวก ดังต่อไปนี้


ปรางค์สองพี่น้อง เมืองศรีเทพ เป็นปราสาทก่ออิฐในศิลปะเขมรแบบบาปวน-นครวัด ราว พ.ศ.1550-1650 ลักษณะสำคัญได้แก่การสร้างมุขทางเข้าต่อยื่นออกจากห้องครรภคฤหะ (ห้องประดิษฐานรูปเคารพ) ซึ่งคล้ายคลึงกับปราสาทเขมรในช่วงเดียวกันที่ปรากฏทั้งในกัมพูชาและที่ราบสูงโคราช เช่น ปราสาทบันทายสำเหร่ ปราสาทพิมาย หรือปราสาทพนมรุ้ง เป็นต้น


ปรางค์ประธานวัดพระศรีรัตนมหาธาตุ ลพบุรี สร้างขึ้นเมื่อราว พ.ศ.1800 โดยยังมีรูปแบบสืบทอดจากปราสาทแบบเขมรลงมา แต่เปลี่ยนสถานะเป็นพระมหาธาตุซึ่งบรรจุพระบรมสารีริกธาตุในพุทธศาสนา การมีมุขทางเข้ายื่นออกจากห้องเรือนธาตุมีสามช่องเรียกว่าตรีมุข น่าจะเป็นแบบอย่างที่สะท้อนการสืบทอดลงมาจากปราสาทเขมรรุ่นก่อนหน้ารวมทั้งที่เมืองศรีเทพด้วย


ปรางค์ประธานวัดราชบูรณะ อยุธยา สร้าง พ.ศ.1967 รัชกาลสมเด็จพระบรมราชาที่ 2 (เจ้าสามพระยา) เป็นปรางค์ศิลปะอยุธยาที่พัฒนาทรวดทรงสูงขึ้นจากต้นแบบที่เป็นปราสาทเขมร แต่ยังคงการสร้างตรีมุขยื่นออกจากเรือนธาตุแบบเดียวกันกับที่เคยพบในปราสาทเขมรที่เมืองศรีเทพและปรางค์พระศรีรัตนมหาธาตุ ลพบุรี สะท้อนว่ารูปแบบทางศิลปวัฒนธรรมของกรุงศรีอยุธยากับเมืองศรีเทพนั้นสืบเนื่องกันลงมาโดยมีเมืองลพบุรีเป็นตัวกลาง


    • ศรีเทพคือบรรพชนของอยุธยา

เมืองโบราณศรีเทพมีการอยู่อาศัยมาตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์ เข้าสู่สมัยทวารวดีและวัฒนธรรมแบบเขมร หลักฐานบางประการสะท้อนความเกี่ยวข้องสืบเนื่องลงมาถึงกรุงศรีอยุธยา

ศาสนสถานที่เป็นปราสาทเขมรสร้างใจกลางเมืองศรีเทพเช่นปรางค์ศรีเทพนั้น โดยรูปแบบซึ่งสัมพันธ์กับปราสาทเขมรทั้งในกัมพูชาและบนที่ราบสูงโคราช เช่น ปราสาทพิมาย ทำให้นักวิชาการบางท่านลงความเห็นว่า รูปแบบของปราสาทเขมรที่ศรีเทพนั้น มีแบบแผนสำคัญคือ มุขทางเข้าก่อยื่นยาวออกมาด้านหน้า ซึ่งต่อมาจะปรากฏที่ปรางค์วัดมหาธาตุ ลพบุรี ซึ่งสร้างราว พ.ศ. 1800 เป็นหัวเลี้ยวหัวต่อที่จะเข้าสมัยอยุธยา

ส่วนปรางค์ประธานขนาดใหญ่บางองค์ที่กรุงศรีอยุธยาสร้างขึ้นโดยมี “ตรีมุข” หรือทางเข้ายื่นออกจากตัวปรางค์เช่นเดียวกันกับลพบุรี สะท้อนว่ารูปแบบปรางค์ของอยุธยาตอนต้นนั้นสืบกลับไปถึงสถาปัตยกรรมแบบเขมรที่เมืองศรีเทพได้ โดยมีเมืองลพบุรีเป็นตัวกลาง

ในโอกาสที่เมืองศรีเทพจะได้รับการขึ้นทะเบียนโดยองค์การยูเนสโกให้เป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรมแห่งใหม่ของประเทศไทย จึงควรคำนึงถึงความสำคัญของมรดกโลกพระนครศรีอยุธยาที่ได้รับการขึ้นทะเบียนมาตั้งแต่ พ.ศ. 2534 และปัจจุบันยังอยู่ในภาวะที่เสี่ยงต่อการถูกถอดถอนและสูญเสียหลักฐานทางประวัติศาสตร์จากหลายปัจจัยคุกคามด้วย

#อยุธยาวันละเรื่อง โดย ประภัสสร์ ชูวิเชียร




Thank to : https://www.matichon.co.th/columnists/news_4188073
ผู้เขียน   : สุจิตต์ วงษ์เทศ | วันที่ 19 กันยายน 2566 - 16:42 น.   

[ที่ประชุมมรดกโลก มีมติขึ้นทะเบียน “เมืองโบราณศรีเทพ” เป็นมรดกโลก]

ที่ประชุมมรดกโลก มีมติขึ้นทะเบียน “เมืองโบราณศรีเทพ” เป็นมรดกโลก

ที่ประชุมคณะกรรมการมรดกโลก ประกาศให้เมืองโบราณศรีเทพของไทย เป็นมรดกโลก เป็นที่เรียบร้อย

วันนี้ (19 ก.ย. 66) เมื่อเวลาประมาณ 15.35 น. ที่ผ่านมา ที่ประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญ ครั้งที่ 45 ณ กรุงริยาด ประเทศซาอุดีอาระเบีย ประกาศให้เมืองโบราณศรีเทพของไทย เป็นมรดกโลก

ตัวแทนจากสภาการโบราณสถานระหว่างประเทศ (ICOMOS) รายงานว่า เมืองโบราณศรีเทพนั้น เป็นอารยธรรมโบราณที่แสดงให้เห็นถึงสถาปัตยกรรม ศิลปะ และความหลากหลายทางศาสนา ของอาณาจักรทวารวดี ซึ่งเจริญรุ่งเรืองในพื้นที่ทางตอนกลางของประเทศไทย ช่วงพุทธศตวรรษที่ 11-16 และเป็นหนึ่งในหน้าประวัติศาสตร์สำคัญของภูมิภาคเอเชียอาคเนย์



ตัวแทน ICOMOS กล่าวว่า การเสนอเมืองโบราณศรีเทพเป็นมรดกโลกนั้น เสนอภายใต้เกณฑ์ 2 ข้อ คือ

    • เกณฑ์ข้อ 2 เพื่อแสดงการแลกเปลี่ยนที่สำคัญของค่านิยมของมนุษย์ในช่วงเวลาหนึ่งหรือภายในพื้นที่วัฒนธรรมของโลก ในการพัฒนาสถาปัตยกรรมหรือเทคโนโลยี ศิลปะอนุสาวรีย์ การวางผังเมือง หรือการออกแบบภูมิทัศน์
    • เกณฑ์ข้อ 3 เพื่อแสดงประจักษ์พยานที่เป็นเอกลักษณ์หรืออย่างน้อยที่สุดถึงประเพณีทางวัฒนธรรมหรืออารยธรรมที่ยังดำรงอยู่หรือสูญหายไป

หลังจากการนำเสนอข้อมูล ตัวแทนจากประเทศต่าง ๆ เข้าร่วมการประชุมไม่มีข้อคัดค้านใด ทำให้มีมติเป็นที่สรุปว่า “อุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรมแห่งใหม่ของประเทศไทย” อย่างเป็นทางการ

@@@@@@@

หลังการประกาศมติที่ประชุม นายเศรษฐา ทวีสิน ได้ส่งข้อความคลิปวิดีโอสั้น ระบุว่า ในนามของรัฐบาลไทย ขอแสดงความขอบคุณต่อที่ประชุมและคณะกรรมการฯ ที่ยอมรับคุณค่าอันโดดเด่นของเมืองโบราณศรีเทพ ซึ่งนำมาสู่การขึ้นทะเบียนในวันนี้

“เมืองโบราณศรีเทพตั้งอยู่ในจังหวัดเพชรบูรณ์ ประกอบด้วยโครงสร้างโบราณ 3 ส่วนที่เชื่อมต่อกัน ซึ่งมีอายุย้อนไปได้ถึงยุคโบราณ ซึ่งนอกจากจะเป็นภาพแทนที่สำคัญของอารยธรรมจักรทวารดีแล้ว เมืองโบราณศรีเทพยังมีคุณลักษณะและรูปแบบศิลปะอันโดดเด่น ที่ได้รับการยอมรับว่า ศิลปะแบบศรีเทพ” นายกเศรษฐากล่าว

เขาเสริมว่า การขึ้นทะเบียนเมืองโบราณศรีเทพในวันนี้ ยังถือเป็นจุดเริ่มต้นของความร่วมมือที่สำคัญในการอนุรักษ์ ฟื้นฟู และปกป้องสถานที่อันประเมินค่ามิได้แห่งนี้ เป็นสมบัติของทั้งโลกและชนรุ่นหลัง




Thank to : https://www.pptvhd36.com/news/สังคม/206075
โดย PPTV Online | เผยแพร่ 19 ก.ย. 2566 ,16:04น.

[ประกาศขึ้นทะเบียน โบราณศรีเทพ เป็นแหล่งมรดกโลกทางวัฒนธรรม]

ประกาศขึ้นทะเบียน โบราณศรีเทพ เป็นแหล่งมรดกโลกทางวัฒนธรรม

วันที่ 19 ก.ย. นี้ การประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญ ครั้งที่ 45 ที่มีการประชุม ณ กรุงริยาด ราชอาณาจักรซาอุดีอาระเบีย ได้พิจารณาและประกาศขึ้นทะเบียน โบราณศรีเทพ เป็นแหล่งมรดกโลกทางวัฒนธรรม ทำให้ประเทศไทย มีแหล่งมรดกโลกเพิ่มขึ้นเป็น 7 แห่ง และศรีเทพนับเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรมแหล่งที่ 4 ของประเทศไทย ซึ่งจากนี้จะนับเป็นสถานที่หรือพื้นที่สำคัญที่ได้รับความคุ้มครองทางกฎหมายโดยอนุสัญญาระหว่างประเทศซึ่งบริหารงานโดยองค์กร UNESCO



หนึ่งเมืองโบราณ สองโบราณสถาน สามองค์ประกอบหลักแห่งศรีเทพ

    • เมืองโบราณศรีเทพ ซึ่งเป็นเมืองโบราณสมัยทวารวดี 2 ชั้น คือ เมืองใน และเมืองนอก
    • เขาคลังนอก ศาสนสถานขนาดใหญ่ สมัยทวารวดี เป็นตัวแทนความเชื่อในเรื่องมณฑลจักรวาล
    • ถ้ำเขาถมอรัตน์ ที่ตั้งของศาสนสถาน ที่สำคัญบนยอดเขาถมอรัตน์ พบภาพสลักพระพุทธรูปโบราณ  และเป็นศาสนสถานสำคัญที่คนในพื้นที่ให้ความเคารพ

ทั้งนี้การนำเสนอเมืองโบราณศรีเทพเป็นมรดกโลก ดำเนินการโดยสำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม(สผ.)



ตั้งอยู่ในอำเภอศรีเทพ จ.เพชรบูรณ์ ห่างจากตัวเมืองประมาณ 107 กิโลเมตร เมืองโบราณแห่งนี้เป็นเมืองซ้อนเมืองขนาดใหญ่ ได้รับอิทธิพลทางวัฒนธรรมและศาสนาหลากหลายแบบผสมผสาน ทั้งทวารวดี และขอม คาดว่าอายุไม่ต่ำกว่า 1,000 ปี

ความเจริญของสถาปัตยกรรมและศิลปกรรม สันนิษฐานว่า อยู่ในช่วงพุทธศตวรรษที่ 11- 16 การสำรวจและขุดค้นทางโบราณคดีเมืองโบราณศรีเทพ กรมศิลปากรพบว่า มีความเก่าแก่มาก อยู่ในยุคก่อนประวัติศาสตร์ 2,500 ปี และได้ขุดค้นพบโครงกระดูกมนุษย์ มีอายุเก่าแก่ถึง 1,800 ปี และยุคทวารวดี ที่มีความเก่าแก่ถึง 1,400 ปี

เมืองแห่งนี้มีกำแพงเมืองที่ก่อด้วยดินล้อมรอบ คูเมืองนอกกำแพง ประตูเมืองทั้งสี่ทิศ ภายในเมืองมีปรางค์สมัยลพบุรีอยู่สององค์ เรียกว่า ปรางค์องค์พี่และปรางค์องค์น้อง มีสระน้ำสองแห่ง




Thank to : https://www.tvpoolonline.com/content/2178061
12 ชั่วโมงที่แล้ว | โซเชียล

[ไทยเฮ.! กก.มรดกโลกเห็นชอบ ให้ขึ้นทะเบียน "เมืองโบราณศรีเทพ"]

ไทยเฮ.! กก.มรดกโลกเห็นชอบ ให้ขึ้นทะเบียน "เมืองโบราณศรีเทพ"

การประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญ ครั้งที่ 45 ยังคงดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง โดยในวันที่ 19 กันยายน 2566 โดยมีนายจตุพร บุรุษพัฒน์ ปลัดกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม นำคณะผู้เเทนไทย จากกระทรวงการต่างประเทศ กรมอุทยานเเห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธ์ุพืช กรมศิลปากร และสำนักงานนโยบายและเเผน ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ในฐานะหน่วยประสานงานกลางอนุสัญญาคุ้มครองมรดกโลก เข้าร่วมการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกครั้งที่ 45 ที่กรุงริยาด ราชอาณาจักรซาอุดิอาระเบีย

ในวันนี้ แหล่งทางวัฒนธรรมของไทย คือ เมืองโบราณศรีเทพ ได้รับการรับรองจากคณะกรรมการมรดกโลก ให้ขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลกทางวัฒนธรรม แหล่งที่ 4 ของประเทศทำให้ขณะนี้ประเทศไทยมีแหล่งมรดกโลกรวมทั้งสิ้น 7 แหล่ง



สำหรับบรรยากาศการประชุมฯ ภายหลังจากที่ประชุมให้การรับรองเมืองโบราณศรีเทพของไทยขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลกแล้ว นายจตุพร บุรุษพัฒน์ ได้กล่าวขอบคุณต่อที่ประชุมและขอนำสาสน์ขอบคุณและแสดงความยินดีในนามของประชาชนชาวไทยจาก นายเศรษฐา ทวีสิน นายกรัฐมนตรี นำเสนอต่อที่ประชุมคณะกรรมการมรดกโลกในครั้งนี้ด้วย ต่อคณะกรรมการมรดกโลกและองค์กรที่ปรึกษา โดยสรุปว่า เมืองโบราณศรีเทพ จังหวัดเพชรบูรณ์ ประกอบด้วย 3 พื้นที่เกี่ยวข้องกัน มีอายุเก่าแก่ถึงสมัยก่อนประวัติศาสตร์



เป็นตัวแทนของวัฒนธรรมทวารวดี ที่โดดเด่นกว่าเมืองในยุคเดียวกัน และมีรูปแบบศิลปะ สถาปัตยกรรมที่ได้รับการยอมรับ ในชื่อ “ศิลปะสกุลช่างศรีเทพ” การขึ้นทะเบียน เมืองโบราณศรีเทพเป็นมรดกโลก ถือเป็นจุดเริ่มต้นของความร่วมมือและการร่วมกันอนุรักษ์ ฟื้นฟู และปกป้อง แหล่งอันทรงคุณค่าให้เป็นศูนย์กลางแห่งการเรียนรู้ และสมบัติอันล้ำค่าของคนทั่วโลกและคนรุ่นหลังต่อไป และขอเชิญชวนให้ทุกท่านมาเยียมเยือนเมืองโบราณศรีเทพ



นับตั้งแต่การขึ้นทะเบียนแหล่งโบราณคดีบ้านเชียง เมื่อ 31 ปี ที่ผ่านมา เมืองโบราณศรีเทพ นับเป็นแหล่งมรดกโลกทางวัฒนธรรม แหล่งล่าสุดของประเทศไทย นับจากการขึ้นทะเบียน  แหล่งโบราณคดีบ้านเชียง เมื่อปี 2535



การนำเสนอเมืองโบราณศรีเทพ เริ่มดำเนินการมาตั้งแต่ปี 2562 โดยสำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ร่วมกับกรมศิลปากร กระทรวงวัฒนธรรม ประกอบด้วย 3 พื้นที่ คือ เมืองโบราณศรีเทพ ในเขตอุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ, เขาคลังนอก และถ้ำเขาถมอรัตน์ ในเขตพื้นที่อำเภอศรีเทพ จังหวัดเพชรบูรณ์ โดยนำเสนอคุณค่าความโดดเด่น ในเรื่องของการจัดวางผังเมืองที่แตกต่างจากเมืองทวารวดี ในยุคสมัยเดียวกัน และประติมากรรม สกุลช่างศรีเทพ ที่มีลักษณะลอยตัว และมีสีหน้าผสมผสาน

















ขณะที่จังหวัด เพชรบูรณ์ ภาครัฐ ภาคประชาขาชน ภาคเอกชน กลุ่ม Drive Si Thep รวมตัวกันอย่างเนืองแน่น พร้อมโบกธงชาติไทย แสดงถึงความยินดี เฉลิมฉลองแสดงความยินดีในการขึ้นทะเบียนเมืองโบราณศรีเทพ เป็นมรดกโลกแห่งใหม่ ของประเทศไทย





Thank to : https://www.matichon.co.th/heading-news/news_4187932
วันที่ 19 กันยายน 2566 - 16:11 น.   

[พระพุทธรูปศิลาสามองค์ เชิงฐานปทุมวดีเจดีย์ คือ พระอมิตาภะพุทธเจ้า.?]

.



พระพุทธรูปศิลาสามองค์ เชิงฐานปทุมวดีเจดีย์ คือ พระอมิตาภะพุทธเจ้า.?

เคยสังเกตกันบ้างหรือไม่คะ เมื่อท่านได้ไปชม “สุวรรณเจดีย์” หรืออีกชื่อคือ “ปทุมวดีเจดีย์” ทรงปราสาทสี่เหลี่ยมซ้อนชั้นแบบพีระมิด ด้านทิศตะวันตกเฉียงเหนือของวัดพระธาตุหริภุญชัย

เจดีย์ก่ออิฐที่เคยมีพระพุทธรูปประทับยืนในซุ้มจระนำ 60 องค์ แต่ปัจจุบันสูญหายไปเกือบหมดแล้ว เจดีย์ที่มีหน้าตาคล้ายกับเจดีย์กู่กุฏิ (สุวรรณจังโกฏ) วัดจามเทวี แต่ขนาดย่อมกว่า

แล้วท่านเคยสงสัยไหม ว่าใครเอาพระพุทธรูปสามองค์มานั่งตากแดดตากลมที่ฐานเขียงชั้นล่างสุดด้านทิศใต้ของเจดีย์องค์นี้

พระพุทธรูปทั้งสาม มองเผินๆ แล้ว มักไม่มีใครให้ความสำคัญ ดูไม่น่าสนใจเอาเสียเลย เนื่องจากถูกพอกทับใหม่ด้วยปูนซีเมนต์ มีร่องรอยของความพยายามที่จะแปลงโฉม “พระหินสมัยหริภุญไชย” ที่ครั้งหนึ่งเคยไว้หนวดถมึงทึง หน้าตาทรงพลัง ถูกจับเขียนคิ้วเขียนตา เขียนขอบปาก เสริมดั้ง แต่งคางใหม่

ผลลัพธ์คือความขัดหูขัดตา เนื่องจากโครงสร้างเดิมดูบึกบึน เป็นหินแกรนิตเนื้อแกร่งสีแดงคล้ายผสมศิลาแลงซ่อนอยู่ด้านใน แต่มาถูกแปลงให้เป็นศิลปะยอง ดูอมยิ้มพริ้มเพราอ่อนหวาน

เราสามารถรับรู้ว่าพระพุทธรูปทั้งหมดได้รับการซ่อมแซม เนื่องจากมีการเขียนจารึกใหม่ที่ฐานพระทั้งสามองค์เป็นอักษรธัมม์ล้านนา ด้วยภาษายองกำกับไว้

@@@@@@@

พระหินองค์ใหญ่สององค์ขนาดใกล้เคียงกัน จัดวางไว้ที่มุมฐานเขียงของเจดีย์ปทุมวดีทั้งสองมุม เขียนข้อความเหมือนกันว่า

“เจ้าคุณพระราชสุธี เจ้าอาวาสวัดพระธาตุหริภุญชัยวรมหาวิหาร และเจ้าน้อยประพันธ์ กาญจนกามล เป็นผู้ปฏิสังขรณ์ โดยอาราธนาพระครูญาณมงคล วัดเหมืองง่า และภิกษุอีก 50 รูปมาบำเพ็ญปริวาสกรรม ณ วัดดอนแก้ว ปฏิสังขรณ์เสร็จเมื่อ 31 ธันวาคม 2478”

ส่วนองค์กลาง ขนาดย่อมสุดเขียนคำจารึกที่ฐานว่าซ่อมหลังจากสององค์แรก 5 ปี

“เจ้าคุณพระวิมลญาณมุนี อดีตเจ้าคณะจังหวัดลำพูนเป็นผู้ปฏิสังขรณ์ โดยอาราธนาพระครูญาณมงคล วัดเหมืองง่า และภิกษุอีก 25 รูป บำเพ็ญบริวาสกรรม ณ วัดดอนแก้ว ปฏิสังขรณ์สำเร็จและฉลองเมื่อ 29 ธันวาคม 2483”



กล่าวโดยสรุปได้ว่า พระพุทธรูปสมัยหริภุญไชยทั้งสามองค์นี้ ถูกบูรณะฉาบปูนใหม่ที่ผิวด้านนอกในช่วงไม่เกิน 80-90 ปีที่ผ่านมานี้เอง จากจารึกทำให้เรารู้ว่าเดิมพระทั้งสามองค์เคยประดิษฐาน ณ วัดดอนแก้ว

น่าหดหู่ใจทีเดียว ที่ปัจจุบันวัดดอนแก้วกลายสภาพเป็นโรงเรียนบ้านเวียงยอง ไม่เหลือเค้าแห่งความเป็นวัดที่ยิ่งใหญ่เก่าแก่มากตั้งแต่สมัยหริภุญไชยอีกเลย

ส่วนในแวดวงนักวิชาการด้านโบราณคดีก็มักจะพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า พระพุทธรูปทั้งสามองค์นี้สะท้อนถึงการรับอิทธิพลพุทธศิลปะอินเดียแบบคุปตะของช่างชาวหริภุญไชย (เพิ่มขึ้นมาอีกสกุลช่างหนึ่ง ว่างั้น)

บ้างว่าท่านั่งของพระหินสามองค์ คือท่านั่งขัดสมาธิเพชร หรือวัชรอาสนะ กับการครองจีวรห่มคลุมเรียบไม่มีชายสังฆาฏิบนบ่าทั้งสองข้าง สองคุณลักษณะนี้ คือต้นแบบของการทำพระพิมพ์รุ่น “พระคง” (ซึ่งต่างจากพระรอด ที่เห็นรอยจีวรพาดห่มเฉียง) ทำให้บางท่านเรียกพระสามองค์ว่า “แม่พระคง”

บทความชิ้นนี้ ดิฉันจะชี้ชวนให้ท่านพิจารณาประเด็น “ท่านั่งขัดสมาธิเพชร” กับการทำปาง “สมาธิ” ว่าสองสิ่งนี้สะท้อนถึงอะไร และเราเคยพบสองสิ่งนี้อยู่ด้วยกันในศิลปะสกุลช่างไหนมาก่อนแล้วบ้างไหม?



นั่งขัดสมาธิเพชรทำไมไม่ “มารวิชัย”.?

พระพุทธรูปทั้งสามองค์นี้ หากเรามองแบบแยกส่วน ว่าการครองจีวรเรียบเหมือนรับอิทธิพลมาจากศิลปะอินเดียสมัยคุปตะ นั่นก็คือเรื่องหนึ่ง กับท่านั่งขัดสมาธิเพชรแลเห็นฝ่าพระบาทสองข้าง มีชายผ้าทิพย์ ก็รับอิทธิพลจากศิลปะปาละของอินเดียซึ่งมีคุปตะเป็นแม่แบบ นั่นก็แยกเป็นอีกเรื่องหนึ่ง

หากเรามองแค่ จุดนี้รับอิทธิพลจากสกุลช่างโน้น จุดนั้นคล้ายกับพุทธศิลป์สกุลช่างนี้ วิชาประวัติศาสตร์ศิลปะก็แทบไม่มีความหมายอันใดเลย ตราบที่เราไม่สามารถอธิบายถึงปูมหลังแห่ง “การรับอิทธิพล” เอางานพุทธศิลป์สกุลช่างใดสกุลช่างหนึ่งมาใช้ ว่าผู้รับรับมาด้วยเหตุผลใด คงไม่ใช่แค่สวย แค่พึงใจ

หากเราไม่พิจารณาให้รอบด้าน องค์ความรู้ก็จะหยุดอยู่แค่ อ้อ! พระทั้งสามองค์นี้คือภาพสะท้อนของอิทธิพลศิลปะอินเดียแบบคุปตะในนครหริภุญไชย อันเป็นอีกรูปแบบหนึ่งที่เพิ่มขึ้นมาเท่านั้นเอง นอกเหนือไปจากการที่หริภุญไชยมีการรับรูปแบบพุทธศิลป์มาจากทวารวดีภาคกลาง ทวารวดีภาคอีสาน จามปา ขอม พุกาม ลังกา ที่แท้แล้วก็ยังมีอิทธิพลจากคุปตะด้วยอีกสายสกุลหนึ่ง

ดิฉันอยากให้ทุกท่านช่วยพิเคราะห์ให้ลึกลงไปอีกชั้นว่า แม้คุปตะจะนิยมการครองจีวรเรียบเน้นรอยขีดพระศอเป็นปล้องๆ ล้อกับขอบจีวรห่มคลุม รวมทั้งการที่คุปตะนิยมท่านั่งขัดสมาธิเพชรแลเห็นชายผ้าทิพย์ อันเป็นรูปแบบเดียวกันกับพระหินสามองค์ของหริภุญไชยนี้

ทว่า อัตลักษณ์ของพระพุทธรูปคุปตะกว่า 99.99 เปอร์เซ็นต์ เขาเน้นการทำปางแสดงธรรมมิใช่หรือ?

@@@@@@@

ส่วนพุทธศิลป์ที่นิยมทำปางสมาธิ ก็คือสกุลช่างอินเดียใต้สมัยอมราวดี กับสกุลช่างลังกา ครั้นมาดูท่านั่งของสายเถรวาทสองกลุ่มนี้ กลับพบว่านิยมนั่งขัดสมาธิราบแบบหลวมๆ ไม่ใช่ขัดสมาธิเพชร เป็นงั้นไปเสียอีก

ครั้นหันไปมองพุทธศิลป์อินเดียยุคปาละ ต่อเนื่องมายังสมัยพุกามในพม่า ก็หนักไปทางนั่งสมาธิเพชรมชายผ้าทิพย์ แต่เน้นปางมาวิชัยเข้าอีก เหลียวไปแลกลุ่มทวารวดีภาคกลาง ภาคตะวันออกแถบปราจีน สระมรกต ทำปางสมาธิก็จริง แต่กลับนั่งขัดสมาธิราบแบบหลวมๆ ตามอิทธิพลสายเถรวาทจากอมราวดีเข้าจนได้

มองไปทางไหนก็พบแต่ทางตัน แล้วพระสามองค์นี้ไปรับเอารูปแบบพิเศษมาจากไหนกันหนอ ประมาณว่าท่อนบนทำปางสมาธิ แบบที่นิยมในกลุ่มเถรวาท ในขณะที่ท่อนล่างกลับนั่งขัดสมาธิเพชร ตามความนิยมในกลุ่มอินเดียเหนือสายมหายาน

เหลียวไปมองเพื่อนบ้านไม่ใกล้ไม่ไกล แล้วจะพบคำตอบในศิลปะที่เรียกว่าสกุลช่างศรีวิชัย หรือชวา ณ ศาสนสถานบุโรพุทธโธ ในประเทศอินโดนีเซีย เราได้พบพระพุทธรูปกลุ่มหนึ่ง “นั่งขัดสมาธิเพชร ทำปางสมาธิ” รูปแบบเดียวกันเปี๊ยบเลยกับพระหินสามองค์ที่เราว้าวุ่นอยู่กับการหาหมวดหมู่ให้ไม่ลงตัวสักที

@@@@@@@

พระพุทธรูปที่บุโรพุทโธ มีชื่อเรียกโดยรวมว่า “พระธยานิพุทธเจ้า” ตามความเชื่อของชาวพุทธมหายานสายวัชรยาน ว่ามีพระพุทธเจ้าอยู่ 5 พระองค์ เป็นบุคลาธิษฐานของขันธ์ทั้ง 5 และพระตถาคตก็สถิตประจำทิศทั้ง 5 ดังนี้

ทิศตะวันออก เรียก พระอักโษภยะ แสดงออกด้วยการทำปางมารวิชัย (ภูมิสปรศมุทรา)
ทิศใต้ เรียกพระรัตนสัมภวะ ทำปางประทานพร (วรมุทรา)
ทิศตะวันตก เรียกพระอมิตาภะ ทำปางสมาธิ (ธยานมุทรา)
ทิศเหนือ เรียกพระอโมฆสิทธะ (สิทธิ) ทำปางประทานอภัย (อภัยมุทรา)

ทิศเบื้องบนสุด เหนือทิศทั้งสี่ ที่เป็นองค์ประธานของพระธยานิพุทธทั้งหมด มีชื่อว่า “พระไวโรจนะ” ทำปางแสดงธรรม (ธรรมจักรมุทรา) อันเป็นปางยอดฮิตของสมัยคุปตะ แต่ในอินเดียไม่ได้มากำหนดเรียกชื่อให้เป็น 1 ในพระธยานิพุทธเจ้าแต่อย่างใด

พระธยานิพุทธเจ้าทุกองค์ ทุกทิศ ทุกปางนั่งขัดสมาธิเพชรเหมือนกันหมด อันเป็นรูปแบบที่ศิลปะชวาได้รับอิทธิพลมาจากอินเดียเหนือสมัยคุปตะ แต่แนวคิดเรื่องพระธยานิพุทธเจ้านั้น ไม่ปรากฏว่ามีแพร่หลายในสมัยคุปตะแต่อย่างใด เริ่มมีในสมัยปาละ และกระจายไปยังทิเบต เนปาล จีน ตลอดจนชวาอย่างเข้มข้น

ถ้าเช่นนั้นก็แสดงว่า พระหินสามองค์ที่ฐานปทุมวดีเจดีย์ ซึ่งนั่งขัดสมาธิเพชร ปางสมาธิเช่นเดียวกับพระทางทิศตะวันตกของบุโรพุทโธ ก็คือ “พระอมิตาภะพุทธเจ้า” หนึ่งใน 5 ของ “พระธยานิพุทธเจ้า” ตามความเชื่อของพุทธมหายานด้วยหรือไม่ เช่นไร?



พระอมิตาภะกับนิกายสุขาวดี

นักวิชาการด้านประวัติศาสตร์ศิลปะที่กล่าวเน้นย้ำถึงแนวคิดที่ว่า พระพุทธศาสนาในดินแดนสยามช่วงพุทธศตวรรษที่ 11-15 นั้นมีหลายนิกาย หนึ่งในนั้นมี “นิกายสุขาวดี” ด้วย ก็คือท่านศาสตราจารย์ ดร.พิริยะ ไกรฤกษ์

นิกายสุขาวดีคืออะไร เป็นนิกายย่อยในสายพุทธมหายาน ที่แยกออกไปจากวัชรยานที่นับถือ “พระธยานิพุทธทั้ง 5” ด้วยการเน้นความเคารพศรัทธาที่มีต่อ “พระอมิตาภะ” อย่างสูงสุดเพียงองค์เดียว

นิกายนี้มีความเชื่อว่า พระอมิตาภะเป็นพระพุทธเจ้าองค์หนึ่ง สถิต ณ พุทธเกษตร (ดินแดน) ที่เรียกว่า สุขาวดี อยู่ทางทิศตะวันตกจากโลกของเราไปไกลโพ้น

โดยทางประติมานวิทยา ชาวพุทธที่นับถือนิกายนี้ในยุคทวารวดี นิยมทำพระพุทธรูปปางหลักๆ ที่เห็นได้ชัดคือ “พระพุทธเจ้าประทับเหนือพนัสบดี” แสดงออกด้วยการหักนิ้วพระหัตถ์สองข้าง คล้ายเสด็จลงมาจากสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ หรือล่องลอยลงจากห้วงนภากาศ คือดินแดนสุขาวดี เพื่อมาโปรดสัตว์โลก

นั่นคือ ปางยอดฮิตที่พบมากในพุทธศิลป์สมัยทวารวดีซึ่งกระจายอยู่ทั่วทุกภูมิภาค ทำให้เชื่อได้ว่าสมัยเมื่อพันกว่าปีก่อน นิกายสุขาวดีเป็นที่นิยมอย่างสูงของผู้คนในแถบลุ่มเจ้าพระยา ท่าจีน โดยได้รับอิทธิพลจากจีนสมัยราชวงศ์ถัง

@@@@@@@

ทว่า การศึกษาเรื่องรูปแบบ “พระอมิตาภะในท่านั่งขัดสมาธิเพชร ปางสมาธิ” อันเป็นอีกมิติหนึ่งของการช่วยตอกย้ำเรื่องนิกาย “สุขาวดี” ที่คู่ขนานไปกับ รูปเคารพพระพุทธเจ้าประทับเหนือพนัสบดี นั้น เข้าใจว่ายังไม่มีผู้ศึกษากันมากนัก

โชคดีแท้เทียว ที่เรามาพบพระพุทธรูปหินสามองค์ขนาดใหญ่พอสมควรในงานพุทธศิลป์หริภุญไชย ที่ดูเผินๆ จากภายนอกแล้ว ละม้ายว่าน่าจะมีความสัมพันธ์กับสายอินเดียคุปตะเท่านั้น แต่เอาเข้าจริงแล้ว ท่านั่งกับการทำปาง กลับไปสอดคล้องกับแนวคิดเรื่อง “พระอมิตาภะ” ที่บุโรพุทโธของชวา อย่างน่าขบคิด

ฉบับหน้ามาชวนครุ่นคำนึงกันต่อ ว่าลำพังแค่ท่านั่งขัดสมาธิเพชรกับการทำปางสมาธิ จำเป็นต้องหมายถึงพระอมิตาภะเสมอไปด้วยล่ะหรือ

ถ้าเช่นนั้นแล้ว เราจะใช้ตรรกะเดียวกันนี้ได้หรือไม่ว่า พระสิงห์ 1 ที่นั่งขัดสมาธิเพชร ทำปางมารวิชัย ทั่วล้านนาก็ต้องเป็น “พระอักโษภยะ” (พระธยานิพุทธเจ้าประจำทิศตะวันออก ตามอย่างแนวคิดของบุโรพุทโธ) หมดทุกองค์ด้วยหรือเปล่า? สัปดาห์หน้ามาว่ากันต่อ •

 




ขอขอบคุณ :-
ที่มา : มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 15 - 21 กันยายน 2566
คอลัมน์ : ปริศนาโบราณคดี
ผู้เขียน   : เพ็ญสุภา สุขคตะ
เผยแพร่ : วันอาทิตย์ที่ 17 กันยายน พ.ศ.2566
website : https://www.matichonweekly.com/column/article_712709

[ภิกขุภาว ะกับ สมณศักดิ์ น้ำหนักอยู่ที่ไหน]

 

ภิกขุภาว ะกับ สมณศักดิ์ น้ำหนักอยู่ที่ไหน


ขอบคุณที่มา : https://ratchakitcha.soc.go.th/documents/140B011N0000000000100.pdf

ประกาศสถาปนาสมณศักดิ์

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดสถาปนาให้ พระมหาเอื้อน หาสธมฺโม (เปรียญธรรม ๙ ประโยค) ดำรงสมณศักดิ์ พระราชาคณะเจ้าคณะรอง มีราชทินนามตามที่จารึกในหิรัญบัฏว่า พระพรหมดิลก ปริยัตินายกคณาทร บวรศาสนกิจวิธาน ศีลสมาจารนิวิฐ ตรีปิฎกบัณฑิต มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี สถิต ณ วัดสามพระยา พระอารามหลวง กรุงเทพมหานคร โดยให้ถือว่าไม่เคยถูกถอดถอนสมณศักดิ์และราชทินนามมาก่อน ทั้งนี้ ตั้งแต่วันที่ ๑๗ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖

@@@@@@

ท่านที่เคารพนับถือในพระเดชพระคุณพระพรหมดิลกต่างก็แสดงความปีติยินดี หรือที่นิยมเรียกกันว่า “ถวายมุทิตาสักการะ” กันทั่วหน้า หวังว่าชาวเราคงไม่ลืม น้อมจิตน้อมใจน้อมเกล้าน้อมกระหม่อมถวายพระพรพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ขอให้ทรงพระเจริญยิ่งยืนนานด้วย เห็นเรื่องและภาพที่ไปถวายมุทิตาสักการะกันแล้ว นอกจากพลอยยินดีแล้ว ผมคิดอะไรไปอีกทางหนึ่ง ดังที่ตั้งชื่อบทความนี้ว่า “ภิกขุภาวะกับสมณศักดิ์ น้ำหนักอยู่ที่ไหน”

ตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมเชื่อว่าเรื่องที่คาใจคนส่วนหนึ่งก็คือ พระเดชพระคุณพระพรหมดิลกยังเป็นภิกษุอยู่หรือเปล่า ไม่ใช่เฉพาะชาวบ้าน แม้แต่ชาววัดด้วยกันเอง ผมเชื่อว่าบางส่วนก็คาใจเช่นนั้นด้วย ผมไม่แน่ใจว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมาคณะสงฆ์ไทยเคยแสดงจุดยืนที่ชัดเจนไว้ก่อนแล้วหรือไม่ เช่น มหาเถรสมาคมมีมติหรือออกประกาศ-อะไรทำนองนี้-ว่าท่านยังเป็นพระอยู่ หรือขาดจากความเป็นพระไปแล้ว

แต่อย่างไรก็ตาม พระบรมราชโองการโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้ประกาศสถาปนาสมณศักดิ์ก็ได้ทำให้แจ้งชัดอยู่ในตัว พูดภาษาปากก็ว่า “เคลียร์” ประเด็นนี้กระจ่างแจ้งแล้ว ดังข้อความว่า :-

   "ประกอบกับไม่มีการกล่าวคำลาสิกขา และไม่มีการดำเนินการให้สละสมณเพศ ทั้งปรากฏข้อเท็จจริงว่า ยังคงดำรงตนอย่างพระภิกษุโดยตลอดระหว่างถูกคุมขัง จึงมีสภาวะเป็นพระภิกษุ มีสถานะเป็น พระมหาเอื้อน หาสธมฺโม (เปรียญธรรม ๙ ประโยค) ซึ่งมหาเถรสมาคมมีมติรับทราบแล้วเมื่อวันที่ ๑๐ มีนาคม ๒๕๖๖"

@@@@@@@

ข้อความท่อนท้ายที่ว่า “ซึ่งมหาเถรสมาคมมีมติรับทราบแล้วเมื่อวันที่ ๑๐ มีนาคม ๒๕๖๖” นี่น่าสังเกตเป็นพิเศษ ประกาศสถาปนาสมณศักดิ์ลงวันที่ ๑๘ มีนาคม ๒๕๖๖ มหาเถรสมาคมมีมติรับทราบ “สภาวะเป็นพระภิกษุ มีสถานะเป็น พระมหาเอื้อน หาสธมฺโม (เปรียญธรรม ๙ ประโยค)” วันที่ ๑๐ มีนาคม ๒๕๖๖ ก่อนหน้าประกาศสถาปนาสมณศักดิ์ ๗ วัน

ก่อนหน้านั้น-คือ ตลอดเวลาที่ผ่านมา-มหาเถรสมาคมประกาศอะไร อย่างไร เกี่ยวกับสภาวะและสถานะของท่านไว้บ้างหรือเปล่า.? ประเด็นนี้ชวนคิดเฉยๆ มีคำตอบหรือไม่มีคำตอบอย่างไร ก็ขอให้ผ่านไป เอาเป็นว่ายกประโยชน์ให้ท่าน คือสรุปว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมา คณะสงฆ์ไทยรับทราบ/ยอมรับว่าท่านยังเป็นพระอยู่

และขออย่าให้มีใครเปิดเป็นประเด็นว่า-เพิ่งจะมารับทราบเอาเมื่อวันที่ ๑๐ มีนาคม ๒๕๖๖ นี่เอง เพราะประเดี๋ยวก็จะมีคำถามตามมาว่า-แล้วก่อนหน้านั้นคือตลอดเวลาที่ผ่านมาล่ะ … ทีนี้ก็ไม่จบ

เมื่อสรุปดังว่าข้างต้นโน้นแล้ว (คณะสงฆ์ไทยรับทราบ/ยอมรับว่าท่านยังเป็นพระอยู่) เรื่องที่ผมจะชวนให้คิดก็คือ ตลอดเวลาที่ผ่านมา ชาววัดชาวบ้านปฏิบัติต่อท่านเหมือนปฏิบัติต่อพระทั่วไปหรือเปล่า

อันที่จริงควรจะถามด้วยว่า ตัวท่านเองปฏิบัติตัวเหมือนพระทั่วไปด้วยหรือเปล่า เช่น ออกบิณฑบาตตามปกติ (ข้อนี้เว้นเสียแต่ว่าตามปกติท่านไม่ได้ออกอยู่แล้ว) ลงทำวัตรสวดมนต์ร่วมกับพระในวัดตามปกติ วันพระใหญ่ก็ร่วมอุโบสถสังฆกรรมตามปกติ-อย่างนี้ เป็นต้น ประเด็นนี้เป็นข้อเท็จจริง ผมอยู่ไกล ไม่ทราบข้อเท็จจริง ข้อเท็จจริงเป็นอย่างไร ก็เป็นตามนั้น



แต่กรณีชาววัดชาวบ้านทั่วไปปฏิบัติต่อท่าน เท่าที่ปรากฏก็คือท่านไม่ได้ออกงานใดๆ งานหลวงคงไม่ได้ออกอยู่แล้วเพราะท่านไม่มีตำแหน่ง แต่งานราษฎร์ คือวัดทั่วไปมีงาน ชาวบ้านทั่วไปมีงานทำบุญ ก็ไม่ได้ยินว่าวัดนั้นนิมนต์ท่านไป บ้านโน้นก็นิมนต์ท่านไป เหมือนที่นิมนต์พระทั่วไปเป็นปกติ นี่คือความหมายที่ว่า-ชาววัดชาวบ้านทั่วไปปฏิบัติต่อท่านอย่างไร

แม้แต่งานตรวจข้อสอบบาลีสนามหลวงซึ่งทำกันที่วัดสามพระยา-วัดที่ท่านจำพรรษาอยู่นั่นเอง ก็ไม่ปรากฏว่าท่าน-ในฐานะ “พระมหาเอื้อน หาสธมฺโม เปรียญธรรม ๙ ประโยค”-ได้รับแต่งตั้งเป็นกรรมการตรวจข้อสอบด้วยรูปหนึ่งแต่ประการใด

ประเด็นเหล่านี้ (ท่านไม่ได้ออกงาน-คณะสงฆ์ไม่ได้ให้ท่านทำงาน) มีคำอธิบายได้เยอะ อธิบายอย่างไรก็ฟังขึ้นทั้งนั้น ไม่ว่ากัน แต่ยืนยันได้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาชาววัดชาวบ้านทั่วไปไม่ได้มองท่านอย่าง “ปกตัตตภิกษุ” (ปะ-กะ-ตัด-ตะ-) คือพระปกติ แต่มองท่านอย่างพระที่มีคดีติดตัว ยังไม่ได้พิสูจน์ความบริสุทธิ์ให้สังคมหายคาใจ

ตอนที่เกิดเรื่องใหม่ๆ มีข่าวความคืบหน้าของคดีอยู่เสมอ แต่ถึงตอนลงท้าย “บัดนี้ คดีถึงที่สุดแล้ว” คำพิพากษาของศาลว่าอย่างไร ไม่มีใครพูดถึง

ผมเองก็ไม่ทราบ ไม่ได้ตามข่าว เพราะรู้สึกสังเวชในการทำบาปกรรมของมนุษย์มาตั้งแต่ต้น ท่านผู้ใดมีสำเนาคำพิพากษา ขอแรงเอามาเสนอเป็นข้อมูลให้รู้ประจักษ์ทั่วกัน จะเป็นพระคุณอย่างยิ่ง

@@@@@@@

โปรดสังเกตและโปรดเข้าใจนะครับว่า พระบรมราชโองการที่ประกาศในราชกิจจานุเบกษานั้น เป็นการโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมสถาปนาสมณศักดิ์ คำขึ้นต้นก็ชัดเจนว่า “ประกาศสถาปนาสมณศักดิ์” ความบริสุทธิ์ของท่าน ศาลจะตัดสินอย่างไรก็ตาม ภิกขุภาวะ คือสภาวะเป็นพระภิกษุของท่าน คณะสงฆ์จะตัดสินอย่างไรก็ตาม

แต่พระมหากรุณาพระบารมีในครั้งนี้ก็ได้ปกแผ่ครอบคลุมไปทั่วถึงทั้งสองกรณีนั้นด้วยอย่างหมดจดสิ้นเชิง กล่าวตามสำนวนพระบาลีก็ว่า “เกวลปริปุณฺณํ ปริสุทฺธํ ปกาเสสิ” = ประกาศสิ่งที่เป็นความบริสุทธิ์บริบูรณ์สิ้นเชิง

นับตั้งแต่นี้ไป ชาววัดชาวบ้านทั้งหลายก็คงจะปฏิบัติต่อท่านในฐานะ “พระเถระผู้ใหญ่” ดังเช่นที่เคยปฏิบัติต่อท่านมาเมื่อก่อนหน้าโน้น สิ่งบอกเหตุก็คือ เริ่มมีภาพมีข่าว “ถวายมุทิตาสักการะ” เผยแผ่กันแพร่หลาย และคงจะต่อเนื่องไปเรื่อยๆ จนเป็นเรื่องปกติ

ที่ผมอยากชวนคิดก็คือ ถ้าสมมุติว่าไม่มี “ประกาศสถาปนาสมณศักดิ์” ออกมา ชาววัดชาวบ้านทั้งหลายจะปฏิบัติต่อท่านเหมือนกับว่าท่านไม่ใช่ “ปกตัตตภิกษุ” ไปอีกนานแค่ไหน และการที่ชาวเราหันกลับมาปฏิบัติต่อท่านเหมือนเดิมนั้น เราตั้งอารมณ์ไว้ถูกที่ถูกทางถูกธรรมหรือเปล่า

เราปฏิบัติต่อท่านในฐานะที่ท่านดำรงอยู่ในภิกขุภาวะ คือพระภิกษุรูปหนึ่งในพระพุทธศาสนา หรือว่าเราปฏิบัติต่อท่านในฐานะที่ท่านได้รับสถาปนาสมณศักดิ์เป็นพระพรหมดิลก ภิกขุภาวะกับสมณศักดิ์ เราวางน้ำหนักไว้ตรงไหน ถามใจกันดู

       พลเรือตรี ทองย้อย แสงสินชัย
       ๒๐ มีนาคม ๒๕๖๖ , ๑๗:๑๕




ขอบคุณที่มา : https://dhamtara.com/?p=26808
By suriyan bunthae | 5 เมษายน 2023

[อลังการ.! เปิดภาพโบสถ์ 100 ล้าน สุดไฮเทค วัดขุนอินทประมูล]

อลังการ.! เปิดภาพโบสถ์ 100 ล้าน สุดไฮเทค วัดขุนอินทประมูล

ในยุคปัจจุบันนี้ วัดในเมืองไทย ถือเป็นอีกหนึ่งแหล่งท่องเที่ยวที่มีความสวยงาม และเป็นกุศโลบายที่ดึงดูดให้ประชาชนได้เข้าวัดกัน อาจจะด้วยเหตุทางการท่องเที่ยว แต่อย่างน้อยๆ ผู้คนก็ได้มาใช้เวลาอยู่ในวัด





โดยในวันนี้ Sanook Travel จะพาทุกคนไปทำความรู้จักกับอีกหนึ่งวัดสวยเก่าแก่ของจังหวัดอ่างทอง ที่วัดขุนอินทประมูล ซึ่งวัดแห่งนี้นอกจากจะมีไฮไลท์สำคัญคือพระนอนองค์ใหญ่ที่เป็นดั่งแลนด์มาร์คของทางวัดแล้ว





ที่นี่ยังเป็นที่ตั้งของโบสถ์ไฮเทค ที่มีราคาการก่อสร้างถึงร้อยล้านบาท! โดยสาเหตุที่เรียกว่าโบสถ์ไฮเทคเพราะที่โบสถ์จะมีการติดตั้งลิฟต์ขนส่งสำหรับนักท่องเที่ยวรวมไปถึงมีบันไดเลื่อนด้วย และภายในโบสถ์จะประดับไปด้วยงานศิลปะทรงคุณค่าสวยงามทางด้านพุทธศิลป์ ถือเป็นอีกหนึ่งจุดเช็กอินที่อันซีนมากๆ ของทางวัด







ใครมีโอกาสไปเที่ยวอ่างทองลองแวะเวียนไปเยี่ยมชมโบสถ์ร้อยล้านแห่งนี้กันได้ทุกวันครับ สวยงามทรงคุณค่ามากจริงๆ



ข้อมูลเพิ่มเติม

ที่ตั้งวัดขุนอินทประมูล : หมู่ 3 ตำบลอินทประมูล อำเภอโพธิ์ทอง ต.อินทประมูล อ.โพธิ์ทอง จ.อ่างทอง
พิกัด : https://goo.gl/maps/q4ZLbJbJ5n79ypK97
เวลาเปิด - ปิด : 8.00 - 17.00 น.
ติดต่อ : 086-9815615

 



Thank to : https://www.sanook.com/travel/1442231/
Peeranut P. : ผู้เขียน | 13 ก.ย. 66 (13:09 น.)

[พิพิธภัณฑ์ห้องสมุดเจ้าอาวาสวัดบวรฯ จัดกิจกรรม “สรรพวิทยาในตำราแมว กรมพระยาปวเรศฯ”]

.



พิพิธภัณฑ์ห้องสมุดเจ้าอาวาสวัดบวรฯ จัดกิจกรรม “สรรพวิทยาในตำราแมว กรมพระยาปวเรศฯ”

เนื่องในโอกาสวันคล้ายวันสิ้นพระชนม์ สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์ พิพิธภัณฑ์และห้องสมุดเจ้าอาวาสวัดบวรนิเวศวิหาร จัดกิจกรรม “สรรพวิทยาในตำราแมว กรมพระยาปวเรศฯ” เรื่องแมวๆในตำราแมว ที่พิพิธภัณฑ์และห้องสมุดเจ้าอาวาสวัดบวรนิเวศวิหาร อาคารมนุษยนาควิทยาทาน วัดบวรนิเวศวิหาร ทุกวันเสาร์และวันอาทิตย์ตั้งแต่เดือนก.ย. - ต.ค. 2566 เริ่ม 23 ก.ย.นี้

เนื่องในโอกาสวันคล้ายวันสิ้นพระชนม์ สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์ พิพิธภัณฑ์และห้องสมุดเจ้าอาวาสวัดบวรนิเวศวิหาร จัดกิจกรรม “สรรพวิทยาในตำราแมว กรมพระยาปวเรศฯ” เรื่องแมวๆในตำราแมว ที่พิพิธภัณฑ์และห้องสมุดเจ้าอาวาสวัดบวรนิเวศวิหาร อาคารมนุษยนาควิทยาทาน วัดบวรนิเวศวิหาร ทุกวันเสาร์และวันอาทิตย์ ตั้งแต่เดือน ก.ย.–ต.ค.2566

โดยในวันที่ 23 ก.ย.เวลา 13.00 – 16.00น. จะมีการเสวนา โดย อ.ธนโชติ เกียรติณภัทร คณะมนุษยศาสตร์ ม.รามคำแหง อ.บุญเตือน ศรีวรพจน์ ผู้ทรงคุณวุฒิด้านอักษรศาสตร์ กรมศิลปากร ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณกรรม ปี 2565 และนายปรีชา วัฒนา ผู้อนุรักษ์สายพันธุ์แมวไทย พร้อมทั้งมีกิจกรรม ชมสมุดภาพตำราแมวโบราณหลายฉบับ ของสะสมสุดว้าวของทาสแมว และร่วมกิจกรรมกับน้องแมวที่ “ลานแมวสรวล”



ทั้งนี้สำหรับสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์ เป็นพระราชโอรสในสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาเสนานุรักษ์ ประสูติแต่เจ้าจอมมารดาน้อยเล็ก เมื่อวันที่ 14 ก.ย. กันยายน พ.ศ. ๒๓๕๒ มีพระนามเดิมว่า พระองค์เจ้าฤกษ์ เมื่อพระชันษาได้ 13 ปี ได้ผนวชเป็นสามเณร ณ วัดมหาธาตุ เมื่อมีพระชันษาครบ 20 ปี ได้ผนวซเป็นพระภิกษุ โดยสมเด็จพระอริยวงษญาณ (ด่อน) เป็นพระอุปัชฌาย์ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหมื่นนุชิตชิโนรส เป็นพระกรรมวาจาจารย์

ผนวชแล้วศึกษาพระปริยัติธรรมในสำนักพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวชณะเป็นพระภิกษุ เมื่อพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงตั้งธรรมยุติกนิกายก็ได้ทรงเข้าถือธรรมเนียมนั้นตาม นับว่าทรงเป็นต้นวงศ์ธรรมยุติกนิกาย 10 รูปแรก วันที่ พ.ศ.2379 ได้โดยเสด็จพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวขณะเป็นพระภิกษุ ย้ายไปประทับ ณ วัดบวรนิเวศวิหาร



สมเด็จพระมหาสมณจ้า กรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์ ทรงสนพระทัยศึกษาวิชาการทั้งตำราโบราณและวิทยาการสมัยใหม่ ตำรา “มัชชารนีติ” เป็นตำราที่ทรงนิพนธ์ขึ้นเป็นอักษรขอม ภาษาบาลี ประพันธ์ด้วยฉันทลักษณ์โตฎกฉันท์และปัฐยาวัตรฉันท์ เมื่อพ.ศ.2381 คือ

หลังจากเสด็จมาประทับที่วัดบวรนิเวศวิหารได้ 2 ปี ทรงเรียบเรียงจากองค์ความรู้เดิมตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุยา แล้วผนวกกับตามที่พระองค์ได้ทรงศึกษาเพิ่มเติมมาถึงแมวดี หรือ แมวคุณ ไว้ 26 ชนิด และกล่าวถึงแมวไม่ดี หรือ แมวโทษไว้ 12 ชนิด รวมเป็น 38 ชนิด นับว่าละเอียดกว่าตำราแมวทุกฉปับ หนังสือฉบับนี้ทรงนิพนธ์เป็นคาถาภาษาบาลีตลอดทั้งเล่ม แสดงถึงพระอัจฉริยภาพของพระองค์ด้านอักษรศาสตร์

ส่วน “ตำราดูลักษณะแมวและนก” เป็นคำประพันธ์ด้วยโคลงสี่สุภาพและกาพย์ฉบัง 16 พบในตำหนักเดิม อันเป็นที่ประทับของสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์นั้น กล่าวถึงแมวทั้งสิ้น 17 ชนิด ปรากฏท้ายสมุดไทยว่า “ข้าพเจ้ามีนามฉายาว่า ศิริคุตโต ได้คัดจัดเรียงแล้ว แต่วันที่ 21 ส.ค. ร.ศ.130  ปีกุน” ก็เป็นตำราที่ใช้อ้างอิงการดูลักษณะแมวและการเลี้ยงแมวในยุคต่อมา นับเป็นตำราอันทรงคุณค่า เป็นหลักฐานแสดงถึงพระอัจฉริยภาพและความเป็นนักปราชญ์ของสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์




Thank to : https://www.dailynews.co.th/news/2724723/
17 กันยายน 2566  , 9:30 น. , การศึกษา-ไอที   

[3 คาถาเสริมเสน่ห์เมตตา ทำอะไรก็สำเร็จ ราบรื่น โดย อ.โนรี]

.



3 คาถาเสริมเสน่ห์เมตตา ทำอะไรก็สำเร็จ ราบรื่น โดย อ.โนรี

ถ้ามีคนรักคนเมตตาคนช่วยเหลืออุปถัมภ์แล้ว ไม่ว่าเราจะทำสิ่งใดก็จะสำเร็จราบรื่นขึ้น วันนี้เลยมี 3 คาถาเสริมเสน่ห์เมตตามาฝากค่ะ หมั่นสวดบ่อย ๆ นะคะ



คาถาเมตตามหานิยม ตั้งนะโม 3 จบ

    "นะ เมตตา โม กรุณา พุทธ ปราณี
     ธา ยินดี ยะ เอ็นดู สารพัดศัตรู
     วินาสสันตุ อิติปิโส ภะคะวา เห็นหน้า
     วาจา เอ็นดูด้วย นะโม พุทธายะ"



คาถาอุปถัมภ์

    "อิติปาระมิตาติงสา อิติสัพพัญมาคะตา อิติโพธิ
     มนุปปัตโต อิติปีโส จะตมะโน นะเมตตา
     โมกรุณา พุทปรานี ธายินดี ยะเอ็นดู
     ยะหันตวา ธามัวเมา พุทพาเอา นะโมพุทธายะ"



คาถานะเมตตา

   "ปีโยเทวมนุสสานัง ปีโยพรมหา นะมุตตะโม ปีโยนาคะ ปุปันนานัง
    ปีนินทรียัง นะมามิหัง โสคาวิระตะจิตโตโย
    โสกะมาโน สะเทวะเก โสกัปเปเต นะโม เทนโต โสภะวันนัง นะมามิหัง"




Thank to : https://www.sanook.com/horoscope/261759/
Horosociety199 : สนับสนุนเนื้อหา | 17 ก.ย. 66 (11:55 น.)

[3 วิธีขจัดความเครียด ในชีวิตประจำวัน ตามคำแนะนำของ จิตแพทย์ญี่ปุ่น]

.



3 วิธีขจัดความเครียด ในชีวิตประจำวัน ตามคำแนะนำของ จิตแพทย์ญี่ปุ่น

ฤดูใบไม้ผลิเป็นช่วงเวลาที่คนญี่ปุ่นส่วนใหญ่มีความเครียดจากการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมของที่เรียนหรือที่ทำงาน (ที่ญี่ปุ่นจะเปิดภาคเรียนหรือเริ่มทำงานในบริษัทหลังจบกิจกรรมหางานในเดือนเมษายน) และความแตกต่างของอุณหภูมิในระหว่างวันซึ่งทำให้รู้สึกเหนื่อย กังวล และเครียดได้ง่าย โดยสาเหตุของอาการดังกล่าวอาจเกิดจากการที่ระบบประสาทอัตโนมัติถูกรบกวน ทำให้ทำงานได้ไม่สมดุล มารู้วิธีการดูแลให้ระบบประสาทอัตโนมัติทำงานได้อย่างเป็นปกติเพื่อสุขภาพกายและจิตที่แข็งแรงตามคำแนะนำของจิตแพทย์ชาวญี่ปุ่นกันค่ะ

3 วิธีขจัดความเครียด ความรู้สึกเหนื่อยหน่ายเป็นกังวล ซึ่งมีสาเหตุมาจากการที่ระบบประสาทอัตโนมัติถูกรบกวน



1. นอนหลับอย่างมีคุณภาพ

เพื่อปรับแต่งระบบประประสาทอัตโนมัติให้ทำงานได้อย่างสมดุล สิ่งสำคัญคือการนอนหลับอย่างมีคุณภาพ การนอนหลับที่ไม่เพียงพอจะทำให้ระบบประสาทอัตโนมัติเสียสมดุล และนำไปสู่ความรู้สึกเหนื่อยล้าและวิตกกังวล

การสร้างสุขลักษณะที่ดีในการนอนหลับมีดังนี้
    - แช่น้ำอุ่นประมาณ 10 นาที ก่อนเข้านอนอย่างน้อย 1-2 ชั่วโมง
    - งดสัมผัสสมาร์ทโฟนก่อนเข้านอน
    - ในห้องนอนให้ใช้แสงสว่างจากหลอดไฟที่ไม่สัมผัสร่างกายโดยตรง และใช้กลิ่นหอมจากน้ำมันหอมระเหยเพื่อสร้างบรรยากาศที่ผ่อนคลาย



2. รับประทานอาหารที่มีคุณค่าสารอาหารที่สมดุล

นอกจากการรับประทานอาหารที่มีคุณค่าสารอาหารครบถ้วนสมดุลแล้ว สารอาหารสำคัญหลายชนิดจะช่วยเสริมให้ระบบประสาทอัตโนมัติทำงานได้ดีขึ้น ได้แก่

กาบา (GABA, γ-aminobutyric acid) ซึ่งเป็นสารสื่อประสาทที่ช่วยลดการทำงานของเซลล์ประสาทในระบบสมองทำให้ร่างกายรู้สึกผ่อนคลาย ลดความกระสับกระส่าย และความกังวล ส่งผลให้นอนหลับได้ง่ายขึ้น กาบามีมากในมะเขือเทศ ข้าวกล้องงอก และอาหารหมัก เป็นต้น

วิตามินดีจากเห็ดต่างๆ ช่วยเสริมให้สมองหลั่งฮอร์โมนเซโรโทนิน (Serotonin) ซึ่งมีผลช่วยลดความเครียดและภาวะซึมเศร้าได้

ทริปโตเฟน เป็นกรดอะมิโนที่ร่างกายใช้สร้างสารเซโรโทนินหรือฮอร์โมนแห่งความสุข โดยอาหารที่อุดมไปด้วยกรดอะมิโนทริปโตเฟน ได้แก่ ผลิตภัณฑ์ถั่วเหลือง เช่น นมถั่วเหลือง เต้าหู้ มิโซะ ฯลฯ เมล็ดธัญพืช ผลิตภัณฑ์นมและชีส เป็นต้น



3. หาเวลาคลายเครียดระหว่างวัน

ความเครียดเป็นตัวการสำคัญที่ไปรบกวนการทำงานของระบบประสาทอัตโนมัติ ดังนั้นสิ่งสำคัญคือต้องแบ่งเวลาระหว่างวันเพื่อผ่อนคลายความเครียดแม้จะเป็นเพียงเวลาสั้นๆ เพื่อช่วยให้ระบบประสาทอัตโนมัติทำงานได้อย่างสมดุลกัน โดยมีตัวอย่างดังนี้

    - วิ่งหรือเดินออกกำลังกายหลังจากเลิกงานประมาณ 10 นาที
    - นั่งสมาธิก่อนเข้านอน
    - สูดลมหายใจเข้าลึกๆ และยืดเส้นยืดสายในขณะที่ทำงาน
    - มีความสุขกับการนอนหลับพักผ่อนในวันหยุด
    - ปล่อยตัวเองให้ดื่มด่ำไปกับสิ่งที่ชอบและงานอดิเรก
    - ออกไปข้างนอกเพื่อผ่อนคลาย

ทุกการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเริ่มการศึกษาหรือการเข้าทำงานใหม่ ทำให้คนเราต้องปรับตัวและเป็นเหตุให้รู้สึกเครียดและเหนื่อยล้าได้ง่าย นอกจากการทำใจให้เข้มแข็งและสนุกไปการเปลี่ยนแปลงแล้ว ก็ลองปฏิบัติตามคำแนะนำดังกล่าวเพื่อรักษาสมดุลของระบบประสาทอัตโนมัติ ระบบสำคัญที่จะคงสุขภาพกายและจิตของเราให้ดีไปนานๆ ดูค่ะ







Thank to : https://mgronline.com/japan/detail/9660000037609
เผยแพร่ : 24 เม.ย. 2566 ,09:54 | ปรับปรุง : 24 เม.ย. 2566, 09:54 | โดย : ผู้จัดการออนไลน์

[วิจิตรแห่งศรัทธา “อุทยานธรรมเขานาในหลวง” Unseen New Chapters สุราษฎร์ธานี]

วิจิตรแห่งศรัทธา “อุทยานธรรมเขานาในหลวง” Unseen New Chapters สุราษฎร์ธานี

อุทยานธรรมเขานาในหลวง เป็นสำนักสงฆ์ที่สร้างขึ้นด้วยพลังศรัทธาของชาวบ้าน โดยเริ่มเป็นที่รู้จักจากความวิจิตรของประตูพุทธวดี หรือซุ้มประตูแห่งกาลเวลา ถือเป็นไฮไลต์อันแสนงดงามยามเช้าเมื่อแสงพระอาทิตย์ตกกระทบ

“อุทยานธรรมเขานาในหลวง” ตั้งอยู่ที่ อำเภอพนม จังหวัดสุราษฎร์ธานี สถานที่แห่งนี้ถือเป็นสำนักสงฆ์ที่สร้างขึ้นด้วยพลังศรัทธาของชาวบ้าน และเป็นที่รู้จักจากความวิจิตรของประตูพุทธวดี ที่ตั้งอยู่บริเวณทางเข้า และความงดงามของประตูแห่งนี้ ทำให้นักท่องเที่ยวต่างโหวตให้ที่นี่ได้รับการคัดเลือกเป็น Unseen New Chapters ของจังหวัดสุราษฎร์ธานี





“ประตูพุทธวดี” อุทยานธรรมเขานาในหลวง ถือเป็นซิกเนเจอร์อันแสนงดงามยามเมื่อแสงเช้าตกกระทบ ก่อนจะต่อยอดพลังศรัทธา ด้วยการสร้าง เจดีย์ร้อยยอดพันองค์ เจดีย์ลอยฟ้าพุทธศิลาวดี เจดีย์ลอยฟ้าพุทธราชาวดี ทำให้ปัจจุบันสถานที่แห่งนี้ เป็นเหมือนสวรรค์บนดิน โดยเฉพาะยามทะเลหมอกเลื้อยพันรอบยอดเขา ด้วยความสงบร่มเย็นที่ล้อมรอบด้วยบรรยากาศธรรมชาติแห่งขุมเขา ยังทำให้ที่นี่เหมาะกับการมาปฏิบัติธรรมและเป็นสถานที่จัดอบรมวิปัสสนากรรมฐานอีกด้วย



สำหรับความเป็นมาของอุทยานธรรมเขานาในหลวง เริ่มขึ้นเมื่อปี 2541 โดยมีพระอาจารย์สมพงศ์ วชิรปัญโญ เป็นผู้ก่อตั้งและเป็นเจ้าอาวาสในปัจจุบัน จากนั้นได้เข้าร่วมโครงการพุทธอุทยานเฉลิมพระเกียรติ รัชกาลที่ ๙ เมื่อปี 2552 โดยกรมป่าไม้ได้ให้ใช้พื้นที่ประมาณ 30 ไร่ จากนั้นได้มีการก่อสร้างซุ้มประตู ที่มีชื่อว่า พุทธาวดี เมื่อปี 2553 โดยสร้างแล้วเสร็จในปี 2555



ต่อมามีการสร้างเจดีย์องค์ที่ 1 ชื่อว่า “เจดีย์ร้อยยอดพระธาตุพันองค์” (ปัจจุบันยังไม่เปิดให้ขึ้น) เป็นศิลปะประยุกต์ที่ผสมผสาน โดยบนยอดเจดีย์องค์ใหญ่จะมียอดเจดีย์องค์เล็ก ๆ ประมาณ 100 ยอด และในทั้ง 100 ยอด จะมีพระบรมพระธาตุบรรจุอยู่ยอดละ 10 องค์ และมีพระพุทธรูปประดิษฐานอยู่ใจกลางพระเจดีย์องค์เล็กของแต่ละองค์



ส่วนเจดีย์องค์ที่ 2 ชื่อว่า “พุทธศิลาวดี” ซึ่งสร้างขึ้นมาจากศิลาแลงทั้งองค์ เป็นหินศิลาแลงที่นำมาจากจังหวัดกำแพงเพชร มีสระน้ำอยู่บริเวณด้านหน้าพระเจดีย์ พระเจดีย์มีพระพุทธรูป 4 ทิศ นักท่องเที่ยวที่จะเดินทางยังเจดีย์นี้ให้เดินตามป้ายที่เขียนว่าพุทธศิลาวดี ตั้งอยู่บนยอดเขาหินปูนสูงจากพื้นดินเกือบ 300 เมตร ซึ่งทางนี้จะสามารถเดินมายังเจดีย์องค์ที่ 2 และ องค์ที่ 3 ได้



เจดีย์องค์ที่ 3 ชื่อว่า “พุทธราชาวดี” มีลักษณะทรงพม่าประยุกต์ มีเจดีย์ทั้งหมด 5 องค์ เป็นเจดีย์ประธาน 1 องค์ และมีเจดีย์รายรอบอีก 4 องค์ และเจดีย์องค์นี้สร้างขึ้นเพื่อน้อมถวายรัชกาลที่ ๙



เจดีย์องค์ที่ 4 ชื่อว่า “พุทธนครกลางหาว” มีรอยพระพุทธบาทอยู่ใจกลางเจดีย์ มีเจดีย์รายรอบอีกประมาณ 40-50 องค์ เป็นเจดีย์องค์เล็ก ๆ หากนักท่องเที่ยวจะเดินมายังเจดีย์องค์ที่ 4 ให้เดินตามป้ายบอกทางเช่นกัน โดยเส้นทางนี้จะมายังเจดีย์องค์ที่ 4-6



เจดีย์องค์ที่ 5 ชื่อว่า “พุทธสหัสสวดี” หรือพุทธพันองค์ มีลักษณะเป็นเจดีย์สีขาวทรงประยุกต์โบราณ ภายในก่อด้วยอิฐโบราณที่นำมาจากจังหวัดพระนครศรีอยุธยา และมีเจดีย์องค์เล็กอยู่ใจกลาง นอกเจดีย์มีพระพุทธรูปเรียงรายอยู่จำนวน 1,000 องค์ และเจดีย์องค์นี้สามารถมองเห็นยอดเจดีย์ 4 องค์ที่เรียงรายได้อย่างชัดเจน และสามารถชมทิวทัศน์สวยงามแบบ 360 องศา จากเจดีย์องค์นี้สามารถเดินเชื่อมไปยังเจดีย์ที่ 6 ได้เช่นกัน



เจดีย์องค์ที่ 6 ชื่อว่า “พุทธธาราวดี” มีหลวงพ่ออุปคุตอยู่ใจกลางเจดีย์ ส่วนบริเวณด้านบนของหลวงพ่อมีแผนที่จะก่อสร้างเพิ่มเติมเป็นอควาเรียม ส่วนองค์เจดีย์เป็นทรงโบราณประยุกต์สร้างด้วยอิฐมอญเก่าที่นำมาจากพระนครศรีอยุธยา ด้านนอกมีหอระฆัง และเจดีย์องค์นี้ถือเป็นเจดีย์องค์ที่สูงที่สุด เมื่อวัดจากพื้นประมาณ 150 เมตร ระยะทางเดิน 400 เมตร



นักท่องเที่ยวที่สนใจมาชมความงดงามของประตูพุทธวดีและเจดีย์ทั้ง 6 องค์ แนะนำให้มาดูแสงเช้าพระอาทิตย์สาดแสงลอดผ่านซุ้มประตูตั้งแต่เวลา 05.30 น. จากนั้นเดินชมเจดีย์ต่างๆ อย่างเพลิดเพลิน สัมผัสบรรยากาศธรรมชาติอันเขียวขจและสงบร่มรื่น โดยเส้นทางเดินของแต่ละเจดีย์จะแตกต่างกันออกไป มีทั้งทางเดินที่เป็นขั้นบันได ทางเดินปูน และเส้นทางธรรมชาติ



อุทยานธรรมเขานาในหลวง ตั้งอยู่ที่ อำเภอพนม จังหวัดสุราษฎร์ธานี เปิดให้เข้าชมทุกวัน สอบถามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ เพจเฟซบุ๊ก อุทยานธรรมเขานาในหลวง หรือติดต่อที่พระอนุรักษ์ โทร. 08-6031-9518




Thank to : https://mgronline.com/travel/detail/9660000083794
เผยแพร: 17 ก.ย. 2566 ,09:34 | ปรับปรุง : 17 ก.ย. 2566, 09:34 | โดย : ผู้จัดการออนไลน์

[โจทนาสูตร ว่าด้วย คุณสมบัติของภิกษุผู้เป็นโจทก์]

โจทนาสูตร ว่าด้วย คุณสมบัติของภิกษุผู้เป็นโจทก์

เหตุการณ์ : พระสารีบุตรแสดงธรรมแก่ภิกษุทั้งหลายเรื่องการโจทก์ภิกษุอื่น

พระสารีบุตรกล่าวว่าภิกษุผู้โจทก์ทั้งหลายพึงตั้งธรรม ๕ ประการ คือ

โจทก์โดยกาลควร หรือโดยกาลไม่ควร ๑
ด้วยเรื่องจริง หรือด้วยเรื่องไม่จริง ๑
ด้วยคำอ่อนหวาน หรือด้วยคำหยาบ ๑
ด้วยเรื่องที่ประกอบด้วยประโยชน์ หรือด้วยเรื่องที่ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ ๑ 
ด้วยเมตตาจิตหรือด้วยเพ่งโทษ ๑

หากภิกษุถูกโจทก์โดยไม่เป็นธรรมด้วยอาการ ๕ คือ โดยกาลไม่ควร ด้วยเรื่องไม่จริง ด้วยคำหยาบ ด้วยเรื่องที่ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ ด้วยการเพ่งโทษ ไม่ถูกโจทด้วยเมตตาจิต ภิกษุผู้ถูกโจทก์โดยไม่เป็นธรรมไม่ควรเดือดร้อน ภิกษุผู้โจทก์โดยไม่เป็นธรรมควรเดือดร้อน

@@@@@@@

หากภิกษุถูกโจทก์โดยเป็นธรรมด้วยอาการ ๕ คือ โดยกาลควร ด้วยเรื่องจริง ด้วยคำอ่อนหวาน ด้วยเรื่องที่ประกอบด้วยประโยชน์ ด้วยเมตตาจิต ภิกษุผู้ถูกโจทก์โดยเป็นธรรมจึงควรเดือดร้อน ภิกษุผู้โจทก์โดยเป็นธรรมไม่ควรเดือดร้อน

บุคคลผู้ถูกโจทก์พึงตั้งอยู่ในธรรม ๒ ประการ คือ ความจริงและความไม่โกรธ และพึงทราบว่าธรรม ๕ ประการ ที่ถูกโจทก์มีอยู่ในตนหรือไม่ หากมีธรรมนั้นอยู่ในตน ก็ตอบว่ามี หากไม่มีธรรมนั้นอยู่ในตน ก็ตอบว่าไม่มี

พระผู้มีพระภาคตรัสกับพระสารีบุตรว่า เป็นเช่นนั้น แต่ว่าโมฆบุรุษบางพวกในธรรมวินัยนี้ (ผู้ไม่มีศรัทธา) เมื่อถูกกล่าวสอน ย่อมไม่รับโดยเคารพ จงยกไว้ (ยกเว้น) ไม่กล่าวสอน แต่จงกล่าวสอนกุลบุตรผู้มีศรัทธาออกบวช มีปัญญา มิใช่คล้ายคนบ้าน้ำลาย เพื่อยกเพื่อนพรหมจรรย์จากอสัทธรรม ให้ตั้งอยู่ในสัทธรรม
 



 
อ้างอิง : โจทนาสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๒ ข้อที่ ๑๖๗ หน้า ๑๗๕-๑๗๘
Thank to : https://uttayarndham.org/node/3731

[คณะสงฆ์ลพบุรีสร้างบ้านให้ผู้ประสบเหตุเพลิงไหม้อ.โคกสำโรง]

คณะสงฆ์ลพบุรีสร้างบ้านให้ผู้ประสบเหตุเพลิงไหม้อ.โคกสำโรง

พระเทพเสนาบดี เจ้าคณะจังหวัดลพบุรี พร้อมด้วยพระสังฆาธิการในจังหวัดลพบุรี พร้อมด้วยนักเรียนจากโรงเรียนวินิตศึกษา ร่วมทำจิตอาสาปรับพื้นที่ เพื่อเตรียมความพร้อม สร้างบ้านใหม่ให้กับญาติของผู้เสียชีวิตจากเหตุเกิดเพลิงไหม้

เมื่อวันที่ 16 ก.ย. ที่บ้านพรมทินใต้ ต.หลุ่มข้าว อ.โคกสำโรง จ.ลพบุรี พระเทพเสนาบดี เจ้าคณะจังหวัดลพบุรี พระครูภัทรปัญญาวุธ เจ้าคณะอำเภอโคกสำโรง พร้อมด้วยพระสังฆาธิการในจังหวัด นางสาวอังศุมาลิน จุฑาจินดาเขต ผอ.สำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดลพบุรี ปลัดอำเภอโคกสำโรง ผู้ใหญ่บ้าน และประชาชนในพื้นที่ พร้อมด้วยนักเรียนจากโรงเรียนวินิตศึกษา ร่วมทำจิตอาสาปรับพื้นที่ เพื่อเตรียมความพร้อมสร้างบ้านใหม่ให้กับญาติของผู้เสียชีวิตจากเหตุเกิดเพลิงไหม้ที่บ้านเลขที่ 72 หมู่ 11 ต.หลุ่มข้าว อ.โคกสำโรง จ.ลพบุรี ซึ่งเหตุการณ์เพลิงไหม้ดังกล่าว เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 6 ก.ย. ที่ผ่านมา



พระเทพเสนาบดี กล่าวว่า หลังจากทราบว่าประชาชนของเรา บ้านเกิดเพลิงไหม้และมีคนเสียชีวิต ซึ่งเป็นคนแก่ป่วยติดเตียง ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ รวมทั้งเด็กเล็กอายุแค่ 3 ขวบ ปกติไปเรียนทุกวัน วันนั้นเกิดไม่สบาย แม่จึงให้หยุดเรียน จังหวะที่แม่ออกไปซื้อก๋วยเตี๋ยวเพื่อให้ลูกกับยายรับประทาน บ้านก็เกิดเพลิงไหม้ จากการสอบถามทราบว่า กลัวลูกออกไปวิ่งเล่นนอกบ้าน จึงล็อกประตูบ้านไว้ข้างนอก ตอนเกิดเพลิงไหม้ ทั้งยายและเด็กไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ และต้องเสียชีวิต

สำหรับการดำเนินการครั้งนี้ ได้พาเด็กนักเรียนจากโรงเรียนวินิตศึกษามาด้วยจำนวน 60 คน มาร่วมทำจิตอาสากับชาวบ้าน ปลูกฝังจิตสำนึกให้รู้จักช่วยเหลือสังคม เกื้อกูลประชาชน พร้อมด้วยคณะสงฆ์ลงมาดูมาช่วยเหลือเบื้องต้นแล้ว 2 ครั้ง ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 3 นำรถแบ๊กโฮมาปรับเศษไม้ เศษปูนออก เพื่อสร้างบ้านขนาดชั้นเดียว 2 ห้องนอน 1 ห้องน้ำ ตั้งงบฯ ไว้ประมาณ 5 แสนบาท

ทั้งได้นิมนต์พระสงฆ์มาประกอบพิธีเรียบร้อย ส่วนหลายคนที่เป็นห่วงแม่ของเด็กเรื่องงาน ตอนนี้ได้ปรึกษากับนายอำเภอโคกสำโรง ซึ่งกำลังจะหางานให้ทำ แม่ของเด็กมีความประสงค์ต้องการทำงานโรงงาน ตอนนี้กำลังให้ทางอำเภอ ไปขอวุฒิการศึกษาจากโรงเรียนที่จบมา เพื่อไปสมัครงานให้ต่อไป




Thank to : https://www.dailynews.co.th/news/2723831/
16 กันยายน 2566 ,16:04 น. | การศึกษา-ไอที   

[ท่อง ‘เมืองลอยฟ้า’ ที่ ‘โรงไฟฟ้าลำตะคอง’ พาเที่ยวโคราชสไตล์ Net Zero ลดโลกร้อน]

 


ท่อง ‘เมืองลอยฟ้า’ ที่ ‘โรงไฟฟ้าลำตะคอง’ พาเที่ยวโคราชสไตล์ Net Zero ลดโลกร้อน



Summary

    • การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนที่หลายคนคิดว่าเป็นเรื่องยุ่งยาก แต่ไทยรัฐพลัสจะพาไปท่องเที่ยวแบบ Net Zero กันแบบวันเดย์ทริปที่ ‘โรงไฟฟ้าลำตะคองชลภาวัฒนา’ อำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา ที่ไม่ยุ่งยากอย่างที่คิด แถมลดขยะไปได้มากเลยทีเดียว

Thank to :-
creator : ณัฏฐ์นรี เฮงสาโรชัย
ช่างภาพ : จิตติมา หลักบุญ
website : https://plus.thairath.co.th/topic/everydaylife/103659
Thairath Plus › Everyday Life | 31 ส.ค. 66

 

การท่องเที่ยวเป็นอีกส่วนหนึ่งที่ส่งผลต่อภาวะโลกร้อน โดยเฉพาะการเดินทางทั้งทางอากาศ ทางบกและทางเรือ แม้การกินดื่มใช้จะส่งผลดีต่อเศรษฐกิจในทั่วทุกพื้นที่อย่างมาก แต่ก็ทำให้เกิดขยะมากขึ้นเช่นกัน

ในปัจจุบันที่ภาวะโลกร้อนเปลี่ยนเป็นภาวะโลกเดือดแล้ว การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน หรือ Net Zero Tourism กลายเป็นเทรนด์ไปทั่วโลก ในการสร้างความตระหนักและช่วยกันดูแลรักษาสิ่งแวดล้อม

หลายคนอาจคิดว่าการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนนี้เป็นเรื่องที่ยุ่งยาก แต่ไทยรัฐพลัสจะพาไปท่องเที่ยวแบบ Net Zero กันแบบวันเดย์ทริปที่โรงไฟฟ้าลำตะคองชลภาวัฒนา อำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา ที่ไม่ยุ่งยากอย่างที่คิด แถมลดขยะไปได้มากเลยทีเดียว



เดินทางไปหลายคน ลดคาร์บอนได้มากกว่าที่คิด

สำหรับการเดินทางมีอีกทางเลือกมากมายที่เราสามารถไปที่โรงไฟฟ้าลำตะคองฯ โดยใช้วิธีการง่ายๆ คือการไปด้วยขนส่งสาธารณะ อย่างเช่น รถไฟ รถทัวร์ รถตู้หรือมินิบัส เป็นต้น ซึ่งยิ่งไปด้วยกันเยอะเท่าไร ยิ่งช่วยหารปริมาณการปล่อยคาร์บอนที่อาจเพิ่มขึ้นหากแต่ละคนเดินทางด้วยรถส่วนตัว

หากเดินทางด้วยทางรถไฟ สามารถขึ้นสายตะวันออกเฉียงเหนือกรุงเทพฯ- อุบลราชธานี ลงที่สถานีปากช่อง ราคาเริ่มตั้นตั้งแต่ 89 - 1,957 บาท ใช้เวลาประมาณ 1.30 - 6 ชั่วโมง ขึ้นอยู่กับความเร็วของประเภทรถไฟ ส่วนรถตู้และรถมินิบัส จากกรุงเทพฯ หมอชิต - ปากช่อง นครราชสีมา ใช้เวลาประมาณ 4 ชั่วโมง ราคาเริ่มต้น 220 บาท โดยจอดที่ตลาดเทศบาลตำบลปากช่องใกล้โรงไฟฟ้าลำตะคองฯ ที่สุด

ส่วนทางรถทัวร์กรุงเทพฯ หมอชิต - นครราชสีมา ประมาณ 232 บาท ใช้เวลาประมาณ 4 ชั่วโมง ซึ่งทั้งรถไฟและรถทัวร์ต้องเดินทางต่อมายังโรงไฟฟ้าลำตะคองฯ อำเภอปากช่องอีกต่อหนึ่งประมาณ 1 ชั่วโมง

สำหรับการเดินทางครั้งนี้ เราเลือกเดินทางด้วยรถตู้พร้อมกับเพื่อนหลายคน ใช้เวลาเพียงประมาณ 3 ชั่วโมง ก็เดินทางมาถึงโรงไฟฟ้าลำตะคองฯ ตั้งแต่ช่วงเช้า เป็นอีกทางเลือกหนึ่งที่ง่ายสำหรับคนที่อยากชวนครอบครัว เพื่อนหรือคนรู้จักมาร่วมทริปที่ทั้งสนุกและได้ร่วมกันช่วยลดคาร์บอนอีกด้วย



ปิกนิกสวนท้าวสุรนารีแบบขยะเป็นศูนย์ หย่อนใจกับทะเลสาบลำตะคอง

ก่อนไปที่โรงไฟฟ้าลำตะคองฯ เราของพักเบรกกับการเดินทางที่ยาวนาน ด้วยการนั่งพักปิกนิกที่สวนท้าวสุรนารีที่ติดกับโรงไฟฟ้าลำตะคองฯ ติดกับทะเลสาบลำตะคอง พักผ่อนกับบรรยากาศยามเช้าที่อากาศกำลังเย็นสบายมีลมพัดเบาๆ นั่งชมวิวทะเลสาบลำตะคองพร้อมรับประทานของว่าง





ส่วนอาหารเครื่องดื่มที่เรานำมานั้น แน่นอนว่ามีทั้งซื้อจากร้านค้า และบางส่วนนำมาเอง โดยเราได้นำกล่องใส่อาหารคู่ใจมาเองให้ร้านค้า ซึ่งเพิ่มความสะดวกเพราะมีฝาปิดทำให้วางใจได้ว่าอาหารที่ใส่ถุงผ้ามาจะไม่ทำให้หกเลอะเทอะ รวมไปถึงเครื่องดื่มที่ทุกคนต่างนำกระบอกน้ำส่วนตัวมาเอง ซึ่งทั้งหมดสามารถนำกลับไปใช้ซ้ำใหม่ได้เรื่อยๆ







บรรยากาศในสวนท้าวสุรนารีมีที่นั่งให้คนมาพักผ่อน มีชิงช้า สนามหญ้า และต้นไม้ ทำให้รู้สึกร่มรื่น และสามารถทำกิจกรรมได้หลากหลาย





โรงไฟฟ้าลำตะคองฯ แหล่งท่องเที่ยว Unseen New Series

หลังจากพักผ่อนหย่อนใจในยามเช้าแล้ว ในช่วงสายเราสามารถเดินทางจากสวนท้าวสุรนารีไปโรงไฟฟ้าลำตะคองฯ ได้เลย เพราะมีถนนที่เชื่อมต่อกัน และไม่ต้องกลัวหลงเพราะมีป้ายบอกทางตลอดเส้นทาง

โรงไฟฟ้าลำตะคองฯ เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ได้รับคัดเลือกจาก การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.) เป็น Unseen New Series ในภูมิภาคตะวันออกเฉียงเหนือ โดยมีอุโมงค์โรงไฟฟ้าใต้ดินจำลอง หรือ ‘เมืองใต้พิภพ’ เป็นโรงไฟฟ้าพลังน้ำแบบสูบกลับ และเป็นโรงไฟฟ้าใต้ดินแห่งแรกและแห่งเดียวของประเทศไทย โดยชื่อ ‘โรงไฟฟ้าลำตะคองชลภาวัฒนา’ มีความหมายว่า โรงไฟฟ้าลำตะคองเป็นที่พัฒนาแสงไฟด้วยน้ำ



สุทธิพงษ์ เฉลิมเกียรติ ผู้ช่วยผู้ว่าการบริหารจัดการความยั่งยืน (ชยย.) ในฐานะรองโฆษก กฟผ. เปิดเผยว่า โรงไฟฟ้าลำตะคองชลภาวัฒนาเป็นแหล่งท่องเที่ยวใหม่ ตอบโจทย์ BCG & Happy Model ของภูมิภาค โดยอุโมงค์โรงไฟฟ้าใต้ดิน เป็นแหล่งผลิตกระแสไฟฟ้าที่สำคัญ ของภาคอีสาน ที่อยู่ลึกลงไปใต้ดินกว่า 1.5 กิโลเมตร นับเป็น Unseen จุดเช็กอินใหม่ที่ไม่เหมือนใคร

อย่างไรก็ตาม ทางเจ้าหน้าที่ของโรงไฟฟ้าลำตะคองฯ ได้ให้ข้อมูลว่าหากต้องการเข้าไปท่องเที่ยวโรงไฟฟ้าลำตะคองฯ จะต้องทำหนังสือขออนุญาตล่วงหน้าก่อนเพื่อความปลอดภัย



ในช่วงสายเกือบเที่ยงที่ท้องเริ่มหิว ในโรงไฟฟ้าลำตะคองฯ ยังมีร้านอาหารที่หลายคนต่างแนะนำคือ ‘ครัวตาตีบ’ เป็น ร้านอาหารสวัสดิการการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย (กฟผ.) ที่มีเมนูแนะนำคือ ‘ปลาเผาจากเขื่อน’ ของขึ้นชื่อแถบเขื่อนลำตะคอง โดยเป็นปลาที่มาจากเขื่อนลำตะคองที่มีสภาพแวดล้อมอุดมสมบูรณ์



นอกจากนี้ยังมีจุดบริการเติมน้ำฟรี หรือสามารถเติมน้ำจากที่ร้านครัวตาตีบได้ สำหรับคนที่นำกระบอกน้ำมาเอง ส่วนใครอยากหาที่นั่งจิบกาแฟก็สามารถไปที่ร้านคุณสายชลที่เป็นร้านกาแฟที่ตั้งอยู่ข้างกับครัวตาตีบ



สำหรับคนที่เดินทางโดยรถยนต์ไฟฟ้า (EV) การมาท่องเที่ยวที่โรงไฟฟ้าลำตะคองฯ เป็นจุดชาร์จไฟฟ้าที่ดีมาก เพราะเราสามารถจอดรถชาร์จไฟที่สถานีชาร์จไฟฟ้าที่ใกล้ๆ กับร้านครัวตาตีบ ซึ่งสามารถไปทานอาหารหรือเดินเล่นบริเวณรอบๆ ที่มีจุดถ่ายรูปให้เช็กอินมากมาย ก่อนท่องเที่ยวไปยังจุดอื่นได้อีก เช่น ศูนย์การเรียนรู้ กฟผ.ลำตะคอง, จุดชมวิวลำตะคองสวนน้าชาติ และ จุดชมวิวเขื่อนลำตะคอง เป็นต้น



ปั่นจักรยานอ่างพักน้ำเขายายเที่ยง ชมวิวสุดงดงามกับทุ่งกังหันลม

‘อ่างพักน้ำตอนบนเขายายเที่ยง’ หรือที่เรียกกันว่า ‘เมืองลอยฟ้า’ เป็นหนึ่งในพื้นที่ของโรงไฟฟ้าลำตะคองฯ ที่เป็นโรงไฟฟ้าพลังน้ำแบบสูบกลับ โดยการสูบน้ำจากอ่างเก็บน้ำของเขื่อนกรมชลประทาน ไปเก็บไว้ที่อ่างพักน้ำบนเขายายเที่ยง ในช่วงเวลาที่มีความต้องการใช้ไฟฟ้าน้อยหรือช่วงกลางคืนถึงเช้า และเมื่อมีความต้องการใช้ไฟฟ้าสูงในช่วงกลางวันถึงค่ำ จะปล่อยน้ำเพื่อผลิตไฟฟ้า และปล่อยลงอ่างเก็บน้ำเขื่อนลำตะคองเหมือนเดิม


อ่างพักน้ำตอนบนเขายายเที่ยง



อ่างพักน้ำตอนบนเขายายเที่ยงยังเป็นจุดชมวิวยอดนิยม มองเห็นเวิ้งน้ำด้านล่าง รวมทั้งแนวเขาที่ราบสูง เช่น เขาพริก เขากระโดน เขาขนานจิต เขาฟอด และเขาผาแดง อีกทั้งยังมีทุ่งกังหันลมไฟฟ้าขนาดใหญ่กว่า 12 ต้น ซึ่งรอบอ่างพักน้ำมีถนนที่ใช้สำหรับวิ่งออกกำลังกาย ขี่จักรยาน และยังเคยเป็นสนามวิ่ง ‘งานโคราชฮาล์ฟมาราธอนลอยฟ้า’ ที่สร้างความประทับใจให้กับนักวิ่งทั่วโลก ด้วยทิวทัศน์อันแสนงดงาม



สำหรับกิจกรรมการขี่จักรยาน มีบริการจักรยานให้เช่าในราคา 40 บาท และจักรยานคู่สำหรับขี่ 2 คน ราคา 80 บาท รวมถึงมีรถกอล์ฟไฟฟ้าและจักรยานรถสามล้อให้บริการที่เหมาะสำหรับผู้สูงอายุอีกด้วย รวมทั้งยังมีร้านค้าขายอาหารเครื่องดื่มรวมถึงของฝากจากชุมชนภายใต้โครงการที่ กฟผ. ส่งเสริมอาชีพเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตรอบโรงไฟฟ้าให้ได้ลองแวะไปอุดหนุน

นอกจากนี้ยังสามารถขึ้นไปการชมพระอาทิตย์ตกที่ผายายเที่ยงเพื่อชมพระอาทิตย์ตก ที่มีกิจกรรมปลูกป่าลอยฟ้า โดยนำเมล็ดพันธุ์ต้นไม้ยิงหนังสติ๊ก โดยมีรถสองแถวให้บริการที่บริเวณอ่างพักน้ำเขายายเที่ยง



พรสุดา คำมุงคุณ นักท่องเที่ยวที่กำลังขี่จักรยานสีเขียวชมวิวอยู่ได้เล่าความรู้สึกให้ฟังว่า “สนุกสุดๆ ไปเลย และเราได้คอนโทรลเส้นทางตามใจตัวเอง อยากจอดดูวิวตรงไหน ถ่ายรูปตรงไหนก็ได้ แถมได้ออกกำลังกายด้วย”

นอกจากนี้พรสุดายังเล่าอีกว่าส่วนตัวพกกระติกน้ำขนาด 2 ลิตร แต่ก็ดื่มได้ตลอดทริป และประหยัดค่าน้ำ ทั้งยังได้ใกล้ชิดธรรมชาติและมีเวลากับตัวเองมากขึ้น

“ด้วยตัวของประชาชนเองก็ยังได้รับความรู้ในเรื่อง Net Zero น้อย ควรสร้างการตระหนักรู้หรืออำนวยความสะดวกให้ประชาชนมากกว่านี้ อาจเป็นการแจกบรรจุภัณฑ์ให้เพื่อเป็นการให้คนได้เริ่มต้นใช้และเข้าใจไปพร้อมๆ กัน”



ณัฐวรรณ ทองพันภิญโญ นักท่องเที่ยวที่มาปั่นจักรยานเช่นเดียวกัน บอกกับเราว่า คิดว่ามาปั่นจักรยานดีกว่านั่งรถ ส่วนหนึ่งเพราะถือเป็นการออกกำลังกายและได้สูดอากาศ ซึมซับบรรยากาศข้างนอกรถ ได้เห็นวิวทิวทัศน์ใกล้ชิดกว่าการนั่งรถชมวิวปกติ

ณัฐวรรณ ยังเล่าถึงการท่องเที่ยวแบบ Net Zero ว่า ส่วนตัวพกกระบอกน้ำมาเอง เพราะสามารถกรอกน้ำและใช้แทนแก้วพลาสติกตามร้านกาแฟได้

“การท่องเที่ยวแบบ Net Zero ถือเป็นการช่วยลดขยะและคาร์บอนได้บ้าง และอย่างน้อยก็ช่วยให้ตระหนักถึงปัญหาสิ่งแวดล้อมได้มากขึ้นถึงผลกระทบที่มาจากมลพิษที่มนุษย์สร้างขึ้นมา”



สวนท้าวสุรนารี
พิกัด : https://maps.app.goo.gl/PnLntPmBX736Fasi6

โรงไฟฟ้าลำตะคองชลภาวัฒนา อำเภอปากช่อง นครราชสีมา 
พิกัด : https://goo.gl/maps/waxDwsZtfv5qQeu37

อ่างพักน้ำตอนบนเขายายเที่ยง
พิกัด : https://goo.gl/maps/qi4rJEXFH2qwrJqC6

อ้างอิง : egat.co.th (1,2,3), thaipublica.org